Οι εραστές της υποτακτικής: Επιθυμία, απόλαυση ή συμβιβασμός του Κυριάρχου;

Νόμιζα ότι θ' αντιλαμβανόσασταν πως ένα μέρος της απάντησης μου, ήταν στο σημείο της πρότερης δικής σας, που μου είχατε κάνει tag.
Ενώ το υπόλοιπο θ' αφορούσε το θέμα του νήματος.
Αν νόμιζα λάθος, σας ζητώ συγνώμη. Την επόμενη φορά θα χρησιμοποιήσω τα κατάλληλες διαχωριστικές γραμμές, για ν' αποφευχθεί η όποια παρεξήγηση.
Αφού σας άφησα την αναγκαία διασαφήνιση, μπορώ να σας καληνυχτίσω.  

 

Α, παρεξήγησις   Δεν τρέχει κάστανο ελπίζω; Καλή σας νύχτα  

 

Αυτο ρε μαναρια που μ´αρεσει ειναι οτι θεωρειται το παιδι αναγκη, επιθυμια κτλ. Αυτοι ειναι ακριβως οι λαθος λογοι για να κανει κανεις παιδι!

 

Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων,όπου η ύπαρξη άλλων ανδρών στη ζωή της υποτακτικής είναι επιθυμία και απόλαυση του Κυρίαρχου,κατά βάσιν πρόκειται περί συμβιβασμού.
Απαντάται σε σχέσεις που προσωπικά τις ονομάζω σχέσεις εκπτώσεων.
Τέτοιες είναι οι σχέσεις όπου το ένα,ή και τα δύο μέλη της είναι μέσα σε γάμο,είτε τα χωρίζει μεγάλη απόσταση,είτε μεγάλη διαφορά στην ηλικία.
Πρόκειται για σχέσεις,όπου τα μέλη προσερχόμενα ειναι υποχρεωμένα να γνωρίζουν πως και εκπτώσεις θα χρειαστεί να κάνουν και συμβιβασμούς.
Θυσιάζοντας το έλασσον για το μείζον και πάλι πλην εξαιρέσεων,ας μην ξεχνούν πως φέρνουν το αναπόφευκτο τέλος πιό κοντά.
Εάν δεν είναι διατεθειμένοι να πράξουν ούτω πως,καλό είναι να μην μπαίνουν καν σε τέτοια χωράφια,διότι τα προβλήματα-διλήμματα θα τα βρουν έτσι κι αλλιώς μπροστά τους.
Στους κινούντες επιτιμητικά το δάχτυλο,οπαδούς του "όλα ή τίποτα',προτείνω να κοιτάζονται πιο συχνά στον καθρέφτη.Αν το κάνουν,ειναι μάλλον απίθανο να δουν μέσα τον ήρωα της ομώνυμης ταινίας του Αντρέα Θωμόπουλου.

 

Δεν είπα βεβαίως ποτέ ότι είναι δικαιολογία οποιασδήποτε το να λέει "εγώ πότε θα γίνω μάνα;;;" για να πει ουσιαστικά "θέλω να πηδιέμαι Κύριε". Αν θέλει να πηδιέται μπορεί απλά να το πει "Κύριε θα ήθελα να πηδιέμαι". Αν θα της πει Εκείνος ναι, είναι άλλο θέμα. Μαλαγανιές του στυλ "να ξέρετε χτύπησε το βιολογικό μου ρολόι" απλά γιατί ντρέπεται να πει "θέλω σεξ" τις βρίσκω τουλάχιστον αναξιοπρεπείς.

Δική μου γνώμη κι εμπειρία είναι πως όταν έναν άνθρωπο τον αγαπάς, δεν τον συγκρίνεις με έναν άλλο.
Δεν αγαπάω περισσότερο έναν κολλητό μου φίλο από τον Κύριο μου, τους αγαπάω το ίδιο. Απλά έχει διαφορετική μορφή η αγάπη. Αν μπορούσαν να μπουν στη "ζυγαριά" που είδα να μπαίνει ανάμεσα στις γραμμές αρκετές φορές σε αυτό το νήμα και σε άλλα, ίδιο βάρος θα είχαν.

Ναι, ένα παιδί έχει τεράστια σημασία στη ζωή μιας γυναίκας. Το ίδιο και ο Κύριος της όμως. Και μπορεί το παιδί να έχει πιο επιτακτικές ανάγκες, ανάγκες που τσιρίζουν (κυριολεκτικά  ) αλλά επειδή τις ικανοποιεί δεν σημαίνει ότι αγαπάει λιγότερο τον Κύριο της ζωής της. Ένας σοβαρός Κύριος θα την ωθήσει να κάνει αυτό ακριβώς.  

