ΟΙ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ(ΟΥ)

Re: Απάντηση: ΟΙ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ(ΟΥ)

Αυτή είναι η απάντηση σου βασισμένη στο στάτους που δηλώνεις?
Σε τι διαφέρει κατά την άποψη σου μια τέτοια στάση από τη στάση οποιασδήποτε βανίλλα γυναίκας που είναι ερωτευμένη ή κάποιας υποτακτικής που θέτει όρια στο πόσο και πως και πότε θα υπακούσει?

 

Ε να μην εκτελει και ολες της εντολες... τα παντα συνεχεια
δεν κσερω αυτο το ανυποταχτο βλεμα που περνει ώρες ώρες με γεμιξει ενεργεια

 

Απάντηση: Re: ΟΙ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ(ΟΥ)

η ομορφιά της απλότητας...
υποκλίνομαι Avalonia  

 

Συμφωνα με αυτα που εχω δει με την ως τωρα εμπειρια μου, εχω διαμορφωσει την αποψη οτι ο υποτακτικος πρεπει να υπακουει στην Κυρια Του με την προυποθεση να εχουν συζητηθει τα ορια του απο πριν.
Και μετα να τα ζοριζεις οσο σε παιρνει, με το να εισαι σε επαφη στο πως αισθανεται το ατομο απεναντι σου.
Προσωπικα με γοητευει να πιεζω ορια εκει που με παιρνει κ να παρασερνω τον υποτακτικο Μου σε πραγματα που δεν φανταζοταν ποτε οτι θα κανει. Κ αυτο εχει διπλο αποτελεσμα. Κ ο υποτακτικος αποκταει καινουργιες εμπειριες κ η Κυριαρχος αισθανεται μεγαλη ικανοποιηση με το να εχει φτασει τον sub της σε σημειο να την εμπιστευτει τοσο ωστε να Της παραδοθει.....
Η καλυτερη ανταμοιβη για την Κυριαρχο, κατα την αποψη μου..

 

Θα συμφωνήσω απόλυτα με Την Κ. MELT4ME απόλυτα ! Καταρχήν από την αρχή της σχέσης θα καθορίζοντε περίπου τα όρια της σχέσης από κει και πέρα αφού γίνει αυτό ο υποτακτικός τηρεί Ο Λ Ε Σ της εντολές της Κυρίας του τώρα αν Η Κυρία θέλει να ξεπεράσει τα όρια του σκλάβου και να τα προχωρήσει λίγο παραπάνω καλό κι αυτό... Αλλά αν ο υπό πει οτί δεν μπορεί δεν αντέχει άλλο πρέπει να το σεβαστεί η Κυρία. Εμένα προσωπικά μου αρέσει το "τραβάτε με κι ας κλαίω" αλλά που και που σε σημείο να μην είναι και ενοχλητικό προς Την Κυρία. Πιστεύω οτί το τέλειο είναι όταν του σκλάβου τα όρια τελειώνουν εκεί που αρχίζουν αυτά που δεν αρέσουν Στην Κυρία του... Έτσι ωστέ να μεγαλώσουν τα όρια του σκλάβου σε αυτά που του αρέσουν και που συνεπώς αρέσουν και Στην Κυρία.

 

Βρε zwg τι σου εχω πει??? Αχχ δε μ ακους  

 

  Θα συμφωνήσω με την Avalonia.

 

Απάντηση: ΟΙ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ(ΟΥ)

Εμένα μια φορά με διέταξε να πάω να πνιγώ και ξεκίνησα αλλά στη διαδρομή βρήκα ένα πεντοχίλιαρο και αποφάσισα καλύτερα να φάω σουβλάκια

 

Απάντηση: Re: ΟΙ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ(ΟΥ)

Από την στιγμή που ξεκίνησα να διαβάζω αυτό το νήμα είχα μία πολύ έντονη ανάμνηση από ένα προσωπικό μου βίωμα το οποίο ανταποκρίνεται ακριβώς σε αυτό που περιέγραψες Avalonia!
Μια μέρα ο Κύριος μου ήθελε να μου κάνει κάτι ταπεινωτικό υποθέτω(even if assuming is not allowed), με έβαλε όπως ήμουν κουλουριασμένη στη φωλιά μου μπροστά από τον καναπέ να γονατίσω και να ανοίξω το στόμα μου...προς στιγμήν νόμιζα ότι απλα ήθελε να ελέγξει τα δόντια μου...αλλά έκανα λάθος...έφερε το τσιγάρο του κοντά και ετοιμάστηκε να τινάξει την σταχτη του μέσα στο στόμα μου!!!Μέσα μου πανικοβλήθηκα αστραπιαία!!Στεφτηκα αυτό που λένε ότι αν πέσει σταχτη στο ποτό σου μπορει να έχεις έντονους πονοκεφάλυς και τέτοια διάφορα...ο πανικός μου στα μάτια μου όσο ήμουν με ανοιχτό το στόμα(για δευτερόλεπτα ) πρέπει να ήταν κατι πάνω από ορατός!!Την ίδια ώρα όμως μου είχε αποδείξει τόσο πολύ ότι κοντά του είμαι ασφαλής που μόλις την τίναξε μέσα μου και μου είπε "κλείσε το στόμα σου και κατάπιε" ήμουν 1000% σίγουρη ότι δεν θα μου συνέβαινε τίποτε κακό και το έκανα χωρίς δεύτερη σκεψη...Αυτό το αίσθημα ασφάλειας είναι νομίζω το κυριότερο σκαλί σε αυτου του είδους τις σχέσεις για να πας στα επόμενα βήματα!Μοναδικό feeling!...και τον ευχαριστώ που το μοιραστήκαμε μαζί...

