Μια φορά κι έναν καιρό...

ο καθε ανθρωπος εχει τα επιχειρηματα του με βαση τα βιωματα του και επειδη στο φορουμ υπαρχει και ενα χασμα γενεων ευκολα ερχεται αντιπαραθεση .. ειναι δυνατον ενας 20-30ρης να εχει ιδιες αποψεις με εναν 40-50αρη ?

και επειδη εχουμε εξαντληση τα βδσμ θεματα αρχιζουμε και εναν καυγα ποιος την εχει πιο μεγαλη για να περασει η ωρα

το κακο ειναι δεν υπαρχει η διαθεση ο ενας να προσπαθησει αν μαθει εστω και το παραμικρο ο ενας απο τον αλλον

ΥΓ. και φυσικα υπαρχει και ο σαρκικος ανταγωνισμος που δημιουργει συμπαθειες/αντιπαθειες συμμαχιες/εχθρες

 

Νάτο και το παράδειγμα του αποπροσανατολισμού, ζεστό και σπαρταράει. Αλλά θα αντισταθώ διότι είναι δική μου ευθύνη!

Πόσο χαίρομαι όταν οι παλιοί δίνουν το καλό παράδειγμα σε εμάς τα νέα hipster bdsmοσποράκια βανίλιας!

 

Ο διάλογος και η παράθεση απόψεων με τον όποιο αντίλογο, τις αμφισβητήσεις και τις αντιπαραθέσεις δεν είναι το ίδιο με τα διαλεκτικά κλωτσομπουνίδια.
Ο νηματοθέτης - ο κάθε νηματοθέτης - δεν οφείλει να εκτελεί και χρέη μαντρόσκυλου για να συμμαζεύει τους θερμόαιμους ή όσους-ες αποπροσανατολίζουν μια συζήτηση.

 

Φυσικά και όχι. Ένα σκυλί υπάρχει εδώ, γουφ! Άντε χαχα

 

δείτε. είναι διασκεδαστικό να σε βρίζουν, μεταξύ άλλων γιατί έχεις τη δυνατότητα να δώσεις, όπως λέτε, φούσκο. σας το λέω μετά λόγου γνώσεως.
έτυχε, κατ' επανάληψιν, να απολαύσω τέτοια διασκέδαση. μου πρόσφεραν ευκαιρίες για φούσκους μερικές φορές, κάτι «πάψτε να μιλάτε», κάτι «πότε θα σταματήσει επιτέλους αυτός;» κάτι «πρόβατα», κάτι «αυλές», και μερικές ακόμη τσιρίδες που δεν κατορθώνω να συγκρατήσω στη μνήμη μου.
εκτός, όμως, από την απόλαυση του φούσκου, μεγαλύτερη είναι η απόλαυση οτι παρ' ολ' αυτά (παρ' όλη την απεγνωσμένη προσπάθεια όσων δεν κατορθώνουν να υποστηρίξουν μια γνώμη, ακριβώς επειδή δεν την έχουν, να μετατρέψουν μια επεξεργασία σε παραλήρημα), μπορείς να διατηρήσεις λειτουργική την επεξεργασία.
συμβαίνει καμμιά φορά, οι άνθρωποι ή οι φιγούρες που καλλιεργούν μόνιμα τη σύγχυση, τη διάχυση των εννοιών σε απέραντα πελάγη, και που συνήθως είναι οι ίδιοι πού αντιλαμβάνονται τον εαυτόν τους ως πάγιο θύμα, να διαμαρτύρονται και να δυσφορούν που όοολοι οι άλλοι δεν τους καλοπιάνουν και δεν κολακεύουν τα παραληρήματά τους, ως όφειλαν(!). και κάποτε είναι οι ίδιοι που σαν βρέθηκαν σε θέση, επιδίωξαν (φυσικά ατελέσφορα), να εκδιώξουν ή να φιμώσουν όσους δεν ήταν επαρκώς «ορθοί» για τα γούστα τους (συμμορφωμένοι, δηλαδή).
πρόταση μου είναι τέτοιες στάσεις και τέτοιες φιγούρες να αντιμετωπίζονται με το πνεύμα που τους αναλογεί. είναι υπαρκτοί και δεν έχει νόημα να αγνοούνται.

ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί, οτι δεν σχετίζεται η ύπαρξη και η αμυντική εριστικότητα τέτοιων χαρακτήρων με την τακτική παλινδρόμηση του φόρουμ ανάμεσα σε θεματικό και ποικίλης ύλης (καμμιά φορά και ποικίλης ανοησίας). το φορουμ είναι γεμάτο κόσμο κι αυτό είναι ευχάριστο, ας μην είναι στενά θεματικό.

 

Ορισμένες φορές σε αναρτήσεις μου η τοποθέτηση μελών του φόρουμ αντί να έχει να κάνει με επιχειρηματα, παίρνει χαρακτήρα προσωπικό (του στυλ τι μας λες μωρε) ή χαρακτηρα εξυπναδιστικο (πχ με παροιμιες) ή χαρακτήρα αργκό γλωσσας. Επειδή στην πραγματική ζωή τα διάφορα "μαγκάκια" ξέρω πολυ καλά να τα διαχειριζομαι, εδώ μέσα ευγενικά προσπαθώ να τους αποτρεπω από το να μετατρεπουν μια τοποθέτηση μου σε 'επι προσωπικου' διαλογικη συζητηση.
Άλλοτε αυτό έχει αποτελεσμα, άλλοτε όμως μια ανίατη περίπτωση δε γιατρευεται.
Εγώ επειδή έχω μάθει να επιβιωνω, το ξεπερνω κατά προχωρω. Άλλοι χαρακτήρες δεν το ξεπερνούν και δεν προχωρουνε.
Ευθύνη των υπευθύνων του φόρουμ είναι να φιμωνουν αυτά τα 'μαγκάκια' που εμφανώς βγάζουν τα απωθημένα τους εδώ μεσα. Περαιτερω, αν πιστεύουμε ότι είμαστε μια μεγάλη παρεα, θα πρέπει να φερομαστε όπως σε μια μεγάλη παρέα , όπου αν κάποιος σταθερά εκτρεπεται, βρίσκονται 2 νορμάλ που του λένε να σταματησει.
Γιατί τα λέω όλα αυτα:
1. γιατί οφείλουμε να δεχθούμε ότι έχουμε προσωπική ευθύνη όταν κάτι στο οποίο συμμετέχουμε δε μας αρέσει και αντί να ξαραπονιομαστε οφείλουμε να δράσουμε καλοοροαιρετα.
2. Γιατί οι operators έχουν ευθύνη να δρουνε όταν βλέπουν διάφορους προβληματικους να την λένε επί προσωπικού σε κάποιο μελος.

 

Δέχομαι να υπάρχουν αντίθετες απόψεις και χαίρομαι γιατί έτσι μαθαίνουμε.Ο διάλογος σίγουρα θα έχει και αρκετές διαφωνίες.Είμαι κατά του να φιμώνεται κάποιος αλλά είμαι εξίσου κατά και της επίθεσης.Κι ακόμη και να θεωρούμε ότι μας "προκαλεί", με το να τον "πυροβολούμε" απλώς μας κάνει να έχουμε μια συμπεριφορά που δεν θα θέλαμε να έχουμε οι ίδιοι απέναντί μας.
Το ότι ένα κορίτσι ντύθηκε πρόστυχα κατα τη δική μας άποψη,δε μας δίνει το δικαίωμα να το βιάσουμε κι ας θεωρούμε ότι μας προκαλεί και το θέλει.Η ίδια λογική ισχύει παντού.Το ότι ένας λέει ό,τι να ναι κατά τη δική μας άποψη,δε μας δίνει το δικαίωμα να του επιτεθούμε με όποιο λεκτικό τρόπο βρούμε καθώς είμαστε μακριά και δε μπορούμε να παίξουμε μπουνιές.Μπορούμε να πούμε τη δική μας άποψη,να διαφωνήσουμε,να επιχειρηματολογήσουμε,αυτά...Παραπάνω είναι ανούσιο να ασχολούνταν κάποιος.

