Μια φορά κι έναν καιρό...

@gaby_m

Ε ρε γαμώ το, δεν το πήρα είδηση πως διαφωνούσαμε με τον άλλονα...
Νόμιζα πως σχολιάζαμε το ατυχές της συγκυρίας...
Όχι κάτι άλλο δηλαδής, δεν πρόλαβε να ξεδιπλωθεί κι ο πλούτος επιχειρημάτων εκατέρωθεν...
Σε κάθε περίπτωση φχαρστώ για την εκ νέου δημοσιοποίηση του διαγράμματος...
Το εκτιμώ..!
Τα δέοντα όπου δεί...  

 

Αχ @cadpmpc, αχ @cadpmpc ποια είναι τα παιδάκια εκείνα που έχουν την βεβαιότητα πως αν κάνουν αυτά πως δεν βλέπουν δεν υπάρχει και κάτι να δουν; Το κάνουν καμιά φορά και οι πεζοί που διασχίζουν δρόμο εκτός διάβασης, κοιτάζοντας οπουδήποτε αλλού εκτός από την κατεύθυνση των αυτοκινήτων. Εύχομαι ένα πολύ απολαυστικό Σαββατόβραδο...  

 

αναλυτικό γράφημα κατανόησης διαλόγου:
 

  

 

@gaby_m

Έχω πάρει αγκαλιά την λούτρινη στρουθοκάμηλό μου και βλέπω το τόπι, με μουσική υπόκρουση βρόχας στράιθρου...
Αντεύχομαι...

 

οσο διαβαζω αυτο το νημα τοσο απορω ...
και ειμαστε σε φορουμ δεν μπορουμε να λεμε τοτε ηταν ετσι γιατι οτι γραφει δεν ξεγραφει
κοιταω λιγο τα παλια νηματα ποστ κτλ δεν νομιζω οτι ηταν τοσο διαφορετικα η τοσο καλυτερα
ισα ισα πιστευω οτι το φορουν γινετε συνεχεια και καλυτερο

Ειλικρινα απορω πως εχεις βγαλει αυτο το συμπερασμα αγαπητε @vautrin βασικα σκεφτομαι που αποσκοπει αυτη η τοποθετηση σας για το φορουμ

 

 

Με απλά λόγια, ερωτήματα της μορφής "πώς μπορεί ένας σκλάβος να θεωρεί τον εαυτό του ελεύθερο;", "πώς γίνεται ένας σκλάβος να νιώθει δυστυχισμένος αφού έχει ικανοποιηθεί το κεντρικό ζητούμενό του που είναι να ανήκει;", "τι θα κάνει ένας σκλάβος αν ο Αφέντης του τον διατάξει να παραστεί στην κηδεία του πατέρα του φέρων επικώλεια σφήνα;", "είναι εν τέλει συμφορά ή απλή ανοησία να κάνει κανείς BDSM;" ανήκουν στην κορυφή της πυραμίδας; Ρωτώ όχι για να προβοκάρω αλλά επειδή το επιχείρημα που ενέχουν στοχεύει στην κατηγορηματική (αν και όχι αναλυτική) κατάρριψη των κεντρικών επιχειρημάτων του BDSM.

@cadpmpc αν εξαιρέσουμε τα νήματα - compilations, τα πάντα όσα διατυπώνονται σε νήματα περιλαμβάνουν μια τοποθέτηση που αποσκοπεί είτε στην αναζήτηση της αλήθειας, κάπως σπάνιο και ασυνήθιστο, είτε στην προβολή / επιβολή μιας άποψης, μιας προτίμησης, μιας εκτίμησης για κάποιον άλλο. Έτσι και μια πλάγια και συγκαλυμμένη κρίση για θέματα ή μέλη είναι μια πρόσκληση σε διάλογο.

Η πυραμίδα αυτή ξεκίνησε από ιεραρχία αποδεικτικών στοιχείων στην ιατρική έρευνα που και εκεί έχει τα ελαττώματά της αλλά προσδιορίζεται ως προς το είδος των διαθέσιμων αποδεικτικών στοιχείων, αυτά κάνουν την ιεραρχία και όχι το αν όποιος φέρνει ένα επιχείρημα είναι ανήρ σπουδαίος ή αντίθετα ουτιδανός. Παρόλα αυτά, η πυραμίδα του Γκράχαμ έχει ένα ενδιαφέρον, να μετριέται μαζί της όποιος την δέχεται ως εργαλείο ιεράρχησης και να ξέρει ο ίδιος πού βρίσκεται κάθε φορά. Για τον ίδιο.

Έτσι προέκυψαν οι αναφορές μου σε αυτήν  

 

