Μονογαμικοί ή πολυγαμικοί;

Παρακαλώ, δεν κάνει τίποτα. Εδώ ήσουν βρε παιδί? Μπηκα βιαστικά και δεν σε είδα. Θα το έχω υπόψιν μου πάντως, καλα να περνάς.

 

Γεια σου Γιάννη, κουκιά σπέρνω.  
Καλές γιορτές.

 

Επίσης, χαιρετισμούς στους υπόλοιπους. Καλες γιορτές, τα λέμε στο επανειδήν. Γειά-γειά.

 

Σωπα καλε, σιγα μη σε τρεχω τωρα. Αστο να πάει στην ευχή.

 

Στο καλο πασα μου κ καλες γιορτες επισης.

 

αν εχω κερδίσει να ρωτάς , οχι αν παίζω  

 

πονηρα θηλυκα..... τις δυναται να τα βαλει με σας???? (καλα κανω εγω και παω πασο...)  

 

Μονογαμία:

Το μεγαλύτερο ταμπού.

Η μονογαμία είναι φαινόμενο μόνο των πατριαρχικών κοινωνιών;

Όχι, μονογαμία υπάρχει και στις λεγόμενες μητρογραμμικές κοινωνίες. Ούτε όλες οι πατριαρχικές κοινωνίες είναι μονογαμικές. Υπάρχουν πατριαρχικές κοινωνίες που επιτρέπουν την πολυγαμία – αρκεί να ασκείται από τους άντρες. Η κυρίαρχη αντίληψη είναι ότι η πολυγαμία είναι ανδρικό προνόμιο. Μέχρι πολύ πρόσφατα η αντρική πολυγαμία ήταν ανεκτή και αποδεκτή, έδινε κοινωνική καταξίωση στον άντρα.

Από ποια ανάγκη προέκυψε; Τι εξυπηρετεί τώρα;

Σε παλαιότερες εποχές, το μονογαμικό ετεροφυλόφιλο ζευγάρι λειτουργούσε ως μονάδα παραγωγής. Η μονογαμία ήταν ένας τρόπος ένας τρόπος άσκησης ελέγχου πάνω στη γυναίκα, στην ικανότητα αναπαραγωγής, στο ποιανού είναι οι απόγονοι και πώς διανέμεται η κληρονομιά.

Στη σημερινή εποχή η μονογαμία συνδυάζεται με την ανύψωση του ζευγαριού σε ανώτατη αξία, σε προνομιακή μορφή συναισθηματικότητας και κοινωνικότητας. Πρότυπο θεωρείται το να είσαι μονογαμικό ετεροφυλόφιλο ζευγάρι, το οποίο αναδεικνύεται σε προνομιακό τόπο ασφάλειας, ένα είδος καταφυγίου.

Δεν ήταν πάντα έτσι;

Όχι, κάθε άλλο! Το μονογαμικό ζευγάρι ως τόπος μοιράσματος συναισθημάτων, ως τόπος ασφάλειας είναι νεωτερικό φαινόμενο και μάλιστα στην Ελλάδα είναι σχετικά πολύ νέο. Στις αγροτικές κοινωνίες του ’40 ή του ’50 δεν ήταν το ζευγάρι ο προνομιακός τόπος έκφρασης συναισθημάτων. Το ζευγάρι τότε ήταν ένας τρόπος συμβίωσης και αναπαραγωγής και όχι πρότυπο συναισθηματικής αξίας. Δεν δινόταν μεγάλη αξία στη συναισθηματική επένδυση. Αυτή τη λειτουργία επιτελούσαν οι φιλίες – δηλαδή οι άντρες ανοίγονταν και αντλούσαν συναισθηματική στήριξη από τις αντρικές φιλίες και οι γυναίκες από τις γυναικείες. Το ζευγάρι με την έννοια της συναισθηματικής ανταλλαγής είναι ένα αστικό, νεωτερικό φαινόμενο, αλλά σήμερα έχει γίνει το κυρίαρχο, με αποτέλεσμα να το θεωρούμε πανανθρώπινο και «φυσικό».

