Οδός Ονείρων

Θεωρείτε τα όνειρα σύμπτωμα άγνοιας;Το φόρουμ κατοικείται από παιδάκια που ονειρεύονται γλυκά παραμύθια; Ή από ενήλικες που βλέπουν τα πράγματα σαν ακτινογραφία όπως μας λέει ο Χατζιδάκις εδώ; Μήπως οι υποτακτικοί έχουν όνειρα και οι Κυρίαρχοι σχέδια; Κατοικείτε στην Οδό Ονείρων ή στην Οδό Ακτινογραφιών;

Είναι δυνατόν κάποιος να βλέπει τις ακτινογραφίες και να συνεχίζει να ονειρεύεται;

 

μονο σχεδια..επαψα να ονειρευομαι η αλλιως να κανω ονειρα απο μικρος..και οταν λεω σχεδια εννοω επιθυμιες..αυτες με οδηγουν..

 

ονειρευομαι σα μικρη, ακτινογραφω σαν ενηλικη και παθιαζομαι σαν γυναικα.

Ζω καπου αναμεσα. Ξερω ομως πως όποτε το θελησω θα ζησω την πραγματικοτητα που μου αρεσει.

 

Τα όνειρα είναι η κινητήρια δύναμη.
Η ελπίδα που δεν πεθαίνει.
Η άρνηση στο "καταθέτω τα όπλα".
Η αισιοδοξία που χρωματίζει τα πάντα.
Η φωτιά που διατηρεί ζωντανό το πάθος.
Το παραμύθι που με κρατάει παιδί.
Η όαση μέσα στην ασχήμια του σημερινού κόσμου.
Το χέρι που με βοηθάει να σηκωθώ αφού έπεσα.

'Αγνοια, αφέλεια, μπορεί και μαζοχισμός. Ίσως όμως είναι απλά το ένστικτο της επιβίωσης που με βοηθάει να συνεχίζω να ονειρεύομαι παρόλο που βλέπω την ακτινογραφία.

 

και οι εφιαλτες ονειρα ειναι...




Υ.Γ. Ειμαι σιγουρος οτι περιμενες αυτην την απαντηση απο Μενα

 

Όχι, δεν περίμενα αυτή την απάντηση. Περίμενα κάτι σε πιο....ακτινογραφικό.

Εφιάλτης είναι να μην μπορείς να ονειρευτείς. Ξέρεις τι εννοώ.

 

Εφιαλτης ειναι να μπορεις να ονειρευτεις ξερωντας εκ των προτερων πως τα ονειρα δεν θα πραγματοποιηθουν ποτε. Η ελπιδα εσβησε...

 

Απάντηση: Οδός Ονείρων

dora εγω θα σου απαντησω λιγο πιο προτοτυπα θα σου απαντησω μεσω ενος ανεκδοτου.

Λοιπον ακου," Ηταν ενας Αλβανος και ενας Ελληνας μελος του Greek Bdsm Commynity και εκαναν ερωτησεις ο ενας στον αλλο για διαφορα θεματα,λοιπον ρωταει ο Ελληνας τον Αλβανο,<< τι κανατε στην Αλβανια εκεινα τα χρονια του Κομουνισμου επι Χοτσα πως δουλευατε και πως σας πληρωνε το κρατος ?>> Και απανταει ο Αλβανος <<Εμεις καναμε οτι δουλευαμε και αυτοι κανανε οτι μας πληρωνανε...... >> Να σε ρωτησω και εγω κατι λεει ο Αλβανος στον Ελληνα (δικος μας ηταν ο Ελληνας του φορουμ.....),<<Εσεις του φορουμ του Greek bdsm Community τι κανετε σημερα εν ετη 2007 που εχετε φτασει.....?>>>και του απανταει ο δικος μας, <<ε να οι μισοι κανουν οτι Κυριαρχουν και οι αλλοι μισοι κανουν οτι Κυριαρχουνται........ >>>.

Ονειρα ονειρα ονειρα..... και σχεδια σχεδια σχεδια.... για πολλους απο Ε/εμας...... πραξεις και ακτινογραφιες για λιγους.......Δυστυχως δεν εχουμε ξεπερασει ακομα ολα τα ταμπου Μ/μας για να μπουμε στα βαθεια νερα αυτου του χωρου και δεν ειναι bdsm ενα ζευγαρι γουνινες χειροπεδες και ενα ψηλοβαλινοεσεμτζιδηκο πηδημα με λιγο μαστιγωμα σε καποιο φτηνο ξενοδοχειο, ουτε καποιες σχεσεις μερικων ημερων που ο ενας βαπτιζετε Αφεντης και η αλλη σκλαβα, (ακομη δεν τον ειδαμε και γιαννη sory Αφεντη και σκλαβα τους εβγαλαμε......) το bdsm δεν ειναι αυτο, το bdsm ειναι κατι πιο πολυπλοκο, στο bdsm πρεπει να θελει και να μπορει πρωτα το μυαλο και μετα τω σωμα, σε αντιθεση με το βανιλα sex που πρωτα θελει το σωμα και μετα ισως θελει και το μυαλο........

