Να ερωτεύεσαι ή να σ' ερωτεύονται;

Oι έφηβοι ερωτεύονται, κρυφά, άστατα ή με πάθος.

 

το μετά είναι το αβάσταχτο.

 

από το web ... περί έρωτος ...
.........
Στα Μαύρα Φεγγάρια του Έρωτα (εκδόσεις Αστάρτη) ο Πασκάλ Μπρυκνέρ μιλά για τη βία της σεξουαλικής βουλιμίας. Σελίδα σελίδα το βιβλίο περιγράφει την ιστορία ενός έρωτα που γεννιέται όπως όλοι οι έρωτες (όσο κι αν θέλουμε να πιστεύουμε το αντίθετο): εντελώς τυχαία. Με χειρουργική ακρίβεια καταγράφει όλα τα στάδια μιας σχέσης: από τον ενθουσιασμό μέχρι τον απόλυτο εκφυλισμό. Και φυσικά μιλά για την αυταπάτη που μας θολώνει το νου όταν ερωτευόμαστε και μας κάνει να πιστεύουμε ότι μπορούμε να κατακτήσουμε τόσο βαθιά τον άλλον που θα γίνει ένα με την εικόνα που έχουμε φτιάξει. «Τη στιγμή ακριβώς που εγώ ανέβαζα στα ύψη τον εξωτισμό της, απαιτώντας σχεδόν απ' αυτήν να ταυτιστεί με την εικόνα που είχα φτιάξει στο μυαλό μου, εκείνη δεν είχε παρά μια επιθυμία: να προδώσει την καταγωγή της και ν' αφομοιωθεί».
...................

 

Διαβάζω σε αυτές τις γραμμές αυτό που έλεγα παραπάνω: ο άνδρας ήθελε η γυναίκα να παραμείνει απαράλλαχτη  
Νομίζω ότι όλοι την πατάμε στην πολυπόθητη "οικειότητα" και μια περίεργη αντίληψη που έχουμε για αυτή. Και δεν καταλαβαίνουμε ότι ο έρωτας είναι θέμα διαφοράς δυναμικού, ότι γεννιέται και υπάρχει στη διαφορά και όχι στην ομοιότητα. Έτσι όσο εξομοιωνόμαστε με τον άλλο, τόσο πάααειιι ο έρωτας  

 

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου Μαργαρίτα, με μια μόνη εξαίρεση !
Ο έρωτας δεν χάνεται όταν επέλθει η εξωμοίωση, γιατί τέτοια εξομοίωση δεν επέρχεται ποτέ (υπό φυσιολογικές συνθήκες), κι αν επέλθει αναδεικνύει προϋφιστάμενο εξ αρχής πρόβλημα προσωπικότητας κάποιου εκ των δύο που θα ταυτιστούν !!!
Ο έρωτας χάνεται όταν λείψει ο πόθος που τον δημιούργησε, αυτή η αρχέγονη δύναμη που καταλύει την λειτουργία της καρδιάς κι αποσυντονίζει τον εγκέφαλο, οδηγώντας κάθε πόρο του κορμιού μας προς την επίτευξη της συνένωσης με το πρόσωπο που μας ενέπνευσε αυτό το συναίσθημα !!!
Η ερωτική μας μας δίψα σβήνει όταν επέλθει η συνήθεια, η ρουτίνα, ο εγωισμός, η προσπάθεια ανατροπής των δεδομένων στη σχέση, η κούραση, η προσποίηση ή .... ένας άλλος, πιο ξαφνικός, πιο μοιραίος έρωτας !!!  

 

Να μ'ερωτεύονται φυσικά.

 

πρωτα να ερωτευομαι κ μετα να με ερωτευονται...αυτος το παθος,η τρελα,τα τοσο εντονα μα συναμα αντιφατικα συναισθηματα που σου ξυπναει ο ερωτας ειναι πηγη εμπνευσης για μενα!αν ανταποκρινεται κ ο ενδιαφερομενος?ακομα καλυτερα...
Μιλωντας ομως απο προσφατη εμπειρια εστω ως ως μονοδρομο συναισθημα ειναι αρκετα δυνατο!αυτα...

 

Ουτε το ενα ουτε το άλλο.
Ο μονοπλευρος έρωτας είναι επώδυνος , ψυχοφθορος και καταναλώνει πολύ χρονο απο τη ζωή σου.
Δε προσφέρει τίποτα απολύτως

 

Μην είσαι τόσο απόλυτη...