Είναι φυσιολογική η μονογαμία;

Η μονογαμία δεν είναι φυσικό φαινόμενο. Αυτό καθίσταται προφανές τόσο από την εμπειρία που έχουμε από διάφορες κοινωνίες, όσο και από την κοινωνική πράξη. Ο άνθρωπος δεν είναι στη φύση μονογαμικός. Το κρίσιμο ερώτημα όμως είναι τι εννοούμε «πολυγαμία». Πώς την εννοιολογούμε; Πολυγαμία μπορεί να σημαίνει ταυτόχρονες συναισθηματικές-σεξουαλικές σχέσεις με δύο ή τρεις ανθρώπους ή μόνο μια σχέση που είναι συναισθηματική-σεξουαλική και παράλληλες σεξουαλικές δραστηριότητες. Το μεγαλύτερο ταμπού είναι η ύπαρξη πολλαπλών συναισθηματικών-σεξουαλικών σχέσεων. Πολιτισμικά μας είναι αδιανόητο. Αυτό το βλέπουμε παντού και στους ετερό και στους γκέι.

Υπάρχει διαφορά μεταξύ γκέι και στρέιτ όσον αφορά τη μονογαμία;

Υπάρχει. Η νόρμα, ο κανόνας, είναι το ζευγαρωτό, μονογαμικό ετεροφυλόφιλο μοντέλο. Ένα μονογαμικό ομοφυλόφιλο ζευγάρι έρχεται σε αντίθεση με αυτή τη νόρμα, διότι ο αστικός μύθος θέλει τους ομοφυλόφιλους ασύστολα πολυγαμικούς. Αυτή είναι η κυρίαρχη αντίληψη. Ως εκ τούτου, το ομοφυλόφιλο μονογαμικό ζευγάρι είναι ριζοσπαστικό φαινόμενο, επειδή έρχεται σε αντίθεση με αυτή την κυρίαρχη αντίληψη. Από την άλλη, όταν ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι υιοθετεί το ζευγαρωτό μονογαμικό πρότυπο υποτάσσεται στη νόρμα της ετεροφυλοφιλίας και στη νόρμα του ζευγαριού, που είναι μια κυρίαρχη αξία σήμερα.

Υπάρχουν διαφορές ως προς την πολυγαμία;

Στους γκέι, όπου η πολυγαμία είναι πιο αποδεκτή κοινωνικά, παίρνει τη μορφή του διαχωρισμού μεταξύ συναισθηματικού και σεξουαλικού περιεχομένου. Πιο απλά, αυτό σημαίνει ότι μπορώ να έχω μια προνομιακή σεξουαλική και συναισθηματική σχέση, μια σχέση που ορίζεται κυρίως ως συναισθηματική – σχέση αγάπης – την οποία τη διαχωρίζω από τις άλλες καθαρά σεξουαλικές σχέσεις, τις οποίες θεωρώ περιστασιακές. Αυτό έρχεται εν μέρει σε αντίθεση με το κυρίαρχο πρότυπο, αν και στους γκέι υπάρχει μεγαλύτερη ανοχή απ’ ό,τι στους στρέιτ. Απ’ ό,τι ξέρω, αυτή η πολυγαμία ασκείται σιωπηρά.

Γιατί σιωπηρά;

Είναι σιωπηρή συμφωνία επειδή υποτασσόμαστε στο πρότυπο του μονογαμικού ετεροφυλόφιλου ζευγαριού που είναι κυρίαρχο. Επίσης είναι το πρότυπο και της οικογένειας. Και στους γκέι το ζευγάρι παίζει ένα ρόλο συναισθηματικής ασφάλειας και αυτό σημαίνει ότι τις άλλες σχέσεις μας, π.χ. τις φιλικές, τις θεωρούμε υποδεέστερες συναισθηματικά. Εδώ είναι ενδιαφέρον να επισημάνουμε την αναζήτηση καινούργιων κοινωνικών δομών συγγένειας, κυρίως από τους αμερικανούς γκέι.

Τι άλλες μορφές συγγένειας μπορεί να υπάρξουν;

Σε αυτές τις «συγγένειες επιλογής» ή «οικογένειες επιλεγμένης συγγένειας» όπως ονομάζονται, το άτομο δεν στηρίζεται μόνο στον ερωτικό του σύντροφο αλλά και σε ένα δίκτυο φιλιών. Το δίκτυο αυτό εκτός από φίλους μπορεί να περιλαμβάνει πρώην συντρόφους και επιλεγμένους συγγενείς. Μπορεί μάλιστα να μην υπάρχει καν ερωτικός σύντροφος, και η «οικογένεια» να στηρίζεται σε σχέσεις που δεν διαμεσολαβούνται ούτε από το σεξ ούτε από το αίμα. Είναι οικογένειες επιλογής.

