Ξημέρωμα...

‘Δεν υπάρχει πιο έρημη στιγμή στη ζωή μιας πόλης, από εκείνη που διασταυρώνει τις συνοριακές γραμμές αυτών που δεν κοιμήθηκαν όλη τη νύχτα και κείνων που πάνε να δουλέψουν.’

(Anais Nin, Κατάσκοπος στο σπίτι του έρωτα)​

Εκείνες τις πρώτες πρωινές ώρες,που είμαστε ξύπνιοι, τι νιώθουμε ; Τι έχουμε βιώσει και δεν θα το ξεχάσουμε ποτέ; Ας μοιραστούμε ορισμένα από τα συναισθήματα τέτοιων στιγμών, ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι… λίγο πριν ξημερώσει...

 

Απάντηση: Ξημέρωμα...

Θα εκφραστώ μέσω των λατρεμένων Μαdrugada (madrugada σημαίνει αυγή)



Δεν αισθάνομαι πάντα έτσι, τις περισσότερες φορές.  

Εξαρτάται από πού φεύγω και πού πηγαίνω.

οκ σας έχω πρήξει με τις μουσικές μου παραθέσεις, αλλά υποψιάζομαι τελευταία ότι θα ήθελα να γίνω dj-σα

 

η μοναξια και το βαρος στο στηθος ....

 

Απάντηση: Ξημέρωμα...

Υπάρχουν ξημερώματα που τον κοιτάζω αμίλητη να οδηγεί και αναπολώ την γλύκα που μου χάρισε το βράδυ που πέρασε.....
Υπάρχουν χαράματα που με πνίγει το παράπονο γιά το άδειο μαξιλάρι δίπλα μου...
Υπάρχουν Ανατολές που με γεμίζουν χαρά,προσμονή και πληρότητα.Που με γαληνεύουν και με προετοιμάζουν....

 

Απάντηση: Ξημέρωμα...

"Δεν άκουσες ποτέ σου; Πονάει κάθε χάραμα η αυγή στα αίματα και στη σιωπή ανεβαίνοντας ανατέλλει."

(Μάρκος Μέσκος, Ψιλόβροχο)

"Αγαπώ τις ώρες μου αυτές της παραίσθησης και...Και τις ώρες μου της περιπλάνησης, του κατά φαντασία διωκόμενου σε φυγή προς μια γη ταμένη."

(Giuseppe Ungaretti)

 

Αχ assassina με ασσασσινάτε με το βαμβάκι εν αγνοία σας. Εγώ που ήμουν με την τιμημένη μεριά της στρατιάς των άγρυπνων, να 'χω γίνει αμφίβολο άστρο της πρωίας... Αφήστε που πρέπει να επαναπροσδιορίσω το νόημα εκείνου του παλιού συνθήματος που έλεγε ότι η επανάσταση θα γίνει τα χαράματα, την ώρα που ξυπνάνε οι εργάτες να πάνε στη δουλειά και οι αστοί επιστρέφουν σπίτι τους για ύπνο...

Τι να σας πω; Ευγενές είναι το λυκαυγές, είτε το βλέπεις με τη θαμπάδα του πέπλου του Μορφέα, είτε με την τσίμπλα στο μάτι.

Το λένε και τα δημοφιλή δημώδη:

 

Απάντηση: Ξημέρωμα...

 

Απάντηση: Ξημέρωμα...

καλε μια χαρα ωρα ειναι....
με τον πατσα στο στομαχι μου πανω απ τα ξυδια της νυχτας
στραβοπατωντας τις 12ποντες γοβες μου σερνομαι να βρω την κλειδαρια
να πεσω στο κρεβατι μου , να ¨ξεραθω¨ ως το απογευμα ...
μια τετοια ωρα θελω να φυγω απο τη ζωη ...

 

Απάντηση: Ξημέρωμα...

Κάθε ξημέρωμα είναι μία ευκαιρία.. Ασύλληπτα ισχυρό για τις ανθρώπινες αισθήσεις, διαλύει όλες τις παραισθήσεις ταξινόμησης της κίνησης του φωτός.
Είναι Στους πρόποδες της μέρας, Στο λυκόφως, που υλοποιείται η θαυματοποιός συνύπαρξη τόσων διαφορετικών συχνοτήτων.
Η ισχυρότερη μετουσίωση της ατερμόνου ποιότητας της αρχής.

 

Απάντηση: Ξημέρωμα...

.................................................................
Το μεταίχμιο.
Ερχομένων και απερχομένων.
Το στιγμιαίο κενό, όχι των θέσεων, ίσως της στιγμιαίας κρίσης των προθέσεων.
Το κενό όμως είναι σοφό. Γιατί εκεί ολα είναι καθαρά. Πολύ καθαρά.
Και ξέρετε κάτι?
Αυτοί που ξενύχτησαν υποδέχονται το φως.
Αυτοί που ξύπνησαν μισοκλείνουν τα μάτια.
...................................................

 

Απάντηση: Ξημέρωμα...

αυτές τις στιγμές κλαίω για ό,τι έκανα και ο,τι δεν έχω κάνει..για όσα θέλω να ζήσω, για την μοναξιά που είναι μαχαίρι στην καρδιά

στέκομαι ακίνητη στο μπαλκόνι για να ακούσω το πρώτο πρωινό κελάηδημα που θα μου δώσει κουράγιο να ζήσω την ημέρα που μόλις ξεκινά...

 

Απάντηση: Ξημέρωμα...

Ξαπλωμένη επάνω σε ένα,μισοάδειο,διπλό κρεβάτι.. σκόρπιες σκέψεις.. ο ήχος της σιωπής. Μοναξιά.