ΟΜΟΦΟΒΙΑ

Απάντηση: ΟΜΟΦΟΒΙΑ

@HiSasori: με τη διαφορά ότι αν η ίδια ή κάποιο ομοφυλόφιλο ζευγάρι προσφέρει ένα σπιτικό γεμάτο φροντίδα, τότε τα θετικά πιστεύω υπερσκελίζουν τα αρνητικά. Άσε που με αυτή τη λογική ένα σωρό άνθρωποι δεν θα κάνανε παιδιά, απο ζευγάρια που το κάθε μέρα ανήκει σε άλλη φυλή φυλή, μέχρι ζευγάρια χωρίς οικονομικές δυνατότητες, κτλ.
Δεν σου ακούγεται μηδενιστικό? Άσε, που ακόμη και έτσι, οι μεγαλύτερες αλλαγές σε μια κοινωνία γίνονται με βαθιές και ριζικές πρσπάθειες. Αν τώρα πεί κάποιος ότι κάνει συμβιβασμούς σε τέτοιες περιπτώσεις, αργότερα πάλι τα ίδια προβλήματα θα έχουμε.
Όπως ανέφερες υπάρχουν ζευγάρια που έχουν μεγαλώσει παιδιά με άπειρες δυσκολίες. Πιστεύω κατά κύριο λόγο στο τέλος (όπως κα στη διαδρομή) αυτές οι οικογένειες βγήκαν και με το παραπάνω κερδισμένες.

υ.γ. επειδή βλέπω πάντως ότι την ομοφυλοφιλία την θεωρούμε εύκολα απόκλιση απ' το φυσιολογικό (=συνιθισμένο, του μέσου όρου), να αναφερθεί εδώ ότι το 10% του πλυθησμού της χώρας θεωρίται ομοφυλόφιλο (κρυφά ή φανερά) και επίσης ότι κατά κύριο λόγο απο την εφηβεία παρουσιάζονται και τέτοιες τάσεις και γίνονται ανάλογοι πειραματισμοί. Το τι σκέφτεται και κάνει ο κόσμος είναι πολύ διαφορετικό απο το τι υσχίει.

 

Θέλω να πιστεύω Hisasori, ότι ένα παιδί που θα ζει σε μια οικογένεια ομοφυλόφιλων και θα έχει τη σωστή ανατροφή θα έχει πάρει αυτά τα εφόδια να αντιμετωπίσει τις προκαταλήψεις και τα ταμπού του κοινωνικού του περίγυρου. Από την άλλη, η κοινωνία αλλάζει και αλλάζει όλο πιο γρήγορα. Άν πριν πέντε χρόνια γινόταν μια παρέλαση, στην Αθήνα, ομοφυλόφιλων τότε θα γινόταν χαμός, επεισόδια, αστνομία, θα συλλάμβαναν πολλούς από αυτούς, πέρυσι έγινε η πρώτη και δεν άνοιξε μύτη, μόνο κάποια ειρωνικά χαμόγελα από κάποιος φαλοκράτες. Δεν είμαι ομοφιλόφιλος, αλλα, αφού είμαι ανοιχτόμυαλος δεν μπορώ να μην τους δεχτώ. Και κάτι τλευταίο: Δεν μπορ΄΄ω να καταλάβω αυτό που ακούω μερικές φορές: gay και λεσβίες!!! Οι λεσβίες δεν είναι gay;;;; Μάλιστα αυτό υπήρχε σε ένα Φεστιβάλ που έγινε στην Αθήνα και το οργάνωνε ένας σύλλογος (  των λεσβιών, εδώ στην Αθήνα. Τον τίτλο 1st Gay and Lesbian Film Festval τον βρίσκω προσβλητικό και ρατιστικό στις λεσβίες, θα ήθερλα είτε το Ομοφυλοφιλικό είτε μόνο το Gay. Τέλος πάντων.

 

Αγαπητέ HiSasori, χαίρομαι που δεν διακρίνεις φανατισμό όπως κάποιοι άλλοι που με χαρακτήρισαν φανατική. Σκοπός μου από την αρχή που έβαλα το θέμα ήταν η ανταλλαγή απόψεων και φυσικά να ακουστούν οι γνώμες και οι απορίες όλων ανεξάρτητα από τους ομοφυλόφιλους. Δεν είμαι από τα άτομα που φανατίζονται ή προσπαθούν να περάσουν το δικό τους προς τα έξω με το ζόρι. Να το πω και αλλιώς παρόλο που θα ακουστεί άσχημο «Δεν θεωρώ τον εαυτό μου μια κοινή ‘λεσβία’(όπως μας λένε οι περισσότεροι) ομοφυλόφιλη» και κάτι που λέω συχνά βλέποντας αντιλήψεις του χώρου « Εγώ δεν ανήκω σε αυτό το χώρο» εγωιστικό και προσβλητικό μεν άποψη μου δε.


Ας περάσω στο κυρίως θέμα. .