Μπορεί ένα ζευγάρι – γκέι ή στρέιτ – να είναι ρητά πολυγαμικό;

Επειδή η νόρμα είναι το μονογαμικό ζευγάρι, ένα ζευγάρι που αποφασίζει ρητά να μην είναι μονογαμικό δεν θεωρείται σοβαρό. Για τους γκέι στην ελληνική κοινωνία τα πράγματα είναι πολύ αμφιλεγόμενα. Από τη μία, οι σχέσεις είναι δύσκολες επειδή κυριαρχεί η ιδέα ότι οι ομοφυλόφιλοι είναι σεξουαλικά υπερδραστήριοι και οι σχέσεις δεν κρατάνε. Από την άλλη μεριά είναι προσανατολισμένοι στην ιδέα της σχέσης ως μοναδικού τόπου που μπορούν να νιώσουν ασφάλεια, υιοθετώντας το ετεροφυλόφιλο ζευγαρωτό μοντέλο. Δυστυχώς, δεν έχω δει αναζητήσεις εναλλακτικών συγγενικών δεσμών, φιλιών, διότι θεωρούνται υποδεέστερες.

Η μονογαμία είναι αποτελεσματικός τρόπος για να χειραγωγήσεις πολιτικά μια κοινωνία, χειραγωγώντας τους ανθρώπους με το να ελέγχεις τη λίμπιντο τους;

Συμφωνώ, αν και μπαίνουμε σε ψυχαναλυτικά χωράφια. Ανθρωπολογικά, και η λίμπιντο είναι πολιτισμικό και κοινωνικό φαινόμενο· φτιάχνεται κοινωνικά και πολιτισμικά. Δεν υπάρχει κάποια λίμπιντο πολυγαμική. Κάνουμε σεξ κοινωνικά παρά «φυσικά».

Τι ανάγκες εξυπηρετεί σήμερα η μονογαμία;

Στη σημερινή εποχή διασφαλίζει την ύπαρξη ενός τόπου όπου κάποιος νιώθει ασφαλής και νιώθει ότι είναι δικοί του άνθρωποι.

( http://www.10percent.gr/old/issues/200604/09.html )

 

Αν ήμουν μονογαμική εκ φύσεως, δεν θα επιθυμούσα ποτέ κάτι άλλο από αυτό που είχα και με κάλυπτε σε ικανοποιητικό βαθμό! Άρα δεν είμαι..
Αν ήμουν πολυγαμική εκ φύσεως, δεν θα είχα απολύτως κανένα ηθικό ή και ψυχολογικό θέμα με την εναλλαγή ή την διαπλοκή ερωτικών συντρόφων...
Αυτή η ρημαδοαλήθεια κάθεται στη μέση ΚΑΙ στην προκειμένη περίπτωση σε ότι με αφορά...
Λέω όμως ναι στην ελεύθερη επιλογή για τον καθένα...

 

Αυστηρά μονογαμικός. Περίπτωση απιστίας δηλώνει και αυτομάτως διάλυσης σχέσης. Προσοχή: υπάρχουν πειρασμοί εκεί έξω; Και βέβαια. Δε ζούμε μέσα σε μία γυάλα. Αλλά το να θαυμάσω μία ωραία κοπέλα ή το να κάνει το ανάλογο η σύντροφός μου με ένα ωραίο ανδρικό σώμα/πρόσωπο έχει εξωφρενικά μεγάλη απόσταση από το να μην τιμήσω την ερωτική μου σύντροφο αλλά και πάνω από όλα τον εαυτό μου με το να απιστήσω. Καθαρά προσωπική αντίληψη και προσέγγιση, θα θεωρούσα τον εαυτό μου αναξιοπρεπή.

