Οδηγός για υποψήφιες cuckoldress

πω πω ! Τώρα που διαβάζω το κείμενο και το σουλτάν μερεμέτ λίγο είναι. Για φονικό μου μυρίζει η υπόθεση.
Στην προκειμένη περίπτωση αν δουλέψει η φαντασία σου αγάπη μου μάλλον βλέπω να με κλαίει η μάνα μου....και όχι τίποτε άλλο...ποιος θα σου φέρνει τσιγάρα στην φυλακή;

 

Re: Απάντηση: Οδηγός για υποψήφιες cuckoldress

Διάβασα διαγώνια τη λίστα, αλλά προέκυψε η αναγκαιότητα μίας παρατήρησης. Όλοι οι τρόποι που αναφέρθηκαν μπορούν να χρησιμεύσουν στο να εξευτελίσει μία γυναίκα το σύζυγό της. Παρόλα αυτά, κάποιοι από αυτούς φρονώ πως δεν αναφέρονται στο BDSM, ούτε εξασφαλίζουν ένα επιθυμητό αποτέλεσμα για το ζευγάρι που αρέσκεται στο cuckolding, χωρίς να δημιουργούν ripples (DRD αν θυμηθείς τη λέξη παράθεσέ την πάλι σε παρακαλώ) στους υπόλοιπους τομείς της ζωής του. Η ταπείνωση στο BDSM πόρρω διαφέρει από την ταπείνωση εν γένει, τόσο ως προς το αρχικό κίνητρο, όσο και ως προς το τελικό αποτέλεσμα. Σε ένα session, η ταπείνωση ευχαριστεί -τελικά- και τους δύο. Αντιθέτως, η εξομολόγηση στη μητέρα του συζύγου, ότι η σύζυγος δεν είναι αφοσιωμένη, ή ότι στον ίδιο εφαρμόζεται κατ' επανάληψη διείσδυση από ένα -μεγάλο!- σκύλο, μόνο προβλήματα συνεπιφέρει στις σχέσεις όλων των εμπλεκόμενων, πέρα από το ότι είναι μία πράξη που υπερβαίνει κατά πολύ τα εσκαμμένα των σχέσεων αυτών.

Εκτός BDSM συνεπώς θεωρώ τις οδηγίες με τον παρακάτω αύξοντα αριθμό:
49, 50, 51, 58, 66, 78, 79, 80, 104, 105
Αρχικά είχα προσθέσει στην παραπάνω λίστα την ογδοηκοστή έκτη οδηγία ως μη συναφή με το cuckolding αλλά καθώς το νήμα πραγματεύεται εν γένει την ταπείνωση, τη διέγραψα. (Ενδιαφέρον το πως η ευαισθησία των πολέμιων των κτηνοβατών ενεργοποιείται μόνο όταν το ζώο δέχεται διείσδυση -ακόμη και όχι με χρήση βίας - και όχι όταν την εφαρμόζει. Η διείσδυση δε χάνει ποτέ τη συμβολική της αξία, ως πράξη επιβολής.)

Αυτά αναφορικά με τη λίστα - ενδεχομένως θα επανέλθω. Περί cuckolding εν γένει έχω εκφράσει την άποψή μου σε παλαιότερο νήμα: δεν μου αρέσει. Καθόλου.

 

DRS, αντίκτυπο. Και παρεμπιπτόντως, καλύτερα να είναι μικρό το σκυλάκι που θα σοδομίσει τον αγαπημένο μας σύντροφο (οι αιμορροϊδες καιροφυλακτούν).

Όπως όλοι οι εξευτελισμοί, δέον να γίνονται όλα με προσοχή. Δεν έχω καμία όρεξη να ακολουθώ με παντόφλες το ασθενοφόρο με τον σύντροφο μέσα που έχει κόψει φλέβες.

Ένας καλός, προσεγμένος εξευτελισμός, δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Κάνει και ωραίες ουλές, τύφλα νάχει το scarification.

Κι εγώ διάβασα διαγωνίως τον οδηγό, δεν μου χρειάζεται οδηγός, έχω εντρυφήσει στο θέμα. Δεν γνωρίζω την δική σου άποψη, αλλά υποψιάζομαι ότι λόγω του νεαρού της ηλικίας ίσως να αγνοείς τα οφέλη του cuckolding σε μία σχέση με κάποιον σε ηλικιακή σεξουαλική παρακμή (εννοώ άνω των 40 και σαφώς αρσενικού φύλου).

