Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Οι αξιακές κρίσεις των σεξουαλικών ταυτοτήτων

Συζήτηση στο φόρουμ 'Σεξ και Σχέσεις' που ξεκίνησε από το μέλος Aetos30, στις 5 Οκτωβρίου 2009.

  1. Aetos30

    Aetos30 Regular Member

    Η δημιουργία των κινημάτων σεξουαλικής απελευθέρωσης στην δύση ,κατά το τέλος της δεκαετίας του 60(κυρίως των ομοφυλοφίλων), έθεσε επί τάπητος τα ηθικά ,κοινωνικά ,νομοθετικά κ.α ,δικαιώματα των σεξουαλικών μειονοτήτων. Χωρίς να έχω κατά νού μια αποτίμηση αυτού του κινήματος θα εκφράσω την βεβαιότητα ότι ο αντίκτυπος που είχε στις επόμενες δεκαετίες υπήρξε ισχυρότατος. Τα τελευταία χρόνια νέες ερωτικές κοινότητες αναδύθηκαν διεκδικώντας το δικαίωμα τους να υπάρξουν και να εκφραστούν. Παραδόξως , οι κοινότητες αυτές , αδυνατούν να ορίσουν μια ριζοσπαστική θεωρία της σεξουαλικότητας. Εμφανίζονται με νέες εκφράσεις , διαφορετικές πολιτικές αλλά αναπαράγουν βασικά αξιώματα του παρελθόντος από τα οποία υποτίθεται ότι είναι απαλλαγμένες.
    Πολλά θέματα αλλά και συζητήσεις που διάβασα σε αυτό το φόρουμ μου έδωσαν το έναυσμα να θέσω το θέμα.
    Η παραπάνω άποψη (κατ’ εμέ απορριπτέα) δεν είναι αυθαίρετη από την πλευρά του cornilios. Είναι επίσημη θέση της ψυχιατρικής.
    Σε ένα μεγάλο ποσοστό η ψυχιατρική επιστήμη πολλαπλασίασε τις κατηγορίες των μη αποδεκτών σεξουαλικών ταυτοτήτων. Εξισώνει ,για παράδειγμα, τον σεξουαλικό μαζοχισμό με την αυτοκαταστροφική προσωπικότητα , το σεξουαλικό σαδισμό με τη συναισθηματική επιθετικότητα , τον αυνανισμό με την ανωριμότητα και ων ουκ έστι αριθμός. Συνέβαλε έτσι αποφασιστικά στην δημιουργία πανίσχυρων στερεοτύπων τα οποία έως ένα βαθμό αντικατέστησαν τις δυτικές θρησκευτικές αντιλήψεις.
    Διάφορες σεξουαλικές πρακτικές είτε περιλαμβάνονται στις ψυχικές ασθένειες είτε θεωρούνται συμπτώματα στρεβλής ανάπτυξης της προσωπικότητας.
    Με βάση τα παραπάνω , πολύ συχνά, τα άτομα αντιλαμβάνονται την σεξουαλικότητα τους ως «κακή» και ως εκ τούτου προβάλει η ανάγκη εξάλειψης η μεταβολής της.

    Στο βαθμό που αυτό αφορά σεξουαλικές ταυτότητες, δεν υπάρχει κανένας λόγος να είναι κανείς οτιδήποτε αγαπητή Syrah. 

