Ξύνω τις πληγές μου.

Για το πρώτο υπάρχει και ξεχωριστό τόπικ!!!!

 

Οποτε η απο σοκολατα θα παμε..
Η από μαλακία!!

 

Τη σοκολάτα πολλοί εμίσησαν, τη μαλακία ουδείς!

 

Καταλαβα!!!
Μαλακία ... μεχρι να γίνει σοκολατα!!
Πφφφφφ..

 

O Πυθαγόρας έπαθε ντουβρουτζά όταν κάποιος μαθητής του απέδειξε ότι υπάρχουν άρρητοι αριθμοί, sorry, δε μου λέει κάτι αυτό.

Ο καθένας έχει τη γνώμη του και από τη στιγμή που εκτίθεσαι δημόσια θα πρέπει να αποδεχτείς ότι και κριτική θα λάβεις και σχόλια.

Το αν άρεσε ή όχι το κείμενο είναι θέμα προσωπικού γούστου και δεν έχει νόημα να το απαντήσεις εκτός ίσως από διευκρινήσεις για να δεις αν χρειάζεται και αν μπορείς να βελτιώσεις τον τρόπο που γράφεις.

Το αν άρεσε ή όχι το ίδιο το βίωμα και οι σκέψεις που σου γεννάει αυτό και πάλι είναι θέμα προσωπικού γούστου... και εδώ δεν έχει νόημα να απαντήσεις τίποτα σε κανέναν.

Just my another two cents of wisdom.

 