Παρόλα αυτά, θεωρώ το cuckolding μία εύκολη μέθοδο εξευτελισμού και επομένως - άντε πάλι - ανιαρή. Pour moi, en tous cas.

 

(Αντίκτυπο, ναι!)
Pour moi aussi, DRD. Όπως έχω ξαναπεί το να ακολουθεί κανείς την πεπατημένη στις μεθόδους ταπείνωσης (επίθεση στη σεξουαλικότητα, μέγεθος πέους για τις άνδρες, βάρος για τις γυναίκες, προσβολή μητρικών/πατρικών σχέσεων) είναι πληκτικό.

Τα οφέλη του cuckolding στις ώριμες ηλικίες τα αγνοώ αυτόχρημα. Και στις νεότερες όμως. Προφανώς επειδή είμαι σκληροπυρηνική μονογαμική.

Παρόλα αυτά, θεωρώ μακράν αξιοπρεπέστερο το cuckolding για έναν σκλάβο ή μία σκλάβα, από έναν πολυερωτικό σύντροφο για έναν vanilla άνδρα ή γυναίκα. Στην τελευταία περίπτωση, θεωρώ πως η ταπείνωση ξεφεύγει κατά πολύ από τα πλαίσια του BDSM, μέσα στα οποία δεν προκύπτει από παραδρομή, και έχει σκοπό να εξυπηρετήσει και τα δύο μέλη.

 

Θα μπορούσες να σχολιάσεις το ακόλουθο;

"Η σεξουαλική πίστη είναι ολότελα γελοία. Οδηγεί σε καθαρή σκλαβιά."

Σιμόν ντε Μπωβουάρ

 

Ευχαρίστως. Θέλεις να εστιάσω στο ότι αποδοκιμάζει τη σκλαβιά ως γελοιότητα, ή στο ότι θεωρεί την πίστη πρόδρομο της σκλαβιάς;


ΥΓ. Η σεξουαλική πίστη με τη μονογαμία ταυτίζονται;

 

YΣ του υστερόγραφου: ΑΠΟΛΥΤΑ

 

Θα μπορούσες ίσως να εστιάσεις σε αυτό που θεωρείς εσύ κατάλληλο, την συγκεκριμένη στιγμή. Νομίζω πως δεν αποδοκιμάζει την σκλαβιά ως γελοιότητα, αλλά την αποδοκιμάζει με τη συγκεκριμένη έννοια της σκλαβιάς ως σεξουαλικής πίστης. Αποδοκιμάζει σαφώς την σεξουαλική πίστη ως γελοιότητα. Οτιδήποτε άλλο είναι ερμηνείες. Αν πάρουμε την φράση at face value.

ΥΓ. Δεν ταυτίζονται κατ' εμέ. Αλλά το βλέπω μάλλον ρομαντικά το θέμα, και ταυτόχρονα πρακτικά, καθικοειδώς και με εγνωσμένη βουλιμία.

 

Η μονογαμία μπορεί να προκύπτει ως τελικό αποτέλεσμα, μη απορρέον εκ της σεξουαλικής πίστης. Παραδείγματα:
α) Δεν έχω έντονο ερωτικό ενδιαφέρον για το σύντροφό μου, αλλά είμαι πολύ ευχαριστημένη από άλλους τομείς οι οποίοι αρκούν ώστε να είμαι εν γένει αφοσιωμένη (στις ιδιαίτερα μακροχρόνιες σχέσεις και κυρίως μεταξύ υπερηλίκων το παράδειγμα είναι μάλλον κανόνας).
β) Δεν με ενδιαφέρει ούτως ή αλλιώς ιδιαίτερα το σεξ. Το αξιολογώ ως μη θεμελιώδους σημασίας παράμετρο σε μία σχέση.
γ) Δεν είμαι πιστή τω πνεύματι στο σύντροφό μου, σκέπτομαι άλλους άνδρες ή θα ήθελα να γνωρίσω περισσότερους άνδρες, αλλά επιλέγω να μην το κάνω διότι δε συνάδει με το κοινωνικό μοντέλο της πανδρεμένης μητέρας και για εμένα η ηθικοκοινωνική προσέγγιση του ζητήματος έχει βαρύνουσα σημασία.
δ) Δεν είμαι αφοσιωμένη αλλά δεν προτίθεμαι να αναζητήσω άλλους συντρόφους διότι για πρακτικούς λόγους δεν θέλω να χωρίσω από τον τρέχοντα (δεν είμαι συναισθηματικά/κοινωνικά/οικονομικά αυθύπαρκτη).
ε) Θα ήθελα να αποκτήσω περισσότερες εμπειρίες με πλήθος εραστών αλλά δεν αποκτώ εύκολα οικειότητα με ξένα σώματα και επίσης σιχένομαι εύκολα και φοβάμαι τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα.

