Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Οι Α/άγριοι των κατοικημένων περιοχών

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Εμπειρίες' που ξεκίνησε από το μέλος SM_Art_Lady, στις 19 Οκτωβρίου 2006.

  1. SM_Art_Lady

    SM_Art_Lady Contributor

    Ο άνθρωπος μπορεί να γίνει εγκληματίας.
    Μπορεί να είναι το άγριο δέντρο μέσα στον ήμερο κήπο που η μοναξιά του το κάνει πιο άγριο.
    Έτσι οι άγριοι των κατοικημένων περιοχών είναι αγριότεροι από τους άγριους της ζούγκλας.
    Η πεποίθεση τους ότι το έγκλημα τους μπαίνει κάτω από το κοινωνικό έλεγχο το κάνει αγριότερο.
    Το σαρκοβόρο της ζούγκλας κατασπαράζει ότι είναι να φαει. και σταματά μόνο, όταν χορτάσει ...
    Ο άνθρωπος δυστυχώς δεν τρωει τα θύματα του....
    Έτσι δεν χορταίνει ποτέ για να σταματήσει.
    Ο άνθρωπος τα’ βαλε με την δημιουργία επειδή δεν του ‘δωσε φτερά και έκανε δικά του. Θύμωσε που δεν του’ δωσε δυνατά μάτια και τα μεγάλωσε μόνος του. Έφτιαξε κιάλια για να βλέπει μακριά, αλλά κανείς δεν έφτιαξε κιάλια για να βλέπει μέσα του.

    Οι σκέψεις μου είναι συγκεχυμένες, τα συναισθήματα μου ανάμικτα.
    Ίσως γεννήθηκα για να ζω τις μεγάλες "αμαρτίες", ίσως και να είμαι Εκλεκτή.
    Ξημέρωσε πια και ο ύπνος με πήρε τα χαράματα....
    Η κούραση της ημέρας δεν στάθηκε ικανή να με κάνει να κοιμηθώ.
    Οι σκέψεις ήταν δυνατότερες.

    Η μέρα μου είχε κυλήσει ήρεμα....σχετικά.
    Αργά το βράδυ περίμενα στον χώρο μου ένα ζευγάρι.
    Το ραντεβού ήταν προκαθορισμένο και ότι είχαμε συζητήσει ήταν ελάχιστα από το τηλέφωνο.
    Ένας νεαρός όμορφος άντρας περίπου στα 27- 28 συστήθηκε με το όνομα Λευτέρης, και η Κυρία που συνόδευε καλοβαλμένη και γοητευτική θα έλεγα, με κλασικό ντύσιμο την έκανα γύρο στα 52-55 και την έλεγαν Ανθή.
    Δήλωσαν ερωτευμένοι και οι δυο τους....δεν είχα λόγους να αμφισβητήσω τον έρωτα τους.

    - Είμαι σκλάβος της Κυρίας εδώ και τρία χρόνια. Η Κυρία μου είναι διατεθειμένη να την καθοδηγείτε και να υπακούσει τις εντολές σας. Το ίδιο και εγώ φυσικά.
    - Δεν κατάλαβα, του λεω, Μου περιγράφετε το πώς το σκέφτεστε?
    Η Κυρία είναι η δεν είναι Κυρίαρχη?
    - Ναι φυσικά και Είμαι, απαντά σχεδόν πειραγμένη η ίδια.
    Αυτό που θέλουμε από Εσάς είναι να με βλέπετε σαν Κυρίαρχη και τον σύντροφο μου σαν σκλάβο μου. Αυτό που πραγματικά ισχύει.
    Το παιχνίδι θα το καθοδηγείτε Εσείς, δίνοντας σε Μένα εντολές να του κάνω διάφορα .... Οπως και σε εκείνον να Μου κάνει αλλά χωρίς να σημαίνει ότι οι ρόλοι μας θα ισοπεδωθούν και δεν θα ληφθούν υπόψιν.
    Ο ρόλος Σας Εύα, θα είναι απλά να καθοδηγήσετε το παιχνίδι, χωρίς την δική σας ουσιαστική συμμετοχή παρά μόνο λεκτική.
    Αν και δεν μου είχε ξανασυμβεί κάτι παρόμοιο άρχισε να με τρωει η περιέργεια...
    Δεν το βρήκα δύσκολο αλλά ήταν ασυνήθιστο για μένα.