Είναι ωραίο να ξεσπάς σίγουρα αλλά είναι καλύτερο να υπάρχει αυτοσυγκράτηση ιδίως όταν μιλάμε για γραπτό λόγο και με αρκετούς αγνωστους που δεν έχεις ούτε τις εκφράσεις του ούτε ο άλλος τις δικές σου,συνεννόηση με πολλά εμπόδια στη μέση,εξ' αρχής δύσκολη, πόσο μάλλον όταν υπάρχουν ξεσπάσματα.

Υπάρχουν όντως και οι περιπτώσεις που λέτε (αν το γυρίζαμε σε ενικό πιστεύω θα ήταν καλύτερα,τον προτιμώ γενικώς) ,δε τις συμπεριέλαβα όλες.Σκόπος δεν ήταν η κατηγοριοποίηση εξ' αρχής έτσι κι αλλιώς...
αλλά δε μιλούσα για τέτοιες περιπτώσεις,μιλούσα για ανθρώπους με άποψη που δέχονται ειρωνικές και προσωπικές επιθέσεις αντί επιχειρημάτων από ανθρώπους με διαφορετική άποψη απλώς.Συμβαίνουνε και αυτά,και για αυτά μιλούσα και μόνο.Ελπίζω να κατάλαβα καλά το ποστ...δε βλέπω να μιλάμε για ίδιες περιπτώσεις και το διάβασα προσεχτικά,τόσο που ζεστάθηκε η μπύρα μου 

Ξέρω πολύ καλά τι σημαίνει ο άλλος να λέει ασυναρτησίες και να επιμένει σε αυτές, και σε ένα φόρουμ με τέτοια θεματολογία,εκτός από δύσκολο είναι κι επικίνδυνο.....
Όμως δε χρειάζεται πανικός και ξεσπάσματα και ειρωνίες και πάει λέγοντας...
Λέμε το σωστό όσες φορές χρειαστεί κι είναι αρκετό.Θέλει υπομονή αλλά πιστεύω αξίζει.

 

Μία φορά κι έναν καιρό, σε αυτό εδώ το φόρουμ λειτουργούσε το inner circle για να προστατευτούν οι σοβαρότερες συζητήσεις και οι συζητητές, από τα τρολλαρίσματα, τα μίση, τα πάθη, τις έριδες και τα συνεχόμενα flames...
Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχαν τουλάχιστον 5 ενεργοί moderators και δεν προλάβαιναν να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα και να μοιράζουν bans...
Μια φορά κι έναν καιρό, στα inbox δεν ανταλλάσσονταν απόψεις ούτε γινόταν φλέρτ, αλλά διαρκείς ίντριγκες και συνωμοσίες για το πως κάποιοι θα αφανίσουν δημοσίως κάποιους άλλους...
Μια φορά κι έναν καιρό, μέχρι και οι "υποτακτικές" την πέταγαν έξω σε κάθε ευκαιρία, για να μετρήσουν ποια "την" έχει μεγαλύτερη...
Μια φορά κι έναν καιρό τα πράγματα δεν ήταν καθόλου ήρεμα και πολιτισμένα.

Το φόρουμ έχει βελτιωθεί σημαντικά από άποψη πολιτισμού και συμπεριφορών και είναι προς τιμήν και των υπευθύνων αλλά και των μελών του αυτό.
Αυτό που φαίνεται να έχει υποχωρήσει αισθητά, κατά την προσωπική μου άποψη, είναι η ποιότητα της θεματολογίας. Και υποψιάζομαι ότι η θεματική μετάπτωση έχει συνεπικουρήσει στα ολιγότερα flames. Τι καυγάς να στηθεί άραγε στο νήμα "πως να βάψω τα νύχια μου πριν το session;"
Καλόν θα είναι τα μέλη να ασχοληθούν εκ νέου με την ουσία και ολιγότερο με τα trivialities και ας ανάψουν και τα αίματα λίγο παραπάνω...