@gaby_m

Καλά τα λες..:
..."...Έτσι και μια πλάγια και συγκαλυμμένη κρίση για θέματα ή μέλη είναι μια πρόσκληση σε διάλογο..."...
Γράφεται κάτι και αυτό αποτελεί ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ σε διάλογο...
Δεν είναι διάλογος αυτό το κάτι...
Με αφορμή αυτό το κάτι θα δημιουργηθεί διάλογος...
Δηλαδής:
Έστω λοιπόν ότι λέει ο κάποιος...
Όσοι έχουν μυαλό ξέρουν πως η γη είναι επίπεδη.
Οι αντιπαραθέσεις από κάτω προς τα πάνω είναι κάπως έτσι:
• Τι λες βρε μαλάκα (σπάνιος)
• Από πού κι ως πού ρε συ έχεις γνώμη, εσύ μιλάς, που σ' αρέσουν τα ...βατραχοπόδαρα? (συγκλονιστικός)
• Πώς γενικεύεις? Να μιλάς για σένα. Σας ξέρουμε εσάς που γενικεύετε κι απ' αλλού. Αλλά έτσι λέγατε και τότε και για κείνο κλπ (βλάκας)
• Αντιθέτως! Οι φίλοι μου, που έχουν ταξιδέψει με αεροπλάνο, άλλα λένε (καιροσκόπος)
• Όχι βέβαια! Οι παρατηρήσεις μας (α, β, γ) αποδείχνουν το αντίθετο. (δυνάμει συνομιλητής)
• "Επίπεδη". Ας δούμε τι σημαίνει και τι ορίζουμε ως "αυτοί που έχουν μυαλό" και τι ορίζουμε ως "επίπεδο" κλπ κλπ. (συνομιλητής)
• Η γη δεν είναι επίπεδη διότι χ, ψ, ω κλπ...

Βεβαίως και για να υπάρξει διάλογος χρειάζεται μια κοινή βάση αντίληψης και κατανόησης του όποιου θέματος από τους συνομιλητές.
Επειδή είναι συνηθισμένο μια άποψη/γνώμη/κρίση/θέση να στοιχειοθετείται στην αντίληψη του ΟΡ από ένα χαρμάνι αντιλήψεων, αποτέλεσμα της όποιας ικανότητάς του για επεξεργασία των γνωσιακών και βιωματικών δεδομένων του, είναι καταρχάς αναγκαίο να καταδειχτούν και να ξεκαθαριστούν κατά το δυνατόν τα όποια κενά/λάθη/δοξασίες που ενυπάρχουν στην άποψη/γνώμη/ισχυρισμό του.
Σαφώς και υπάρχουν περιπτώσεις, που κάτι τέτοιο καταντάει αδύνατον εξ αιτίας της αδυναμίας του ΟΡ να εκφραστεί συνεπικουρούμενη από την άγνοια, την βλακεία ή το συμφέρον του, με μερικές φορές ενδιαφέροντα αποτελέσματα και για τον ΟΡ και για τους συμμετέχοντες συνομιλητές.

Και για νάμαστε ξηγημένοι να προσθέσω αυτό: όλοι μας ανεξαιρέτως έχουμε πετάξει και την μπαλαφάρα μας και την υπερβολή μας και την μπηχτή μας και το ανάθεμα και απ' όλα σε κάποιο θέμα εδώ μέσα.
Ανθρώπινα πράματα. Ενίοτε και εξόχως αποτελεσματικά...

Το κόλπο βρίσκεται στο τι πρόθεμα (θετικό ή αρνητικό, πα να πει) σχηματίζεται στην αντίληψή μας για τους άλλους και τούμπαλιν.
Και στο πώς αποτυπώνεται εκφραστικά αυτό το πρόθεμα και από τις δυο μπάντες.

Μπίζνες αζ γιούσουαλι, που λέμε...

 

To ζητούμενο σε κάθε σχέση είναι να ρέει το πράμα...
Η απρόσκοπτη ροή εξασφαλίζει και διασφαλίζει, στα καθ' ημάς, την ανταλλαγή ενέργειας/ισχύος...
Αρέσει ή όχι, γίνεται ΚΑΙ αντιληπτό ΚΑΙ κατανοητό ή όχι, ο Κώδικας των μελών της σχέσης χρειάζεται να είναι Κοινός...
Πα να πει δαύτο, πως η δυναμική της ατζέντας (όχι κατ' ανάγκη η ίδια η ατζέντα, ναι(?)- και των δυο, έχει κοινή συνισταμένη.
(Αν υπάρχει διερώτηση στο "και των δυο", τότε επεικώς κάτι δεν πάει καλά, από το πιο απλό ως το πιο σύνθετο. Συνηθέστατα τα αίτια και οι αφορμές είναι γνωστά σε αμφότερα τα μέλη με το καλημέρα σας, το ότι γίνεται και από τα δυο αποδεκτό -διάβαζε εθελοτυφλία- μπορεί να είναι θέμα από καπατσοσύνη ντυ κωλ έως αδιεξοδική αποδοχή καυλάντας).
Αν κι εφόσον προκύψουν στην πορεία συνθήκες αποδόμησης/ξηλώματος (εφέ παξιμαδοκλέφτρας / ντεληκανή / κλαψομούνη-ας / μάς-πιάσανε-με-τα-βρακιά-κάτω / γυμνός βασιλιάς), τότε χωρούν τρία τινά:
α. Δράμα, δράμα, δράμα (τύπου "έμεινα παρθένα για το παιδί μας")
β. αποχαιρετισμός στα όπλα (αραιά και πού),
γ. επαναπροσδιορισμός κώδικα (σπανιότατο, δεν είναι "εκπαίδευση" τύπου "πιάσε το μπαλάκι" Λούλη/α).
Αν ο κώδικας περιλαμβάνει στο μενού το, και καλά, αναπόδραστο/αναντίλεκτο/αδήριτο "εσύ ό,τι πεις" ή μιλάμε για εξαιρετικά σπανιότατη περίπτωση (εύγε) ή για ταλαιπώρια (σύνηθες).