Μοναξία και υποταγή....

Δυστυχώς η ζωή μας είναι ένα παιχνίδι που όλο γυρνάει και ότι και αν κάνεις πάντα θα σου επιστρέφει και συνήθως με τον χειρότερο τρόπο….
Σε οποίο τομεα και αν είναι ο καθένας είτε είναι μια νορμάλ σεξουαλική ζωή είτε αυτό ονομάζεται BDSM.
Οπού και αν είσαι ο πόνος είναι ο ίδιος όταν καταλάβεις ότι είσαι μόνος σου χωρίς στην ουσία να έχεις τον δικό σου άνθρωπο… Kαλοί και οι φίλοι αλλά όσο ανάγκη έχουμε από μια αγκαλιά το βραδύ που θα πέσουμε για ύπνο δεν μπορεί κανείς φίλος ή γονιός να την καλύψει…
«Η μεγαλύτερη μοναξιά στην ζωή είναι να έχεις να δώσεις πολλά και να μην υπάρχει κανείς για να τα πάρει……»  
Το μονό που μπορώ να πω είναι ότι τελικά το μονό που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσέχουμε να είμαστε πάνω από όλα άνθρωποι και αυτά που δεν θα θέλαμε να μας κάνουν να μην τα κάνουμε ποτέ….
Σαν sub απέτυχα, εύχομαι να καταφέρω να επιτύχω σαν άνθρωπος κάποτε….
Αλήθεια η μοναξιά που νιώθουμε κάποιες φορές μπορεί να συμβαδίσει με το BDSM?


Υ.Γ. Μην ξεχνάτε να είστε άνθρωποι……………………

 

Η μοναξιά μπορεί να είναι και μια καλή φίλη , που σου ψιθυρίζει στο αυτί . Θα έρθει η στιγμή εκείνη που θα σου αφήσει το χέρι και θα σε χαιρετίσει , για να τρέξεις εκεί που θα καταλάβουν αυτά που έχεις να προσφέρεις . Μέχρι τότε κοίτα ψηλά σαν άνθρωπος...

 

Απάντηση: Μοναξία και υποταγή....

Σε καταλαβαίνω….. μοναξιά ένα πικρό ποτήρι είναι το τίμημα της ελευθερίας μας για την επιλογη του ιδανικου για μας, μην συμβιβαστείς ποτέ για κάτι λιγότερο.... καλύτερα μοναξιά.

 

Γιατί έτσι κορίτσι μου τόση κατήφια? Δε μπορεί να είναι τόσο άσχημα τα πράγματα όσο νομίζεις.
Αλλά είπες διάφορα που δε μπορώ να καταλάβω.Γιατί κάνεις διαχωρισμό μιας φυσιολογικής σεχουαλικής ζωής από το BDSM? Και τί εννοείς ότι απέτυχες σαν sub?
Με τον τρόπο που αναφέρεσαι παραπάνω μου δημιουργείς την εντύπωση ότι αρχίζεις να αμφιβάλεις για την ιδιότητα της sub.Λόγω της αποτυχίας που υπήρξε σε μια συγκεκριμένη σχέση σου ενδεχομένως?
Επίσης δε κατάλαβα την ερωτηση που αφορά στο κατά πόσο συμβαδίζει η μοναξά με το BDSM.Θα ήθελα να απαντήσω σε κάποια πράγματα αλλά επειδή δεν είμαι σίγουρος ότι έχω πιάσει το νόημα , φοβάμαι ότι μπορεί να βρεθώ εκτός τόπου και χρόνου.Θα ήθελες να πεις λίγο τι ακριβώς έχει συμβεί και έχεις έρθει σε τόσο άσχημη ψυχολογική κατάσταση?

Το μόνο που μπορώ να πω χωρίς φόβο είναι ότι όλοι κάποιες στιγμές τα σκατώνουμε λίγο πολύ.Αυτό δε συμαίνει ότι αποτύχαμε οοκληρωτικά σαν άνθρωποι.Υπάρχει πάντα το μέλλον και η ελπίδα για το καλύτερο.Μην την αποχωρίζεσαι τόσο εύκολα.Αύριο ή σε ένα μήνα μπορεί να βρεθείς να γελάς και όλα να μοιάζουν να πηγαίνουν καλύτερα.Μπορεί να αργήσει αυτή η μέρα αλλά θα έρθει κάποια στιγμή .Αυτό είναι σίγουρο.Το μόνο που χρειάζεται είναι να έχεις τη δύναμη και την υπομονή να αντέξεις μέχρι τότε.Να 'σαι καλά κούκλα μου και μην τα παίρνεις τόσο κατάκαρδα.

 

Απάντηση: Μοναξία και υποταγή....

Μην απογοητευεσαι. Με τη μοναξια ολοι μας καποτε εχουμε κανει παρεα. Αλλους τους παιρνει απο κατω, αλλους τουν κανει να σκεφτονται ορισμενα πραγματα, αλλους απλα τους κανει πιο δυνατους.

Η υποταγη ειναι ενα αλλο θεμα. Δε γινεται να εχουμε υποταγη και μοναξια μαζι, ουτε ειναι σωστο να υποτασσομαστε στη μοναξια. Την υποταγη σου θα την προσφερεις αργοτερα, οταν θα συναντησεις τον καταλληλο ανθρωπο, μη βιαζεσαι. Η αναζητηση αυτη μπορει να σου παρει μερικα χρονια, αλλα δε γινεται να τα εχουμε ολα εδω και τωρα μπροστα μας.