 

Μην υποτιμας την δυναμη της κλικας και την αναγκη καποιου/ας να θελει να φανει και να αναδειχτει μεσα απο αυτη.
Σεξ και Φημη.
Φαγητο και υπνο βρισκεις παντου.

 

-Μακράν οι χειρότεροι Έλληνες σκηνοθέτες είναι ο Λάμθιμος και ο Νικολαίδης. Απορώ γιατί τους επιτρέπουν να δείχνουν τις ταινίες τους και έξω.
-Είπαν ότι θα βρέχει συνέχεια στην Αίγυπτο όλο τον Μάιο, λες πάλι να γεμίσουμε κόκκινη σκόνη ?
-Δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται να υπάρχει κόσμος που πληρώνει εισιτήριο για να πάει να δει Λάμθιμο και Νικολαίδη.
-Χέσε με τώρα με τον Λάνθιμο και τον Νικολαίδη. Εδώ σου λέω θα γεμίσουμε σκόνη.

Αυτό εδώ πάνω είναι ένας διάλογος αποτελούμενος από δύο μονολόγους.
Ναι είναι ένα παράδειγμα κομμένο και ραμμένο για το σκοπό αυτού που θέλω να σου πω αλλά όπως και να έχει είναι ένας διάλογος.
Αλλά είναι καμία συζήτηση.
Μία συζήτηση είναι κατά ανάγκη ένας διάλογος αλλά ένας διάλογος δεν είναι κατα ανάγκη μία συζήτηση.
Aν διαφωνούμε και έχεις όρεξη να σου εξηγώ γιατί είναι αυτή η γνώμη μου και το συζητάμε.


Θεωρώντας αυθαίρετα ότι αναφέρεσαι σε συζητήσεις στην απάντηση σου και όχι απλά σε διαλόγους και ευχόμενος ότι δεν ενοχλείσαι από αυτήν μου την θεώρηση έχω να πω τα εξής,

Σωστά αλλά πιστεύω ότι ο τρόπος είναι αυτός που θα καθορίσει την ποιότητα, την διάρκεια, την θέληση για συμμετοχή και σε κάποιο βαθμό ίσως να επαναπροσδιορίσει και τον λόγο της συζήτησης.

Ο τρόπος με τον οποίο συζητάς, τουλάχιστον μαζί μου, είναι ο λόγος για τον οποίο συζητάω, μου αρέσει να συζητάω και θέλω να συζητάω μαζί σου. Δεν θυμάμαι να έχουμε συμφωνήσει ποτέ σε κάτι, παρά μόνο μία φόρα που με είχες διορθώσει σε κάτι που γνώριζα λάθος για την ΟΓΕ, ωστόσο δεν θυμάμαι ποτέ να έχω αισθανθεί ότι μου επιτίθεσαι προσωπικά ή ότι προσβάλεις την γνώμη μου ή τα επιχειρήματα μου.

Για μένα είναι τελείως άλλο πράγμα το λέω την γνώμη μου και επιχειρηματολογώ για να την υποστηρίξω όσες φορές χρειαστεί αλλά αφήνω χώρο να κάνουν και οι συνομιλητές μου το ίδιο και άλλο αποδομώ απαξιώνοντας μια γνώμη, την επιχειρηματολογία της και στην συνέχεια, ή ακόμη χειρότερα πρώτα πρώτα, το ίδιο τον πομπό της γνώμης.

Η αποδόμηση των επιχειρημάτων του άλλου μπορεί να έχει μεγάλη αξία όταν σκοπός της συζήτησης είναι να προκύψει κάποια απόφαση. Σε μία συζήτηση που έχει σκοπό την συζήτηση και όχι την λήψη αποφάσεων η επίθεση και η αποδόμηση δεν θα έλεγα ότι είναι το σωστότερο ή το αποδοτικότερο.

Βέβαια, δεν είμαστε φιλοσοφικό φόρουμ, είμαστε bdsmική αρένα κατα μία έννοια, πολλές φορές ένα νήμα ξεκινάει με απαξιωτικό λόγο για ολόκληρες ομάδες χρηστών, με θέσφατα που δεν μπορούν να στηριχτούν σε καμία λογική πέραν μία στενής αυτών που τα ασπάζονται, υπάρχει θεματολογία επίδειξης, υπάρχουν τα χίλια μύρια που δεν βοηθούν σε καμιά συζήτηση και σε κανένα εύκρατο κλίμα για συζήτηση.

