Μικρές στιγμές απόλαυσης........

Υπάρχουν κάποιες μικρές στιγμές, που πιστεύω όλοι έχουμε ζήσει, προσφέροντας ή λαμβάνοντας
απόλαυση. Μπορεί να είναι καθημερινές συνήθειες, ή μεμονωμένα περιστατικά, πάντα μέσα στο
βδσμμικό πλαίσιο, και άσχετα με το στάτους που ο καθένας δηλώνει.

Για μένα τέτοιες στιγμές είναι ας πούμε, όταν η υ μου, κωλοτρίβεται γύρω μου ζητώντας τάχα
χάδια, ενώ ξέρει καλά πως θα καταλήξουμε σε κάτι πιο επώδυνο, όταν τη βλέπω να με φροντίζει
και ψάχνει να επιβεβαιώσει την ευχαρίστηση στα μάτια μου, όταν την αισθάνομαι απόλυτα ασφαλή
και αφημένη στα χέρια μου, όταν διαβάζω το φόβο για το τι θα επακολουθήσει στα δικά της μάτια,
και παρότι η πόρτα είναι πάντα ξεκλείδωτη δεν επιχειρεί καν να πιάσει το πόμολο.

 

Είχα καταγράψει στο παρελθόν ένα όμορφο κι ευχάριστο στιγμιότυπο "ρουτίνας" με τον υποτακτικό μου.
Θα το μεταφέρω αυτούσιο:

Κάθομαι στο γραφείο δουλεύοντας στο laptop ένα project.
Εκείνος, ακριβώς δίπλα μου στο πάτωμα φορώντας το κολάρο του. Φαίνεται λιγάκι ανήσυχος κι ας προσπαθεί να το κρύψει. Αισθάνεται άσχημα που με βλέπει να ταλαιπωρούμαι με το project χωρίς να μπορεί να βοηθήσει.
Η αίσθηση της απραξίας πάντοτε του προξενούσε δυσφορία.
"Πήγαινε να καθαρίσεις τη βιβλιοθήκη μου."
Ξαφνιάζεται ευχάριστα. Γνωρίζει ότι δε μου αρέσει να πειράζουν τα πράγματά μου. Ειδικά τα βιβλία μου.
Σηκώνεται και ξεκινάει.
Παρατηρώ ότι είναι εμφανής ο ερεθισμός του (είναι γυμνός). Η ηδονή της προσφοράς.
Γυρνάει και βλέπει το καρφωμένο βλέμμα μου.
Κοκκινίζει εντόνως.
"Με συγχωρείτε που δεν το έλεγξα"
"Δε με πειράζει αυτή τη φορά. Το απολαμβάνω. Συνέχισε όμως."
Πιάνει τα βιβλία μου πολύ προσεκτικά, ξεσκονίζει και προσπαθεί να τα τοποθετήσει ακριβώς όπως ήταν πριν. Χειρουργικές κινήσεις. Γνωρίζει την ιδιορυθμία μου και δε θέλει να με απογοητεύσει.
................
"Τελείωσα Κυρία"
"Όμορφα. Έλα ξανά στη θέση σου."
"Μάλιστα"
Γουργουρίζει.
"Πείνασες;"
"Μάλιστα"
"Κι εγώ."
"Να Σας σερβίρω;"
"Όχι ακόμα. Θέλω λίγη ώρα μέχρι να ολοκληρώσω κι ύστερα θα φάμε μαζί."
"Ωραία."
Κουλουριάζεται στα πόδια μου.
Δείχνει γαλήνιος, πλήρης, ευτυχισμένος....

 

νόμιζε ότι θα με ντομάρει ψυχολογικά....καταλήξαμε να κλαίμε αγκαλιά και να γλείφουμε ο ένας τα δάκρυα του άλλου...λυτρωτικό....χρόνια είχα να το ζήσω....
και όλως παραδόξως ανακουφιστικό και χαλαρωτικό....κοιμηθήκαμε σαν μωρά που έχουν πιει το γάλα τους....μονορούφι...η λύση στην insomnia...εγγυημένα....

 

Κουταβισιο βλεμμα συνοδευομενο με μη μη μη και μετα μπραβο μωρο μου που το αντεξες για μενα με χαιδεμα στο κεφαλι και να κοιτας το χαμογελο της..σα τη διαφημιση της μαστερκαρντ..αξια ανεκτιμητη.

 

Μυρωδιες. Δεν τις ξεχνας ποτε.

 

έχεις τόσο δίκιο γλυκιά μου...το καλό/κακό είναι ότι ούτε οι άλλοι ξεχνάνε την δική μας...

 

Μονο καλο

 

''Μπράβο ήσουν καλό κορίτσι'' Δεν υπάρχει καλύτερο από την επιβράβευση....

 

Ηδονή και δράση κάνουν το χρόνο να φαίνεται λίγος...
Γουίλιαμ Σαίξπηρ