Μιας και ανέφερες το Gay Pride. Πολλοί το ακούνε, το κρίνουν και το χλευάζουν χωρίς να είναι γνώστες του τι ακριβώς είναι και τι γίνετε σε αυτό. Προσωπικά συμμετείχα πέρυσι και ομολογώ ότι όσο διαφορετικά και αρνητικά το είχα στο μυαλό μου όσο το άκουγα τόσο με βοήθησε από κοντά και δουλεύοντας για αυτό να δω τι είναι και γιατί γίνετε. Είναι μια ημέρα εορτασμού για την διεκδίκηση των δικαιωμάτων χιλιάδων συμπολιτών μας. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν η προέλευση του κόσμου που ήταν ανοιχτή σε διαλόγους και συζητήσεις. Οικογένειες με παιδιά, μικροί, μεγάλοι που βλέπανε από κοντά ανθρώπους διαφορετικούς μόνο στης σεξουαλικότητα τους να παλεύουν για τα δικαιώματα τους. Υπήρχαν και κακοήθεις που περνάγανε από την πλατεία και φωνάζανε, συγκεκριμένα ένας παππούς γύρω στα 70 φώναζε « Εσείς μας γεμίζετε αρρώστιες, εσείς θα φέρετε την συντέλεια» και πολλά άλλα τέτοια που προσωπικά με έκαναν και γέλαγα. Για να μην μακρηγορώ το μόνο που θέλω να πω είναι ότι καλό είναι ο κόσμος να πηγαίνει και να βλέπει από κοντά τι είναι όλο αυτό, να μιλάει, να ενημερώνετε και έπειτα να κρίνει. Είναι όλοι καλοδεχούμενοι, ακόμα και αυτοί που μας κατακρίνουν.

Χαίρομαι πραγματικά για την άποψη σου πάνω στο συγκεκριμένο θέμα γιατί συμπίπτει με την δική μου. Σε προηγούμενα posts απλά έδινα απαντήσεις σε ερωτήσεις- απορίες που είχαν κάποια μέλη γενικά. Μιας όμως και πάμε σε προσωπικό επίπεδο και μου δίνεις την ευκαιρία να ακουστεί και η δική μου προσωπική άποψη θα μιλήσω.

Είμαι γυναίκα με μητρικό ένστικτο αν και μικρή ακόμα. Αγαπάω τα παιδιά όσο δεν φαντάζεσαι και με απασχολεί πολύ το τι θα κάνω στο μέλλον με αυτό το θέμα. Αυτή τι στιγμή όταν το συζητάω με δικά μου πρόσωπα λέω, η ΔΕΝ θα κάνω ποτέ δικό μου παιδί αν παραμείνω Ελλάδα και αυτό για τους λόγους που ανέφερες και εσύ -->

Και απο την άλλη οι κοινωνικοί και νομικοί λόγοι με απασχολούν σε μεγάλο βαθμό όποτε απλά δίνω μια ελπίδα μήπως τυχόν και αλλάξει κάτι στην επόμενη 10ετία( που δεν το βλέπω).
Από την άλλη είμαι ΚΑΤΑ του γάμου και του οποιοδήποτε συμβολαίου τυπικής και γραφικής μονιμότητας μιας σχέσης ανεξάρτητα από την ομοφυλοφιλία γεγονός που είναι αρνητικό στο να μπορέσω να κάνω παιδί. Νομίζω τα παραπάνω αποδεικνύουν ότι ναι μεν αγαπάω τα παιδιά και θα ήθελα και ένα δικό μου αλλά λόγο προσωπικών αντιλήψεων και επιλογών στην ουσία δεν θα μπορέσω να αποκτήσω αυτό το Μέγα δώρο.

Τώρα αν στην πορεία των χρόνων αυτό αλλάξει και δω ότι θέλω να ζήσω με την γυναίκα μου, να κάνουμε παιδιά και να αφιερώσουμε το υπόλοιπο της ζωής «ολοκληρωτικά» σε αυτό δυστυχώς για την Ελλάδα, Ευτυχώς για έμενα θα αναγκαστώ να πάω εξωτερικό και αυτό για την καλύτερη κοινωνική ανατροφή και αντιμετώπιση του παιδιού μου. Για την ώρα αυτή είναι η άποψη μου στην πορεία μπορεί να αλλάξει, τίποτα δεν αποκλείω. 

Ποτέ δεν θα έφερνα ένα παιδί στο κόσμο από εγωισμό, φανατισμό ή υπερηφάνεια για να αποδείξω ότι είμαι ομοφυλόφιλη 'και ότι και να λέτε εσείς οι απέξω γραμμένους σας έχω’.
Αυτή θα ήταν μια επιπόλαια και αντιδραστική πράξη προς την κοινωνία από μια /έναν ομοφυλόφιλο γεγονός που σιχαίνομαι.

Τώρα το ότι εγώ είμαι αντίθετη με άλλους ομοφυλόφιλους σε θέματα γάμου – παιδιού δεν σημαίνει ότι δεν δίνω αγώνα για αυτά..

Εύχομαι να έγινα κατανοητή.  



John slave το Gay Pride έχει ξεκινήσει από το 2005, ίσος πολλοί να μην το γνωρίζανε επειδή τα ΜΜΕ ήταν απών σε σχέση με πέρυσι που λόγο του κόσμου και της διαφημίσεις έγινε πιο γνωστό στο ευρύτερο κοινό..

Την ίδια ακριβώς άποψη έχω και εγώ αγαπητέ John. Όταν με ρωτάνε πχ για την σεξουαλική που ταυτότητα και τους λέω είμαι ομοφυλόφιλη μου λένε, ‘Α λεσβία δηλαδή’. Όχι λεσβία. Gay! και με κοιτάνε σαν να είμαι εξωγήινος! Έχει περάσει έτσι από παλαιότερες γενιές και κυρίως μας πλασάρουν έτσι στα ΜΜΕ. Πλέον λεσβία είναι η γυναίκα ομοφυλόφιλη και gay ο άντρας ομοφυλόφιλος.. Τεμπέλες και ταμπέλες "Παντού" χωρίς λόγο!.

