Οικογένεια και ορατότητα στο M/s

Ακολουθεί σεντόνι.

Τυχαίνει να έχω παιδιά.
Με τον μπαμπά της μεγάλης μου κόρης είχαμε έναν κακό vanilla γάμο.
Κανείς δεν ήθελε να αναλάβει το πηδάλιο και μοιραία το πλοίο πήγε για φούντο.
Έπειτα εκείνος ξαναπαντρεύτηκε και βρήκε την Κυρά του και είναι ακόμα μαζί ευτυχισμένοι.
Εγώ επίσης ξαναπαντρεύτηκα και έκανα οικογένεια με έναν άνθρωπο που είχαμε ασύμμετρη σχέση. Με ορολογία bdsm σήμερα, θα την έλεγα σφιχτό Κ/υ.
Τα παιδιά ζούσαν μαζί μας.
Φυσικά δεν έγλυφα τα πόδια του Κύρη μου μπροστά στα παιδιά, όπως και ένα vanilla ζευγάρι δεν θα κάνει στοματικό έρωτα μπροστά στα παιδιά του, αλλά ζούσαμε την καθημερινότητα μας κανονικά με την ασυμμετρία μας.
Ο Κύριος και σύζυγος μου πέθανε όταν η δεύτερη κόρη μου και παιδί του, ήταν 5 ετών.

Έκανα όλο αυτόν τον πρόλογο για να σας περιγράψω την εξέλιξη που είχαν τα κορίτσια μου.
Η μεγάλη μου, που βίωσε και την ασύμμετρη σχέση του πατέρα της και την ασύμμετρη σχέση την δική μου, παντρεύεται στις 29 του μήνα με τον άντρα που είναι μαζί δέκα χρόνια και έχουν μια απολύτως vanilla και επιτυχημένη σχέση.
Έχω παρακολουθήσει από κοντά την πορεία τους και όσο κι αν έχω προσπαθήσει να αντιληφθώ ποιος έχει το πάνω χέρι, το μόνο που έχω δει, είναι τη ζυγαριά να γέρνει ομαλά χωρίς εντάσεις, πότε από τη μια πλευρά και πότε από την άλλη και ίσως να είναι και το μόνο ζευγάρι που γνωρίζω να το καταφέρνουν με τέτοια επιτυχία.

Η μικρή μου, θυμάται ελάχιστα έως και τίποτα από τον μπαμπά της.
Επίσης αν και είχα ξανά ασύμμετρη σχέση, τα παιδιά δεν ήταν γνώστες, ούτε μάρτυρες αυτής.
Παρόλο όμως που δεν είχε εικόνα κανενός δικού μου συσχετισμού, τώρα που βρίσκεται στην εφηβεία και έχει κάνει τις πρώτες τις σχέσεις, βλέπω ξεκάθαρα πως το συγκεκριμένο μήλο, έχει πέσει κάτω από τη μηλιά.

Εν κατακλείδι, ως μανούλα, η γνώμη μου είναι πως τα παιδιά δεν επηρεάζονται από τα γούστα των γονιών τους, όταν δεν πρόκειται για κάτι ακραίο.
Όταν η καθημερινότητα τους είναι ασφαλής, σταθερή, ήρεμη και με αγάπη, μεγαλώνουν ευτυχισμένα και χαράζουν τον δικό τους δρόμο, όποιος κι αν επιλέξουν να είναι.

 

@iolanda   

 

Ευχαριστώ για το μοίρασμα  

Εύχομαι υγεία.

Iagos

Iagos/de7 by Iagos posted 28 December 2024 at 09:06

 

Λυπάμαι για την απώλεια σας
Εμείς (εγώ και η σύζυγός μου) ζευγάρι Κ και οι δύο , δεν αφήσαμε να φανεί τίποτα στο γιο μας που τώρα είναι 25 κι αποτελούσε κι αποτελεί προτεραιότητα μας. Όπως εσείς , έτσι κι εμείς προσέχαμε και μεταφέραμε στον γιο μας τις αξίες του σεβασμού στον συνάνθρωπο. Κι αυτό πρέπει όλοι όσοι έχουν την επιμέλεια, να κάνουν. Και οι δύο έχουμε τους/τις υπό μας που αγαπάμε και προσέχουμε..
Εύχομαι ότι καλύτερο για εσάς κι την οικογένεια σας

 

@ChrisZab11
Είναι ολοφάνερος ο τρόπος που αντιλαμβάνεστε τις ασύμμετρες σχέσεις.
Καλά κάνατε και προσέχατε, εφόσον η ενοχικότητα των επιλογών σας σίγουρα θα το επηρέαζε αρνητικά.
Δείτε παρακαλώ την παραπάνω φωτογραφία, μια εικόνα χίλιες λέξεις.
Αυτό θέλουν να βλέπουν τα παιδιά για να είναι ευτυχισμένα, ό,τι μορφή και να έχει η σχέση των φροντιστών τους.
Ποτέ δεν αναρωτήθηκαν τα παιδιά μου γιατί γύριζα γύρω Του σαν μέλισσα, γιατί έπαιρνα την άδεια Του για οτιδήποτε, γιατί ήθελε να Του ανοίγω εγώ την πόρτα και να Τον υποδέχομαι και όχι να ανοίγει με τα κλειδιά Του, γιατί όταν ήθελε να σωπάσω σώπαινα και όταν ήθελε να χορέψω χόρευα.
Και ξέρετε γιατί;
Επειδή όταν η μαμά ήταν άρρωστη Εκείνος μαγείρευε νόστιμα φαγητά για όλους, έβγαινε στο μπαλκόνι και άπλωνε τα ρούχα χωρίς να ντρέπεται πως θα τον δουν οι γείτονες και θα του πέσει ο αντρισμός, επειδή έβλεπαν τη μαμά ευτυχισμένη και χαμογελαστή, δεν είχαν εικόνες μιζέριας και ενοχής, είχαν εικόνες όπως στη φωτογραφία παραπάνω, εικόνα αγάπης και αφοσίωσης.