Με τον Ακ.η ιστορία ξεκίνησε με το "εγώ με αυτόν;αποκλείεται".Ο Ακ.όπως και πολλοί άλλοι με τριγύριζαν ..Εγώ όμως με τον φόβο και την αυστηρότητα των γονιών μου ένιωθα μαγκωμένη,κουμπωμένη..είχα κόμπλεξ.
Ο Άκ.έκανε τα πάντα για να με κερδίσει.
Κάθε φορά που με συναντούσε κάπου, μου χαμογελούσε και με έπαιρνε από πίσω με το παπάκι του.Εγώ κοκκίνιζα και ντρεπόμουν.
Πολλές φορές Περνούσε από το σπίτι μου κάνοντας μου "καντάδα" με καψουροτράγουδα(Καρράς η επιλογή του)άλλες φορές περνούσε με το παπί και η χρυσοτάμπελη sebring ούρλιαζε εκκωφαντικά.Απο την μια μου άρεσε το κορτάρισμά του απο την άλλη όμως με χαλούσε.Μέχρι και στο λύκειο που πήγαινα ερχόταν (έκανε 25 χλμ)και μου πατούσε κόρνα και μου χαμογελούσε.
- Τον ηλίθιο..ρόμπα με έχει κάνει.
- Το παιδί είναι ερωτευμένο,δεν το βλέπεις λιώνει για σένα (Η Δ.)
- Μα δεν είναι όμορφος.Δεν μου αρέσει.Κάνει καραγκιοζηλίκια.
- Βγές για έναν καφέ μόνο.Αν δεν σου αρέσει μη κάνεις κάτι μαζί του.
- Ουφ..θα δώ τι θα κάνω μαζί του.Ειλικρινά μου έρχεται να πάρω το λάστιχο και την στιγμή που περνάει με το παπί από το σπίτι να τον κάνω μούσκεμα!χαχα ωραία φάση.
- Θα σε ρίξει.(Ο Β. συμμαθητής και νυν κουμπάρος)
-Με τίποτα.
-Καλαααα θα δεις!(ο Β.)
Η Δ.μου έλεγε: Είναι μεγαλύτερος ,έχει αυτοκίνητο..Θα σε βγάζει και παραέξω.Θα ξεφεύγεις από το χωριό..Και άσε που είσαι και παρθένα!(λες και ήταν ρετσινιά κάτι αποκρουστικό που έπρεπε να ξεφορτωθώ) Αυτός είναι μεγαλύτερος και έμπειρος.Θα σε προσέχει!
Και πες πες μου άλλαξαν το μυαλό.
Άρχισα να τον βλέπω διαφορετικά..με πιο θέρμη.. άρχισαν να με κολακεύουν όλα αυτά που έκανε για να μου τραβήξει το ενδιαφέρον και την προσοχή.
Παραμέρισα τους φόβους μου και τις προκαταλήψεις και δέχτηκα να βγώ μαζί του για καφέ.
Ήταν Παρασκευή και γράφαμε εξετάσεις..Με το που τελείωσα και βγήκα από την αίθουσα ..τον βλέπω ακουμπισμένο στο καπό να με κοιτάζει και να μου χαμογελάει με ένα ύφος χαζοχαρούμενου!.
- Εντάξει;έγραψες καλά;
- Καλά νομίζω.
- Έλα..μπες μέσα.. πάμε..
- Που θα πάμε;
- Να κεράσω καφέ.
Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο βάζει μπροστά τη μηχανή με κοιτάζει και μου λέει Τι κάνεις,πως είσαι;
Καλά..Η αλήθεια είναι πως νιώθω κάπως άβολα.
Τότε ήταν που με άγγιξε για πρώτη φορά στο χέρι.
Μη φοβάσαι μου απαντά ..βάζει πρώτη και εξαφανιζόμαστε...
Στο αυτοκίνητο είμασταν αμίλητοι..Σε 10 λεπτά είχαμε παρκάρει και βαδίζαμε αμίλητοι ώσπου να φτάσουμε στην Αυλή.
Είχα ακούσει για το μέρος ότι ήταν πολύ in καφέ .Περαν του χωριού δεν είχα ξαναβγεί παραέξω.
Όντως ήταν μια όαση.Πολύς ο κοσμός,μοντέρνα ξένη μουσική,ζεστό περιβάλλον.
- Τι θα πιείς;
- Μια σοκολάτα.
- Εγώ θα πιώ μια πράσινη.
Μας φέρνει η κοπέλα τα ροφήματα .
Τον βλέπω με την άκρη του ματιού μου να βάζει το μεσαίο δάχτυλο στο μπουκάλι της μπύρας και ταυτόχρονα ακούω ένα κλακ.Πίνει μια γερή γουλιά και με κοιτάζει με ύφος απορημένου.Τι; Μου λέει χαμογελώντας.Τιποτα μωρέ.Του απαντώ.
-Επιτέλους..μετά από τόσο κόλλημα που σου έκανα δέχτηκες να βγούμε για ένα καφέ..Ξέρεις ...μου αρέσεις..Είσαι πολύ όμορφη..και θέλω να γνωριστούμε καλύτερα.
Εγώ τίποτα..Μούγγα..μόνο άκουγα.Τι να έλεγα εξάλλου;Δεν γνώριζα τίποτα από σχέσεις.
Συζητήσαμε για διάφορα πράγματα..Δεν το περίμενα αλλά η ώρα κύλησε απρόσμενα ωραία.Οσο κουβεντιάζαμε ένιωθα στην καρδιά μου ένα σφίξιμο ..την άκουγα να χτυπάει πιο γρήγορα..ένιωθα ένα γαργάλημα χαμηλά στην κοιλιά..
Ωωω τι καινούργιες αισθήσεις... πρωτόγνωρες.
Είχα την εντύπωση πως μέσα σε μια ώρα είχα ερωτευτεί..Όχι ότι ήταν όμορφος..Απλά το είχε με το μπλα μπλα.
Λίγο πριν φύγουμε μου λέει:
Θέλω να είμαστε μαζί..μου αρέσεις..σε γουστάρω πολύ.
Εσύ θέλεις;
Η απάντηση μου φυσικά ήταν Ναι.
Έσκυψε προς την μεριά μου και ακουμπάει τα χείλη του πάνω στα δικά μου(ωχ..τι κάνω τώρα..δεν ξέρω να φιλάω).
Κλείνω τα μάτια και αφήνω το στόμα και την γλώσσα μου στο έλεος του...