 

Θα τρελαθώ! Αυτό το παραπάνω δεν είναι φανατισμός δηλαδή?
Πες ότι ίσχυαν οι έρευνες, ΑΦΟΥ 2 ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΑΖΙ ΚΑΙ 2 ΑΝΤΡΕΣ ΜΑΖΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΙΔΙΑ, πώς στο καλό γίνετε τα παιδιά που είναι αδύνατον να κάνουν να είναι εξυπνότερα! Εκτός αν το iq αυξάνετε όσο μεγαλώνεις και οι ομοφυλόφιλοι είναι όλοι μέγα δάσκαλοι και καθηγητές... Δεν καταλαβαίνω πάλι γιατί οι str8 που γράφουν πιό πάνω στο όνομα της ψευτοπροόδου συμφωνούν με τους ομοφυλόφιλους ότι τα παιδιά τους είναι εξυπνότερα, πραγματικά είναι για γέλια!  

 

Αυθαίρετα συμπεράσματα!

 

Ξέρεις, σε μία συζήτηση πάντα προτιμώ να ακούω και να κάνω άντε μερικές επισημάνσεις, παρά να παίρνω τον λόγο! Και όταν τον παίρνω και λέω τις απόψεις μου χαίρομαι ακόμα και αν βγω λάθος ή αν φανεί ότι αυτά που λέω είναι απλά αυτονόητα!

Δεν κοιμάμαι με την "Εριστική Διαλεκτική" του Σοπενχάουερ παραμάσχαλα, οπότε γιατί να μην σε καταλαβαίνω;    

 

Είπα να μην απαντήσω/σχολιάσω, κυρίως επειδή σέβομαι το δικαίωμα του καθενός να έχει την προσωπική του γνώμη (συμφωνώ δεν συμφωνώ με αυτή) - αλλά ως εκεί.
Έχω, στην κυριολεξία, βαρεθεί (και αρχίζω πλέον να ενοχλούμαι ως νοήμων άνθρωπος) με τις συνεχείς υπενθυμίσεις των προσωπικών αυτών γνώμεων, οι οποίες παίρνουν τη μορφή προσβολής, στις περισσότερες περιπτώσεις έκφρασης τους.
Δεν μπορώ να καταλάβω την εκκίνηση, στην ουσία, σταυροφορίας ενάντια σε μια ομάδα ατόμων με ιδιαίτερες προτιμήσεις, ειδικά στο παρόν forum. My vice is ok, yours is not. Το swing both ways οι ίδιοι είναι οκ, το να τον τρώνε άλλοι ή (ακόμη χειρότερα και ω! συμφορά!) να γλυφομουνιάζονται δυό γυναίκες μεταξύ τους όμως δεν είναι ε; Το να δεχόμαστε κάποια/ον που τρώει/πίνει από πιατάκι σκύλου είναι οκ, το να δεχόμαστε κάποιον/α που βασανίζει κάποιο άλλο ανθρώπινο ον (έστω και συναινετικά) είναι οκ, το να αγαπιούνται ερωτικά όμως δύο άτομα του ίδιου φύλου... είναι "αρρώστια" και "αφύσικο/ανώμαλο" ε;
Αυτό που πραγματικά με κάνει να αναρωτιέμαι είναι ο φανατισμός κάποιων για την "εξολόθρευση" των ομοφιλόφυλων, ο οποίος μου θυμίζει τις δικαιολογίες των ναζί για το ίδιο πράγμα, της ΚΚΚ για τους μαύρους, κ.ο.κ. Στο θέμα ρατσισμού όμως με καθαρό κριτήριο την σεξουαλικότητα κάποιου, δεν μπορεί παρά να μου "βρωμάει" πρόβλημα με το ίδιο το άτομο και κατά πόσο σίγουρο είναι για τη δικιά του σεξουαλικότητα. Δεν έχω συναντήσει/ακούσει ποτέ ως τώρα (για) κάποιον/α συνειδητοποιημένο/η straight ο/η οποίος/α να μάχεται/μισεί με τόσο ζήλο τους gay, εκτός αν το αλευρώνει κι ο/η ίδιος/α το μπαρμπούνι λίγο (smoke screen / άρνηση αποδοχής της δικής του/της σεξουαλικής ταυτότητας) ή/και τού 'φαγε τη γκόμενα (ή της έφαγε το γκόμενο) κάποια λεσβία (κάποιος gay άντρας) σε αρκετές περιπτώσεις (εκδίκηση / πικρία).
Ίσως φταίει ο φανατισμός λόγω κόμπλεξ (κατωτερότητας και όχι μόνο), αγαμίας, ζήλειας, εκδίκησης ή όλων αυτών μαζί. Δεν είναι η εύρεση του λόγου γι' αυτόν τον ρατσισμό το ζητούμενο. Αν κάποιος/α έχει δηλώσει ξανά και ξανά και ξανά την απέχθεια του/της προς μια συγκεκριμένη ομάδα ατόμων, γιατί πρέπει ντε και καλά να ανεχόμαστε να διαβάζουμε ματαξανά και ματαξανά και ματαξανά τις ίδιες προσβλητικές ατάκες; (και οκ, εγώ προσωπικά να βάλω ignore, τα νέα όμως -gay- μέλη, των οποίων απλά η είσοδος στο φόρουμ θα αποτελέσει το "κόκκινο πανί" και θα δεχτούνε -έμμεσα ή άμεσα- την επίθεση/προσβολή, γιατί να υποβληθούνε σε αυτό; ) Ας βάλει το "Ομοφοβικός/ή" στην υπογραφή του/της, στο description κάτω απ' το nick του/της, στο profile info του/της, στο εμαιλ του/της, ας το κολλήσει και στο μέτωπό του/της, έτσι ώστε να μην ξεφύγει από κανέναν αυτή του/της η ιδεολογία, αν γι' αυτό ανησυχεί.
Πέρα απ' αυτό, λίγος σεβασμός, αν μη τί άλλο, στις προσωπικές επιλογές του καθενός (είτε σεξουαλικές είτε ό,τιδήποτε άλλο έχει να κάνει με ευχαρίστηση γενικότερα - και όχι μόνο) επιβάλλεται, καθώς η πλειοψηφία των μελών εδώ, είμαστε οι ίδιοι άτομα με επιλογές βασισμένες ακριβώς στις σεξουαλικές μας ιδιαιτερότητες. Δεν έπιασε κανείς/καμία gay κανένα άλλο άτομο και του έβαλε το μαχαίρι στο λαιμό (ή κάτι άλλο κάπου αλλού  ) για να τον/την κάνει gay με το ζόρι, ούτε και είδα καμιά προπαγάνδα με αυτό το σκοπό. Απ' την άλλη, η προσπάθεια για περιθωριοποίηση και ο σχεδόν εξαναγκασμός (μέσω προσβολών) σε gay άτομα (κυρίως γυναίκες) για να "δικαιολογήσουν" (και γιατί όχι, η "ελπίδα" ότι θα "γιατρευτούν" από) αυτή τους την ερωτική επιλογή, είναι συνεχής και αμείλικτη.

