Οι εραστές της υποτακτικής: Επιθυμία, απόλαυση ή συμβιβασμός του Κυριάρχου;

Μα κι εγώ αυτό εννοώ.
Αρκεί να το συνειδητοποιήσετε κι εσείς, οι γυναίκες.

 

Ορθον.

ΑπλΑ μού φαινεται πολυ απλοϊκό, ευνουχιςτικο για μια γυναικα να εχει ερωτικη επιθυμια για εναν άνδρα, να σχετίζεται μαζι του ε ρ ω τ ι κ αστην προκειμένη εναν Κ και να πηγαίνει να κάνει παιδια με εναν άλλον, επειδη ο Κ δεν θελει παιδια, τουλάχιστον οχι μαζι της. Και αντιστρόφως ενας άνδρας στην προκειμένη Κ, να του λεει η υ του "ξερετε δεν με πληρειτε, παρακαλω θέλω να βρω εναν ακομη που...σο. Αν εχει και καρπερό σπερμα ακομη καλύτερα". Αυτο και αν ειναι ευνουχιςτικο για εναν άνδρα...

 

ακριβως οι γυναικες δεν το συνειδητοποιουν. πορευονται για χρονια κανοντας οτι αυτα ειναι ασχετα, κανοντας επιλογες της π@@τσας.....και καποια στιγμη χτυπαει το καμπανακι και αλιμονο σε οποιον τυχει να βρισκεται κοντα τους

 

Πες τα χρυσόστομη. Αυτά είναι ασκήσεις επί χάρτου για να μην παραδεχτούμε το προφανές: ο Κ δεν δίνει δεκάρα για την υ του. Τη βλέπει σαν προβατίνα που αφήνει ξαμολυμένη να βόσκει σε διπλανά χωράφια, αρκεί ο ίδιος να έχει το καθημερινό του γαλατάκι.

 

Ποιο ρεμάλι ΔΕΝ άφησε πάλι έγκυο την σούμπα του και ζούμε το δράμα των τελευταίων πόστ?
Ρεμάααααλια.

 

Για μισό ρε παιδιά, γιατί κάπου το πράγμα το βλέπετε λίγο μονόπλευρα....
Ο Κ δηλαδή, που έχει σχέση Κ/υ, D/s με περισσότερες της μίας υ, μπορεί να τις διαχωρίζει, να τις σέβεται, να καλύπτει τις ανάγκες τους και να αλληλεπιδρά μαζί τους σε όλα τα επίπεδα, σωστά?
Ας πούμε σωστά, για την οικονομία της συζήτησης...
Αν η υ, είναι απόλυτα συνεπής στην σχέση αυτή, αλλά οι αντικειμενικές συνθήκες δεν επιτρέπουν την πλήρη ικανοποίησή της σε θέματα σεξ, μητρότητας ή οποιοδήποτε άλλο τομέα, δεν μπορεί αντίστοιχα να αλληλεπιδράσει με κάποιον άλλον άντρα?
Γιατί το δικό της είναι φθήνεια, συμβιβασμός, έκπτωση, προδοσία και ένα σωρό άλλα που είτε αναφέρθηκαν, είτε εξυπονοήθηκαν, ενώ του Κ είναι πολυεπιπεδοσύνη στο άμορους του πράγματος?
Γιατί αποκλείουμε η υ να νιώθει πραγματικά καλά με τον Κ της και με τον βανίλα εραστή ή σύζυγό της?
Να τον αγαπά, να τον σέβεται, να νιώθει πάθος και συντροφικότητα μαζί του?
Γιατί να λέμε ότι απλά τον χρησιμοποιεί? Μπορεί να είναι εξαιρετικά ΚΑΙ μαζί του...
Εμένα προσωπικά δεν με χαλάει, αρκεί όλοι να γνωρίζουν για όλους και για όλα...
Εγώ δεν αντέχω τα μυστικά και ψέμματα, οι διαπλοκές είναι ευπρόσδεκτες, ακόμη κι αν χρειάζονται μία ψυχολογική ζογκλορομαεστρία...

 

Λαμπρά!  

 

Ολα είναι θεμιτά και επιτρεπτά, αρκεί να ξέρουν οι εμπλεκόμενοι ανά πάσα στιγμή ποιά είναι η θέση τους στο πλαίσιο αλληλεπίδρασης και να μην καλλιεργούνται προσδοκίες που έχουν ως βέβαιη κατάληξη τη διάψευση.

 

K = 1η θέση Καλοπέραση
2η θέση Καυλί ( εμπεριέχεται κάλλιστα στην 1η )
3η θέση Καβάντζα
4η και λαχανιασμένη θέση Κύριος

Κι εδώ το disclaimer θα το έβαζα με κεφαλαία, αλλά δεν χρειάζεται. Αφού όποια θέλει, καταλαβαίνει ότι δεν μπορώ να μιλάω για όλο τον γυναικείο υποτακτικό πληθυσμό.
Δεν μιλάω καν για όλες τις γυναίκες που γνώρισα ή "γνώρισα". Γιατί κάποιες τις "γνώρισα" απλά, ούτε μυρωδιά δεν πρόλαβα να πάρω από κείνες.