    - Ωραία συμφώνησα....
    - Ξέρετε, με διέκοψε η Κυρία....Δεν σας είπαμε το πιο σημαντικό κομμάτι για Μ/μας.
    Το σκηνικό που θα δημιουργηθεί θα είναι ένα συγκεκριμένο role play. Το σενάριο θα βασίζεται στην σχέση "Μητέρας Αφέντρας" και "γιου σκλάβου", πέρα από την συνηθισμένη.

    Σάστισα για λίγο. . .
    Μητέρας και γιου?
    Ένας γιος θα είναι ο σκλάβος της μητέρας του?
    Το μυαλό μου έτρεχε με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Προσπαθούσα να το βάλω να δουλέψει πάνω σε αυτήν την κατεύθυνση ....μα μου ήταν αδύνατον....Έκαιγε λάδια, παραλίγο να κάψει φλάντζες!
    Το παράξενο ζευγάρι κατάλαβε μάλλον την δυσκολία μου στο να μπορέσω να συμμετάσχω σε αυτόν τον ρόλο και χαμογελούσαν.
    - Ένας ρόλος είναι Εύα, μου λεει ήρεμα και χαμογελώντας η Κύρια, για να με κάνει να αισθανθώ καλύτερα.
    Μη σοκάρεστε... τον έχουμε ξαναπαίξει οι δυο μας....μας εξιτάρει το ζούμε και περνάμε όμορφα.
    Το μόνο που θα κάνετε Εσείς είναι να μας τονίζετε τις ιδιότητες μας... Για να καταλάβετε θα λετε στον σκλάβο μου...."κανε αυτό η εκείνο στην Μητέρα σου..." Αν κάτι δεν κάνει σωστά θα μου ζητάτε να τιμωρήσω τον γιο μου με διάφορους τρόπους....

    Αφού συνήλθα λίγο, έκανα μια πρόταση δική μου, που μου ήρθε εκείνη την στιγμή στο μυαλό.
    - Ένας παρόμοιος ρόλος από αυτόν είναι αυτός της Καθηγήτριας με τον μαθητή. Συμφωνείτε να συμμετέχουμε σε αυτόν?

    - Όχι, μου απάντησαν και οι δυο κάνοντας μου νεύμα με το κεφάλι τους.
    - Για Μ/μας είναι σημαντικό να άκουμε την λέξη "Μητέρα" και "γιος". Αυτή η φαντασίωση μας έφερε έως εδώ, συμπλήρωσε ο νεαρός.
    - Έπρεπε να μου το είχατε συζητήσει από το τηλέφωνο, είπα.
    Θα είχα αρνηθεί να συμμετάσχω και δεν θα ερχόσασταν από εδώ άδικα.
    Δεν μπορώ να μπω σε αυτήν την διαδικασία.
    Δεν μπορώ να κατευθύνω το μυαλό μου σε κάτι τέτοιο ....
    Η σκέψη μου δεν υπακούει.

    Άρχισα να τους περιεργάζομαι καλύτερα.
    Η διαίσθηση μου έλεγε ότι κάτι δεν παει καλά εδώ....Αλλά και πάλι...?

    Από τις σκέψεις μου με έβγαλε η Κυρία που πήρε τον λόγο.
    ....Η αλήθεια είναι ότι το είχαμε φανταστεί ότι θα μπορούσε να συνέβαινε κάτι τέτοιο. Να αρνηθείτε δηλαδή. Περάσαμε και Μ/μείς να σε γνωρίσουμε και να τα πούμε από κοντά.
    Τους είχα οδηγήσει έως την πόρτα. Ανυπομονούσα να φύγουν πια.
    - Σκέψου το καλύτερα ...αν δεν είσαι εσύ Εύα θα είναι άλλη αυτή που θα το κάνει..
    Δεν τίθεται θέμα χρημάτων. Έχω δικό μου φροντιστήριο ξένων γλωσσών.
    Αν είναι οικονομικό το θέμα θα τα βρούμε....

