Μόνο μουσική.

midnight oil :beds are burning


[nomedia=""]YouTube - Midnight Oil - Beds are Burning[/nomedia]

 

O Paco de Lucia σ' ενα "ζεσταμα

 

Antonio Vivaldi-Mandolin concerto 1st movement

 

[nomedia=""]YouTube - Broadcast Yourself.[/nomedia]

 

Yann Tiersen-comtine d'un autre ete l'apres midi


;feature=related

 

;feature=related

 

Απάντηση: Μόνο μουσική.

;feature=related
;feature=related
[nomedia=";feature=related"]YouTube - Broadcast Yourself.[/nomedia]
[nomedia=";feature=related"]YouTube - Broadcast Yourself.[/nomedia]
;feature=related

Aυτό το έγραψε ως επικήδειο. Πέθανε από καρκίνο.
;feature=related
Μ' αυτό ανήγγειλε στο θάνατο την έλευση του.
;feature=related

 

Re: Απάντηση: Μόνο μουσική.

Μουρλαίνομαι για το πάθος του και τα φλαμανδικά του.

[nomedia=""]YouTube - Broadcast Yourself.[/nomedia]

Και για την αγάπη του για τα πάντα -- για τα γέρικα βλέφαρα, για τη λεβάντα, για τα για το χρόνο που γουργουρίζει σαν εκκρεμές στο παλιό σαλόνι.




Les vieux ne parlent plus ou alors seulement parfois du bout des yeux,
Même riches ils sont pauvres, ils n'ont plus d'illusions, et n'ont qu'un coeur pour deux.
Chez eux ça sent le thym, le propre, la lavande, et le verbe d'antan,
Que l'on vive à Paris, on vit tous en province quand on vit trop longtemps.
Est-ce d'avoir trop ri que leur voix se lézarde quand ils parlent d'hier ?
Et d'avoir trop pleuré que des larmes encore leur perlent les paupières ?
Et s'ils tremblent un peu est-ce de voir vieillir la pendule d'argent
Qui ronronne au salon, qui dit oui, qui dit non, qui dit : "Je vous attends".


Les vieux ne rêvent plus, leurs livres s'ensommeillent, leurs pianos sont fermés,
Le petit chat est mort. Le muscat du dimanche ne les fait plus chanter,
Les vieux ne bougent plus, leurs gestes ont trop de rides, leur monde est trop petit,
Du lit à la fenêtre, puis du lit au fauteuil, et puis du lit au lit,
Et s'ils sortent encore bras dessus, bras dessous, tout habillés de raide,
C'est pour suivre au soleil l'enterrement d'un plus vieux, l'enterrement d'une plus laide,
Et le temps d'un sanglot oublier toute une heure la pendule d'argent
Qui ronronne au salon, qui dit oui, qui dit non, et puis qui les attend.


Les vieux ne meurent pas, ils s'endorment un jour et dorment trop longtemps,
Ils se tiennent la main, ils ont peur de se perdre, et se perdent pourtant
Et l'autre reste là, le meilleur ou le pire, le doux ou le sévère,
Cela n'importe pas, celui des deux qui reste se retrouve en enfer.
Vous le verrez peut-être, vous le verrez parfois en pluie et en chagrin
Traverser le présent. En s'excusant déjà de n'être pas plus loin.
Et fuir devant vous une dernière fois la pendule d'argent
Qui ronronne au salon, qui dit oui, qui dit non, qui leur dit : "Je t'attends",
Qui ronronne au salon, qui dit oui, qui dit non, et puis qui nous attend.



​

 

Όλοι έλεγαν μια θλιβερή πως είχε ιστορία...






Keep Rocking!

 

Ο κόσμος σου να είμαι εγώ

Πάλι μεγάλα λόγια κι υπερβολές
πάλι μεγάλα λόγια μου ξαναλές.

Όποιος χωρίς δαιμόνους δαιμονίζεται
πάει μια δεξιά, μια αριστερά,
ποτέ δεν πάει μπροστά.

Λόγια γνωστά και ίδια λόγια αδειανά
ατέλειωτα ταξίδια στο πουθενά.

Όποιος χωρίς ανέμους ανεμίζεται
πάει μια ψηλά, μια χαμηλά,
ποτέ δεν πάει σωστά.

Αν μ'αγαπάς κι αν θες να σ'αγαπώ
σταμάτα να σκορπάς το άνθος σου και τον καρπό.

Μαζί μου θέλω σεμνά να περπατάς
αλλού να μην κοιτάς
ο κόσμος σου να είμαι εγώ.

Πάλι μεγάλα λόγια κι υπερβολές
πάλι μεγάλα λόγια μην ξαναλές.

Όποιος χωρίς φεγγάρια φεγγαριάζεται
πάει μια κρυφά, μια φανερά
ποτέ δεν πάει στρωτά.

Αν μ'αγαπάς κι αν θες να σ'αγαπώ
σταμάτα να σκορπάς το άνθος σου και τον καρπό.

Μαζί μου θέλω σεμνά να περπατάς
αλλού να μην κοιτάς
ο κόσμος σου να είμαι εγώ.


Στίχοι(απόδοση στα ελληνικά): Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Αλίκη Καγιαλόγλου

 

Breakfast in Amerika supertramp
;feature=related
Blue jean blues ZZ TOP
Οι φωτο στο βιντεο αφιερωμενες στον Aldur απο μενα  
;feature=related