Στη δική μου περίπτωση η μονογαμία η μονογαμικότητα προκύπτει για λόγους τόσο αυτοαναφορικούς όσο και αναφερόμενους στον ερωτικό μου σύντροφο. Πρώτον είναι απόρροια σεξουαλικής πίστης, και τούτο επειδή το σεξ αξιολογείται ως παράμετρος εξαιρετικά βαρύνουσας σημασίας στη σχέση - εν ολίγοις αν δεν είμαι ιδιαίτερα ευχαριστημένη από το σεξ, δεν κάνω λόγο για "σχέση" διότι δεν τίθεται θέμα αφοσίωσης σε μετριότητες. Δεύτερον, ακόμη και αν βρισκόμουν εντός μίας σχέσης, στην οποία το ερωτικό ενδιαφέρον είχε ξεφτίσει -ας υπερπηδήσουμε το παράδοξο του γεγονός πως ξέμεινα εκεί άνευ κινήτρου(!)- το πιθανότερο είναι πως μέχρι να χωρίσω για λόγους αισθητικής αλλά και για το λόγο (ε) που ανέφερα παραπάνω δεν θα προχωρούσα σε σεξουαλικές συνευρέσεις με άλλους συντρόφους. Το στοιχείο του βδελύγματος που προανέφερα είναι ο λόγος για τον οποίο πιστεύω αρκετοί άνθρωποι με τη δική μου αισθητική αντίληψη δύνανται να παραμένουν πιστοί τω έργω στους ερωτικούς συντρόφους τους. Με το ίδιο σκεπτικό η μονογαμικότητα του συντρόφου μου είναι ένα θέμα που με απασχολεί υπό τα δύο πρίσματα στα οποία αναφέρθηκα: α) ως ενδεικτική ερωτικού ενδιαφέροντος προς εμένα -αν ανιληφθώ ότι δεν υπάρχει ζωηρότατο ενδιαφέρον από την πλευρά του, ασφαλώς μετασχηματιζόμενο εν δυνάμει σε στύση θα λήξω τη σχέση- και β) ως δικλείδα ασφαλείας της υγείας μου - αν υποψιαστώ ότι άνευ συναίνεσής μου με κάνει κοινωνό και εξαρτόμενο μέλος της υγείας οποιουδήποτε άλλου ανθρώπου ομοιως θα διακόψω τη σχέση αυτοστιγμεί-.

Θεωρητικά κάθε συνέπεια σε μία απόφαση συνιστά σκλαβιά Ντι, μα δεδομένης και της προσέγγισης του χώρου μας όπου η σκλαβιά είναι αυτοσκοπός, φρονώ πως η λέξη γελοιότητα είναι παράταιρη στην ανωτέρω φράση. Η σκλαβιά, ειδωμένη υπό άλλο πρίσμα είναι ασφάλεια, η ελευθερία μοναξιά κ.ο.κ.

Για τον πολυγαμικό άνθρωπο η συμμόρφωση στις επιταγές της κοινωνίας περί γάμου λ.χ. -βλ. bullet (γ) στην παραπάνω απάντηση-, και η μονογαμία ως τελικό αποτέλεσμα πιθανότατα δημιουργεί αίσθημα περιορισμού (σκλαβιάς κατά de Βeauvoir). Σε ανθρώπους όπως εγώ όμως είναι μία ακόμη έκφραση ελιτισμού. Όταν βρίσκω το μπον φιλέ, τρώω μόνο από αυτό και οι τηγανητές πατάτες με αφήνουν αδιάφορη.

 

Δεν μπορείς να είσαι αφοσιωμένη και ταυτόχρονα σεξουαλικά άπιστη; Γιατί;

Πάνε μια βόλτα στα ΚΑΠΗ να δεις τι γίνεται, μας έχουν βάλει τα γυαλιά.

