Ξύνω τις πληγές μου.

ακατανόητη και ασυγχώρητη ανηθικότητα να θέλει να αρέσει σε άντρες.
κούρεμα και μοναστήρι.

 

 

Δεν υφίσταται καμμίαν διάθεσιν τρολλαρίσματος, αλλά το είδα εις διπλούν στα κείμενά σου. Με το εικονιζόμενο άτομο σίγουρα η σχέση σας δε θα είχε προοπτικές...

Καλημέρα και ειλικρινά εύχομαι ανάλογες εμπειρίες στη ζωή σου εις το μέλλον.

 

Κάποια γεγονότα συμβαίνουν και πραγματικά μας στιγματίζουν. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσο κι αν η ζωή μας προχωρήσει, πάντα υπάρχει μία καλή αφορμή, για να θυμηθούμε τα παλιά και να ξύσουμε περασμένες πληγές. Πληγές, που για κάποιο λόγο δεν κλείνουν ποτέ.

Δεν ξέρω αν όλο αυτό μας κάνει πιο δυνατούς και πιο ικανούς μαχητές μέσα στην καθημερινότητά μας. Το βέβαιο (για μένα τουλάχιστον) είναι πως ένα αναπάντητο "γιατί" φωλιάζει στο μυαλό μας και συχνά-πυκνά έρχεται στο προσκήνιο και με τον τρόπο μας το ζούμε ξανά και ξανά. Μας χαροποιεί, μας γυρίζει πίσω, μας κάνει να στενοχωριόμαστε και να ψάχνουμε απαντήσεις μέχρι και σήμερα. Μάταια...

Και το χειρότερο όλων είναι ότι όσο μας πονάει τόσο το αναμοχλεύουμε. Τι ανωμαλία...  

Πραγματικά ξύνεις πληγές, @Katemou

Από την άλλη όμως φαίνεται ότι το "αίμα" αυτό μας τρέφει και μας συντηρεί ως άλλους Δράκουλες.

Καλά να είσαι και σου εύχομαι να ζεις έντονα και να απολαμβάνεις την κάθε στιγμή.

 

Το αναφέρω εις διπλούν για να καταλάβετε ότι με ήθελε πάση θυσία στη ζωή του.
Το ήξερα ότι δεν είχε προοπτικές γιατί ήταν και με άλλη..Εγώ διψούσα για μάθηση..και αυτό πήρα από αυτόν.
ΜΕ ΕΚΑΝΕ ΓΥΝΑΙΚΑ!

 

Είναι άσχημο πράμα καρδιές που αγαπήθηκαν να ζούνε χώρια..

Είναι άσχημο πράμα να κρατάς βλέμματα μακριά γιατί ξέρεις πως δεν αντέχεις να χάνεσαι στα μάτια της.

Και ξέρεις ρε γαμημένε ένα τσακ είναι η ζωή, πως διάολο την αφήνουμε να κυλά τόσο αδιάφορα;

Απόσπασμα.

 

Άλλα λέει η θειά μου άλλ ' ακούν τ'αυτιά μου

 

Είμαστε γέροι, γι αυτό.

 

η πουριτανή θειά μου δεν καταλαβαίνει πάντα τι λέει, γιατί ο πνευματικός της την έχει πείσει ότι ο «πολιτικός» καθωσπρεπισμός είναι θεόδοτη αλήθεια, υπέρτερη της χυδαίας εξέλιξης.

 

δεν αντελήφθην, έγκαιρα, οτι ήταν αυτοκριτικό το σχόλιο.

 

Διακρίνω ένα ταλέντο στο να εκφράζονται επί της ουσίας ίδιες οπτικές, που σώνει και καλά πρέπει να διαφοροποιούνται από ερμηνείες...
Λογικά πράματα ως ένα βαθμό θα μπορούσε να πει κάποιος, πλην όμως για να μη το ρίχνουμε στην μαντική και την μπηχτούλα -που σε κάθε περίπτωση είναι βαρετές- καλό είναι να εκφράζεται μαζί με την γνώμη ή και την άποψη ακόμα-ακόμα, η ερμηνεία/επιφύλαξη/διάκριση... Για να μην έχουμε την εξ ίσου βαρετή διελκυστίνδα "επιχειρημάτων"...
Δεν λείπει δα ούτε η εκφραστική δεινότητα ούτε χρειάζεται επιφυλακτικότητα, τουλάχιστον σε θέματα γενικότερου ενδιαφέροντος, όπως αυτό...

Η κλασική έκφραση "να σε κάνω γυναίκα", δεν χρειάζεται κάποιος να είναι ο σοφός των πέντε ηπείρων και των επτά θαλασσών για να το καταλάβει, απηχεί απολύτως αυτόν που το λέει.
Και από την στιγμή που εκφράζεται από όποιο άτομο το καταθέτει, αναγκαστικά το άτομο που το καταθέτει γίνεται το μέτρο αυτού που την είπε.
Οπότε και δεν μας νοιάζει, δεδομένου πως ούτε το άτομο που το κατέθεσε μπορούμε να γνωρίζουμε ούτε τον εκστομίσαντα, αλλά ακόμα και να ξέραμε και τα δυο, περί ορέξεως κολοκυθ'οπιτα.

Γενικότερα μιλώντας, τέτοιες μεγαλοστομίες τις θεωρώ μπαρούφες του κερατά, μη στερούμενες ενός κολακευτικού χαρακτήρα/δυναμικού, στο πλαίσιο της υπερβολής που υπαγορεύει η ερωτική διάθεση, αλλά που σε κάθε περίπτωση μόνον ως "ενισχυτικό γεύσης" μπορώ να τις εκλάβω.
Άσε που έχω την εντύπωση πως σημειολογικά αποτελούν στανική αυτοδέσμευση αυτού που την εκφέρει, ως εκ τούτου δεν μπορεί να μην ανήκει στην χορεία τoυ low bred.
Προς επίρρωση, το άκουσμα των στίχων καμιά δεκαριά σκυλάδικων ή χαζοπόπ κάθε προελεύσεως, καταγωγής και εποχής, καταδείχνουν με σαφήνεια το γεγονός στο αναμφισβήτητο πλαίσιό του (εγω για σένα θα.., εγώ θα σε .., αν δεν τότε θα.., αν θα, τότε θα.., τώρα που με, εγώ θα.., κλπ κλπ).
Για να μην νομιστεί πως το low bred αποτελεί θλιβερό προνόμιο ατόμων "ταπεινής" καταγωγής, μηδενικής/χαμηλής παιδείας, να επισημανθεί πως ιερά τέρατα της γραφίδας έχουν παράγει απίθανες low bred μπαλαφάρες, που ως γεγονός υπογραμμίζει την καταλυτικά υπονομευτική λειτουργία της ερωτικής χημείας "κι εκεί που δεν την σπέρνουνε" της παλιοκαριόλας...

Με λίγα λόγια, και η μπαλαφάρα ακόμα δεν στερείται ποιάς τινός γοητείας -και καλά κάνει καταπώς φαίνεται- αλλά η επένδυση στην μπαλαφάρα, στο καλύτερο μαρτυρά αφέλεια, στο χειρότερο χειραγωγική ιδιοτέλεια.

Αυτά... Σιχτίρ... Ουφ!