    Ενταγμένες σε διαφορετικά συμφραζόμενα και μέσω του λαϊκού πολιτισμού οι απόψεις του Tissot καλά κρατούν. Η κυρίαρχη λαϊκή σεξουαλική ιδεολογία είναι ,κατά την γνώμη μου, ένα μίγμα από ιδέες περί σεξουαλικής αμαρτίας
    και αντιλήψεις περί ψυχολογικής σεξουαλικής κατωτερότητας όπως αυτές που παραθέτω και οι οποίες καταφανώς εμπεριέχουν αξιακές κρίσεις.
    Γιατί ο αυνανισμός δεν είναι απλά άλλος ένας τρόπος να αντλεί ένα άτομο σεξουαλική ευχαρίστηση; Γιατί, όταν ο αυνανισμός είναι αποκλειστικός σεξουαλικός προσανατολισμός ,αυτό είναι καταδικαστέο, άρρωστο η ανώριμο; Πιστεύω ότι όλες αυτές οι ιεραρχήσεις της σεξουαλικής αξίας ενός ατόμου-θρησκευτικές, ψυχολογικές, λαϊκές- λειτουργούν όπως τα ιδεολογικά συστήματα του ρατσισμού η του εθνοκεντρικού σοβινισμού.
    Οι σεξουαλικές ταυτότητες είναι κοινωνικές κατασκευές και πρέπει να περιορίζονται στα ιστορικά και κοινωνικά τους συμφραζόμενα. Δεν μπορείς για παράδειγμα να χαρακτηρίσεις τον Μ. Αλέξανδρο ομοφυλόφιλο επειδή η ομοφυλοφιλία, ως ερωτική ταυτότητα (καθώς και οι ψυχολογικές και πολιτικές σημασίες της) δεν υπήρχε στην κοινωνία που έζησε. Αυτό μας δείχνει ότι σε μεγάλο βαθμό η σεξουαλικότητα είναι ανθρώπινο προϊόν όπως είναι οι μορφές εργασίας , οι τρόποι διασκέδασης, τα είδη καταπίεσης κλπ. Όταν το καταλάβουμε αυτό θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε από την αξιολογική ιεράρχηση της σεξουαλικής συμπεριφοράς και θα μπορέσουμε να δούμε την σεξουαλικότητα μας με όρους φαινομένων και όχι σαν αμαρτία , ασθένεια , νεύρωση η παθολογία. Έως τότε το σεξ θα είναι ένοχο μέχρι να αποδειχτεί αθώο και ο ρατσισμός θα εκδιώκεται από την πόρτα αλλά θα ξαναμπαίνει απ’ το παράθυρο.
    Μια αληθινά ριζοσπαστική αντίληψη πάνω σε αυτά τα ζητήματα θα πρέπει να εμπεριέχει την κατανόηση της σεξουαλικής πολλαπλότητας. Η πολλαπλότητα είναι βασική ιδιότητα κάθε είδους ζωης, από τους μονοκύτταρους οργανισμούς έως τους πιο σύνθετους ανθρώπινους κοινωνικούς σχηματισμούς.
    Θα χαρώ να διαβάσω τις απόψεις σας.
     
    Last edited: 5 Οκτωβρίου 2009
  2. Elysium

    Elysium Contributor

    Απάντηση: Οι αξιακές κρίσεις των σεξουαλικών ταυτοτήτων

    Και τι πιστεύεις AETOS για την παιδοφιλία;

    Πρέπει να αξιολογείται ως προς την «ωφελιμότητά» της;
    Ή μια τέτοια ενέργεια είναι «ρατσιστική» λόγω της ελεύθερης έκφρασης της σεξουαλικής πολλαπλότητας;
     
  3. Aetos30

    Aetos30 Regular Member

    Re: Απάντηση: Οι αξιακές κρίσεις των σεξουαλικών ταυτοτήτων

    Δεν είμαι σε θέση να γράψω τι πιστεύω για την παιδοφιλία επειδή οι κανόνες του φόρουμ δεν το επιτρέπουν
     
  4. Elysium

    Elysium Contributor

    Απάντηση: Οι αξιακές κρίσεις των σεξουαλικών ταυτοτήτων

    Συνεπώς αυτό το σεξουαλικό ζήτημα το έχουμε «αξιολογήσει και ιεραρχήσει» όλοι μας ήδη  
     
  5. dora_salonica

    dora_salonica Contributor

    Πολύ ωραίο το θέμα, AETOS30.

    Είναι γεγονός ότι κρινόμαστε από την κοινωνία για την σεξουαλική μας ταυτότητα αλλά ακόμη χειρότερο είναι ότι εμείς οι ίδιοι κρίνουμε τον εαυτό μας για τον τρόπο που προσεγγίζουμε την σεξουαλικότητα.

    Κι εγώ έχω σκεφτεί αρκετές φορές ότι είναι προβληματικός ο τρόπος με τον οποίο διεγείρομαι, δεν με θεωρώ "νορμάλ" και βάσει στατιστικής, δεν είμαι. Θα έπρεπε όμως να βλέπουμε την σεξουαλικότητα ως κάτι που καθορίζεται στατιστικά; Ή είναι κάτι που επαφίεται στον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά; O Φρόυντ δεν είχε πει ότι δεν υπάρχει τίποτε διαστροφικό όσον αφορά το σεξ; Παρά το γεγονός ότι δεν κατανοούσε τους σαδιστές (μεταξύ μας, ούτε εγώ τους κατανοώ, αλλά ευχαριστώ τον Ύψιστο για την ύπαρξή τους).