 

  ​

Η προσωπική μου θέση στο θέμα του νήματος είναι:
Λύσαμε όοοοοολα τα άλλα πολύ πιο σημαντικά προβλήματα του κόσμου μας και θέλουμε να λύσουμε κι αυτό τώρα ε; (όχι ότι για μένα είναι πρόβλημα το συγκεκριμένο, αλλά δέχομαι ότι για μερικούς είναι).
Live and let live, is what I say.

 

στο ιδιο μηκος κυματος με την Demoness θα συμπλευσω και εγω ...
φανταζομαι οτι αυτο που ολοι οι straight φοβουντε , ειναι η συρικωνση των επιλογων τους καθως οι υποψηφιοι εραστες διαρεουν σε απροσιτες κατευθηνσεις ..
Οταν ημουν 20 χρονο , ομολογω οτι και εγω ενιωθα ετσι .. σκεφτομουν οτι ενδεχεται να συνατησω μια πολυ ομορφη γυναικα και εκ των πραγματων να μην μπορω να την διεκδικησω .. πραγμα ανηκουστο για την λογικη μου ...
με τα χρονια αρχισα να καταλαβαινω οτι πολλες γυναικες εκ των πραγματων δεν μπορουσα να διεκδικησω (παντρεμενες ή σε σχεση) ετσι τοποθετηιηκε ενα οριο που μου ελεγα : "ειναι παρα πολυ ομορφη , παρτην καλα ματι για να τραβειξεις μια μαλακια το βραδυ να σου περασει και τελος" ... αλλα το τελος ηταν τελος ... η υπαρξη της διαγραφοτανε ... ειτε λοιπον η απανταχου ομορφη και ελκυστικη ειχε σχεση με αντρα ή με γυναικα .. δεν ειχε καμια σημασια διοτι ειχε σχεση .. τελος ...
Βρεθηκα ωστοσο αντιμετωπος με μια πολυ ομορφη κοπελα ... λεσβια .. αλλα μονη .. διχως σχεση ... ποθησα και το σωμα της και την καρδια της .. τα ειπαμε απο εδω .. τα ειπαμε απο εκει .. και καπου στην μεση τα βρηκαμε .. δεν μου εδωσε την καρδια της   .... και το αποτελεσμα ? .. οι σχεσεις χανονται μα οι φιλιες ποτε .. (τελικα μαλλον πηρα μια θεση στην καρδια της   )
Αυτο που θελω να πω ειναι πως Ο Ανθρωπος κυριαρχει των σεξουαλικων προτιμησεων ... αρα οι ειπλογες συρικνονονται μονο με δικη μας ευθυνη ...

 

Προσυπογράφω!

​

 

Πηγές περί ψυχικής υγείας, νοημοσύνης, και άλλα θολά...

Η πρόταση που έγραψες μας λέει ότι τα παιδιά που γεννήθηκαν από ομοφυλόφιλη μητέρα και ομοφυλόφιλο πατέρα (οι οποίοι προς προέκυψε να συνουσιαστούν δεν αφήνεις να διαφανεί) έχουν υψηλότερο δείκτη IQ από τα παιδιά με ετεροφυλόφιλη μητέρα και ετεροφυλόφιλο πατέρα. Εννοούσες πράγματι το παραπάνω;

Ή εννοείς ότι τα παιδιά που ανατρέφονται από ομοφυλόφιλους κηδεμόνες (δύο ομοφυλόφιλους άνδρες ή δύο ομοφυλόφιλες γυναίκες) έχουν υψηλότερο δείκτη IQ από εκείνα που μεγαλώνουν με τους βιολογικούς ετεροφυλόφιλους γονείς τους;

ΥΓ1. Αμφότερες πλευρές σε μία προσπάθεια σύστασης επιχειρηματολογίας, εκτός από λογικά άλματα, κάνετε και παραπομπές σε πηγές, τις οποίες δεν αποσαφηνίζετε. Αν οι έρευνες στις οποίες αναφέρονται η Lady_in_Black και ο latexduck, δεν είναι προσβάσιμες από κανέναν άλλον πλην εκείνου που τις επικαλείται, δεν βλέπω πώς συνιστούν επιχείρημα υπέρ της μίας άποψης ή της άλλης. Δεν προάγουν την ανάπτυξη του νήματος και δημιουργούν αίσθηση σύγχυσης σε όσους παρακολουθούμε την εν λόγω συζήτηση. Ποιες είναι εν τέλει οι εν λόγω πηγές/έρευνες/άθρα;

