Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Μονόλογος

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Εμπειρίες' που ξεκίνησε από το μέλος cassie, στις 1 Νοεμβρίου 2010.

  1. medicalfetish

    medicalfetish New Member

    Παρα πολυ ομορφη και συγκινητικη η αφηγηση σου..
     
  2. cassie

    cassie Regular Member

    Απάντηση: Μονόλογος

    σ' Ευ/ευχαριστουμε medicalfetish... καλη σου μερα!

    ΜΡ
    cassie
     
  3. annia24

    annia24 Regular Member

    Απάντηση: Μονόλογος

    ειστε παρα πολυ τυχεροι και οι δυο σας! σας ευχομαι παντα να ειστε ευτυχισμενοι!  
     
  4. cassie

    cassie Regular Member

    Απάντηση: Μονόλογος

    σ'ευχαριστω γλυκια μου... και σε σενα, ο,τι ποθεις!

    cassie
     
  5. θάλασσα

    θάλασσα Regular Member

    Απάντηση: Μονόλογος

    με έκανε να δακρύσω όταν είχα διαβάσει την αφήγηση σου Cassie..

    δεν έχω ζήσει μέσα bdsm σχέση... αλλά έχω υπάρξει πολύ ερωτευμένη... τόσο που όταν έφευγε απο το σπίτι ο άντρας που αγαπούσα ένιωθα κυριολεκτικά να ασφυκτιώ..

    τόσο μόνη, λες και ερχόταν το τέλος του κόσμου...

    ήθελα να τον φροντίζω να του μαγειρεύω όσο αυτός ήταν στην δουλειά, αλλά τίποτα δεν μπορούσα να κάνω...
    και συνήθως έκανα άλλες επιζήμιες βλακείες γιατί δεν μπορούσα να ησυχάσω, ήθελα να σταματήσω να αισθάνομαι έτσι

    θυμάμαι είχαμε συζητήσει το ενδεχόμενο να έρχομαι μαζί του με κάποιο τρόπο, αλλά αυτό δεν ήταν τελικά εφικτό

    το σπίτι χωρίς αυτόν ήταν τόσο άδειο...πιο άδειο απο ποτέ... θεέ μου...
     
  6. cassie

    cassie Regular Member

    Απάντηση: Μονόλογος

    Αγαπητη μου θαλασσα,

    αν και κοντευουν δυο χρονια απο τοτε που εγραψα αυτο το κειμενο, λιγα πραγματα εχουν ευτυχως αλλαξει. Εκτος ισως απο το γεγονος οτι ο Αφεντης και η σκλαβα Του ειναι ακομα λιγο μεγαλυτεροι.

    κι *εγω*, οταν το διαβαζω δακρυζω και ετσι εκαναν και μερικοι αλλοι, ειτε εγραψαν εδω ειτε οχι. Οπως εσυ, αναγνωρισαν τα συναισθηματα τα οποια μπορουν καλλιστα να υπαρχουν σε μια βαθια και αφοσιωμενη βανιλλα σχεση. Η απουσια του αγαπημενου, το απεραντο κενο που αφηνει και το αισθημα να πλυμμηριζεις απο αγαπη και να μη μπορεις πουθενα να τη δωσεις γιατι ο αποδεκτης της λειπει.

    Το ομορφοτερο ομως που μου συνεβη αγαπητη μου θαλασσα, ειναι οτι το παραπανω κειμενο σταθηκε η αφορμη να γνωρισω την Κυρια *μου*. Μαζι με τον Αφεντη, ειναι πλεον η Καρδια και η Ψυχη μου...

    cassie
     
  7. Mr. Unknown

    Mr. Unknown Regular Member

    Απάντηση: Μονόλογος

    Ωραίο ποστ cassie. Διαβάζοντας το θυμήθηκα στιγμές απο το παρελθόν μου που μου έχουν εξομολογηθεί κάτι παρόμοιο. Να είσαι καλά που μου τις φρέσκαρες στην μνήμη.