@Iagos Σας ευχαριστώ.
Μου ξυπνήσατε αγαπημένες αναμνήσεις.

 

@iolanda χειροκροτώ όρθια.

 

Έτσι πρέπει. Όσο για το μαγείρεμα, είναι τέχνη κι ως τέχνη δεν πρέπει κανείς να κοροϊδεύει τον δημιουργό της. Δεν έχουμε ενοχικοτητα στις πορείες μας , απλά δεν θέλαμε επουδενί να επηρεάσουμε σε κάτι τον μικρό μας . Αν είναι θα το βρει μόνος του αυτό το μονοπάτι.
Χαίρομαι που ξύπνησαν όμορφες εικόνες .
Υ. γ. Θαυμάζω τις μονογονεϊκές οικογένειες. Αξίζουν τα μέγιστα.

 

Άρα, ενώ είστε σε μια σχέση Κ/Κ, όπου έχετε και οι δύο τους/τις υπό σας (και ζήτω και μπράβο), έχετε περάσει 176 σελίδες να μας λέτε ότι αυτό που κάνετε *και* εσείς (στον ένα ή τον άλλο βαθμό), ε δεν γίνεται να υπάρξει μεταξύ δύο ανθρώπων ενώ εσείς πρέπει να κρατήσετε κρυφή στην ουσία μία μικρή ομάδα μπάσκετ αφού λογικά θα απαρτίζεται το λιγότερο από 4 άτομα. Ήδη αυτό είναι όσο να πεις πάρα πολύ λογικό.

Εκτός από το μαγείρεμα, τέχνη είναι και η μετακίνηση της συζήτησης και η αλλαγή θέματος. Καταλάβατε πολύ καλά τι ακριβώς και πως ακριβώς σας το είπε η @iolanda αλλά τώρα μετακίνειται η συζήτηση από την προηγούμενή σας θέση που ήταν

"

"

Στο παρακάτω:

που είναι και αυτό που έχουν γράψει τόσοι άνθρωποι σε τόσα ποστ στο οποίο όμως εσείς τόση ώρα φέρνετε αντιρρήσεις και αντιπαραδείγματα και συντριπτικά μεγέθη και αστυνομικούς και ένα κάρο ασυναρτησίες.

Πείτε λοιπόν απλά ότι κάνατε λάθος, ζητήστε και μία συγγνώμη έτσι να βρίσκεται ειδικά για τα άτομα που το ζουν, και περάστε λίγο χρόνο να αναλογιστείτε την πρόταση "Παρακαλούνται όσοι πιστεύουν ότι δεν γίνεται, να μην ενοχλούν αυτούς που το κάνουν".

 

Ζωγραφίσατε... 

 

Συμφωνώ με όσα έχετε πει μέχρι τώρα (και απόλαυσα). Αλλά εδώ διαφωνώ.

Όσο μαλακία και αν είναι η θέση που ανεχόμαστε, το αν θα απολογηθεί κανείς γι αυτή είναι στην κρίση του εκφραστή της και μόνο, όχι από άλλους και ούτε τους πολλούς. Εξ άλλου μόνο έτσι έχει και αξία.
Ναι να αντιδράσω, να διαφωνήσω, να φωνάξω, να ουρλιάξω αν χρειαστεί.. αλλα μέχρι εκεί.

Είναι θέση - δεν είναι πράξη, δεν πήγε σε κανένα σπίτι να κάνει κουμάντο για τα οικογενειακά του άλλου ( αν θέλει ας το κάνει και θα καλοπεράσει).
Στην τελική, μας αρέσει - δε μας αρέσει, αυτά που πιστεύει λέει και με αυτόν τον τρόπο που σκέφτεται τον εαυτό του αδικεί και τα πιστεύω του αυτός τα επωμίζεται ( όπως ο καθένας μας).
Την αντίδραση - διαφωνία που αρμόζει σε αυτή την θέση την "άρπαξε" στο μέγεθος και στην ένταση που της αξίζει. Και εκεί - για μένα- τελειώνει η ιστορία, το αν θα καταλάβει - προβληματιστεί - αναρωτηθεί γι αυτά, είναι στην κρίση του και όχι στην δική μας.

Για όσους το ζουν δεν χρειάζονται απολογίες από άσχετους. Στα παπαρια τους τι πιστεύει ο ένας και ο άλλος. Διοτι πολύ απλά, όταν βγάζουμε τον κώλο μας φόρα παρτίδα ξέρουμε ότι θα ακούσουμε του κόσμου τις μαλακίες και με κότσια υπερασπιζόμαστε αυτό που εκφράζουμε ( αυτό είναι και το νόημα). Όταν δεν θέλουμε να μπαίνουμε σε αυτές τις διαδικασίες, κρατάμε τον κώλο μας για αυτούς που επιλέγουμε.

Δρόμοι ανοιχτοί και ελεύθεροι για όποιους - όσους..

 

@rea.. καμία αντίρρηση και μαζί σας, δεν το έγραψα ως προτροπή αλλά ως μια κακή μετάφραση στα ελληνικά αυτού που είχα στο μυαλό μου, εν τη ρυμη του λόγου.

@Iagos εάν δεν κάνω λάθος η πρόταση αποδίδεται στον Β.Shaw, εάν κάνω λάθος παρακαλώ διορθώστε με.