Μονογαμικοί ή πολυγαμικοί;

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Μονογαμικοί ή πολυγαμικοί;

Επειδή λόγω της λάβρας έχω τα πορτοπαράθυρα τέντα,
άμα τα καταφέρεις τελικά, πού να δεις ευγνωμοσύνη που θα σου χρωστάνε οι γείτονες...

 

Απάντηση: Μονογαμικοί ή πολυγαμικοί;

Γιατί υποτιμάς την κορμοστασιά και τα θέλγητρα μας;

 

Απάντηση: Μονογαμικοί ή πολυγαμικοί;

Ουδόλως διαφωνώ, άλλωστε το αυτό και εγώ κατά βάσιν πρεσβεύω, ήτοι την κατανόηση της ανάγκης να εξετάζονται σφαιρικά και όχι προσωποκεντρικά τα ζητήματα. Συνάγω όμως, εκ των μέχρι τούδε αποτελεσμάτων, ότι μάλλον θα αποτύχουν παταγωδώς οι προσπάθειες τόσον της υμετέρας Εξοχότητος, όσον και της ταπεινότητάς μου...

Εννοείς ότι θα έλθεις να συνεργασθούμε στην τρομοκρατία της γειτονιάς;

 

Απάντηση: Μονογαμικοί ή πολυγαμικοί;

4..

 

Απάντηση: Μονογαμικοί ή πολυγαμικοί;

Είμαι βέβαιος για την αποτυχία - από την άποψη αυτή δικαιολογημένα ξεκαρδίστηκες. Αλλά δεν είμαι σίγουρος πως κάποιοι ρέκτες θα παραμείνουν εντελώς αδιάφοροι. Εμένα, αυτοί μου αρκούν.

Η ηδονή τρομοκρατεί! Ας υποφέρουν, αφού θα μας απολαύσουν τσίτσιδους! Θα πρόκειται περί φθόνου!

 

Απάντηση: Μονογαμικοί ή πολυγαμικοί;

Ο φθόνος δεν με ενοχλεί. Τα φθυσίματα είναι που σιχαίνομαι...

 

Απάντηση: Μονογαμικοί ή πολυγαμικοί;

Δανεισμένο από άλλο νήμα:

Αν συνουσιαζόταν κιόλας με τις δυο θα είχαμε μια πραγματική περίπτωση πολυγαμίας  

 

Πάμε πάλι:

1. Άλλο πράγμα να επιλέγεις για τον εαυτό σου την μονογαμία / πολυγαμία γιατί αυτό αισθάνεσαι να είναι σύντονο με το εγώ σου και άλλο πράγμα να την επιλέγεις για εξωγενείς λόγους (κοινωνική ηθική, παιδιά, κτλ). Προσοχή βέβαια, γιατί η διαχωριστική γραμμή δεν είναι πάντα τόσο ευδιάκριτη. Για παράδειγμα, όσοι λένε ότι είναι μονογαμικοί κυρίως επειδή προκρίνουν την ασφάλεια, δεν κάνουν αυτήν την επιλογή για εξωγενείς αλλά για ψυχολογικούς λόγους, μόνο που αυτοί οι λόγοι δεν σχετίζονται με την μονογαμία σαν ανάγκη, αλλά την χρησιμοποιούν ως όχημα για την κάλυψη μιας άλλης ανάγκης. Θεωρώ ότι οποιαδήποτε ερωτική επιλογή που αφορά σε ψυχολογικές παραμέτρους οφείλει να γίνεται σεβαστή, αλλά βγάζω καπνούς απ’ τα αυτιά όταν μιλάμε για εξωγενείς παράγοντες. Άμα βάλουμε τον κομφορμισμό τιμονιέρη στην καύλα, πάει η καύλα περίπατο, όποια κι αν είν’ αυτή. Και μαζί της, πάνε πολύ περισσότερα. Συνεπώς διαφωνώ συλλήβδην με επιχειρήματα περί κοινωνικής ηθικής (Lost boy), ύπαρξης παιδιών (MasterPerris) και περιχαράκωσης της «καύλας» σαν κάτι αυτόνομο απέναντι στο οποίο στέκεται η ηθική, η λογική και η ωριμότητα (smari).