ΥΓ2. latexduck η ψυχική υγεία κάποιου δεν είναι μία boolean μεταβλητή. Απλούστερα δεν ορίζεται μονοσήμαντα έτσι ώστε να δύναται να εξάγει κανείς ένα συμπέρασμα του τύπου: Το υποκείμενο είναι ψυχικά υγιές. / Το υποκείμενο δεν είναι ψυχικά υγιές, έτσι ώστε να μπορέσει να το αντιπαραβάλει με το σεξουαλικό status των κηδεμόνων του (ετεροφυλόφιλοι/ομοφυλόφιλοι). Ακόμη και αν αυτό μπορούσε να συμβεί δεν θα υπήρχε ασφαλές δείγμα, διότι οι ετεροφυλόφιλοι είναι σε θέση να αναπαραχθούν ανεξαρτήτων οικογενειακού προγραμματισμού (και το κάνουν αφειδώς), ενώ οι ομοφιλόφιλοι μπορούν να αποκτήσουν τέκνα (σπανιότατα) αφότου αξιολογηθεί πως εκπληρώνουν κάποια κριτήρια για την υιοθεσία (κριτήρια που δεν εξετάζονται όταν ένα ζευγάρι ετεροφυλόφιλων αποκτά παιδί, το οποίο εξυπακούεται πως θα αναθρέψει). Έτσι το πιθανότερο είναι πως αν εξέταζε κανείς τα παιδιά που μεγαλώνουν με ομοφυλόφιλους γονείς, πιθανώς να τα έβρισκε ως υγιέστερα ένεκα του ότι η είσοδός τους στην οικογένεια είναι προϊόν οικογενειακού προγραμματισμού και όχι ύχης. Για να είμαστε πιο δίκαιοι θα πρέπει να αντιπαραβάλουμε παιδιά που υιοθετήθηκαν από ετεροφυλόφιλους και ομοφυλόφιλους κηδεμόνες βάσει ίδιων οικονομικο/κοινωνικών κριτηρίων. Ακόμη όμως και αν τα κριτήρια αυτά ορίζονται με τρόπο ώστε η εκπλήρωσή τους να προκύπτει ή να μην προκύπτει (boolean), στην πραγματικότητα δεν μπορούν να δώσουν ένα σαφές αποτέλεσμα για το κατά πόσο κάποιος δύναται να αναλάβει την κηδεμονία ενός παιδιού. Συνεπώς χρειάζεται ενδελεχέστερη έρευνα...

ΥΓ3. Lady_in_Black η τιμή του δείκτη νοημοσύνης IQ ενός παιδιού δεν μας προσφέρει καμία αξιόλογη πληροφόρηση αναφορικά με το κατά πόσο οι κηδεμονες του είναι ικανοί στην αποπεράτωση του έργου που ανέλαβαν ή όχι, παρά την ύπαρξη των όποιων στατιστικών συμπερασμάτων. Ο δείκτης IQ κατά μεγάλο ποσοστό κληροδοτείται από τους βιολογικούς γονείς στα τέκνα και λιγότερο έχει να κάνει με τις επιστημονικές γνώσεις, τη φυλή, το φύλο, την ανατροφή. Στο διαδίκτυο έχεις πρόσβαση σε πληροφόρηση αναφορικά με το πώς διαμορφώνεται ο δείκτης IQ και οι περισσότερες πηγές διατείνονται ότι προσεγγιστικά ακολουθεί την κατανομή του Gauss. Μιλάμε δηλαδή για κανονική κατανομή με τυπική απόκλιση ίση με το μέσο όρο ηλικίας ολοκλήρωσης της νοητικής ανάπτυξης. Η νοητική μας ανάπτυξη ολοκληρώνεται περίπου στο 16ο ηλικιακό μας έτος. Στην πραγματικότητα δεν αρκούν οι νοομετρικές εξετάσεις για να αξιολογήσουν σφαιρικά την ευφυία κάποιου, και συνεπώς δεν στέκει να ειπωθεί με ασφάλεια πως μπορεί να δοθεί μία κατά προσέγγιση τιμή στο δείκτη ευφυίας του. Τα τεστ νοημοσύνης μετρούν τη δυνατότητα του παιδιού να σκέπτεται, να εκλογικεύει, να μαθαίνει, να επιλύνει προβλήματα, αλλά όχι λόγου χάρη την οξυδέρκειά του όπως αυτή γίνεται αντιληπτή στο πλαίσιο των κοινωνικών του συναναστροφών. Απλούστερα, ένα παιδί με ένα υψηλό δείκτη IQ ενδέχεται να συμπεριφέρεται σχεδόν κουτά, ενώ ένα άλλο με μέση τιμή να είναι εξαιρετικά εύστροφο σε κοινωνικό επίπεδο και να διαγράψει μεγαλύτερες επιτυχίες σε διάφορους τομείς. Στην ιστοσελίδα http://www.iq-test.eu/ διεξάγεται μία έρευνα που κατέδειξε ότι οι Κύπριοι έχουν τη μεγαλύτερη μέση τιμή του δείκτη IQ, μα αυτό δεν συνεπάγεται πως στην Κύπρο έχουν γίνει οι περισσότερες υιοθεσίες παιδιών από ομοφυλόφιλους γονείς. Πιθανώς στην Κύπρο να μην επιτρέπονται καν τέτοιες υιοθεσίες...