 

Τα φτερά της γυναίκας κόπηκαν με πολλούς τρόπους.
Και το μεγαλύτερο κακό που της έγινε είναι ο γάμος, γιατί ούτε ο άντρας ούτε η γυναίκα είναι μονογαμικοί. Ψυχολογικά είναι πολυγαμικοί. Έτσι, ολόκληρη η ψυχολογία τους αναγκαστικά πήγε ενάντια στην ίδια τους τη φύση. Κι επειδή η γυναίκα ήταν εξαρτημένη από τον άντρα, έπρεπε να υποφέρει όλων των ειδών τις προσβολές, γιατί ο άντρας ήταν ο αφέντης, ο ιδιοκτήτης, που κρατούσε όλα τα χρήματα.
Για να ικανοποιήσει την πολυγαμική του φύση, ο άντρας δημιούργησε τις πόρνες.
Οι πόρνες είναι παράγωγα του γάμου.

Μην ακούς την ηθικολογία, μην ακούς τη θρησκεία, μην ακούς τον πολιτισμό. Δώσε προσοχή στη φύση.
Ό,τι είναι φυσικό, είναι καλό, ακόμα κι αν καμιά φορά σου είναι δύσκολο, καθόλου άνετο... επειδή εσύ δεν μεγάλωσες σύμφωνα με τη φύση. Οι γονείς σου δεν σε μεγάλωσαν με Πραγματική τέχνη, με αγάπη. Ήταν απλώς κάτι τυχαίο. Μην επαναλαμβάνεις τα ίδια σφάλματα. Πολλές φορές δεν θα αισθανθείς άνετα...

Aν δεν πάρεις το γάμο στα σοβαρά, τότε μπορείς να είσαι ελεύθερος. Αν τον πάρεις στα σοβαρά, τότε η ελευθερία είναι αδύνατη. Δες το γάμο σου σαν παιχνίδι. Είναι ένα παιχνίδι. Έχετε λίγη αίσθηση χιούμορ, ότι δεν είναι παρά ένας ρόλος που παίζεις στη. σκηνή της ζωής αλλά δεν είναι κάτι που ανήκει στην ύπαρξη, δεν έχει υπόσταση, είναι μια φαντασίωση. Οι άνθρωποι όμως είναι τόσο ανόητοι, που παίρνουν τη την φαντασίωση νια πραγματικότητα.

Ποτέ μη μεταχειρίζεσαι το παιδί σαν δικό σον, Ποτέ μην το κάνεις κτήμα σου. Το παιδί έρχεται από σένα, αλλά δεν είναι δικό σου. Ο Θεός σε χρειάστηκε μόνο σαν ένα μέσο, μια δίοδο, αλλά το παιδί δεν είναι κτήμα σου. Αγάπησέ το, αλλά ποτέ μην κάνεις το παιδί κτήμα σου.
Αν η μητέρα αρχίσει να είναι κτητική με το παιδί, τότε η ζωή καταστρέφεται. Το παιδί αρχίζει να φυλακίζεται. Τον καταστρέφεις την προσωπικότητα και το μειώνεις σε ένα άψυχο πράγμα. Μονάχα ένα άψυχο πράγμα μπορείς να το κάνεις κτήμα σου. Ένα σπίτι μπορεί να είναι κτήμα σου, αλλά ποτέ ένας άνθρωπος.
Αυτό λοιπόν είναι το πρώτο πράγμα. Ετοιμάσου γι' αυτό, Πριν έρθει το παιδί, θα πρέπει να είσαι ικανή να το υποδεχτείς σαν ένα ανεξάρτητο ον, σαν ένα αυτόνομο άτομο, όχι μόνο σαν παιδί σου.

Η αγάπη είναι ένα πουλί που πετάει. Ο γάμος είναι ένα πουλί σε χρυσό κλουβί. Και βέβαια το πουλί δεν μπορεί ποτέ να σε συγχωρέσει. Έχεις καταστρέψει όλη του την ομορφιά, όλη του τη χαρά, όλη του την ελευθερία. Κατάστρεψες την ψυχή του. Είναι μόνο ένα νεκρό αντίγραφο. Έχεις όμως σιγουρέψει ότι δεν μπορεί να σου φύγει, ότι θα είναι πάντα δικό σου, ότι και αύριο θα είναι δικό σου και μεθαύριο...
Οι εραστές είναι πάντα φοβισμένοι.
Ο φόβος υπάρχει επειδή η αγάπη έρχεται σαν τον άνεμο. Δεν μπορείς να την κατασκευάσεις, δεν είναι κάτι που φτιάχνεται. Έρχεται! Αλλά ό,τι έρχεται μόνο του, μπορεί να φύγει και μόνο του. Είναι φυσικό επακόλουθο.