2. Παρ’ ότι είμαστε σε ένα BDSM forum, βλέπω ότι το θέμα μονογαμία / πολυγαμία δεν αντιμετωπίζεται εντός τέτοιου πλαισίου παρά μόνο από ελάχιστους, κι αυτό κατά τρόπο αν μη τι άλλο εμπειρικό. Θα θεωρούσα μια τέτοια συζήτηση ενδιαφέρουσα. Υποθέσεις εργασίας: α) μεγάλο μέρος των θιασωτών του BDSM χρησιμοποιεί μεταξύ άλλων το BDSM προσχηματικά προκειμένου να επιλύσει μηχανιστικά, μέρος τουλάχιστον των δυσκολιών στην «κατάποση» των πλέον δύσπεπτων στιγμών του παλαντζαρίσματος μεταξύ μονογαμίας και πολυγαμίας (βλ. ο Αφέντης έχει όσες σκλάβες θέλει, η σκλάβα κάνει ότι της λέει ο Αφέντης της, και τα σχετικά), β) το BDSM νοούμενο ως εναλλακτική σεξουαλικότητα διαθέτει τη δυναμική να εισηγηθεί ενδιαφέρουσες προτάσεις υπέρβασης του διπόλου μονογαμία – πολυγαμία.

3. Ο έρωτας φαίνεται να είναι το κομβικό σημείο του θέματος (και του σύμπαντος εν γένει...) Αν θέταμε το ζήτημα εκτός συναισθηματικών δεσμεύσεων, δε νομίζω ότι θα προέκυπτε τέτοια ζέση, σύγχυση, θολούρα, μάλε βράσε. Τα ζόρια προκύπτουν όταν κανείς έχει να αντιμετωπίσει το «τέρας» του έρωτος. Θέλω να θέσω ένα ερώτημα σε όσους ομνύουν στο όνομα του έρωτα και της κατακτητικής του τρέλας (και δεν το λέω αφ’ υψηλού ή ειρωνικά): δεδομένου ότι κάποτε ο έρωτας τελειώνει (και μη μου πείτε ότι δεν τελειώνει, γιατί αυτό το πιστεύω αξιωματικά και δε σηκώνω ου) τι κάνουμε; Πάμε να μονογαμηθούμε με τον επόμενο/η; Δηλαδή ζούμε σε ένα καθεστώς μονογαμικής αναλωσιμότητας εσαεί; Μήπως, λέω μήπως, η επιβεβλημένη μονογαμία του ενός προς τον άλλον ερωτευμένο ενώ στην αρχή λειτουργεί αφροδισιακά, σταδιακά γυρνάει μπούμερανκ και είναι αυτή ακριβώς που βάζει την ταφόπλακα στον έρωτα μιαν ώρα αρχύτερα; Μήπως η διερεύνηση της σεξουαλικότητας όχι κατά μόνας (κρυφά) αλλά από κοινού (κι αυτό μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους, όχι απαραίτητα μόνο με παρτούζες ή με ηδονοβλεπτικές δραστηριότητες), είναι ένας ουσιαστικός τρόπος διερεύνησης και εμβάθυνσης μιας δυαδικής σχέσης; (MindMaster θα με ενδιέφερε να ακούσω τις απόψεις σας πάνω σε αυτά).