 

Η ομοφυλοφιλία είναι έμφυτη σε κάποιους συνάνθρωπους μας. Ίσως είναι γενετικά προκαθορισμένη, εν πάση όμως περιπτώσει το γεγονός είναι ένα ...σ΄αυτούς είναι αναπόφευκτη.

Επιστρέφοντας λοιπόν στο αρχικό ερώτημα της Lady_in_Black, θέλοντας να εκφράσω μία άποψη που απορρέει μέσα από προσωπικές και μόνο εμπειρίες μου, θα έλεγα ότι την ομοφοβία την συναντώ συχνά στον χώρο μας (BDSM). Κάτι που ουσιαστικά δεν θα έπρεπε να συμβαίνει, μια που υποτίθεται ότι είμαστε προχωρημένοι, προοδευτικοί και το κυριότερο ανοιχτόμυαλοι (?)

Ειλικρινά έχω εκπλαγεί, διότι είναι απίστευτος ο αριθμός των ομοφοβικών αντρών (κατά το πλείστον) και κυρίως υποτακτικών, στον χώρο του BDSM.
Αυτό το έχω διαπιστώσει από συναντήσεις μου με υποτακτικούς άντρες, που αρέσκονται στο strap on.

Όταν αυτοί αναφέρουν την επιθυμία τους και την κλίση τους, σπεύδουν αμέσως να διευκρινίσουν (χωρίς να ερωτηθούν, μια που ουσιαστικά μου είναι αδιάφορο) "Ξέρετε Κυρία? Δεν είμαι ομοφυλόφιλος. Δεν πάω ποτέ με άντρες. Με χρησιμοποιούν μόνο Κυρίες"! Το σίγουρο είναι, ότι απολογούνται φοβούμενοι μήπως και κατηγορηθούν με αυτόν τον τρόπο ή τους δω κάπως ή παρεξηγηθούν κλπ. Απόλυτα κατανοητό και πιστευτό, το γεγονός ότι δεν πάνε με άντρες. Η διευκρίνηση αυτή όμως γίνεται συνήθως, με πολύ ενοχικό ύφος, και είναι κάτι που με κάνει να αντιλαμβάνομαι την φοβία τους ότι μέσα από αυτήν την ίδια την πράξη που τους αρέσει και επιδίδονται, Εγώ ή και άλλοι γύρο τους, θα τους κρίνουν ως ομοφυλόφιλους.

Προσωπικά με εκνευρίζει το γεγονός ότι η ομοφυλοφιλία, αντιμετωπίζεται σαν μια καταραμένη αρρώστια. Σίγουρα όμως για την κατάντια αυτήν δεν φταίνε μόνο "οι διαφορετικοί", και πολύ συχνά φταίνε και οι τραγικά όμοιοι, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα.

Χαίρομαι με όσους έχουν το κουράγιο να απαντούν με επιχειρήματα, ιατρικά δεδομένα και άπειρη υπομονή, στους κουκουλοφόρους με το σταυρό και που δεν βολεύονται με ότι τους μάθανε οι άλλοι για ηθικό και αναζητούν στις πράξεις των άλλων και όχι στο κρεβάτι τους, το πραγματικό ήθος.
Παλιότερα οι ακραίες απόψεις θα με εξόργιζαν...τώρα απλώς με κάνουν να χαμογελώ θλιμμένα, γιατί πιστεύω ότι πάνω από όλα ομοφυλόφιλοι ή μη, είμαστε άνθρωποι με τις ίδιες ανησυχίες και οράματα.

...Αλλά τι τα θες τι τα γυρεύεις… "Κανείς δεν έμαθε σκοποβολή πυροβολώντας το δικό του κεφάλι".  

....Πάντως και για να πω και του στραβού το δίκιο, Lifestyle με I.Q πρώτη φορά άκουσα…!  

Το θέμα που αναφέρεστε για το αν πρέπει να γίνονται οι ομοφυλόφιλοι γονείς, είναι πολύ λεπτό… Πιστεύω όμως, ότι όσο υπάρχουν άχρηστοι και ανίκανοι για γονείς ετερόφυλοι, επίσης υπάρχουν και ομοφυλόφιλοι και το αντίστροφο. Το να είναι κάποιο σωστοί γονείς δεν είναι θέμα φύλου, αλλά θέμα ανθρώπινων χαρακτήρων.
Αν ένα παιδί μεγαλώνει ανάμεσα σε δυο ομοφυλόφιλους γονείς (μπαμπά – μπαμπά) (μαμά –μαμά) αλλά σε απόλυτα υγιές και πολιτισμένο περιβάλλον έχοντας την αγάπη που του πρέπει και άλλα που χρειάζεται και που έχει ανάγκη για να μεγαλώσει ένα παιδί, τότε …θα γίνει σωστός άνθρωπος στην κοινωνία. Τι και αν ένα παιδί μεγαλώνει με ετερόφυλους γονείς και το περιβάλλον της οικογενείας, είναι προβληματικό και ακατάλληλο γι΄αυτό? Το σίγουρο είναι ότι μεγαλώνοντας θα γίνει ένας προβληματικός και πονεμένος ενήλικος.
Άλλωστε όπως έχω ξαναπεί…

 