Άρα ουδείς λόγος να μην το απολαύσεις με κάποιον που σου γυάλισε. Ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Τα κοινωνικά και τα ηθικοκοινωνικά μοντέλα δεν ισχύουν για μία σκλάβα. Αν ο Κ μου γουστάρει και με αφήνει να έχω σεξουαλική ελευθερία, αυτό μου αρκεί. (Να προσθέσω και τις επιταγές της θρησκείας στον ανωτέρω τζιζ κατάλογο).

Μήπως υπάρχει generation gap ανάμεσά μας; Ποιος μίλησε για χωρισμό; Για σεξουαλική ελευθερία μιλούμε. Θέλεις να πεις ότι δεν θα συναινεί στην σεξουαλική σου ελευθερία και θα σε χωρίσει; Τί είδους άντρας είναι αυτός; Ανασφαλής; Κάποιος που δίνει μεγάλη σημασία στο σεξ; Γιατί να θεωρεί ότι η σεξουαλική απιστία θα βλάψει τη σχέση; Νομίζω πως αυτά είναι τα ουσιαστικά ερωτήματα που εγείρονται. Επίσης, δεν μιλούμε μόνο για σεξουαλική απιστία των γυναικών, αλλά και των αντρών.

Το ερώτημα σαφώς έχει σημασία για κάποιον που θέλει την σεξουαλική του ελευθερία, όχι για κάποιον που σιχαίνεται ή φοβάται.

Γιατί η αφοσίωση περνάει μέσα από την σεξουαλική πίστη; Έχει σχέση με την απόλαυση; Θα μπορούσες να πεις τότε ότι δεν κολυμπάς ποτέ στη θάλασσα γιατί σου προκαλεί μεγάλη ευχαρίστηση και δεν θέλεις να προκαλείς μεγάλη ευχαρίστηση στον εαυτό σου παρά μόνο με την σεξουαλική συνεύρευση με τον σύντροφό σου. Φυσικά τότε θα πρέπει να το επεκτείνεις σε όλα όσα σου προκαλούν απόλαυση, τα οποία θα πρέπει να αποποιηθείς. Αυτή είναι αφοσίωση, όχι αστεία.

Υπάρχει επομένως κάποιος σοβαρός λόγος που να συνδέει την αφοσίωση με την σεξουαλική πίστη;

Γι αυτό φοράμε προφυλακτικά. Όσο για τη σιχαμάρα υπάρχουν ομάδες systematic desensitization που κάνουν θαύματα με όλες τις φοβίες.

Γιατί να έχει ξεφτίσει το ερωτικό ενδιαφέρον με τον σύντροφό σου για να κάνεις σεξ με έναν ωραίο άγνωστο που σε ελκύει ερωτικά; Τί είναι αυτό που διαβεβαιώνει ότι μόνο ένας άντρας μπορεί να μας ελκύει ερωτικά; Δεν μπορώ να το κατανοήσω.

Ποιες είναι οι απαιτήσεις αυτής της αισθητικής που υπαγορεύουν Thou shalt not fuck? Είναι αντιαισθητικό το σεξ; Κι αυτό δεν μπορώ να το κατανοήσω.

Είναι γνωστόν τοις πάσι ότι οι άντρες που δεν είναι σεξουαλικά ανίκανοι έχουν στύση με οποιαδήποτε γυναίκα τους κάνει κούκου. Γιατί το ερωτικό ενδιαφέρον του συντρόφου σου για σένα θα του απαγόρευε την στύση και με κάποια άλλη ή με πολλές άλλες;

Εδώ θα συμφωνήσω ότι θα πρέπει να ενδιαφερόμαστε για τον ερωτικό μας σύντροφο και να μην τον βάζουμε σε κίνδυνο, ούτε καν το one-night-stand που τσιμπήσαμε. Το πραγματικό ερώτημα αφορά την συναίνεση. Το θέμα της σεξουαλικής ελευθερίας που ακόμη αποτελεί ταμπού. Και πάντα αναρωτιόμουν γιατί, ποτέ δεν το κατάλαβα. Νομίζω ότι κάποιος που λέει "αυτός είναι δικός μου, δεν θα κάνει σεξ με καμία άλλη" ενεργεί έτσι λόγω ανασφάλειας και δεν έχει την βεβαιότητα της κτήσης, της αγάπης και της αφοσίωσης (το κτήσης το πρόσθεσα με δική μου πρωτοβουλία, για να το συνδέσω με το BDSM, κάτι που μάλλον η ντε Μπωβουάρ δεν είχε λάβει υπόψη, αν και δεν μπορώ να είμαι και σίγουρη).

