Μουσικές αποδομήσεις, αναδομήσεις ,αναπλάσεις και λοιπές οικοδομικές εργασίες

Hταν μια φορά μιά ψιλοαδιάφορη ποπ τραγουδιστριούλα, η Britney Spears που έκανε τεράστια επιτυχία ενα χαζοτραγουδάκι...



...και έρχεται μετά αυτός ο τυπάς με την περίεργη φωνή, ο Max Raabe με την φιλαρμονική του (Palast orchester) και με τον δικό του αδιόρατα σαρκαστικό τρόπο, στητός και ακίνητος, με το σμόκιν του, σαν διακτινισμένος απο την δεκαετία του '30, το απομυθοποιεί και το απογειώνει ταυτόχρονα!

 

Να πιάσουμε και τα blues, το πιο κλασσικό ίσως, Sweet Home Chicago ,ηχογραφημένο το 1936 απο τον Robert Johnson.



Η μελωδία βέβαια είναι πιο παλιά...



Πολλοί μπλουζίστες έκτοτε το έπιασαν στα χέρια τους, μέχρι να φτάσουμε στους νεωτερους...

 

1964, oι Nashville Teens ξεκινάνε με μια τίμια απόδοση του (ψιλοφολκ, εδώ το πρωτότυπο) Tobacco Road.



1966, οι Jefferson Airplane δίνουν την ερμηνεία τους, αυτή που προτιμώ απ'όλες:



1970, enters Edgar Winter και το ωμό του blues.



Τo 1993 οι Rare Earth ηχογραφούν (ξανά) το TR, καλύτερα από την προηγούμενη τους πιο κοινότυπη έκδοση:



Και ας τελειώσουμε με έναν γραφικό και λίγο παρακμιακό David Lee Roth, 1986, στην σόλο του καριέρα...



ΥΓ το cover του Burdon δεν τον αναφέρω επίτηδες.

 

Μελό, αλλά...

 

Πολλά τραγούδια έχουν διασκευαστεί στην ημεδαπή απο πολλούς Ελληνες καλλιτέχνες.
Ο Διονύσης Σαββόπουλος έχει κάνει μια απο τις πιο πετυχημένες, στο αγαπημένο μου " l'anno che verrà" του Lucio dalla...

 

Ακουσα πριν λίγο μια διασκευή του fear of the dark των Iron Maiden απο τους String Demons ( = Κωνσταντίνος και Λυδία Μπουντούνη,δυο ταλαντούχα αδέλφια των οποίων οι δαίμονες είναι ευφάνταστοι και δημιουργικότατοι, με διασκευές που ξεκινούν από τον Bach, τον Vivaldi, τον Χατζιδάκι και φτάνουν στους Iron Maiden, στους Queen, στον Βαμβακάρη, στον Τσιτσάνη. )

Εδώ όμως έχω διαλέξει το πείραγμα στον Θεοδωράκη. Της αγάπης αίματα.

 

χμ ειχα μακρυ μαλλι ισιο στενα τζιν.εγω δεν ημουνα αλητης...ημουν καλο παιδι και δεν εχω ανεβει ποτε σε μηχανη κοντα επεσες