Μη με πονάς μέχρι να πάψω να πονάω;

Απάντηση: Μη με πονάς μέχρι να πάψω να πονάω;

καλη ιδέα ειναι να μην ταράζει κανεις τον οργανισμό όσο προσπαθει να αναρρώσει.. χρειάζεται να έχει τον δικό του ρυθμό. όχι να τον πιέζεις με διάφορους τρόπους και εκρήξεις ορμονών απο τον πόνο τον φοβο την ένταση.. παροτι προσωπικά έχω μια λαγνεία με τις αρρώστιες και τον πονο που προκαλούν... και παροτι με το σεξ πέφτει ο πυρετός όλα θέλουν μέτρο.. οποτε εξαρτάται απο την ασθένεια και το τι σημαίνει πονος για τον καθένα.. εξαρτάται και φυσικά απο τις αντοχές της υ...
Πολυ ενδιαφέρον θέμα.

 

Απάντηση: Μη με πονάς μέχρι να πάψω να πονάω;

αυτά τα ψυχικά μου μοιάζουν πιο επώδυνα και δυσκολότερα στον χειρισμό  

από σένα δεν θα περίμενα κάτι άλλο, χαίρομαι!

η αρχική σου πρόταση μ' ενθουσίασε, είναι μία παράμετρος που δεν είχα σκεφτεί, καν, το παθαίνω συχνά με σένα.

αυτό που μ' ενδιαφέρει κυρίως να συζητήσουμε, είναι το ψυχολογικό κομμάτι του μαζοχιστή για το διάστημα που κρατά η ασθένεια.

γιατί είμαι σε παρόμοια θέση  

ενώ παλιότερα αποζητούσα πόνο (λίγο έστω), πλέον, με κάτι που μου έτυχε και ο πόνος είναι καθημερινότητα, δεν μπορώ να διανοηθώ καν ότι θα μου ασκηθεί "εξωτερική" βία. τρέμω μόνο στην ιδέα. κι αναρωτιέμαι, όταν με το καλό μου περάσουν όλα αυτά τα σωματικά, θα γίνω ξανά (λίγο έστω   )σωματική μαζοχίστρια;

κακώς χρησιμοποίησα τη λογική, όντως, σύνεση εννοούσα  

θέλεις να μου εξηγήσεις περισσότερο αυτή τη λαγνεία; όσον αφορά τον εαυτό σου το αισθάνεσαι έτσι ή για άλλους; δηλαδή όταν πονά κάποιος, όχι εξαιτίας σου, γίνεσαι περισσότερο σαδίστρια;; αυτό κι αν είναι ενδιαφέρον  

και γενικότερα είναι ενδιαφέρον το πώς το αντιλαμβάνεται ο καθένας, σας ευχαριστώ

 

Απάντηση: Μη με πονάς μέχρι να πάψω να πονάω;

όχι δεν το απολαμβάνω περισσότερο.. απλά βλέποντας κάποιον όχι σοβαρά άρρωστο, αλλά με πυρετό πχ ή συνάχι ή με χαμηλή πίεση, νοιώθω σαν να ακούω μία εκπληκτική άρια που δεν έχω ξανακούσει όμοια της.. ή σαν να βρίσκομαι μπροστά στο φιλί του Ροντέν.. η ερωτική επιθυμία είναι αναπόφευκτη αλλα πολύ διαφορετικής ποιότητας του πόνου που προκαλώ και ελέγχω εγώ.. Παρ'ολα αυτά αν δεν έβαζα το μέτρο της ανάρρωσης στον εαυτό μου, θα ήθελα να βασανίσω περισσότερο το άτομο.

Προσωπικά ενώ μου αρέσει λίγος πόνος σε ορισμένα σημεία και υπό μορφή μάχης ή πίεσης, αν κάποιος με πονέσει στα σημεία που έχω ευαισθησία και πρόβλημα, όχι μόνο δεν μπορώ να το ανεχτώ.. Η λίμπιντός μου πέφτει κατακόρυφα. Εγώ βέβαια με το λίγο του πόνου που μου αρέσει δεν νομίζω ότι νοούμαι μαζοχίστρια. Ίσως μία μαζοχίστρια να απολαμβάνει τον πόνο σε προβληματικά σημεία.

 

Απάντηση: Μη με πονάς μέχρι να πάψω να πονάω;

for starters, περαστικά!

από προσωπική εμπειρία έχω να σου πω να μην ανησυχείς. Ναι, θα επανέλθουν τα πράγματα στην σειρά τους όταν σταματήσει ο μη-ηδονικός πόνος  

και να είσαι και έτοιμη ότι μπορεί κάποιες μέρες ο οργανισμός σου να σε εκπλήξει και να αναζητήσει πόνο ακόμα και πριν αναρρώσεις. Αν μου το είχαν πει εμένα αυτό πριν δύο χρόνια που ξεκίνησε το "κακό", δεν θα το είχα πιστέψει. Αλλά επειδή μου έτυχε, το πιστεύω.


cm

 

λοιπόν, επανήλθε.

 

Δεν μου έχει συμβεί(κάτι σοβαρό), κάτι ψυχoσωματικά/κατάθλιψη που πέρασα εκείνη την περίοδο, δεν είχα όρεξη για τίποτα, παρ' όλα αυτά για να μην τον απογοητεύσω, έπαιζα θέατρο session e.t.c.. για εκείνον και μόνο. Δε μπορούσα να χειριστώ εύκολα την κατάσταση σχετικά με τον μαζοχισμό μου...ήμουν ''άρρωστη'' σωματικά και συναισθηματικά, και πνευματικά.

( No_pain_no_gain )