Στο όνομα της αγάπης, οι άνθρωποι κουβαλούν ο ένας το πτώμα του άλλον και αυτό το ονομάζουν γάμο. Και για να κουβαλάς πτώματα πρέπει να πας σε μια δημόσια υπηρεσία να το νομιμοποιήσεις. Η αγάπη δεν επιτρέπει το γάμο. Σε έναν αυθεντικό κόσμο, δεν θα υπάρχει γάμος.

Αγάπησε έντονα, ολοκληρωτικά, με χαρά και δεν θα σκεφτείς ποτέ να φτιάξεις ένα δεσμό, ένα συμβόλαιο. Δεν θα σκεφτείς ποτέ να κάνεις τον άλλο εξαρτημένο. Αν αγαπάς, δεν θα μπορέσεις να είσαι τόσο σκληρός, ώστε να καταστρέψεις την ελευθερία του άλλου. Θα τον βοηθήσεις να πλατύνει τους ορίζοντες του.
Υπάρχει μονάχα ένα μέτρο κρίσης για την αγάπη: Δίνει ελευθερία και δίνει χωρίς όρους.

Η ταχύτητα, η βιασύνη έγινε πιο σπουδαία από τον προορισμό. Και η ταχύτητα έγινε πιο σπουδαία, επειδή η ζωή είναι τόσο λίγη και έχεις να κάνεις τόσα πολλά, που αν δεν τα κάνεις γρήγορα δεν θα προλάβεις. Δεν μπορείς να κάτσεις ήσυχα ούτε για λίγα λεπτά. Μοιάζει χάσιμο χρόνου. Σ' αυτά τα λίγα λεπτά θα μπορούσες να είχες κερδίσει μερικά χρήματα. Απλώς να χάνεις το χρόνο σου, έχοντας τα μάτια σου κλειστά... και τι υπάρχει μέσα σου;

Όλες οι θρησκείες συμφωνούν στο θέμα του σεξ. Φαίνεται να είναι η μοναδική συμφωνία ανάμεσα στις θρησκείες. Γι’ αυτό το λόγο, είναι πολύ σπουδαίο να εμβαθύνουμε στο φαινόμενο τον φόβου τους. Φοβούνται το σεξ, επειδή είναι η δυνατότερη ενέργεια στον άνθρωπο, η πιο δυναμική έλξη της φύσης και της βιολογίας. Δεν υπάρχει τρόπος να την καταστρέψεις.

Μου έκανε εντύπωση, βλέποντας εκατοντάδες μοναχούς στην Ινδία, που ανήκουν σε διάφορες θρησκείες, να καταπιέζουν τη σεξουαλικότητα τους. Με ξάφνιασε το γεγονός ότι όσο καταπίεζαν το σεξ, τόσο πιο ανόητοι ήταν. Είναι τόσο βλακώδης η προσπάθεια να καταπιέσεις τη φύση, ώστε είναι επόμενο ότι θα καταστρέψει τη νοημοσύνη σου. Βρήκα αυτούς τους ανθρώπους τόσο βαρετούς. Τους μιλούσα και μπορούσα να δω ότι δεν είχαν ακούσει τίποτα. Τα μάτια τους έμοιαζαν σχεδόν πεθαμένα, το σώμα τους είχε μαραθεί. Ήταν άσχημοι. Ήταν εναντίον του σεξ, γι' αυτό ήταν αναγκαστικά εναντίον της γυναίκας.

Το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να θυμάται κανείς είναι πως χρειάζεται φίλους εκείνος που είναι ανίκανος να ζήσει μόνος. Και όσο κάποιος χρειάζεται φίλους, δεν μπορεί να είναι σπουδαίος φίλος, γιατί η ανάγκη υποβιβάζει τον άλλο σε αντικείμενο.
Μονάχα ο άνθρωπος που είναι ικανός να είναι μόνος είναι επίσης ικανός να είναι φίλος. Δεν το έχει όμως ανάγκη, είναι χαρά του. Δεν πεινάει γι' αυτό, δεν διψάει, είναι η υπερβολική αγάπη που θέλει να τη μοιραστεί.
Όταν υπάρχει τέτοια φιλία, δεν πρέπει να ονομάζεται φιλία, επειδή περνάει σε μια τελείως καινούργια διάσταση. Ο.