Οικογένεια και ορατότητα στο M/s

Φυσικά , όταν αλλάζουν τα δεδομένα , αλλάζουν και οι προτεραιότητες. Το εξηγώ

 

o.k. ευχαριστώ και καλημέρα  

 

Τίποτε δεν προηγείται και τίποτε δεν έπεται.

Απλά είναι ένας διαφορετικός τρόπος διαχείρισης των αναγκών ΟΛΩΝ...

Είναι ένας άλλος τρόπος καθημερινής ζωής...

Κάθε άνθρωπος που δεν μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί χρήζει φροντίδας.

Και εδώ θέλω να σταθώ, στην φροντίδα... και ό,τι αυτή εμπεριέχει...

Η φροντίδα της ανατροφής ενός παιδιού αλλάζει τη ζωή του κάθε φροντιστή τού χωριστά αλλά και τη ζωή όλης της ομάδας φροντίδας τού.

Την φροντίδα, όταν την ανακαλύπτει κανείς τότε κατανοεί τη σπουδαιότητα της...

Η ανατροφή ενός παιδιού δεν είναι ένα αγώγι που περιορίζει την ελευθερία των ανθρώπων, πόσω μάλλον δε, όταν πρόκειται για συνειδητή επιλογή...

Εκείνο που διακρίνω σε αυτή τη διαδικασία φροντίδας και ανατροφής είναι ότι το M/s εξαιτίας της ιεραρχίας τού και της δομής τού, καθίσταται λειτουργικότερο του συμμετρικού vanilla.

Το Έχω διαπιστώσει σε πολλές σχέσεις όπου ανατρέφουν παιδιά σε ασύμμετρο συσχετισμό...

Iagos

 

@Iagos ευχαριστώ για το μοίρασμα.

 

Δεν ξέρω τι είναι λειτουργικοτερο, νομίζω οποίο κι αν είναι το πλαίσιο αν έχουμε δύο ώριμους, συνειδητοποιημένους και δουλεμενους γονείς το αποτέλεσμα έχει μεγαλύτερη πιθανότητα επιτυχίας.

 

Μπορεί να είναι ένας/μια γονέας, δύο, τρεις ή και περισσότεροι/ες.

 

είναι το συμβατό πλαίσιο.

Χωρίς αυτή την επίγνωση πώς θα

;

Δύο ώριμοι και τα λοιπά γονείς αν δεν είναι συμβατοί και ο ένας βαράει το τούμπανο ασύμμετρα και ο άλλος συμμετρικά δεν λειτουργεί.

Δεν είναι βιώσιμο κάτι τέτοιο.

 

Ναι, σωστό αυτό αλλά μπορεί να υπάρξει συμβατότητα και σε ένα βανίλα ζευγάρι.
Καταλαβαίνω ότι μιλάω για σπάνιες περιπτώσεις αλλά σίγουρα υπάρχουν κατά την άποψη μου.

 

Μπορεί...

Έχει γραφτεί έως τώρα κάπου στο νήμα ότι "δεν μπορεί;" ...

Γιατί το επισημαίνετε προσπαθώ να καταλάβω;

 

Επειδή γράψατε αυτό εγώ το ερμήνευσα ότι εννοούσατε ότι δεν μπορεί αλλά εφόσον δεν εννοούσατε αυτό τοτε σημειώστε λάθος από μεριάς μου.

 

 

Δεν είναι σπάνιες. Κατά κανόνα, οι άνθρωποι διαπνέονται από ισότιμες συμμετρικές σχέσεις. Η συναινετική συνειδητή ασυμμετρία αποτελεί σπάνια περίπτωση. Μη συναινετικές κακοποιητικές αλληλεπιδράσεις υπάρχουν επίσης αρκετές.

 

Το συγκεκριμένο διάστημα είμαι αρκετά φορτισμένη στο θέμα ανατροφής παιδιού/ιών. Κυρίως όταν άκουσα την φράση: "μέχρι σε μια ηλικία θεωρούσαμε φυσιολογικό αυτό που συνέβαινε".
Και εκεί θέλω να εστιάσω, τονίζοντας πρώτα την εξής αρχή:
Οι σχέσεις BDSM, όποια μορφή κι αν έχουν, περιστοιχίζοντε από συναινουντες ενήλικες.
Κι αυτό γιατί, ένας σώφρον ενήλικας, μπορεί να κατανοήσει κι έτσι να διαχειριστεί την όποια επιλογή του.
Ένα ανήλικο δεν μπορεί να κατανοήσει τέτοιου είδους καταστάσεις πόσο μάλλον να τις διαχειριστεί.
Έχοντας λοιπόν αυτό στο μυαλό μου προσωπικά θα κρατούσα το/τα ανήλικα σε απόσταση σε ότι δεν μπορούν να διαχειριστούν.
Οι γνώσεις έχουν κλίμακες.
Ξεκινάμε από την αλφάβητο και τους αριθμούς πριν φτάσουμε στην ανάγνωση και την επίλυση πράξεων.
Κάπως έτσι πιστεύω πως θα πρέπει να είναι κι όταν "μπαίνει" ένα ανήλικο στην οικογένεια.