Θεωρώ ότι με αυτό τον τρόπο, ναι, το παιδί μιας γυναίκας, αν είναι αγέννητο ακόμη ή μικρό σε ηλικία μπαίνει και αυτό με κάποιο τρόπο υπό το "χέρι" του Κυρίου της. Όσο μεγαλώνουν τα παιδιά αυτό δεν ισχύει για πολλούς λόγους (τους αναφέρω αν θέλει κάποιος αλλά τους βρίσκω άσχετους με το νήμα). Και μπαίνει υπό το χέρι Του γιατί αν αυτός ο Άνθρωπος έχει επιδράσει καταλυτικά και ουσιωδώς στον τρόπο που εκείνη βλέπει και αντιμετωπίζει τον κόσμο, αναπόφευκτα αυτά θα τα περάσει στο παιδί της.
Και ένας Κύριος αγαπάει το παιδί της υποτακτικής Του γιατί είναι κομμάτι της κι εκείνη κομμάτι Του άρα και το μικρό είναι κομμάτι Του. Την αγαπάει... διπλά κατά κάποιον τρόπο  
Αν αυτό είναι πραγματικότητα; Ω ναι! Είναι!!   Και όχι, αυτή την ώρα δεν είμαι πάνω στο γαλάζιο μονόκερω του ρομαντισμού μου  

Όπως και υπάρχουν Κυρίαρχοι με υποτακτικές που ήταν μωρομάνες ή μικρομάνες κι όχι απλά τις δέχτηκαν αλλά έζησαν και μαζί τους.

Οι άνθρωποι δεν είναι όπως τους θέλουμε. Είναι όπως είναι. Μπορούμε να τους αγαπάμε για αυτό ή και όχι.
Αλλά αν τους αγαπάμε δεν τους κόβουμε κομματάκια, δεν κρατάμε την καρδιά, τον κόλπο και πετάμε τις ωοθήκες τους ούτε κρατάμε το πέος, το μυαλό και πετάμε το παιδί τους (α ναι υπάρχουν και Κ που είναι μπαμπάδες, να τα λέμε κι αυτά   ).

 

ε?

 

https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/bsdm-σοβαρη-σχεση-οικογενεια.16053/


Ειναι λιγο σεντονι αλλα χαιρομαι που το θυμομουν... ενα αρκετα παλιο νημα στο οποιο απαντησαν στο θεμα παιδι και bdsm... (να βαλω λιγο αλατι στο τουρλου)

 

Κλαίει η μάνα μου στο μνηηηημαααααα!
Ωάααααα!!!!

Ζαμπέτας

 

Αααχ, το πλαίσιο. Πάντα το πλαίσιο. Υπάρχει σε κάποιους η αντίληψη πως όταν βάζουν τη ζωή τους σε πλαίσιο και μοιράζουν τους ρόλους βρίσκουν αυτόματα τις απαντήσεις. Εδώ όμως είναι η αυταπάτη. Το πλαίσιο δεν φτιάχνει τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος φτιάχνει το πλαίσιο. Αν κάποιος είναι κωλόπαιδο ως άνθρωπος, θα είναι κωλόπαιδο και ως κ.

Αν νοιάζομαι για σένα, Μαργαρίτα, δε σημαίνει αυτόματα οτι νοιάζομαι για το παιδί σου, είτε είμαστε εκτός είτε εντός του πλαισίου μιάς κ/υ σχέσης. Μπορεί για σένα το παιδί να είναι σάρκα από τη σάρκα σου, για μένα όμως μπορεί να είναι pain in the ass, απλά ένα βάρος. Αυτό με κάνει μή σωστό άνθρωπο ή μη σωστό κ? Μπορεί, στα δικά σου μάτια τουλάχιστον. Οπότε επιλέγεις. Θέλεις έναν κυρίαρχο βγαλμένο από το "μικρό σπίτι στο λιβάδι", οπότε ψάχνεις να τον βρεις, ή θέλεις εμένα με τις "στραβές" αντιλήψεις μου περί παιδιών και ξεχνάς το θέμα του παιδιού, ή -αν με βρεις σε καλή μέρα- μου αποσπάς τη συναίνεση να κάνεις ένα παιδί με δωρητή σπέρματος και να το μεγαλώσεις χωρίς την παραμικρή συμμετοχή από εμένα....

Στη ζωή τα πάντα είναι θέμα προτεραιοτήτων. Ολοι θα θέλαμε να τα έχουμε όλα. Σε κανένα δεν αρέσουν τα διλήμματα. Δυστυχώς κάποιες φορές η επιλογή μιάς λύσης οδηγεί στον αποκλεισμό των άλλων. Και τότε διαλέγεις την πίτα ή το νηστικό σκύλο....

 

Aμάρτησα για το παιδί του Μaster μου ΝΟ 2.

 

Το θεμα ομως που έθεσες στο αρχικό νημα ειναι τ ε λ ε ι ω ς διαφορετικό απο αυτο που θέτεις τωρα. Εςυ μιλάς εδω για υ single mother, που είχε ήδη παιδί πριν σχετιστεί με τον Κ ή δεν κατάλαβα καλα;

 

Παιδιά υπάρχουν.....