    Δεν κρίνουμε και μεταξύ μας ο ένας τον άλλον για την σεξουαλική μας ταυτότητα; Για παράδειγμα, πόσοι Αφέντες εδώ μέσα αποδέχονται την πολυγαμικότητα της σκλάβας τους; Αυτή είναι ασφαλώς μία ρητορική ερώτηση.
     
  6. isnogood

    isnogood afterall, true love is the ultimate fantasy Contributor

    Απάντηση: Οι αξιακές κρίσεις των σεξουαλικών ταυτοτήτων

    εγω δεν καταλαβαινω που σχετιζονται οι αξιες με την σεξουαλικη ταυτοτητα ... δηλαδη θα με τσιμπουκωσει η γκομενα και θα πω οτι μου αρεσε επειδη ηταν ευγενικη , ηθικη και το πνευμα της σταφτοβολουσε ? ....
    εγω προσωπικα αν καταφερω και καβλωσω και χυσω με ολα τα δανεια και τις καρτες που εχω στο κεφαλι μου (μαλλον στον κωλο μου .. αλλα τεσπα..) , αδιαφορω για το που θα με καταταξει ο ιστορικος κοινωνικος ερευνητης και αναλυτης ... αλωστε τον εχω ηδη καταταγμενο και εγω ...
     
  7. Aetos30

    Aetos30 Regular Member

    Re: Απάντηση: Οι αξιακές κρίσεις των σεξουαλικών ταυτοτήτων

    Τότε κακώς έκανες το ερώτημα εξ αρχής. 
    Όσα έγραψα αφορούν ενήλικα άτομα η σχέσεις μεταξύ συναινούντων ενηλίκων. Νόμιζα ότι ήταν αυτονόητο.

    ---------- Post added at 15:11 ---------- Previous post was at 15:07 ----------

    Σε ποιά κατηγορία;
     
    Last edited: 6 Οκτωβρίου 2009
  8. Vermilion

    Vermilion Regular Member

    Απάντηση: Οι αξιακές κρίσεις των σεξουαλικών ταυτοτήτων

    Ενδιαφέρον το νήμα σου AETOS30, αλλά και εξαιρετικά περίπλοκο...
    Υποθέτοντας ότι μπορεί να υπάρξουν 100 "καθαρές" σεξουαλικές ταυτότητες (πχ. ομοφυλόφιλος, σαδιστής, μαζοχιστής, κτλ), αυτομάτως μπορούν να υπάρξουν και 100¹ºº συνδιασμοί "ταυτοτήτων".
    Πρακτικά μερικές μπορεί να φαίνονται ανέφικτες, πχ σκλάβος και σαδιστής, κυρίαρχος και μαζοχιστής, θεωρητικά όμως μπορεί και να στέκουν. Η περιπλοκότητα του μυαλού και ο υποκειμενισμός της αντίληψης δεν μπορούν να εξετάσουν την ορθότητα των συνδιασμών, οπότε δεν έχουμε άλλη επιλογή παρά να τη θεωρήσουμε δεδομένη. Χρησιμοποιώντας λοιπόν τον όρο "σεξουαλική ταυτότητα" πλέον, είναι σα να κρατάμε το "επικρατόν" στοιχείο ή (πιο συνηθισμένα) αυτό που θέλουμε να μας χαρακτηρίσει. Αυτά τα έχουμε συζητήσει ουκ ολίγες φορές, χωρίς απαραίτητα να έχουμε καταλήξει κάπου.
    Το "αξιακή κρίση" μου φέρνει λίγο σε χρηματιστήριο..... Για να είμαι εντελώς ειλικρινής, όταν διάβασα τον τίτλο του νήματος μου ήρθαν στο μυαλό εφημερίδες σα τη "Ναυτεμπορική" να λένε: "Πτώση κατά 0,6 μονάδες στους σκλάβους, άνοδος κατά 0.2 στους σαδιστές. Η τιμή των Κυριάρχων σήμερα κυμαίνεται στις 268 μονάδες. Σταθερή αξία οι perv, με τιμή αγοράς τα 787 ευρώ ανά μετοχή και πώληση στα 912."  
    Αν το εννοούσες έτσι, θα σου απαντήσω πως, πιστεύω ότι στο χρηματιστήριο του έρωτα όλοι βγαίνουμε λίγο πολύ κερδισμένοι.....  
    Όσο για τις σεξουαλικές ταυτότητες..... τζιζζζζζ  
     
  9. resilience

    resilience Regular Member

    Ενδιαφερον ποστ Αετε, θα ηθελα να κανω καποιες διευκρινισεις οσον αφορα την θεση και την τοποθετηση της ψυχολογιας/ψυχιατρικης. Να τονισω οτι δεν ειναι το αντικειμενο μου αλλα την εχω "σπουδασει" αρκετα, ειτε σε αμεση σχεση με το BDSM ειτε σε μια γενικοτερη προσπαθεια αυτοπροσδιορισμου.

