Ντινος

Με βρήκε σε μία εποχή που ήμουν ελεύθερος. Είχα περισσότερο από χρόνο να κάνω σχέση. Είχα μόνο τη ρουτίνα μου, δουλειά, σπίτι κολυμβητήριο. Αθλούμαι από μικρος και το συγκεκριμένο άθλημα απαιτεί να είμστε άτριχοι. Ένας λόγος παραπάνω για εμένα, θέλω να είμαι κάθε στιγμή διαθέσιμος προς χρήση.

Του άρεσαν οι ιστορίες που έγραφα. Τον πλησίασα μιλήσαμε. Είναι ευγενικός, αλλά πολύ μεθοδικά αυστηρός σε ότι διατύπωνε. Μου ζήτησε να μιλάμε ενικό. Το προσπάθησα για λίγο, αλλά πραγματικά δεν μπορώ. Μα πως να μιλά ένας σκλάβος ενικό σε έναν πραγματικό Κύριο; Ξεκίνησα να του μιλάω πληθυντικό ξανά. Δεν μπορούσα να το σταματήσω. Περίμενα ένα μήνυμά του. Ακολουθούσα πάντοτε την ίδια ιεροτελεστία. Γδυνόμουν και γονάτιζα μπροστά στον υπολογιστή, με βοηθάει αυτό για να μη ξεχνάω τη θέση μου. Ακριβώς έτσι γράφω και τα κείμενα μου.

Πήρα αυτοκίνητο πρόσφατα, του το έστειλα να το δει και στην φωτογραφία έστειλα κι εμένα, γονατιστό. Χωρίς να φαίνεται πρόσωπο. Μου είπε ότι είμαι όμορφος. Πέταξα από την χαρά μου. Παραλίγο να χύσω. Συγρατήθηκα με τα χίλια ζόρια. Είχα να χύσω είκοσι μέρες, από τη στιγμή που πρωτομιλήσαμε. Είπα στον εαυτό μου χωρίς την άδεια του δεν επιτρέπετε.

Μου ξεκαθάρισε μια μέρα πως δεν κάνει κάτι με άνδρες παρά μόνο αν υπάρχει γυναίκα μαζί. Δίκαιο, το περίμενα, αλλά πίστευα ότι θα μπορούσα να τον πείσω. Του μίλησα ανοιχτά. Ζω και δεν ζω είμαι ένας ζωντανός νεκρός χωρίς να υπάρχει κάποιος να με ορίζει. Θέλω να προσφέρω με ή χωρίς σεξ. Οι τρύπες μου είναι διαθέσιμες προς την χρήση του Αφέντη. Εκείνος ξέρει καλύτερα.

Τώρα, περιμένω. Περιμένω να διαβάσει αυτό το κείμενο και να μου στείλει μήνυμα. Είμαι διαθέσιμος για τα πάντα.

Δεν περίμενα για πολύ. Ήρθε μήνυμα του.'' Σοκαρίστηκα με ότι διάβασα. Αισθάνεσαι τόσο βαθεία υποταγή'΄
''Μάλιστα Κύριε"
Μου έστειλε συντεταγμένες. Της πάτησα. 323 χιλιόμερα μακρυά.
''Αν έρθεις μέχρι απόψε, θα δούμε΄΄Λακωνικός όπως πάντα.
Πήρα το αμάξι, τίποτα άλλο. Έβαλα την πλοήγηση ξεκίνησα για το ταξίδι μου. Δύσκολο και μεγάλο ταξίδι, το έκανα σε τρεις ώρες
''Έφθασα Κύριε''
Περίμενα πολύ ώρα για να το δει. Φοβήθηκα πως απλά με δούλευε. Μήπως να μην εμφανιστεί.
''Νέες συντεταγμένες στο κινητό'' την ακολούθησα αυτή τη φορά με τα πόδια. Έξω από ένα μαγαζί με φαγητό. Ήρθε στη πόρτα με κατάλαβε εκείνος. Με πήγε στο τραπέζι του. Ένας πολύ όμορφος άντρας. Μου έδωσε να φάω. Μιλούσαμε γενικά.