    Καληνύχτα, ήταν η απάντηση μου....

    - Θα σε πάρουμε τηλέφωνο ξανά σύντομα ... Θα θέλαμε να το έχεις σκεφτεί, μου είπε η Κυρία.

    Έφυγαν και έμεινα με τις σκέψεις μου.
    Τελικά δεν είναι για να τα ζει όλα ο άνθρωπος.
    Δεν μπορεί να υπερβαίνει τις αξίες του, τα ιδανικά του.
    Άρχισα να μαζεύω τον χώρο μου...ήταν ώρα να γυρίσω στο σπίτι μου πια...
    Ο δρόμος ήταν βρεγμένος και ψιλόβρεχε.
    Άφησα λίγες σταγόνες να κυλήσουν στο πρόσωπο μου...Ήταν βάλσαμο.

    Μπήκα στο αυτοκίνητο...
    Εκανα λίγα χιλιόμετρα χαμένη μέσα στις σκέψεις μου, οδηγούσα μηχανικά....
    Ο ήχος του κινητού μου σπάει την ησυχία και με ταράζει.
    - Παρακαλώ?
    - Κυρία Εύα είμαι ο Λευτέρης, που ήμαστε μαζί με την Κυρία Ανθή στον χώρο σας πριν λίγο.
    Ναι κατάλαβα …ξεχάσατε κάτι εκεί μήπως?
    - Όχι Κυρία Εύα, απλά θέλω να σας ενημερώσω ότι η Κυρία Ανθή είναι όντως η Μητέρα μου και Αφέντρα μου και εγώ είμαι εκτός από γιος της και σκλάβος της.
    Είμαστε ευτυχισμένοι με αυτό που ζούμε εδώ και λίγα χρόνια.
    Δεν μπορούμε να το ζήσουμε δημόσια φοβούμενοι την κατακραυγή του κόσμου.
    Έτσι ζητάμε και μας εξιτάρει να μας βλέπουν όσα άτομα μπορούν γύρο μας τονίζοντας μας τις θέσεις μας …Έτσι το χαιρόμαστε και αυτό μας δημιουργεί την ψευδαίσθηση της ελευθέριας που έχουν όλα τα ζευγάρια που ζουν τον έρωτα τους.
    Βοηθήστε μας σας παρακαλώ. Δεχθείτε την πρόταση της Μητέρας μου και Αφέντρας μου.

    Άκουγα αμίλητη οδηγώντας…
    Έκλεισα το τηλέφωνο χωρίς να πω απόλυτος τίποτε ….
    Συνειδητοποίησα ότι είχα ξεπεράσει τη στροφή που έπρεπε να πάρω που θα με οδηγούσε από την μεγάλη κεντρική λεωφόρο προς το σπίτι μου…
    Ο δρόμος έφευγε κάτω από τις ρόδες του αυτοκίνητου μου…ανεξέλεγκτα.
    Έφτασα στην παραλιακή, Σταμάτησα σε ένα κάπως ερημικό σημείο.
    Βγήκα από το αυτοκίνητο. Τράβηξα δυο τρεις τζούρες από το τσιγάρο μου.
    Η βροχή είχε γίνει λίγο πιο δυνατή και εγώ κάτω από αυτή ήθελα να κοιτώ τα κύματα.
    Η υγρασία με περόνιαζε ….
    Προσπάθησα να βάλω μια πινελιά μπλε για να χρωματίσω τα όνειρα μου.
    Να πω ένα ψιθυριστώ σκοπό για να κοπάσει το βογκητό του αέρα.
    Μια κούραση και μια αναζήτηση η ψυχή μου. Φωνάζω μα είμαι η μόνη που ακούω την τρομακτική ηχώ της φωνής μου. Σκέφτομαι μα είμαι η μόνη που ξέρω καλά αυτό που νιώθω.
    Φοβάμαι μα είμαι η μόνη που γνωρίζει τι κρύβει το ανέμελο χαμόγελο μου.

    Πήρα βαθιές ανάσες ….ρούφηξα τον αέρα. Πήρα οξυγόνο.
    Γύρισα επιτέλους στο σπίτι μου….έκλεισα το τηλέφωνο.
     
