Οι αξιακές κρίσεις των σεξουαλικών ταυτοτήτων

rep 1000. lara

 

Απάντηση: Οι αξιακές κρίσεις των σεξουαλικών ταυτοτήτων

Θα ήθελα να πω εξ αφορμής της λάρας, ότι αυτή τη φράση την έχω διαβάσει πολλάκις σε αυτό το φόρουμ και η αλήθεια είναι ότι όσο τη διαβάζω τόσο δεν την καταλαβαίνω και όσο προσπαθώ να την καταλάβω τόσο πιο μελοδραματική τη βρίσκω.
@ lara
Δεν απευθύνομαι σε εσένα προσωπικά, απλά βρήκα αφορμή από αυτό που έγραψες... 

 

πες οτι εισαι χριαστιανος ορθοδοξος,αλλα σε χωρα που το επισημο δογμα του κρατους δεν ειναι η ορθοδοξια.π.χ Κινα.Απλα ετυχε οι γονεις σου να ειναι ορθοδοξοι και εσυ γεννηθηκες και βαφτιστικες ορθοδοξος.Εισαι σιγουρη οτι η καθημερινοτιτα σου δεν θα σου δημιουργουσε προβληματικες καταστασεις για τις οποιες δεν εισαι υπευθηνη?Και καπιοα στιγμη δεν θα αναθεματιζες την θρησκεια σου?Δες το καπως ετσι...

 

Απάντηση: Re: Οι αξιακές κρίσεις των σεξουαλικών ταυτοτήτων

Θα άλλαζα θρησκεία ή χώρα, αν το βίωνα όπως το λες... Είμαστε οι επιλογές και όχι το αντίστροφο

 

οχι πανω στην σεξουαλικοτιτα.Αυτο ειναι τουλαχιστον το πορισμα τις επιστημης...Και πανω σε αυτο στιρηζετε το δικαστικο συστημα......

 

Απάντηση: Re: Οι αξιακές κρίσεις των σεξουαλικών ταυτοτήτων

Τί ακριβώς σημαίνει αυτό με τις επιλογές, που έγραψες; Κάπου όντως δεν τα κατανοείς όπως φαίνεται τα πράγματα, και τα βλέπεις πολύ λάθος...

Ας μην προτρέχω όμως, εξήγησέ μας αν έχεις την καλοσύνη, πρώτα...

 

Re: Απάντηση: Οι αξιακές κρίσεις των σεξουαλικών ταυτοτήτων

Ας ξαναπούμε το πασιφανές:
Ο κύριος προσωπικός αγώνας κάθε ατόμου είναι να αποδεχθεί τις ιδιαιτερότητες του και αυτή η αποδοχή να υπάρξει το μέσο για την ευτυχία του. Έτσι αυτό που γράφει η λάρα έχει νόημα, αφού κάθε βήμα πέρα από την συνειδητοποίηση και την αποδοχή είναι καταπίεση εκ των έσω, κάθε βήμα πριν από την πλήρη αποδοχή είναι καταπίεση εκ των έξω.

Συνεπώς elfcat δεν είμαστε πάντα οι επιλογές μας, μια και κανένας μας δεν μπορεί να αλλάξει την ουσία του. Και αν ακόμη την αλλάξει αυτό θα γίνει με τίμημα, συνήθως βαρύ, συνήθως ψυχολογικό ή ψυχικό (ενίοτε και εκάλη) συνήθως από εκείνα τα τιμήματα για τα οποία μετανιώνουμε.

 

Απάντηση: Re: Οι αξιακές κρίσεις των σεξουαλικών ταυτοτήτων

Τα γραφομενα σου με βρισκουν συμφωνο η καταληξη σου οχι...

Αυτο που εκλαμβανω (οπως και στη αγαπητη μου lara[E-p])ειναι πως οι οποιες

διαστροφες αφηνουν μια (βαρια?) σκια μεσα σου,ενω καθως μιλησες για απλοτητα

αποτελουν μερος αυτης.

υ.γ εχεις δικιο για το quote (το εκανα βιαστικα)

 

Πολύ καλό το θέμα με διαφορετικές οπτικές...

Δύο μικρά σχόλια:

Παρατηρώ μια τάση "εξίσωσης" των σεξουαλικών ταυτοτήτων, λανθασμένη κατ'εμε.

Επίσης υπάρχει το θέμα του "εθισμού" προς μια κατεύθυνση την οποία δεν ανέφερε κανείς.

 

Απάντηση: Re: Οι αξιακές κρίσεις των σεξουαλικών ταυτοτήτων

Τι είδους εξίσωση και σε ποιες σεξουαλικες ταυτότητες αναφέρεσαι?

 

Re: Απάντηση: Re: Οι αξιακές κρίσεις των σεξουαλικών ταυτοτήτων

λ.χ. την ανάγκη εξωτερίκευσης, γνωστοποίησης και αποδοχής της σεξουαλικότητας ενός ομοφυλόφιλου στο κοινωνικό περίγυρο με κάποιον φετιχιστή.

Την ανάγκη με την επιλογή...

Φυσικά δεν θα αμφισβητήσω κανενός την επιλογή, να μετατρέπει σε ανάγκη ότι πρεσβεύει ο ίδιος. Λίγο ανώριμο μου φαίνεται αλλά δικαίωμά του!

Η "gay προσέγγιση", αν μου επιτραπεί η έκφραση, δεν γίνετε να θεωρηθεί μελλοντική μανιέρα για οποιαδήποτε άλλη σεξουαλική διαφορετικότητα.

 

Re: Απάντηση: Re: Οι αξιακές κρίσεις των σεξουαλικών ταυτοτήτων

Μας προλαβε η lara[E-p] και δεν χρειαζεται να γινω πιο περιφραστικος.

Νομιζω οτι η παραπανω φραση ειναι αυταποδεικτη, αν καποιος δεν συμφωνει οι θεσεις μας απεχουν τοσο ωστε δεν εχει νοημα να συζητησουμε.

Τωρα το κατα ποσο η "σκια" οπως λες ειναι βαρια η οχι ειναι δευτερευουσης σημασιας. Εδω κανουμε επιστημονικες αναλυσεις αγαπητε, οχι δακρυβρεχτες αυτοκριτικες  

Αν οριζεις την οιαδηποτε διαστροφη ως απλουστερη της vanilla σεξουαλικης ζωης τοτε διαφωνουμε. Ετυμολογικα και μονο ο ορος διαστροφη εκφραζει περιπλοκη, οχι απλοποιηση.
Συνεπως εχω δυο κριτηρια. Το πρωτο ειναι μαθηματικο και οριζει οτι ο πιο συντομος δρομος μεταξυ δυο σημειων ειναι η ευθεια.
Το δευτερο ειναι κοινωνιολογικο και λεει οτι η διαφορετικοτητα εχει παντα, μικρο η μεγαλο, κοστος.

Συνεπως καταληγω στο εξης συμπερασμα. Δε βρισκω κανενα πρακτικο οφελος στο να ειναι κανεις διεστραμμενος. Απεναντιας ,συμφωνα με τα παραπανω, υπαρχουν πιθανα προβληματα. Δεν απολαμβανει κανενα αγαθο απο την ιδιαιτεροτητα του αυτη, το οποιο να μην ειναι προσβασιμο σε ενα μη διεστραμμενο. Τωρα αν καποιοι/ες κυριαρχοι εχουν οικονομικα η αλλα οφελη (πολλαπλους παρτενερ κλπ) δεν το εξεταζω. Εγω μιλω για την ερωτικη διαστροφη καθεαυτη, οχι για την δευτερογενη κουλτουρα του BDSM.