Μια απορία...

Το γιαπι , το πυλοφορι , το μυστρι ε ?   Δεν διαφωνω , απλα υποστηριζω ότι καποιος που δεν ενδιαφέρεται, δεν προσπαθει να ελεγξει τα επαγγελματικα του, δεν κανει τις επιλογες του αλλα αντίθετα τα ριχνει όλα στην κριση και ολο αυτό επηρεαζει τον τροπο που σχετίζεται και συμπεριφέρεται , ότι δεν είναι κυριαρχικος. Ότι καποιος που δεν ελεγχει ή προσπαθει εστω να ελεγξει βασικους τομεις της ζωης του, δεν μπορει να θελει να ελεγξει καποιον αλλον. Τα χρηματα είναι ακαιρο θεμα για μενα οσον αφορα τις σχεσεις. Μπορει καποιοι να το θεωρουν βασικο, αλλα δεν ζητησα ποτε Ε9, μου αρκει να ξερω πως μπορω εγω για τον εαυτο μου να κανω τις επιλογες μου επαγγελματικα.

 

Μπλέξαμε κοινώς τα μπούτια μας. Εγώ πάντως το απόλαυσα. Εσύ;

 

Ας πούμε τότε ότι πρόκειται για κάποιον που παίρνει τη ζωή στα χέρια του, ότι και αν σημαίνει αυτό. Που διαθέτει κρίση, βούληση και αναλαμβάνει δράση γι αυτά που επιθυμεί.

 

μην μασας αγαπητη μου ηρθα εγω σ αυτο το νημα για να το ξεμπερδεψω !!    

εγω το λεω αλλιος αφεντικα και δουλοι σκατα γιναμε ουλοι....    

 

Ομολογώ πως ναι... Δεν το έχω πετύχει τέτοιο μπέρδεμα σε άλλο νήμα!!   
Ποιος είσαι εσύ; Ποιος είμαι εγώ; Ποιος άπλωσε τα ρούχα στην ταράτσα, μια κατάσταση!!
Ώρα να ξανασυστηθούμε!!!   

 

Για έναν κοπρολάγνο αυτό δεν είναι καθόλου κακό... 

 

Ετσι μαλιστα, το δεχομαι  

 

μα γι αυτο διαλεξα τιαυτην την απαντησην για την αφεντια σου   

 

Και άνθρωποι οι οποίοι δεν πάνε μπροστά την ζωή τους αλλά μένουν στάσιμοι ΔΕΝ είναι Κυρίαρχοι. Αυτό το δέχεστε;

 

Πελέας, διεφθαρμένος εξ επαγγέλματος, κυρίαρχος εκ πεποιθήσεως, εραστής εκ φύσεως.
Γοητευμένος... (εκ γνωριμίας)

 

@jasmin sg από σένα κάποιες ερωτήσεις τις δέχομαι ευχαρίστως.
Το λοιπόν, δεν παραβλέπω ότι το νήμα τ' άνοιξε κάποια άλλη κυρία και μάλιστα το 2005 αν δεν απατώμαι.
Ειλικρινά η απάντηση μου δεν ήταν σπόντα, πόσο μάλλον σε σένα. Δεν αναφέρω τις αηδίες περί ελλεηνίδων που κατά καιρούς έχω δει και ακούσει.
Αφού το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής μου, το έζησα στην "ανεπτυγμένη" Ευρώπη και είδα πλείστες συμπεριφορές σαν εκείνες που καυτηρίασα.
Δεν βάζω όλες τις γυναίκες στο ίδιο καζάνι ( τα βουδουσουμικά status σε κάποια θέματα, κατ' εμέ πάνε για βρούβες ), αλλά και τελευταία ξανά "έπεσα" σε κάποιες,
που τα σκέφτονται ακριβώς, όπως περιέγραψα ( ομολογώ αρκετά γλαφυρά ).
Ατομάκια, που ήταν στον μέσο όρο ( ούτε Θεές, ούτε πατσαβούρες, ούτε πανέξυπνες, ούτε ζώα ) και που τύχαινε να ήταν και υ.
Και που ονειρεύονταν τον "καλό" Κυρίαρχο σαν κάποιον, που με λίγη λογική κι εμπειρία κάποιος/α καταλάβαινε αρκετά εύκολα, ότι θα ήταν μια διασταύρωση ανάμεσα σε τέλειο εραστή, ακλόνητο βράχο, εξομολογητή και πάντα γεμάτο πορτοφόλι.

