Μπουντρούμιασμα ορισμένου χρόνου....

- Θα έρθεις να σε κλειδώσω σπίτι μου για τρείς μέρες;
- Αμέ!
- Θα με υπηρετείς όπως σου πώ;
- Ννναι;
- Τι είπες;
- Ουπς! (γαμώτο πάλι την έκανα) συγνώμη! Μάλιστα κύριε ήθελα να πω
- Πόσες θα πάρεις γι αυτό;
- 10 κύριε
- Πόσες μάζεψες;
- 100 κυριε (γαμωτο, γαμωτο, γαμωτο!)
- χεχεχε! Καλά αρχίσαμε!
Κάπως έτσι βρέθηκα μέσα σε λεφωρείο των κτελ με ανάμικτα συναισθήματα προς το δικό μου ολιγοήμερο μπουντρούμι. Ότι σαδισμό έχω μέσα μου ήθελα να τον βγάλω στον οδηγό του λεφωρείου, μα πόσο αργά πηγαίνει; Πετάχτηκα έξω μόλις έφτασα, θαρείς και η διαδρομή ήταν ελεύθερη βουτιά κι έπρεπε να βγώ γρήγορα για να πάρω ανάσα. Και μόλις εισέπνευσα με άρπαξε και με φίλησε ξανακόβοντάς μου την αναπνοή......και μόνο γι' αυτό άξιζε το ταξίδι. Τα βλέματα μέχρι να φτάσουμε στο μπουντρουμόσπιτο πήραν φωτιά, αν και για φυλακισμένη βασίλισσα ένιωσα, στάση για πρωινό, χάδια, περιποίηση, θαρείς και δεν λυσσάγαμε να φτάσουμε......και φτάσαμε.......
Γυμνή στα τέσσερα να τον ξεντύνω προσεκτικά, με την άκρη του ματιού μου να προσπαθώ να καταλάβω ποιό απο τα παρατεταγμένα εργαλεία θα πάρει. Χάιδεψε το κεφάλι μου κι ετριψα το μαγουλο μου στον καρπό του, μμμμ! κλείνω μάτια, ωραία μυρίζει. (Γαμώτο ηλίθια! δεν είδες ποιό πήρε)
- Ααααααχχχχ!!!!!!
Έσκασε στον κώλο η πρώτη, το χέρι του στρίβει τη ρόγα μου, δυνατά! Βογκάω...
- Πονάς ή καυλώνεις μωρη;
- Βρρμμμμμμμμ!!!!!! Και τα δυοοοοοοο!!!!
Το μυαλό φεύγει, έχω χάσει τη μπάλα ανάμεσα στον ήχο, κάψιμο, πόνο, μάγουλο στήθος, κώλο και το Magic Wand κολλημένο στην κλειτορίδα μου.
συνεχίζεται...

 

Έεεεκατό, έεεεεκατό, κατοστάρα, εκατό.

 

Μονο 3 μερες; Δε γινεται δουλεια ετσι... Παρε μια αδεια απο τη δουλεια για 10-15 μερες για να εχεις μια πιο ολοκληρωμενη εμπειρια μπουντρουμιασματος...

 

Λοιπόν, @charlotte για να μαρσάρεις μάλλον χρησιμοποίησε ιμάντα μετάδοσης!

Ευφάνταστο, εύγε!

 

που ειναι η συνεχεια ω ε ω?

 

-Καλημέρα!
μου λέει και μου σκάει χαμόγελο 5 αστέρων, χαμογελάω κι εγώ και μ αρπάζει σε βαθύ γλωσσόφιλο. Το μυαλό μου αρχίζει να ξυπνάει φορτώνοντας άγχη. Πως είμαι; η αναπνοή μου; μυρίζει απ τον ύπνο; έχω σαλάκια στο μάγουλο;
- Πάρ τον στο στόμα βρομιάρα!
Κενό! Απλά μπλοκάρουν τα γρανάζια του μυαλού και υπακούω...... Γαλήνη!
Η πρωινή είναι η πιό σημαντική πίπα της ημέρας, βάζω τα δυνατά μου λοιπόν. Παίζω με τις γραμμές του κεφαλιού, με πολύ σάλιο στην αρχή, μετά ανεβοκατεβάζω το κεφάλι μου, σκαλώνοντας τα χείλη μου στα πετσάκια μεταξύ κεφαλιού και κορμού, ενώ η γλώσσα μου να πηγαίνει πάνω κάτω, στο μπροστινό μέρος. Κι όλα αυτά αργά! Νομίζω δεν έχει αξία μια πίπα αν δεν δημιουργήσω την ακατάσχετη ανάγκη να μου πατήσουν το κεφάλι μέχρι να πιάσει λαρύγγι. Και κάπου εκεί μου ήρθε η πρώτη της ημέρας, πετάχτηκα ανεπαίσθητα
-Στην δουλειά σου εσύ! Πιό γρήγορα!
Α! Πα παααα, πως να συγκεντρωθώ καλέ; σε λιγάκι με έβαλε, συνεχίζοντας να του πέρνω πίπα, να καβαλίσω τα πόδια του και να παρκάρω τον κώλο μου κοντά στο στήθος του,(ναι είναι ψηλός) και ήθελε να παίξει είπε. Μιά με βίτσα, μιά σφαλιάρα, τι ήχοι; όταν μου έχωσε τον δονητή στο μουνί, σταμάτησα να ακούω, πόνος και ηδονή, ηδονή και πόνος!
- Μέτρα σωστά, αλλιώς θα ξαναμετράς από την αρχή!
Ααααχχχχχχ!!!!! Πολλές αρχές μέτρησα τελικά, και νομίζω ακόμα θα μετρούσα αν δεν ερχόταν η τελευταία εντολή
-Χύσε! Χύσε τώρα!
Έχυνα και μ έχυνε στο στόμα, γλυκιά αποχαύνωση, τρέμουλο, ζέστη στο ερεθισμένο δέρμα από τα χτυπήματα.......
Εσείς πώς πίνετε τον καφέ σας; εγώ με after care!!!

 

Αλυσίδα εκκεντροφόρου είναι.. αφού βλέπεις: 2ρ και 8μ
Δεν μαρσάρουν έτσι οι ιμάντες.

 

... τέτοια νήματα, με τέτοια θεματολογία πρέπει να
απαγορεύονται σε ώρες γραφείου.

Άντε να συγκεντρωθούμε τώρα!!!

 

και το αποχαιρετιστήριο πότε εγινε

 

Θέλει νεφρό να σε βάζει να μετράς μπουκωμένη. Άξιος!

 

Εσύ είσαι ανυπόμονος!!!!

Εσύ βάλε λίγη, δανεική, από τη φαντασία σου γιατι λείπουν πολλες λεπτομέρειες. Ή που μετράω μπουκωμένη, ή ξεμπουκώνομαι για να μετρήσω, ή σταμάτησε η πίπα και κάνω κάτι άλλο....... Ως άλλος γιάννης βούρος θα σου πω! Εσύ αποφασίζεις      

 

ένα νήμα μόνο του.