    Last edited: 19 Οκτωβρίου 2006
  2. gaby

    gaby Guest

    Εκτός κοινωνίας ανθρώπων πράγματι ...

    Εύα καλή η ιστορία σας, δυνατή κατάθεση ψυχής αλλά δεν είμαι βέβαιη ότι πρέπει να μείνει εδώ λόγω νομοθετικών περιορισμών.

    Ίσως να ρωτούσαμε και τον Κωνσταντίνο;
     
  3. SM_Art_Lady

    SM_Art_Lady Contributor

    Eιμαι σιγουρη οτι δεν υπαρχει προβλημα tender lilly.
    Δεν εγινε κατι...Δεν διαπραχθηκε κανενα εγκλημα...(τουλαχιστον μπροστα μου).
    Μια ιστορια ειναι!
    Χιλιαδες βιβλια κυκλοφορουν.
    Χιλιαδες ειπωμενες και μαλιστα βιωμενες ιστοριες εχουν γραφτει.
    Πιστευω οτι περασε και δεν αγγιξε.
    Δεν εχει να κανει με τον νομο αυτου καθ΄αυτου ...αλλα με τον νομο της ηθικης.
    Μεχρι και στα βιβλια του Μαρκησιου υπαρχουν και δεν λογοκριθηκαν.
     
  4. gaby

    gaby Guest

    Καταλαβαίνω...

    Μου έχει προκαλέσει σκέψεις η ιστορία σας Εύα. Τους καημένους τους ανθρώπους, σκέπτομαι. Και την καημένη την κοπέλλα που τυχόν θα μπλέξει με τον γιό...
     
  5. phoenixxx

    phoenixxx Regular Member

    Δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Δεν τίθεται "νομοθετικός περιορισμός" στην ελευθερία της έκφρασης. Είναι συνταγματικό δικαίωμα του καθενός να εκφράζει την γνώμη του (έχει δίκιο η SM_Art_Lady, τα βιβλία του DeSade βρίθουν από τέτοιες ιστορίες!)

    Ακόμα όμως και να υπήρχε κάποιος περιορισμός στην έκφραση, ακόμα και να ζούσαμε σε ένα καθεστώς μη-δημοκρατικό, και ιδιαίτερα ευαίσθητο στην προστασία της "Ηθικής" των πολιτών του, πάλι δεν θα τίθετω πρόβλημα περιορισμού στην αναφορά ενός τέτοιου περιστατικού. Το κείμενο είναι σαφώς κριτικό και κατά μιας τέτοιας παράδοξης κατάστασης, και η κατάθεση του έχει σαφώς σκοπό να μπορέσει το άτομο που έγραψε αυτό το κείμενο να μας προειδοποιήσει όλους για το πόσο άγρια έχει γίνει η μοντέρνα κοινωνία της τηλεόρασης και της υπερκατανάλωσης...

    Είναι απλά ένα ακόμα σύμπτωμα της εποχής μας, που για μια ακόμα σηματοδοτεί πως οι θεσμοί και ο συνδετικός ιστός της ανθρώπινης κοινωνίας καταρρέουν με κρότο. Γιατί να θάψουμε τα κεφάλια μας στην άμμο και να πούμε πως μια τέτοια ιστορία, στην οποία μπορεί να εκτεθεί ο καθένας μας, είναι taboo και δεν θα πρέπει να μιλάμε για αυτή; Στην τηλεόραση, αν την ανάψουμε, θα δούμε 30 τέτοιου είδους περιστατικά, για να μην πω χειρότερα!

    Δεν είναι σοκ για έναν άνθρωπο να τον περιμένει κάτι τέτοιο στο μονοπάτι του; Γιατί να μην του επιτρέψουμε να μας καταθέσει αυτό που του συνέβη και να τον βοηθήσουμε να χωνέψει και να αντιμετωπίσει αυτό που την περίμενε;

    (Ένα μικρό μυστικό τώρα: Δεν πρόκειται για κάποια φαντασίωση... Και εγώ δεν ήξερα πως να το αντιμετωπίσω, όταν μου διηγήθηκε αυτή την ιστορία... Οπότε, ο σχολιασμός ενός τέτοιου περιστατικού είναι επιβεβλημένος, έστω για να το εξορκίσουμε...)
     