'Ομοφοβικός' : Η απόλυτη κενολογία, αν δεν προσδιοριστούν οι όροι χρήσης και τα εκάστοτε συμφραζόμενα. Αδρομερέστατα, χονδροειδώς θα έλεγα, διακρίνω δύο νοήματα εν μέρει εφαπτόμενα, στις δεδομένες ιστορικοκοινωνικές συνθήκες.
Το πρώτο είναι πολιτικό:Η ομοφοβία υπήρξε -δεν είναι πλέον - στις Δυτικές κοινωνίες μέθοδος κατασκευής του Ξένου, του απορρίματος που έπρεπε να εκβληθεί στο πυρ το εξώτερον, προκειμένου να διασφαλιστεί η καθαρότητα, δηλ. η ασφάλεια της παραγωγιστικής κοινωνίας (το ίδιο συνέβη με τον αυνανισμό που δαιμονοποιήθηκε στις αρχές του 18ου αι. και παρέσχε ένα εκπληκτικό εργαλείο πειθάρχησης της σφαίρας του 'κατ' ιδίαν', στο πλαίσιο της πανοπτικής αστυνόμευσης μιας 'νέας κοινωνίας, αλλεργικής σε αποκλίσεις). Δεν υπάρχει συμβιωτικό σύστημα που μπορεί να οικοδομηθεί χωρίς την κατασκευή ενός 'Άλλου', ενός Εχθρού. Η ιδρυτική πράξη της ελεγχόμενης κοινωνιογένεσης είναι ο 'αποκλεισμός' - κοντά στην ενεργοποίηση των δύο πανίσχυρων κανονιστικών μηχανισμών: της αιδούς και της αηδίας. Οι ομοφυλόφιλοι, κυρίως άνδρες, πρόσφεραν τον 'πηλό' για το πλάσιμο μιας από τις μορφές που λάμβανε η ετεροδοξία, η αντιλειτουργική ιδιορρυθμία, η καταστρατήγηση της νόρμας του τάχατες 'φυσιολογικού'. Η ομοφυλοφιλία ήταη 'ακόλαστη' και συνεπώς κολάσιμη επειδή επικεντρωνόταν στη 'ηδονή', ενώ το σεξ για την αναπαραγωγή έμοιαζε κατ' αποκλειστικότητα συμβατό με την ευρυθμία του χρησιμοθηρικού καπιταλιστικού σύμπαντος.
Από τα μέσα του 20ου αιώνα η αυτοματοποιημένη, εκτεχνικευμένη καπιταλιστική κοινωνία υφίσταται συνεχείς πολυδιασπάσεις, παύει να έχει Κέντρο (το Κράτος) συγκεντρωτικού τύπου, οργανώνοντας την εξουσιαστική σχέση τριχοειδώς, μέσα από την μονίμως ασταθή εξισορρόπηση των "διαφορετικοτήτων'. Το ρόλο της 'χωροφυλακής' αναλαμβάνει η ιατρική και ο επιστημονικός λόγος που επαναπροσδιορίζουν την έννοια του Άλλου, του 'σκουπιδιού', του 'ασθενούς', του 'ευφυούς', λαμβάνοντας ως νέα αφετηρία αναφοράς τον Καταναλωτή και όχι τον παραγωγό. Η σύγχρονη μαζική κοινωνία είναι συνονθύλευμα καταναλωτών στους οποίους τα πάντα επιτρέπονται όσο είναι σε θέση να ξοδεύουν ασυστόλως και ακαταπαύστως. Απόρριμα είναι ο φτωχός, ο πένητας. Ο ομοφυλόφιλος γίνεται απόλυτα αποδεκτός, αν έχει τη δυνατότητα να μετάσχει στο όραμα του δοσοληπτικού υπερκαταναλωτισμού.
Το δεύτερο νόημα είναι ψυχολογικό: Προκύπτει από τη συγκρουσιακή διαλεκτική που ελλοχεύει στην ανάληψη της ευθύνης για την κατασκευή και τη διατήρηση μιας ομοφυλοφιλικής ταυτότητας (τα περί κληρονομικότητας, όπως και οι εκλαίκεύσεις περί γονιδίων κλπ είναι εξοργιστικές ηλιθιότητες, με την επιεικέστερη επιστημολογική αντιμετώπιση) και έναν περιβάλλοντα κόσμο όπου η σεξουαλική απόκλιση, ενώ πολιτικά θεωρείται πλέον 'ενάρετη' και μάλιστα στηρίζει εξαιρετικά επιτυχημένους καταναλωτικά συρμούς αντιμετωπίζεται με αναχρονιστική βαναυσότητα στο οικογενειακό και, συχνά, σχολικό περιβάλλον. Σε αυτές τις σφαίρες, παρά την ολοκληρωτική εδραίωση της μετανεωτερικής 'δημοκρατίας της αγοράς', αφ' εαυτής 'έκκεντρη', πολτώδη και άχρονη, που θεμελιώνεται στις άπειρες΄ συνδυαστικές δυνατότητες των στοιχείων της ('τα πάντα είναι συνδυάσιμα με όλα'), οι νεωτερικές αξίες ζουν και βασιλεύουν ως πουριτανικοί αρμοί συνοχής.
Όλοι σχεδόν οι γονείς εξακολουθούν να φοβούνται, άγνωστο γιατί, ότι το άρρεν τέκνο τους θα παρασυρθεί στον λουγγρισμό - για τον τριβαδισμόν δεν έχουν συνήθως ιδέα [έχω άδικο Lady in Black;] Υπάρχουν, ωστόσο ολόκληροι τομείς του σύγχρονου βίου, με πακτωλούς ρέοντος χρήματος και δεσπόζουσα θέση στον αστερισμό της καταναλωτικής μονομανίας, οι οποίοι ελέγχονται πλήρως από τους ομοφυλόφιλους, ιδίως στο σκληρό πυρήνα της βιομηχανίας του θεάματος.
