Νάρκισσοι-σχέσεις, πως μπλέξατε μαζί τους, πως να ξεμπλέξετε, αν θέλετε!

τι μου θυμίζει  

 

"Επίσης, φρονώ, πως ο εγωιστής, με τον δικό του τρόπο, μπορεί να αγαπήσει, αυτή είναι μία διάκριση κλειδί."

Νομίζω και συμφωνώ μαζί σου ότι εκεί βρίσκεται η ουσία. Θεωρώ όμως ότι υπάρχει πρόβλημα και στο να αγαπηθεί (ο νάρκισσος)

 

Δεν το αντιλαμβάνεται ως αγάπη, αλλά ως ''έχει λαμβάνειν''. Το συναίσθημα από μόνο του, δεν του λέει κάτι, του τρέφει βέβαια το εγώ του, αλλά δεν μένει κάπου, μόνο επειδή αγαπιέται. Πρέπει ο άλλος να του τρέφει τον ναρκισσισμό του, αλλιώς δεν μένει, πρέπει ο άλλος να του είναι με κάποιο τρόπο χρήσιμος, μέσα στο αξιακό του σύστημα, έτσι όπως το έχει δομήσει.

 

Για πες... 

 

Και για όσους και όσες αναρωτιούνται, γιατί πόσταρα αυτό το θέμα, ας μην βάζουν κακό με το μυαλουδάκι τους (το επιστημονικό ή μη).
Ο λόγος είναι απλός και έχει ήδη γραφτεί στο εισαγωγικό ποστ.
Σκονάκια δεν κάνουμε.
Γι΄αυτό καλέσαμε και όσους από τους έγκριτους επιστήμονες θέλουν και είναι εδώ, να συμμετάσχουν στο νήμα, να μάς διορθώσουν και να μάς διαφωτίσουν, με τον πλούτο τής γνώσης τους και την αντικειμενικότητα των απόψεών τους, μιάς και επιστήμονες είναι, όλο και κάτι παραπάνω θα ξέρουν και θα έχουν να μάς πουν.

Και ας μην σπεύδουν να το πάρουν προσωπικά μερικοί-μερικοί και μερικές, δεν είναι ένας, δεν είναι δύο, είναι πολλοί και πολλές. Ψυχανεμίζομαι αναστάτωση, λόγω κληρονομικού χαρίσματος. Ηρεμία παιδιά, συζήτηση κάνουμε, αν νιώθετε ότι δεν σάς αφορά, μην ταράζεστε, μπορείτε απλά να απέχετε τής συζήτησης.

Αλλά και κάποιο λάθος να έχει γίνει στις διατυπώσεις, κάποια ανακρίβεια να έχει γραφτεί, σάς παρακαλούμε ειλικρινά να συνδράμετε στην αποκατάσταση της αλήθειας. Επ΄ουδενί δεν θα θέλαμε να συκοφαντήσουμε τους καημένους τους νάρκισσους.

 

Προς τι οι διευκρινήσεις;

 

Διαισθητικά, κάτι έπιασα στον αέρα, έβαλα και το disclaimer, να μήν νομίζουν οι ψυ- πως πάμε να τους φάμε την δουλίτσα. 

Παρεμπιπτόντως, σκεφτόμουν το θέμα των ορίων πού είχες θέσει και σκεφτόμουν να αναφερθώ και σε μία ιδιαίτερη υποκατηγορία, τους συγκεκαλυμμένους ναρσισσιστές (covert narcissists).
Αυτοί λοιπόν, εμφανίζουν κάποια από τα χαρακτηριστικά των narcs, ή σχεδόν όλα, αλλά σε μικρότερο βαθμό.