4. Συντάσσομαι με τις άκρως οξυδερκείς παρατηρήσεις του Dolmance αλλά εδώ η ένστασή μου είναι εντονότερη από εκείνη των σχετικών προσεγγίσεων από DreamMaster και G_E: πρόκειται για ένα θέμα το οποίο εκτιμώ ότι οφείλουμε να εξετάζουμε και από ψυχολογικής σκοπιάς. Οι κοινωνικο-ιστορικο-οικονομικές αναλύσεις είναι ασφαλώς σημαντικότατες προκειμένου πρώτ’ απ’ όλα να αρθούμε πάνω από την περιπτωσιολογία των προσωπικών γούστων όπως πολύ σωστά επισημαίνει ο Dolmance, αλλά δε φτάνουν. Οι άνθρωποι από καταβολής λόγου τουλάχιστον, έχουν απεγνωσμένη ανάγκη ο ένας τον άλλον και όχι σπάνια φτάνουν ακόμα και να τον σκοτώσουν –πραγματικά ή συμβολικά- προκειμένου να τον έχουν. Κι αυτό δεν οφείλεται σε κανένα κοινωνικο-οικονομικό σύστημα. Έτσι, αγαπητέ Dolmance τολμώ να σας προκαλέσω να αντιστρέψουμε για λίγο την μεθοδολογία. Μιλήστε μας για σας λοιπόν, πείτε μας αν ερωτευτήκατε ποτέ και αν ποτέ υπήρξε για σας κάποια γυναίκα όχι ασφαλώς Εγκυκλοπαίδεια, αλλά Βιβλιοθήκη της Βαβέλ. Και δεν θα δεχτώ ντρίπλες, ήγουν να μου το γυρίσετε σε φιλοσοφικές θεωρήσεις περί έρωτος, γιατί αυτό είναι αναμενόμενο. Σας δίνω έτοιμο και τον τίτλο: «Περί του δαιμονίου του έρωτος ή Τα συναισθήματα ενός λιμπερτίνου». Θα δεχτώ κάποιο υποκεφάλαιο να τιτλοφορηθεί «Αχίλλειος πτέρνα», αλλά δε θα δεχτώ τον τίτλο «Οξύμωρο». Ο νοών νοείτω.

ΥΓ. Θυμάμαι με πικρό χαμόγελο και τη λαϊκή ρήση "ο Μανόλης με τα λόγια, χτίζει ανώγια και κατώγια". Υπενθυμίζω σε όλους μας ότι καλόν είναι να φυλαγόμαστε απ' τα μεγάλα λόγια, καθώς έχει υπάρξει τουλάχιστον μια φορά στη ζωή μας (ίσως και δύο, και δέκα, και βάλε...) που οι πρακτικές μας πόρρω απείχαν από τις όποιες πεποιθήσεις μας επί του θέματος. Κι αυτό οφείλει να συμπεριλαμβάνεται στην προβληματική μας. Κι ο αναμάρτητος ας με διαψεύσει...

 

Μονογαμική για την ώρα.. Στον μέλλον βλέπουμε... αν και πολύ φοβάμαι πως έτσι θα παραμείνω. 

 

Re: Απάντηση: Μονογαμικοί ή πολυγαμικοί;

Τι θα κανετε δηλαδη με τον Dolmance που τωρα το ξερω, θα με αποκαλεσει παλι αισχρη που μου αρεσει, θα απειλησετε τους παντες χτυπωντας ρυθμικα τα πιπια σας στο καγκελο της βεραντας???
Wow!!!!!!!! Τι ουρανια μουσικη!  

 

Re: Απάντηση: Μονογαμικοί ή πολυγαμικοί;

...

... ρε κωλοπαιδα, λεμε το ιδιο πραγμα περιπου σε αυτο το σημειο. Ετσι και με αγνοησετε παλι σαν να ειμαι αορατος δεν προκειται να ξαναγραψω τιποτα. Εχω βαλει τοσο προβληματισμο (δικο μου προβληματισμο εννοω.) σε αυτο το νημα και εχω λαβει ενα κενο.

 

Απάντηση: Μονογαμικοί ή πολυγαμικοί;

το 3...