Φαντάσου έναν Κυρίαρχο ο οποίος στέλνει την σκλάβα του να συνευρεθεί σεξουαλικά με κάποιον ή κάποιους, για τους χ δικούς του λόγους. Σε τί βλάπτεται η κτήση, η αγάπη και η αφοσίωση;

Η γελοιότητα δεν αφορά την σκλαβιά του BDSM στη συγκεκριμένη φράση, δεν έχουμε ενδείξεις για κάτι τέτοιο. Μιλά συγκεκριμένα για την σκλαβιά που απορρέει από την σεξουαλική πίστη. Όχι από αυτήν που απορρέει από την επιλογή και την απόφαση, ή την αγάπη και την αφοσίωση, όπου η σκλαβιά είναι κάτι θετικό και επιθυμητό για αυτόν ή αυτήν που την επέλεξε. Αδυνατώ να συνδέσω την σκλαβιά του BDSM με την σεξουαλική πίστη.

Η άποψή μου είναι ότι μόνο αν ο Κυρίαρχος το απαιτήσει, για τους δικούς του λόγους, η σεξουαλική πίστη έχει νόημα και δεν οδηγεί στην γελοιότητα στην οποία αναφέρεται η ντε Μπωβουάρ.

Είχα την εντύπωση ότι όλοι οι άνθρωποι είναι πολυγαμικοί από την φύση τους. Αν δεν είναι, γιατί τόσες πολλές έρευνες δείχνουν ότι οι άνθρωποι απατούν τους συντρόφους τους, είτε μιλάμε για άντρες είτε για γυναίκες; Άντε να το καταλάβω ανθρωπολογικά, πες ότι συμφέρει η μονογαμία στην επιβίωση και στην διαιώνιση του είδους. Βιολογικά όμως; Μήπως σας φαίνομαι για παπαγαλάκι;

Δεν αντιλέγω. Έχω την αίσθηση όμως ότι η ντε Μπωβουάρ αναφέρεται στις περιπτώσεις που θα βρεις ακόμη ένα νόστιμο φιλετάκι στο διάβα σου. Και λέει: ποιος ο λόγος πραγματικά να μην το γευθείς και μετά να γυρίσεις στο σπιτάκι σου, στον ερωτικό σου σύντροφο, που πέραν του φιλέτου, πληροί ένα σωρό άλλες προϋποθέσεις που τον κάνουν μόνιμο σύντροφό σου; Γιατί να περιορίσεις την επιθυμία; Είναι γελοίο, δεν υπάρχει λόγος, αυτό λέει - πιστεύω.

 

Κάποια πράγματα είναι μεγαλειώδη λόγω ακριβώς της απλότητάς τους. Ούτε χρειάζονται του κόσμου οι αναλύσεις, μόνο να πράττεις ότι αισθάνεσαι. Τώρα αν κάποιος/α όντας πολυγαμικός, μπορεί ταυτοχρόνως να είναι και αφοσιωμένος σε κάποιον/α άλλον/η, ας το πιστεύει. Θα καταλάβει όμως αργά ή γρήγορα πόσο οικτρά απατάται!

Οι συμφωνημένα εξαρχής εφήμερερες καταστάσεις, είναι που καταλήγουν σε μία πιο μόνιμη βάση πάντως. Αξιοπερίεργο...

 

Ελευθερία vs απελευθέρωση.

DRD,
Πριν αποπειραθώ να απαντήσω στις ερωτήσεις σου, να διευκρινίσω αν δεν έγινε ήδη αντιληπτό, ότι ανέφερα κάποιους, πιθανούς κατά την άποψή μου, λόγους για τους οποίους μία vanilla γυναίκα συνευρίσκεται ερωτικά μόνο με το σύντροφό της, παρότι δεν έχει έντονο ερωτικό ενδιαφέρον γι αυτόν. Συνεπώς πρόκειται για εικασίες τις οποίες δεν είμαι σε θέση να υποστηρίξω με επιχειρήματα, παρόλα αυτά θα προσπαθήσω.