Είναι πραγματικά πιο δύσκολο να τούς ξεχωρίσει κανείς, μοιάζουν κάπως διαφορετικοί σε πρώτη, να μήν σάς πω και σε δεύτερη ανάγνωση. Συνήθως απαιτείται πολύ περισσότερος χρόνος να εκδηλώσουν τα χαρακτηριστικά που θα υποψιάσουν τούς συντρόφους τους. Είναι κατά βάση πολυγαμικοί και μεταπηδούν με περισσή ευκολία από σχέση σε σχέση, καθώς ποτέ δεν είναι σε θέση να καλύψουν τις πραγματικές ανάγκες όσων βρίσκονται δίπλα τους, συνήθως έχουν ανάγκη πολλών προσώπων, γιατί αδυνατούν να διαχωρίσουν τα πρόσωπα, ζητούν από όλους τα ίδια, ή δοσολογούν τις ανάγκες τους ανάλογα με το τι νομίζουν πως ο άλλος μπορεί να τους δώσει, συνήθως απαιτούν αλλά και προσφέρουν αντίστοιχα, προκειμένου να λάβουν, χωρίς να συνδέονται ψυχικά. Και αν και για όσο το κάνουν, συνήθως είναι για να καβατζάρουν συναίσθημα από τους άλλους, τότε γι΄αυτούς τα πράγματα είναι αρκετά πιο απλά, αφού έχουν ''δέσει'' συναισθηματικά τους άλλους μαζί τους. Συνήθως δε, το πρόβλημα το κουβαλάνε από παλιά, που μία από τις δύο, ή και οι δύο γονικές φιγούρες δεν τούς είχε αναγνωρίσει τον εσωτερικό τους κόσμο, ως ενήλικες προσπαθούν εντελώς ανώριμα, να υπεραναπληρώσουν το συναισθηματικό τους κενό με την εσωτερική, αλλά ''μυστική'' ή ασυνείδητη διακήρυξη του ναρκισσιστικού τους εαυτού.

''Σημασία έχει μόνο η απόλαυσή μου'', ''Κανείς δεν είναι πιο σημαντικός από μένα'', είναι οι μόνιμες επωδοί τους, προς τον εαυτό τους.
Δεν είναι επικίνδυνοι. Απλά μεταβιβάζουν στον σύντροφό τους τα δικά τους συναισθήματα, τής παιδικής ηλικίας, όλη αυτήν την ματαίωση. Τον αρχικό ενθουσιασμό, διαδέχεται το αίσθημα του ανικανοποίητου, έως και του ανυπόφορου, εάν η σχέση παραταθεί επί μακρόν, ή αρχίσει να αντιλαμβάνεται ο αρχικά ανυποψίαστος σύντροφος τι τρέχει. Συχνά όμως το ''φαίνεσθαι'' βοηθά τους narcs να επιβιώσουν ή και να ''ξεχωρίζουν'', μέσω της ιδιαιτερότητας ή της χαρισματικότητας που εμφανίζονται να έχουν, ιδιαίτερα στο κομμάτι της ερωτικής τους συμπεριφοράς.

Δεν είναι και τόσο μεγάλο το ποσοστό στον γενικό πληθυσμό και κατά πάσα πιθανότητα να μπορούσαν να είναι αρκετά λειτουργικοί, αν αναγνώριζαν το θέμα τους, αλλά αυτό καθίσταται συχνά προβληματικό ή δύσκολο, όπως ανέφερα και παραπάνω. Πάνω-κάτω ένας χρόνος θεραπείας, θα μπορούσε να τούς βοηθήσει να δουν ίσως το πρόβλημά τους και να δουλέψουν πάνω στην επίλυσή του, ώστε να μην προκαλούν πόνο στους ανθρώπους γύρω τους.

 

@brenda

Πολυγαμικός= νάρκισσος, plus όλα τα κακά διάβασα καλά? Ποια η σύνδεση, δε καταλαβαίνω.

 

Όχι, το ανάποδο έγραψα, ότι ο νάρκισσοι είναι κατά βάση πολυγαμικοί, σαν ένα από τα πολλά τους χαρακτηριστικά, όπως και ότι μεταπηδούν από σχέση σε σχέση.

 

Έχω την εντύπωση ότι η συνεχιζόμενη ειδίκευση και εμβάθυνση, θα οδηγήσει σε εξατομικευμένα συμπεράσματα. Δλδ ο κάθε ένας και η κάθε μία θα ανακαλύψει έναν βαθμό ναρκισσισμού μέσα του. Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι ικανοποίηση αναγκών και όχι λειτούργημα. Ή όχι;

 

Θα συμφωνήσω με τον @dim1 , ότι σχεδόν όλοι έχουμε έναν βαθμό ναρκισσισμού μέσα μας.

 

Ευχαριστώ. Σκοπός του σχολίου ήταν η ανίχνευση του ορίου εκείνου που διαφοροποιεί τον "απλό" ναρκισσισμού από την παθολογική κατάσταση που ανάφερε η Μπρέντα.