Σε αυτή την περίπτωση απλά πιστεύω ότι δεν θα έπρεπε να συμμετέχουμε, γιατί όταν συμμετέχουμε η συζήτηση γίνεται ολοένα και χειρότερη μαζί με μας τους ίδιους ως συνομιλητές.

Ίσως να έχουμε πρόβλημα να ξεχωρίσουμε την συζήτηση από την χλεύη και την κριτική από το κράξιμο.

 

Διαφωνούμε..ξανά  

Αυτό που μου παραθεσατε δεν είναι ούτε διάλογος, ούτε συζήτηση. Είναι δυο παράλληλοι μονόλογοι, κοινώς "ο καθένας τον καημό του".
Συζητάω για κάτι, δλδ συνδιαλεγομαι. Κοινώς κάνω διάλογο. Δεν διαφέρουν δλδ ως προς την ουσία τους.

Κάτι λάθος κάνω  

Είναι όντως άλλο πράγμα. Το καθένα αποτελεί τεχνική διαλόγου. Και χρησιμοποιείται όταν χρειάζεται, αν ξέρει κάποιος πότε και πώς να το χρησιμοποιήσει. Χρησιμες πάντως και οι δυο τεχνικές.

Αν θεωρω ότι χρειάζεται και αν μπορώ, θα απαξιωσω πλήρως την άποψη του άλλου.
Το πρόσωπο δεν μου χρειαζεται. Κάποιες φορές μπορεί να το κάνω, αλλά αν το κάνω δεν θα έχει καμία σχέση με το διάλογο μας, αλλά με προσωπικές διαφορές.
Διότι μπορώ να διαφωνώ ακόμη και με τον κ μου, σε επίπεδο απόψεων. Αυτό δεν με καθιστά λιγότερο σούμπα του (νομίζω!).

Θέλω να πω, πως μπορεί να θεωρώ ότι οι απόψεις χαρακτηρίζουν έναν άνθρωπο, αλλά όταν συζηταμε με απόψεις, επικεντρωνομαι στις απόψεις.

Αποδοτικό είναι για τους λόγους που ανέφερα προηγουμένως.

Επιλέγουμε που θα συμμετάσχουμε, ειδικά σε έναν δημόσιο διάλογο. Αν έχουμε κάτι να πούμε, το λέμε. Αν μπορούμε να βοηθησουμε να διευκρινιστεί κάτι, το κάνουμε.

Βλέπετε στο δημόσιο διάλογο, δεν απευθυνόμαστε μόνο σε έναν συνομιλητή, αλλά και σε όσους ακουν ή διαβάζουν.

 

Συμφωνώ με την @estelwen όσον αφορά το θέμα της απαξίωσης, είναι καθαρά ζήτημα προσωπικών φίλτρων. Σε κάθε φόρουμ υπάρχει ένα βασικό πλαίσιο κανονισμών, εντός λοιπόν αυτού του πλαισίου, λειτουργούμε συζητάμε και επικοινωνούμε.

Οι τριβές είναι αναπόφευκτες. Και είμαι υπέρ των τριβών, των διαφωνιών, του τσαλακώματος, της διεκδίκησης, της επιβολής και γενικά του οτιδήποτε μπορεί να παράγει μια ζωντανή αλληλεπίδραση διαφορετικών ανθρώπων.

Από εκεί και πέρα αμφιβάλλω σοβαρά, για το αν οι τριβές είναι ο πραγματικός λόγος της μειωμένης θεματολογίας bdsm στο φόρουμ και για το αν η θεματολογία εξαντλήθηκε από παλιότερα νήματα.

Προσωπικά μιλώντας, συνήθως, δεν μιλάω, όταν δεν έχω κάτι να πω. Ούτε επειδή φοβάμαι, ούτε επειδή με κάλυψε ο προλαλήσαντας.