Μια εμπειρία που έγινε η απόλυτη φαντασίωση..

Καλογραμμένη αλλά εμένα προσωπικά μόνο εμετό μου φέρνει η ιστορία αυτή...

 

Είναι η πρώτη φορά που διαβάζω κάτι για την κοπρολαγνία και μένω άφωνη  (με την καλή έννοια) χωρίς να αντιδράσω λέγοντας «ιου, μλπιαχ,» και το πιο περίεργο? I’m so wet dude!!!!  
Τέλεια αφήγηση όμορφη εμπειρία..
ουφφ δεν έχω λόγια πραγματικά!!! Μου άρεσε πάρα πολύ ο τρόπος που το περιέγραψες… και όπως θα κατάλαβες… τελικά δεν είχαμε την ίδια εμπειρία!!!

 

Εύγε .. δεν φανταζόμουν ποτέ ότι κάτι τόσο αηδιαστικό για εμένα θα το διάβαζα και θα έμενα άφωνος.. με την καλή έννοια.
Πολύ καλό γράψιμο!

 

Thanks σε όσους έκαναν τον κόπο να σχολιάσουν!

Θέλω εδώ να προσθέσω και κάτι ακόμη.
Δεν μπορώ να πω ότι είμαι κοπρολάγνα.. Όχι πάντως με την bdsm ερμηνεία του όρου..
Κατ' αρχάς δεν με ερεθίζει η κοπρολαγνεία ή τα κόπρανα αυτά καθ' εαυτά. Ούτε το οποιοδήποτε παιχνίδι με κόπρανα, γενικά και αόριστα. Ούτε με ερεθίζει το θέαμα των κοπράνων. Ούτε έχω δοκιμάσει, έχω φάει ή έχω πλησιάσει στο πρόσωπό μου.
Αυτό που με ερέθισε τότε, και συνεχίζει μέχρι και σήμερα, μια 10ετία μετά να με ξεσηκώνει, είναι το ότι κάποια ζορίζεται τόσο, και μετά έρχεται η ανακούφιση σαν οργασμός.
Αν δω μια γυναίκα απλά να χέζει, θα γυρίσω το κεφάλι.. Όπως θα γυρίσω το κεφάλι και στη θέα των κοπράνων σε "ξεκάρφωτη" στιγμή..
Αν ακούσω ή δω μια γυναίκα να σφίγγεται, θα κολλήσω, και θα ερεθιστώ..
Δεν υπάρχει εξήγηση, δεν υπάρχει ερμηνεία..
Απλά, έχει γίνει πλέον το fetish μου.. Ειδικά επειδή είναι τόσο δύσκολο ή απίθανο να το ξαναζήσω..

Δεν με ενοχλεί η ταμπέλα η ο όρος κοπρολάγνα.. ας είμαι και κοπρολάγνα, δεν έχει σημασία..

Αυτό που περιέργαψα σαν ΣΥΝΟΛΟ, και που με απογείωσε τότε, είναι αυτό που με διεγείρει, και πνευματικά και ερωτικά.. και οι όποιες προεκτάσεις του, μετά την αφόδευση, όταν θα έχει ήδη επέλθει ερεθισμός..
Δεν είναι καν ΕΡΩΤΙΚΗ φαντασίωση.. Είναι ακριβώς όπως την περιέγραψα, μια εμπειρία που έχει γίνει η απόλυτή μου φαντασίωση..
Σημειωτέον: μόνο με μια άλλη γυναίκα!

Θα πείτε είμαι ανώμαλη.. Μπορεί, ξέρω και 'γω;; Ας είμαι..

Σχόλια, προτάσεις και ψυχανάλυση, most welcome!  

 

Σωστά, να το εξηγήσω λοιπόν. Με εμένα έγινε το ανάποδο..
Όταν μου συνέβει (και μιλάμε για μια 10ετία και βάλε πριν), δεν ήταν φαντασίωσή μου! Την βίωσα σαν εμπειρία, από το πουθενά, και χωρίς να καταλαβαίνω (όσο εξελισσόταν) τι ακριβώς με ερέθιζε..

Και για πολλούς λόγους (απειρία, ντροπή, ενδοιασμοί) δεν τη βίωσα ακριβώς όπως θα ήθελα. Αυτό βέβαια το συνειδητοποίησα εκ των υστέρων..

Με κάποιες λοιπόν αλλαγές, κάποιες "προσθήκες", λίγο πιο εξελιγμένη και τολμηρή, έχει γίνει η σημερινή μου φαντασίωση!

Better now?

 

Femme31 Θέλω να ρωτήσω το εξής (δεν κάνω πλάκα και ούτε κοροιδεύω) αν έβρισκες μια γυναίκα υποτακτική... θα την έβαζες να τρώει πράγματα που την κάνουν δυσκοίλια? Για να ξανανιώσεις αυτήν την ευχαρήστηση?

 

Φυσικά Zwg..

 

Ενδιαφέρον και ως εμπειρία και ως φαντασίωση. Και δοσμένο με πολύ καλαίσθητο τρόπο!  

 

Απάντηση: Μια εμπειρία που έγινε η απόλυτη φαντασίωση..

πραγματικα άβυσσος η ψυχη του ανθρωπου...

 

πάρα πολύ καλή η ιστορία και ακόμα καλύτερη η περιγραφή.
Πραγματικά μετατρέπει κατι που για πολλούς θα ήταν αηδιαστικό σε κάτι τόσο αισθησιακό.

 

Θα σημειωσω για αλλη μια φορα αυτο που λεω παντου και στους παντες.Και ποιος το οριζει το ανωμαλο?Τι ειναι ανωμαλια?Δεν μπορει κανεις να κρινει τον αλλον σε οτιδηποτε ποσο μαλλον στο κρεβατι του ...

Φιλικα,

Κωνσταντινος