  6. crystal angel

    crystal angel Contributor

    Απάντηση: Re: Οι Α/άγριοι των κατοικημένων περιοχών

    Δεν είναι ένα σύμπτωμα της εποχής μας αυτή η ιστορία δεν νομίζω.
    Είναι απλά πολύ απλά άλλη μια διαστροφή, άκρως ανήθικη; Ναι όπως υπάρχουν και υπήρχαν πάντα και θα υπάρχουν τέτοια φαινόμενα αιμομιξίας.
    Αυτή η ιστορία δεν με τρόμαξε τόσο όσο άλλες που έχω ακούσει και διαβάσει.
    Π.χ κανιβαλισμός σεξουαλική ικανοποίηση από τον φόνο και άλλα.
     
  7. isnogood

    isnogood afterall, true love is the ultimate fantasy Contributor

    1 νόμοι του κράτους 2 ελεύθερη βούληση ...... Όσο τίποτα από αυτα δεν παραβιάζεται ... ποιος είναι ο καθένας μας για να κρίνει ;
     
  8. Incomplete_

    Incomplete_ Contributor

    Απάντηση: Οι Α/άγριοι των κατοικημένων περιοχών

    Και όμως αυτό θα μπορούσε να εξηγηθεί.Φανταστείτε πόσο ενδιαφέρον θα χε να ταν η μάνα σκλάβα...
     
  9. zoyzoy_

    zoyzoy_ Contributor

    Θα συμφωνησω με τη soft_crystal....
    ναι ειναι οντως μια αηδιαστικη διαστροφη και πολυ λογικα οδηγησε την Ευα στην αποστροφη ολου αυτου!
    Ομως οι snuff καταστασεις για την σεξουαλικη ικανοποιηση ειναι πολυ πιο τραγικες......
     
  10. Incomplete_

    Incomplete_ Contributor

    Απάντηση: Οι Α/άγριοι των κατοικημένων περιοχών

    snuff?
     
  11. konman

    konman Regular Member

    Απάντηση: Οι Α/άγριοι των κατοικημένων περιοχών

    Η ιστορία δεν ξαφνιάζει. Η περιφέρεια-η επαρχία και ειδικά οι μικρές κοινωνίες -βρίθει ανάλογων περιστατικών, που μένουν στην αφάνεια. Αιμομιξία και κτηνοβασία είναι κάτι το σύνηθες, ειδικά σε ορεινά χωριά. Οι κοινωνίες αυτές γνωρίζουν, αλλα σιωπούν, συγκαλύπτουν ενοχικά πολλά τέτοια περιστατικά. Όχι πως οι μεγαλουπόλεις πάνε πίσω. Απλά μες την πολύ βουή χάνονται.
    Είναι πολύ εύκολο κάποιος να βρεθεί σε μια τέτοια κατάσταση. Το τραγικό είναι να ενδώσει. Όπως και να έχει αυτές οι περιπτώσεις χρήζουν ψυχιάτρου. Εδώ ο νόμος είναι και ανίσχυρος και ανούσιος.

    Αλλά ας αφήσω το δάσος…
    Το περιστατικό που βίωσε η Εύα και ο τρόπος που το αντιμετώπισε της δίνει σε όσους δεν την γνωρίζουν- όπως εγώ- ένα ακόμη δείγμα του χαρακτήρα της.
     
  12. Princess_of_Pain

    Princess_of_Pain Regular Member

    Ε Λ Ε Ο Σ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    Που φτάσαμε;;;;;;;;;

    Τα ισοπεδώσαμε όλα τελικά στο όνομα της καύλας μας;;;;;;;;;

    Δεν ξέρω, απλά με λυπούν πολύ τέτοιες καταστάσεις και δεν φταίει το παιδί.

    Φταίει αυτή η "μάνα", σκύλα κατ'εμέ    

    Που πας κυρία μου;;;;;;;;

    Με τον γιό σου;;;;;;;;

    Το ίδιο σου το αίμα;;;;;;;;;;;;

    Φτου σου, αυτό και πολύ σου πάει από μένα μάνα του κώλου