    Κατ αρχας η ψυχιατρικη δεν ειναι ακριβης επιστημη. Κατι που γινετα αντιληπτο αν την συγκρινουμε με τα μαθηματικα, την φυσικη, την χημεια κ.ο.κ.
    Για αυτο και πλεον, οι πλειοψηφια των ιατρων ειναι πολυ προσεκτικοι στους αφορισμους τους. Η συγχρονη ψυχιατρικη δεν διατεινεται οτι γνωριζει τα αιτια των σεξουαλικων διαστροφων, οπως δεν γνωριζει τα αιτια αλλων, σοβαρων παθησεων της ψυχικης υγειας οπως η σχιζοφρενεια. Η παρεμβαση της γινεται οταν το υποκειμενο αναγνωριζει την κατασταση του ως προβληματικη η αποκρουστεα και μονο τοτε.

    Τα δυο σημαντικοτερα διαγνωστικα κριτηρια της ψυχικης υγειας, το ICD-10 (International Classification of Diseases 10) της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας και το DSM-IV (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) της Αμερικάνικης Ψυχιατρικής Εταιρίας κατηγοριοποιουν ολες σχεδον τις σεξουαλικες εκφρασεις του ατομου αλλα πολυ σπανια ειναι a priori καταδικαστικα απεναντι τους. Για τον φετιχισμο λ.χ αναφερεται:

    "Και τα δύο ταξινομητικά συστήματα ορίζουν τον φετιχισμό σαν τη διαταραχή που χαρακτηρίζεται από τη χρήση ή εμμονή σε αντικείμενα που χρησιμοποιούνται σαν ερεθίσματα με σκοπό τη σεξουαλική διέγερση και την ευχαρίστηση. Το ICD-10 δηλώνει ότι η διαταραχή θα πρέπει να διαγνωστεί μόνο εάν το φετιχιστικό αντικείμενο είναι η πλέον σημαντική πηγή ευχαρίστησης, και οι φετιχιστικές φαντασιώσεις παρεμβαίνουν στη φυσιολογική σεξουαλική πράξη σε τέτοιο βαθμό ώστε να προκαλείται στο άτομο σημαντική δυσφορία."

    Οπως βλεπετε, η δυσφορια η μη του ατομου ειναι αυτη που καθοριζει την υπαρξη -η μη- του προβληματος.

    Σε προσωπικες μου συνεδριες η πορεια της συζητησης καθοριζοταν παντα απο το αν οριζω την σεξουαλικοτητα μου ως προβληματικη. Αν ναι, ειχαμε συζητηση, αν οχι, δεν υπηρχε τιποτα προς συζητηση. Η ψυχολογοι/ψυχιατροι που επιτρεπουν εαυτον να εμπλακει με ηθικολογικες αξιολογησεις της ανθρωπινης συμπεριφορας ειναι θλιβερα δειγματα επιστημονων.

    Αυτα περι ιατρικης. Περι κοινωνικων ταμπου, μικροαστισμου, χριστιανισμου και λοιπων το βρισκω ματαιο να τοποθετηθω. Καλλιο να ψηφιζα ΠΑΣΟΚ, για μια Ελλαδα νεα.