Δεν ξερω ποιος προσυπογραφει και ποιος οχι με τις δικες μου αποψεις αλλα αυτες ειναι οι δικες μου αποψεις για το bdsm και δεν ξερω αν τις αλαξω ποτε.

Υ. Γ. Δωρα για την οδο και την πολη που κατοικω (παραθαλασια ειναι...) θα σου την γραψω σε πριβε μηνυμα πιστευω να ερθεις....? Ενας ψητος αστακος, χταποδι στα καρβουνα, λευκο η κοκινο κρασι, και ενα ζευγαρι χειροπεδες θα σε περιμενουν....... χωρις γουνακι ομως, για θα ερθεις σε επαφη κατ'ευθειαν με το μεταλο και οχι με την γουνα....   

Πλακα σου κανω σουμπιτσα... μην παρεξηγηθω κιολας αφου ξερω οτι ανηκεις αλλου, να περνας καλα εκει που εισαι, χρονια πολλα και καλη χρονια σ' εσενα και τον Αφεντη σου.  

 

Αν δεν ονειρεύεσαι απλά και ουσιαστικά έχεις πεθάνει. Το χειρότερο έγκλημα είναι να σου έχουν κλέψει τα όνειρα, να σε πείσουν ότι δεν μπορείς να ονειρευτείς. Στα λευκά κελία από αυτό το λόγο πέθαιναν. Εγώ ονειρεύομαι, όλα δε βγαίνουν αληθινά. Ένα απειροελάχιστο ποσοστό βγαίνει αληθινό, αλλά δεν πειράζει, κάτι είναι και αυτό. Δεν είμαι μοιρολάτρης, το ακριώς αντίθετο μάλιστα. Αλλά το αν κάνω πράξη το όνειρό μου, αυτό δεν εξαρτάται μόνο από εμένα. Και δεν κινώ εγώ όλα τα νήματα. Κατοικώ, λοιπόν, στην Οδό Ονείρων, ακριβώς από πίσω από την Οδό Ακτινογραφίας, γιατί είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Προτιμώ όμως αυτή των ονείρων. Και αν, μερικές φορές, κάνω ακτινογραφίες, αυτό με σκοτώνει.

Τον τελευταίο καιρό κάποια όνειρα μου βγαίνουν αληθινά. Ίσως έχω κάνει καλές επιλογές προσώπων. Δεν ξέρω, αλλά μου βγαίνουν.

Τέλος, τα ποστ της Δώρας πάντα μου δίνουν τη χαρά να εκφράζομαι καλά και de profundis, εκ βαθέων. Για αυτό την ευχαριστώ. Να τη χαίρεται ο Αφέντης της, αν και για αυτό και αυτή βάζει το χεράκι της. Να περνάμε καλά και με το κεφάλι ψηλά. Και είπαμε όχι απογοητεύσεις, χάσουμε κερδίσουμε θα τους..., το γνωστό ποδοσφαιρικό σύνθημα.

 

προσυπογραφω και εγω Περι..

 

Μέταλλο είναι η πραγματικότητα άμα μπορείς να την κοιτάξεις κατάματα. Σκληρό μέταλλο, πολύ πιο ωμό και αδιαπραγμάτευτο από χειροπέδες που φοράς για κάποια ώρα. Το να μπορείς να βλέπεις, παρ' όλ' αυτά τη μαγεία και την ομορφιά που κρύβεται ακόμα και σ' ένα σωρό σκουπίδια, χρειάζεται άσκηση στο να μπορείς να βλέπεις από πολλές γωνίες, κι αγάπη για τη ζωή. Για κάποιους δεν υπάρχει κανένα τέτοιο καταφύγιο, καν. Για τους υπόλοιπους, χρειάζεται διαρκής προσπάθεια και πείσμα μπροστά στην ήττα. Αν σου χρειάζεται να νοιώσεις το μέταλλο για να νοιώσεις ζωντανός, καλά κάνεις. Για μένα, αρκεί η πραγματικότητα. Είναι αρκετή φυλακή, κι αρκετοί ανοιχτοί ορίζοντες.



​

 

οδός αναπαύσεως