Την απολύτως ανορθολογική συμπεριφορά των παλαιοσυντηρητικών (εξυμνούν μια καταναλωτική κοινωνία, όρος επιβίωσης της οποίας είναι η εξάλειψη όλων των 'ηθικών' εξιδανικεύσεων που οι ίδιοι υιοθετούν) εσωτερικεύουν και οι υποτακτικοί, με τον τρόπο που περιέγραψε ωραιότατα η Έυα. Το γεγονός, ακριβώς, ότι με μέτρο τις παραδοσιακές αξίες οι ίδιοι είναι περισσότερο "γυναικωτοί" (βλ. Freud για τη συσχέτιση θηλυκών ροπών και μαζοχισμού και ενταύθα πρόσφατο νήμα Dream Master, "Μικρή θεωρία......") από οποιονδήποτε 'κραγμένο', τους ωθεί στο τυφλό μίσος εναντίον των πούστηδων που τους θυμίζουν τη δική τους ψυχολογική θηλυπρέπεια με τον οδυνηρότερο τρόπο. Αυτοενοχοποιούνται ως 'αποστάτες του ανδρισμού' (πολύ λιγότερο, της θηλυκότητας που ούτως ή άλλως δεν συνάπτεται συμβολικά στην κυριαρχία), ενώ οι αδελφές φετιχοποιούν, αντιθέτως, στην ακτιβιστική πρακτική τους, τον απόλυτο 'άνδρα' - παραβλέπουμε συχνά ότι το bdsm lifestyle έλκει τις καταβολές από τα gay leather clubs της beat generation, αλλά αυτό είναι θέμα άλλης συζήτησης.
Αισθάνονται την πιεστική ανάγκη να διατυμπανίζουν ότι οι ίδιοι ανταποκρίνονται στα κριτήρια 'ανδροπρεπείας', έστω και αν οπισθοβάλλονται δια πλαστικού ψευδοπουτσίου, επειδή δεν αισθάνονται, κατά δήλωση τους, έλξη για το ίδιο φύλο. Πότε, άραγε; Εν γένει ή κατά κανόνα; Ταυτόχρονα βιώνουν την ενόρμηση υποταγής στο άλλο φύλλο (Τη Γυναίκα) ως ακόμη εξευτελιστικότερη από οποιαδήποτε ομοφυλοφιλική έξη. Δεν περνά καν από το μυαλό τους, για να τα βρουν με την ετοιμόροπη ταυτότητα τους, ότι το φύλο δεν είναι τόσο μια βιολογική δεσμευτικότητα όσο μια φαντασιακή πολιτική, 'αστυνομική' και ιδεολογική επινόηση Τάξης που ορίζει, κατά ιστορικά κυμαινόμενο και ποικίλο τρόπο, μια δέσμη απαγορεύσεων και ένα φάσμα προτροπών ορθότητας.
Μεταξύ των εναπομεινάντων ομοφοβικών είναι οι φανατικότεροι και λυσσωδέστεροι, παραγνωρίζοντας ότι καθοριστική για τη θηλυπρέπεια δεν είναι η λιμπιντική προτίμηση αλλά η δυνατότητα άσκησης Κυριαρχίας. Κανείς, βέβαια, δεν τους δίνει ιδιαίτερη σημασία επειδή κανείς από τους 'εκτός τειχών' δεν υποψιάζεται τον τεράστιο πραγματικό αριθμό και την ταξική διαστρωμάτωση τους.
Πάντως, ούτε αυτοί είναι άρρωστοι, αν αγνοήσουμε τα προτάγματα του ψευδοεπιστημονισμού και τις αερολογίες της στατιστικής έρευνας. Υφίστανται πιθανότατα τις ψυχολογικές συνέπειες μιας επιλογής που δυσκολεύεται να αυτονομιμοποιηθεί. Σε ένα μετανεωτερικό κόσμο 'ρευστών ταυτοτήτων', όπου κάθε Εγώ δεν είναι παρά διαδοχική υπόδυση ετερόκλητων ρόλων, οι υποτακτικοί άνδρες ταλαιπωρούνται περισσότερο από τους υπολοίπους.
Ωστόσο, ο θετικιστικός μύθος της 'ψυχικής ασθένειας' ως εγκεφαλικής διαταραχής δεν είναι, γενικώς, διόλου πειστικός: Ασθενής λογίζεται, στην πράξη, όποιος τείνει να μετατραπεί σε Ξένο, τουτέστιν 'απειλή' για την ευνομία - τίποτα οργανικό δεν είναι έστω ανιχνεύσιμο ώστε να μπορούμε κάτι να συγκρίνουμε με κάτι. Ακόμα και οι δήθεν 'επικίνδυνες' περιπτώσεις αντιπροσωπεύουν κίνδυνο μόνο σε σχέση με τις ιεραρχημένες και συμπαγείς κυρίαρχες αξίες κάθε ιστορικής εποχής. Στη μετανεωτερική παγκοσμιοποιημένη κοινωνία της απορρύθμισης και της 'ελεύθερης αγοράς' είναι απλοί αντισταθμιστικοί παράγοντες του καταστατικού χάους, ένα τεχνητό όριο της ενδημικής αναρχίας, απολύτως ορατό και ταυτοχρόνως εξουδετερωμένο, έγκλειστο στο ενδιαίτημα του: τη φυλακή ή το ψυχιατρείο.