Λοιπόν, να σου γράψω για μένα. Επαγγελματικά προβλήματα τα είχα για μήνες και μάλιστα πολύ χοντρά. Αναγκάστηκα να φύγω - γι' άλλη μια φορά - στο εξωτερικό.
Και να πάω κάπου, που δεν ήθελα να ξαναγυρίσω ούτε νεκρός.
Και μιζέριασα και με πήρε η μπάλα, στα "μουγκά", με την αφεντομουτσουνάρα μου, όπως κάνω πάντα. Μα κάτω δεν το έβαλα. Έσπασα το κεφάλι μου. Γύρισα τα μανίκια μου και είδα την κατάσταση κατάματα, δίχως φαντασιώσεις και υπεκφυγές.
Και ναι, ο μαλάκας ( έτσι το γράφω, δεν το μετανιώνω ) έδωσα και τσάμπα υπηρεσίες στο παρελθόν. Και όποτε πιστεύω ότι αξίζει, συνεχίζω να το κάνω.
Και ας μην μου τρέχουν τα φράγκα απ' τα πατζάκια.
Κι ας έχω κι εγώ χρέη, όπως οι περισσότεροι μας ( εύχομαι να κάνω λάθος σ' αυτό ). Αλλά όλα αυτά δεν τα έκανε ο Κ, αλλά ο άνθρωπος.
Κάποιος, που πιστεύω ότι όπως αρκετοί/ες από εμάς, δεν τα βρήκε όλα ρόδινα στο δρόμο του. Και που για να κάνει εκείνα τα λίγα ή πολλά που έχει κάνει έως σήμερα.
Τα κατάφερε με τον ιδρώτα της ψυχής του, με λιωμένα παντελόνια και σακούλες στα μάτια απ' το διάβασμα, πίκρες, ζόρια και κάποιες φορές αφραγκίες ( εκείνες του δεν έχω λεφτά ούτε για τσιγάρα ).

Αυτή την στιγμή, αν και το πληρώνω ακριβά, την σκαπούλαρα.
Είμαι αρκετά χειρότερα από πριν την κρίση, θα μπορούσα να είμαι άστεγος ή να μην έχω ευρώ ούτε για τσίχλες.
Τι κάνω? Συνεχίζω να μην το βάζω κάτω, να ψάχνω λύσεις, να χτυπιέμαι για τ' αναγκαία και να μην με νοιάζουν τα πολλά.
Και ουέ κι αν κάποια τολμήσει να με αμφισβητήσει σαν άνθρωπο, επειδή το αμαξάκι μου είναι για πέταμα ( έχω άλλες προτεραιότητες τώρα ).
Ή επειδή δεν την πήγα στα - για κείνη - χλιδάτα. Γιατί, δυστυχώς ή ευτυχώς υπάρχουν τόσο γυναίκες όσο και άντρες του είδους.
Εμένα στο σπιτάκι μου - και μετά η ζωή που διάλεξα να κάνω - μου έμαθαν, να μην ξεπουλιέμαι για χάντρες, όσο φανταχτερές κι αν είναι.
Και γυναίκες που χάντρες θα ήθελαν, την υποταγή που θα μου προσέφεραν - κατόπιν στο τέλος υλικής πληρωμής - τις αφήνω χάρισμα σε όποιον θα τις ήθελε.

Η οικονομική στενότητα φέρνει γκρίνια, φέρνει διχόνοια, το θεωρώ λογικό κι εγώ. Αλλά τα ζευγάρια, σε όποιο πλαίσιο κι αν βρίσκονται.
Τραβούν μαζί κουπί, ο καθένας περισσότερο ή λιγότερο. Να το τραβάει μόνο ένας/μια και για τους δυο, για μένα δεν υπάρχει.
Για να θελήσω να Κυριαρχήσω επάνω σου ( σχήμα λόγου ), πρέπει να σ' εκτιμώ και να σε σέβομαι.
Κι εγώ κάποια που θα τα περίμενε όλα από μένα, στον οποιονδήποτε τομέα της ζωής της ή της όποιας κοινής ζωής μας, δεν μπορώ να την σεβαστώ.

Είναι όμορφη καραμέλα το είμαι υ, αν και όταν μας βολεύει. Και επαναλαμβάνω, σε σένα απάντησα, αλλά τα λόγια μου δεν θα είχαν συγκεκριμένο παραλήπτη.
Από κει και πέρα, ο καθένας/καθεμία με τις επιλογές του/της και όποιος/α νιώσει ότι τον/την τσουβαλιάζω.
Μάλλον θα φταίει ότι στο τσουβάλι, μπήκε από μόνος του/της.

Anyway, κάποιες φορές δεν φτάνει να "λιώνεις", για να βρεις λύσεις.
Αφού ότι και να λέμε, υπάρχουν και καταστάσεις, που δεν εξαρτώνται μόνο απ' εμάς και τις προσπάθειες μας.

Υ.Γ.

Κακούργα που είσαι, σήμερα είχα πει να μην σεντονιάσω. Έχω και το κεφάλι κουδούνι χαχαχα...  

 

Αν υπάρχει κάτι που ζηλεύω, είναι η πένες έξυπνων ανθρώπων σαν εσένα. Σεντόνι μεν, αλλά είπες με ένα σεντόνι
ότι προσπαθούσα εγώ να πω με 20.