 

Απάντηση: ΟΙ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ(ΟΥ)

Καλέ μου cornilios, ο πυρήνας της υποτακτικής ψυχοσύνθεσης είναι αυτός. Είτε άτυπο υποτακτικό πλάσμα σε βανίλλα κατάσταση, είτε υποτακτικό, είτε σκλαβί το άτομο που θέτει εαυτόν υπό - έτσι ακριβώς - αυτό θέλει, να εκτελεί εντολές, πάντα και χωρίς αντίρρηση. Αυτό το κάνει επειδή το θέλει, με την έννοια ότι θέλει κάποιος να ζει στη θάλασσα ή στο βουνό και αυτό επιλέγει αποκλείοντας αυτομάτως να ζει την ίδια στιγμή στην πόλη γιατί και τα δύο δεν γίνονται.

Δεν σημαίνει ότι επειδή θέλει το υποτακτικό πλάσμα να εκτελεί τις εντολές του Κυρίου του, το καταφέρνει πάντα και χωρίς αντίρρηση, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Πάντως ναι, αυτό πιστεύω ότι άτομο του οποίου τις εντολές αναγνωρίζω και επιθυμώ να εκτελώ πάντα, χωρίς αμφισβητήσεις και χωρίς αντίρρηση, δεν μπορεί παρά να είναι ο Κύριός μου.

Αβραάμ για μένα στην πραγματικότητα - αν υπήρξε - ίσον σαλταρισμένος γέρος που συνήλθε την τελευταία στιγμή. Πάντως, από τις διαστάσεις που δόθηκαν στην ιστορία εκείνη και την πίστη που υποτίθεται ότι υπογράμμιζε είναι ενδιαφέρον πόσο βαθιές ρίζες στο συλλογικό ασυνείδητο των παλιών εποχών είχε το χούι "κοιτάξτε όλοι πόσο τέλειος σκλάβος μπορώ να είμαι, κοιτάξτε ως πού μπορώ να φτάσω από αφοσίωση στον Κύριο και μόνον" και βέβαια το χούι "να δοκιμάσουμε κι εμείς τον Κύριο να δούμε αν είναι ζουρλός - επικίνδυνος - κακός ή δεν είναι".

Η σαδομαζοχιστική πραγματικότητα μπορεί να είναι πιο θολή. Αρχίζω να πιστεύω ότι ποτέ δεν αποδεικνύεται αν ο ένας είναι πραγματικός υποτακτικός και ο Έτερος πραγματικός Αφέντης. Απλά "το έχουν" και οι δύο, θέλουν να ζουν με αυτές τις παραδοχές ότι δηλαδή ο ένας θα υπακούει στα πάντα από αφοσίωση και ο Άλλος θα δίνει εντολές αποδεκτές, εστιάζουν ο ένας στον άλλο, και έτσι, για κάποιο μικρό ή μεγάλο διάστημα, λίγο ως πολύ τα καταφέρνουν και είναι πολύ όμορφο ως υπέροχο.

 

Απάντηση: ΟΙ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ(ΟΥ)

Αυτό, νομίζω, είναι το ζητούμενο... να φτάσει η σχέση Κ/υ σε τέτοιο επίπεδο που να εξαφανιστεί κάθε αμφιβολία

 

Απάντηση: ΟΙ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ(ΟΥ)

Προσωπικά τα "Εγώ είμαι M και τα ξέρω τα πάντα όλα και τα κοάλα τίποτα της s μου" τα ακούω βερεσέ και δεν πα 'να χουν σχέση οκτώ αιώνες.

Η s δεν γίνεται s με το ζόρι σε κάποιον M οπότε πάντα έχει την επιλογή να πει "ρε σάλτα πάγαινε να δεις αν έρχομαι". Επίσης επειδή ήμαστε homo sapiens άρα ουδείς άσφαλτος (sic) ο M μπορεί να ζητήσει και καμιά μαλακία από τον s. Το να έχει κρίση η s και να εκφράζει -με το σωστό εννοείται τρόπο- τις τυχούσες αντιρρήσεις της δεν δείχνει προβληματική σχέση, υγεία δείχνει.

@Cornilios: Ο Αδάμ δεν είναι τίποτα. Στον Ιώβ να δεις τι πλάκες έκανε.