Όχι δεν μπορώ. Διότι δεν θέλω. Δεν μπορώ να θέλω με το στανιό. Η επιβολή επί εμού οποιασδήποτε κατάστασης ή ιδέας συνιστά (κατά την αντίληψη άλλων πλην εμού) ελευθερία, αντιτίθεται στην ίδια την έννοια της ελευθερίας, όπως ορίζεται από εμένα.

Ορθό, δεν αναφερόμουν σε BDSM.

Έχω υποθέσει ότι ο σύντροφός δεν συναινεί στην εν λόγω τακτική. Αν συναινούσε δεν θα γίνονταν λόγος για α-πιστία, αλλά για συνέπεια στα συμφωνηθέντα.

Η δική μου αφοσίωση περνάει μέσα από το σεξ. Αν δεν είμαι ευχαριστημένη από αυτό, δεν υπάρχει σχέση. Επίσης, φρονώ πως η αντιπαραβολή με τη θάλασσα ήταν άστοχη. Ας επιχειρήσουμε μία νέα: Αν με ενθουσιάζει η σεξουαλική συνεύρεση με το σύντροφό μου, δεν προκύπτει επιθυμία να συνευρεθώ με άλλον. Αν με ενθουσιάζει μία παραλία θέλω να πηγαίνω μόνο εκεί. Αν επάνω στο τραπέζι μου βάλεις ταυτόχρονα ένα φιλέτο και μία σαλάτα, θα φάω το φιλέτο και η σαλάτα θα μείνει ανέγγιχτη. (Προφανώς είμαι γενικώς μονολιθική και άκαμπτη οπότε ίσως κακώς λαμβάνω υπόψη εαυτόν ως αντιπροσωπευτικό παράδειγμα.)

LoL! Ντι μου, η βδελυγμία είναι μία φοβία που όσοι την έχουν, φοβούνται τα αποτελέσματα της υπερφαλάγγισής της.

Η ερωτική έλξη δεν είναι και έγκριση για σεξουαλική συνεύρεση στο δικό μου μυαλό.

Κατηγορηματικά ναι, με την πλειοψηφία των ανδρών. (Ντόρα πρέπει να καταλάβεις τι εστί "σιχένομαι" ειδεμή δεν θα συνεννοηθούμε ποτέ.)

Δεν το γνωρίζω αυτό και σίγουρα δεν θα προχωρούσα στη διαδικασία να δώσω αντι-στυτικά κίνητρα. Καθείς ας προσανατολιστεί κατά εκεί που δείχνει το πέος του. Αν ήμουν άνδρας ομοίως θα έπραττα.

Η επιθυμία εξασφάλισης της μονογαμίας του συντρόφου μας (ως τελικό αποτέλεσμα) είναι αυτόχρημα φαιδρή.

Δεν γνωρίζω και η πρακτική είναι εντελώς έξω από τη δική μου ιδιοσυγκρασία, ώστε να μπορώ να φανταστώ. Όποτε είχα υποτακτικό, τον είχα για να εξυπηρετεί εμένα, όχι τις φίλες μου. Εκτός αν αρεσκόμουν να σκέπτομαι ότι εξυπηρετεί τις φίλες μου.   Τότε αλλάζει το πράγμα. Αλλά όπως προείπα δεν αρέσκομαι σε cuckolding (ανεξαρτήτως ρόλου).

Διότι αδυνατούν να εξέλθουν από τις ερωτικές τους σχέσεις. Ετούτο συμβαίνει διότι είναι αναξιοπρεπείς, παρελκυστικοί και ψοφοδεείς. Δεν είναι τυχαίο το "απατούν": συχνά πρόκειται για περιπτώσεις όπου η συνεύρεση με πολλούς ερωτικούς συντρόφους δεν έχει προσημφωνηθεί, ούτε επικοινωνείται (καταρχήν η επιθυμία για αυτήν) στην πορεία, είτε επειδή οι άνθρωποι δεν έχουν το σθένος να ορθώσουν το ανάστημά τους εμπρος στην αλήθεια, είτε επειδή δεν θέλουν να δώσουν στο σύντροφό τους το ηθικό έρεισμα να πράξει ομοίως, ακριβώς επειδή δεν μπορούν ούτε οι ίδιοι να ξεφύγουν από την αναγωγή της πολυγαμίας σε συμβολικό επίπεδο, από την μετάβαση δηλαδή στην έννοια της απάτης.