 

Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
Αποχαιρέτα την την Αλεξάνδρεια που χάνεις...

Βρίσκω γλυκά μαζοχιστικό το να ξύνεις παλιές πληγές. Αρκεί να είναι επουλωμενες αυτές και να έχουν αφήσει μόνο ακίνδυνα σημάδια.

Είναι υπέροχο να έχεις μία Αλεξάνδρεια να αναπολείς... Να την τιμάς με τις θύμησές σου... Να μην την αφήσεις να χαθεί στη λήθη. Ήσουν τυχερός που αξιώθηκες μια τέτοια πόλη και δεν της αξίζει ούτε αυτής να ξεχαστεί. Το θέμα είναι να μην καταφυγεις στων δειλων τα παρακάλια και καταδεχτεις μάταιες ελπίδες. Να προχωρήσεις... Να γνωρίσεις νέες πόλεις, άγνωστους προορισμούς. Και να αφήσεις τις αισθήσεις σου όλες να βιώσουν το καινούργιο, να κατακλυστείς από μυρωδιές, αγγίγματα, ήχους, γεύσεις κι εικόνες... Να ρουφήξεις εμπειρίες. Δε θα είναι οι ίδιες. Δεν έχει νόημα να συγκρίνεις. Μια άλλη μαγευτική, πλανεύτρα Πόλη σε περιμένει κάπου. Η Αλεξάνδρεια θα είναι πλέον μόνο μια γλυκιά θύμηση...

(Συγχωρήστε μου την υπερβολική ίσως ποιητική διάθεση, αλλά διαβάζοντας το νήμα με τέτοιο φεγγάρι χθες βράδυ και τέτοια θάλασσα κι ήλιο σήμερα, ε, ένα ξύσιμο σε πληγές ήταν αναπόφευκτο. Επίσης το δεύτερο ενικό δεν σημαίνει ότι νουθετω τη νηματοθετρια. Κυρίως για εμένα μιλώ).

 

Σ αγαπάω αλλά τι?
Κι εσύ πως ακριβώς αισθάνεσαι με αυτό?
(Αν θέλεις φυσικά)  

 

Θα έρθει η ώρα να μάθετε.. 

 

Λοιπόν @Katemou οι προσωπικές μου ενστάσεις στις μέχρι τώρα 10 σελίδες είναι:

1. Ο άντρας δεν χαρακτηρίζεται ούτε από το πόσο γαμιάς είναι, ούτε από το πόσες γαμάει, ούτε καν από το πόσο καλά το κάνει παρά μόνο από τη στάση του και τη συμπεριφορά του.
2. Όταν κάποιος σε αγαπάει δεν έχει ούτε αλλά, ούτε χώρια αλλά, ή σε αγαπάω και είμαι εδώ ή σε αγαπάω και δεν μπορώ αλλά δεν σε "κρατάω" με οποιοδήποτε τρόπο (χειραγώγηση)
3. Τα παιδικά χρόνια δεν είναι πάντα ρόδινα (ότι κι αν σημαίνει αυτό για το βίωμα του καθενός, είναι προσωπικό και το σεβόμαστε)
4. Τα παιδιά δεν είναι πάντα θεατές είναι πολλές φορές και πρωταγωνιστές (μη σου τύχει)
5. Οι πληγές πρέπει να κλείνουν γιατί η αιμορραγία κάνει κακό στον "οργανισμό" και τα σημάδια είναι εκεί για να μας θυμίζουν το ότι μας αλλά όχι να μας κρατάνε κολλημένους αλλά για να πηγαίνουμε μπροστά.
6. Α! και δεν είχαν όλοι και όλοι το νου τους στο φλερτ στα εφηβικά τους χρόνια, υπάρχουν κι άλλες κατηγορίες.

keep going και κοίτα μπροστά  

Αλλά να μας γράψεις στο τέλος και το δικό σου απόσταγμα