-Δεν το πίστευα πως θα ερχόσουν
-Μα νόμιζα με διατάξατε.
Έβαλε τα γέλια. Πλήρωσε, ήθελα εγώ.
-Μην ξαναεπιμένεις σε κάτι δημόσια.
-Συγγνώμη
Με κοίταξε πιο άγρια.
-Συγγνώμη Κύριε.
Χαμογέλασε.
Περπατούσαμε.
-Από κοντά είσαι περισσότερο υποτακτικός. Πες μου τις σκέψεις σου.
-Δεν..
-Μη με παρακούς!
-Συγγνώμη Κύριε.
-Πολλες συγγνώμες. Δεν μου αρέσει αυτό. Χρειάζεσαι τιμωρία.
-Σκέφτομαι αυτό Κύριε.
-Να σε τιμωρώ;
-Να με χρησιμοποιείται χωρίς όρια Κύριε.
Σταμάτησε το βηματισμό του.
-Αυτό είναι το σπίτι μου. Μέσα είναι η γυναίκα και τα παιδιά μου.
Τον κοίταξα. Δεν ήξερα όλη αυτή τη πληροφορία. Σάστισα.
-Έλα. Με διέταξε να τον ακολουθήσω. Το έκανα φοβισμένος.
Έκλεισε τη πόρτα πίσω του. Τον άκουσα να γελάει.
-Σε δουλεύω. Βγάλε τα ρούχα σου.

Εκείνη τη στιγμή χαλάρωσα και φοβήθηκα λίγο. Κατάλαβα ότι είμαι σε μία πολή, με έναν άγνωστο άνδρα. Κλειδωμένος στο σπίτι του.

-Φοβάμαι.
Ήρθε κοντά μου με έβαλε στην αγκαλιά του.
-Μη φοβάσαι. Δεν απαγάγω ανθρώπους.
-Δεν.. δεν..
-Μίλα μικρέ..
-Δεν φοβάμαι Εσάς, μην Σας απογοητεύσω φοβάμαι.
Γέλαγε δυνατά.
-Δεν μπορείς να το κάνεις, ένας σκλάβος είσαι, ένα πατημένο σκατό. Ένα κομμάτι κρέας που θα κάνει μόνο ότι του λέω εγώ, αλλιώς θα μετανιώσεις!

Μου έδειξε το πάτωμα..

 

Το πάτωμα έψαχνε για έναν φίλο και τον βρήκε στο γυμνό μου κορμί. Γονάτισα. Περπάτησα στα γόνατα μου μέχρι το σαλόνι. Όμορφο σπίτι, γεμάτο με λευκά έπιπλα. Φωτογραφίες παντού με τους οικείους του. Παρέμεινα γονατιστός, στη μέση του σαλονιού, γυμνός. Άκουσα που άνοιξε μια μπύρα. Δεν την άκουσα να χύνεται σε ποτήρι. Ήρθε μπροστά μου. Κρατούσε το μπουκάλι στα χέρια. Έδειχνε λίγο χαμένος. Σίγουρα δεν είμαι ακριβώς το κρέας που θέλει να έχει μπροστά του. Με διέταξε να σηκωθώ. Αισθάνονταν άβολα με το πουλί μου, το καταλάβαινα αυτό. Με άγγιξε, ηλεκτρισμός, σοκ. Καύλωσα πάρα πολύ. Γέλασε.

-Δεν περίμενα να σου αρέσει τόσο.
Δεν μίλησα. Τι να έλεγα. Η παλάμη του πήγε στον κώλο μου, τον ζούλησε δυνατά.
-Οι αντρικοί κώλοι δεν έχουν κυτταρίτιδα και ο δικός σου είναι σφιχτός.
-Ααχχ..
έβγαλα ένα βογγητό, ενώ έσφιγγα τα δόντια μου να το σταματήσω.
-Τώρα όπως στις ιστορίες σου συνήθως κάνεις πίπα ή δέρνεσαι. Σωστά;
-Μάλιστα Κύριε.
Έπιασε τις ρώγες μου, τις έστριψε τόσο δυνατά που έβγαλα κραυγή. Συνέχισε μέχρι να δακρύσω.
-Πονάει Κύριε
-Έτσι πρέπει σκλάβε!
Με είπε σκλάβο, η ουρά μου κουνιόταν πάλι.
-Έφερες την ζώνη αγνότητας;

Κουήνσα καταφατικά το κεφάλι μου.
-Ωραία πήγαινε στο μπάνιο, φόρεσε την κι επέστρεψε!!