Κατά τη δική μου εκτίμηση τα δικαιώματά μας στην ελευθερία δεν στέκει να ασκούνται κρυφά. Αυτό και μόνο το κρυφό της ελευθερίας, αντιτίθεται στην ελευθερία. Πώς νιώθει ο εκ πεποιηθήσεως τάχα πολυγαμικός τύπος όταν πρηνηδόν με την ερωμένη στο κρεβάτι, απαντά στο κινητό του λέγοντας στη σύζυγό του ότι βρίσκεται σε επαγγελματική συνάντηση και δυσκολεύεται πάρα πολύ να μιλήσει; Ελεύθερος;

Αν ναι, τότε σίγουρα η έννοια της ελευθερίας χρήζει επαναπροσδιορισμού. Για κάποιους η ελευθερία είναι το κρυφό, το απαγορευμένο. (Βλ. αποφθέγματα του τύπου «όταν κοπεί από την ελευθερία ένα μικρό κομματάκι, τότε όλη η ελευθερία συγκεντρώνεται σε αυτό».) Όταν αυτή την ελευθερία βρουν τρόπο να την παγιώσουν και εν τύποις, τη θεωρούν πλέον καταπιεστική ρουτίνα και πνίγονται μέσα σε αυτή. Κάποια άλλη απαγορευμένη διαδικασία θα γίνει γι αυτούς ο δρόμος προς την ελευθερία. Και την ελευθερία όλο την αναζητούν ταυτοποιημένη σε μία κατάσταση (ελευθερία είναι να φύγω με τον εραστή μου μακριά από το συζύγό μου) και όλο τη χάνουν αμέσως μόλις την προσπελάσουν (έφυγα από το σύζυγό μου και συγκατοικώ με τον εραστή μου, τώρα πλήττω μαζί του και η ελευθερία μου είναι πάλι κάτι άλλο).

Ουδέποτε η ελευθερία (ένα status καταρχήν ψυχικό και αμιγώς αυτοαναφορικό, κατά τη δική μου αντίληψη) υπήρξε ένα και το αυτό με την απελευθέρωση (μία μετάβαση προς την ελευθερία που ασφαλώς προαπαιτεί ως αφετηρία την αίσθηση καταπίεσης – τα αποθυμένα της οποίας δεν θα εκτονωθούν ποτέ). Φρονώ πως μερικές φορές μιλάς για απελευθέρωση και όχι ελευθερία DRD.

Αν ο ερωτικός μου σύντροφος λοιπόν, δεν είναι το μέσο ή ο φορέας της απαλευθέρωσης μου (απελευθέρωσης που όταν επιτευχθεί δεν θα χωρά –δικαιολογημένα- το φορέα της), αλλά μία επιλογή που κάνω εφόσον είμαι ήδη ελεύθερη, τότε δεν προκύπτει ποτέ η αίσθηση "θέλω να τον απατήσω" (θέλω να του ξεφύγω ένα απόγευμα, θέλω να κάνω την υπέρβαση). Δεν υπάρχει επιθυμία υπέρβασης. Δεν υπάρχει έννοια υπέρβασης γιατί δεν υπάρχει εξωγενώς τοποθετημένο όριο.

(Εννοείται πως όλα τα παραπάνω γράφονται στηριγμένα στο ρήμα "απατώ" που χρησιμοποίησες. Αν γίνεται λόγος για συμφωνημένη πολυγαμική σχέση συμφωνούμε απόλυτα.)

Για εμάς τα μονογαμικά –και μονολιθικά- όντα τα πράγματα είναι ούτως ή αλλιώς απλούστερα: έχουμε έναν σύντροφο όχι για να μην τον πληγώσουμε συνευρισκόμενοι με άλλον ή γιατί φοβόμαστε κάτι, αλλά γιατί θέλουμε μόνο εκείνον, περιγραφικότερα: δε σηκώνουμε το κεφάλι μας από το βάζο με το μέλι, μέχρι να το τελειώσουμε (ή να μας τελειώσει).

Δεν υπάρχει λόγος (κίνητρο) να περιορίσεις την επιθυμία (το κίνητρο) εφόσον υπάρχει, συμφωνώ απολύτως. Αν δεν υπάρχει όμως. βλ. την απάντηση στο πρώτο quote.