Γενικα βρισκω τις σκεψεις σου λιγο μπερδεμενες, αλλα διαισθητικα νομιζω οτι καταλαβαινω τι θελεις να πεις. Η μοναξια που περνας τωρα ειναι προσωρινη. Αυριο-μεθαυριο θα αλλαξει, και καλα θα κανεις να αρχισεις να προετοιμαζεσαι γι' αυτο.  

 

Απάντηση: Μοναξία και υποταγή....

είναι φορές που η μοναξιά
λύτρωση είναι
κι άλλες φορές
βαρύ το τίμημά της

οι λέξεις χορεύουν
μια γραμμή φτιάχνουν
χορό ατέρμονο
χορό εξαντλητικό

έτσι όπως θα 'πρεπε να 'ναι
κι όχι όπως
η σιωπή επιβάλλει​

 

η μοναξια δεν ειναι κατ αναγκην αποτυχια..

βεβαια αν εσυ, τη δεδομενη στιγμη νοιωθεις ετσι, κανεις μας δεν θα σε κανει να νοιωσεις αλλοιως.. ισως πρεπει να το περασεις και να πας παρακατω.. Και για να μας το πεις, ισως θελεις απο μας ενα χαδι, μια προσοχη και μια εγνοια.. και την εχεις   ετσι κανουν οι ανθρωποι..ανεξαρτητως στατους και λοιπων στοιχειων..

και να σου πω κι ενα μυστικο αλλα μη το πεις πουθενα   ..Οταν παψεις να ζητας κατι με αγωνια και με το φοβο πως εισαι μονη σου και πως ο καιρος περναει ανουσια και πως ολοι οι αλλοι εχουν κι εσυ τιποτε, τοτε δεν ξερω πως, μαγικα, ερχεται απο εκει που δεν το περιμενεις... και τοτε ολα αλλαζουν, αποχτουν χρωμα και μαγεια κι ομορφια..

 

 

amira απέτυχες σαν sub και σαν άνθρωπος ΜΟΝΟ οταν εγκαταλείψεις να προσπαθείς. Και πάντα έχεις την δύναμη να προσπαθεις κιάλλο οτι και αν νομίζεις.

 

Δεν υπάρχει κάτι που πραγματικά να μπορεί και να θέλει να προσφέρει κάποιος και να μην υπάρχει εκεί κάποιος ή κάποιοι που να θέλουν να τα πάρουν.
Ισως να μην προσφέρουμε απλά κάποτε αλλά να απαιτούμε μια ανταλλαγή που μέσα στο μυαλό μας να φαντάζει "δίκαιη", ίσως πάλι λόγω διαστρεβλωμένων αντιλήψεων για το τι πραγματικά έχουμε να προσφέρουμε, το προσφέρουμε σε εκείνους που δεν το χρειάζονται και πάει λέγοντας.

Όσο για την αποτυχία, ίσως τελικά να είναι απλά βήμα προς την επιτυχία που και πάλι ίσως να είναι κάπως διαφορετική από αυτό που φανταζόμαστε.
Για μένα η μοναδική αποτυχία είναι να παυει κάποιος να προσπαθεί, αν εκείνο για το οποίο εξ αρχής προσπαθεί είναι κάτι πραγματικό και ουσιαστικό.

 

Δε θα πετύχεις σε κανένα ρόλο στη ζωή σου ΑΝ δε δείς τον ΑΝΘΡΩΠΟ μέσα σου.
Στο μέσα σου επένδυσε και τα έξω θα έρθουν χωρίς καν να το καταλάβεις.
Εσένα άλλαξε, εσένα βελτίωσε και τότε θα γίνεις και καλύτερη Γυναίκα και καλύτερη Σκλάβα!

Α.

 

Νομίζω ότι κάλυψες το θέμα με πολύ ωραίο και μεστό λόγο.

 

Αρχικά σας ευχαριστώ όλους για τα λόγια σας..
Όλη αυτή η κατάσταση που διανύω αυτο το διάστημα έχει να κάνει με καθάρα εσωτερικά ζητήματα. Δεν είχα δηλ. μια αποτυχία σε κάποια σχέση και που βγήκε το παράπανω απλα κατάλαβα τη ψευτιά και αυποκρισία υπάρχει γύρω μας και αυτό μου έκατσε βάρυ και μου έβγαλε ενα πάραπονο...
Δεν φταίνε ποτέ οι άλλοι για την κατάσταση μας παρα μόνο έμεις. Εμείς οι άνθρωποι που πάντα είχαμε το πρόβλημα να Κοιτάμε το Δάχτυλο και ΟΧΙ το Φεγγάρι που ειναι μπροστά μας...
Ξεκινώντας κάποια πράγματα στην ζωη μου αυτήν την περίοδο όλοι οι γύρω μου με αποδοκιμάσαν και μου είπαν οτι και αυτό μια τρέλλα είναι και θα περάσει....
Ε, οχι λοιπόν δεν είναι όλα μια τρέλλα στην ζωη μας.. Υπάρχουν και όνειρα που παλεύαμε όλοι μας την ζωη για να βρούμε τρόπο να τα εκπληρώσουμε...
Τώρα σχετικά με την υποταγη μου σε αύτους που θα με επιλέξουν, πίστευω οτι είμαι ενας δύσκολος άνθρωπος και ποιο εύκολα θα τα παρατήσουν αυτοί παρά εγω...
Οπότε σινεχίζω δυναμίκα να προσπαθώ να γίνω μια πόλυ καλη υποτακτική(που όμως θα τρελαίνει τους Κυρίαρχους τις...)
Και πάλι σας ευχαρίστω όλους....

Υ.Γ. γράφω χωρίς Word οπότε συνχωρήστε τα όποια λάθη μου...
Υ.Γ. Να χαμογελάτε πάντα, κανετέ τους άλλουσ να ανυσηχούν...