    Θα σταθω στο σχολιασμο σου του ποστ της Syrah. Δεν θα μπω στη διαδικασια να να αναπτυξω τη θεση της, μιας και μπορει να το κανει η ιδια αν το επιθυμει. Αλλα με βρισκει απολυτα συμφωνο. Οπως ειπε σοφα και μια φιλη,
    "bdsm πραγματικο κανουν μονο οσοι δεν μπορουν να το αποφυγουν". Στα μαθηματικα η απλοποιηση ειναι πραξη εξαιρετικα σημαντικη, απαραιτητη για την λυση περιπλοκων συστηματων. Η αρμονια του απλου ειναι, κατ εμε, αξιοζηλευτο αγαθο. Θλιβομαι απο ολους οσους χλευαζουν τις βανιλλα σχεσεις ως "βαρετες", "επιπεδες", "αχρωμες" και αλλα κατσαρα, γιατι ειναι πλασματα ατολμα και ενοχικα. Αποδεχομαι αυτο που ειμαστε και το διασκεδαζω, ναι, αλλα θα προτιμουσα η πιο ακραια μου διαστροφη να ειναι ενα χαστουκακι στο κωλομαγουλο. Οχι λογω ντροπης η αποστροφης αγαπητε, απλα θα ειχα μια διαφορετικοτητα λιγοτερη να με περιμενει καθε πρωι.
     
    Last edited: 6 Οκτωβρίου 2009
  10. Kaveiros

    Kaveiros Regular Member

    Απάντηση: Re: Οι αξιακές κρίσεις των σεξουαλικών ταυτοτήτων


    Απ οτι γραφεις δε φαινεται να την αποδεχεσαι κ τοσο τελικα...
     
  11. resilience

    resilience Regular Member

    Re: Απάντηση: Re: Οι αξιακές κρίσεις των σεξουαλικών ταυτοτήτων

    Μιας και το τμημα που εχεις κανει quote δεν μου δινει την ιδια εντυπωση, αναλυσε αν θες απο που εξαγεις αυτο το συμπερασμα να το συζητησουμε.
     
  12. lara

    lara Αυτοδεσποζόμενη Contributor

    Απάντηση: Οι αξιακές κρίσεις των σεξουαλικών ταυτοτήτων

    Έχω πολλούς φίλους ομοφυλόφιλους, κάποιοι εξ αυτών μετά από δυσκολίες και αφορισμούς και εξευτελισμούς, πέτυχαν να γίνουν αποδεχτοί για αυτό που είναι και είναι και περήφανα και αξιόλογα άτομα.
    Αλλά με όσους μίλησα για το συγκεκριμένο θέμα, μου είπαν αν μπορούσα να είμαι straight θα το προτιμούσα.
    Όχι γιατί νιώθουν ντροπή που παρεκκλίνουν από τη νόρμα, αλλά επειδή κάθε παρέκκλιση έχει τίμημα.
    Αν μπορείς να μην είσαι σαδομαζοχιστής για πιο λόγο να επιλέξεις να είσαι?

    Για κάποιους η εισχώρηση στον χώρο αυτό, δεν έγινε ούτε γιατί έψαχναν αλατοπίπερο για την σεξουαλική τους ζωή, ούτε γιατί έγινε της μόδας το δέρμα και τα κολάρα, ούτε γιατί το είδαν ως ένα τρόπο να ξεχωρίσουν από τη μάζα, ούτε γιατί θεωρούν πως ο χώρος προσφέρεται για πολύ σεξ με μια πιο χαλαρή ηθική, ούτε γιατί θεωρούν πως όλα είναι ρευστά και στη ζωή όλα πρέπει να τα δοκιμάζουμε και ολοι είμαστε όλα, ούτε για να έχουν ένα διάλειμα από την καθημερινότητα της ζωής τους, αλλά επειδή ο σαδομαζοχισμός και το Ds είναι η καθημερινότητα τους, είναι ο μοναδικός τρόπος ζωής και έκφρασης, είναι κάτι που είναι 24/7 χωρίς διαλείματα και αφορά το ποιοι είναι κι όχι το ποιοι γίνονται όταν διεγερθούν ερωτικά.

    Αυτά λοιπόν τα άτομα δεν μπορούν να αποφύγουν να είναι εδω, όπως κάποιο που ήρθε και παρήλθε χωρις κανένα πρόβλημα.
    Ποτέ δεν θα πάψουν να είναι αυτό που είναι, η μόνη τους ελπίδα είναι να γνωρίσουν αυτό που είναι όσο το δυνατό καλύτερα και να βρουν τρόπους να το απλαμβάνουν.

    Το αν αγαπώ τον εαυτό μου όπως κι αν είναι και τον αποδέχομαι όπως είναι δεν σημαίνει πως αν μπορούσα να αποφύγω να είμαι σαδομαζοχίστρια θα προσπαθούσα με νύχια και με δόντια να γίνω.
    Γιατί δεν υπαρχει λόγος να είναι κανείς σαδομαζοχιστής αν μπορεί να μην είναι.
     
    Last edited: 7 Οκτωβρίου 2009