Να βλέπουν/φέρονται στον Κ. όπως περιέγραψα είναι Κ(ακό) ?
Ειλικρινά πως φέρονται στους άλλους, δεν μου καίγεται δεκάρα τσακιστή.
Εγώ, εδώ και τουλάχιστον 5 χρόνια με το που αφουγκράζομαι ότι το Κ. για κάποια θα είχε τις "θέσεις" που προέγραψα, κόβω λάσπη.

Συγχωράτε με αλλά τα περί μητρότητας της υ σαν δικαιολογία να ζητήσει την "άδεια" για να έχει και άλλους εραστές, τα βρίσκω άκυρα ( για να είμαι ευγενής γράφω άκυρα ).
Σε μένα κάνει ( μην την χαρακτηρίσω ) δικαιολογία.
Θέλει η όποια υ, να ερωτοτροπεί ( chic ) και με άλλους ( Κυρίαρχους, βανίλιες, σοκολάτες κλπ κλπ ) με γεια της και χαρά της. Θα το γούσταρε ο Κ της? Με γειά του και χαρά του.
Εγώ εμμένω στην άποψη που είχα εκφέρει στην προηγούμενη μου παρέμβαση στο παρόν νήμα.
Και αν επανήλθα, είναι γιατί ηλιθίως μ' "έτρωγαν" τα δάχτυλα μου.
Αφού το θέμα του νήματος, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μου συμβεί. Αφού δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ να το επέτρεπα σε καμία.
Αν κάποια υ θεωρεί αναγκαίο, να έχει παράλληλες σχέσεις ή πήδους για να ολοκληρωθεί. Ελεύθερη να ολοκληρωθεί, ας βρει όμως άλλον Κ.
Για μένα αν το επέτρεπα σε κάποια θα ήμουν το Κ της 5ης θέσης, δηλαδή Κ(ακομοίρης) για να μην πω Μ, όχι του Μάστερ, αλλά του Μ(αλάκα).

Και πριν χτυπηθεί και ο όποιος ανδρικός Κυριαρχικός πληθυσμός, τον εαυτό μου θα θεωρούσα μαλάκα, τι κάνουν και τι δεν κάνουν οι όποιοι άλλοι, δεν μ' ενδιαφέρει ούτε εκείνο.
Έχω πάψει να χρησιμοποιώ το δάχτυλο για να δείχνω τους/τις άλλους/ες εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια.
Και το στόμα δεν το χρησιμοποίησα ποτέ για κουτσομπολίκια ( Για ηλίθιες κρίσεις ναι, αλλά κι αυτό το έχω ήδη βελτιώσει αισθητά ).
Καλή σας ημέρα.  

 

Ισως επειδή είναι υ και δεν είναι Κ; Λέω εγώ τώρα... Μιας και μιλαμε για ασύμμετρες σχέσεις, ας μην επικαλουμαστε την συμμετρικότητα, σωστά;

(ανεξαρτήτως φύλων, εδώ απλώς ακολουθώ το παράδειγμα του νήματος)

Αν μιλάμε γενικότερα, και εκτός BDSM, η θέση μου παραμένει (χωρίς καμμία υπόνοια φτηνιας κλπ, κλπ.) ότι οκαλός τρόπος να ζεις είναι ο ολόκληρος. Από κει και πέρα είναι άλλο να κάνεις εξηγήσεις πολυγαμικότητας στην αρχή μιας σχέσης (που δεν το είδα στο παράδειγμα που συζητάμε) και άλλο να πεις (με) άλλο(ν) η ερωτική μου ζωή και (με) άλλο(ν) η μητρότητα...

Δεν είναι μόνο προσβλητικό για τους άλλους, είναι και κατακερματιστικό για τη γυναίκα.

 

H κάθε γυναίκα έχει την ελευθερία και τη διακρτική ευχέρεια να αποχωρήσει από μιά σχέση που την κατακερματίζει. Ειδικά όταν οι επιθυμίες της δε γίνονται σεβαστές και ούτε καν τίθενται στο τραπέζι από τον σύντροφό της.

 

Κατ΄αρχάς...Τι σημαίνει Κ και υ? Μήπως έχουμε παρανοήσει μεταξύ ασύμμετρων και ''άβολων''?
Συμμετρικότητα σε ανθρώπινο επίπεδο θεωρώ ότι υπάρχει και δεν αναιρείται, ούτε επικαλύπτεται από την ερωτική ασυμμετρία και μάλιστα προτίθεμαι να επιμείνω αδιασάλευτα πάνω σ΄αυτό...
Μπορεί να μην υπάρχει καν συμμετρικότητα στα ανθρώπινα και τα εξω-ερωτικά...
Μπορεί το υ να είναι δέκα κλάσεις ανώτερο από το Κ σε μία σειρά από εξω-bdsmικά ζητήματα, άμα θέλετε ανοίγουμε και μία τέτοια κουβέντα, θα είχε ενδιαφέρον κατ΄εμέ...
Αυτό τι σημαίνει? Ότι τα υ είναι εξ' ορισμού υποδεέστερα σε ανθρώπινο επίπεδο?
Ότι οι Κ είναι η ''αρεία φυλή'' του bdsm?
Το ότι αποδέχεται το υ την Κυριαρχία του Κ δεν σημαίνει ότι του αναγνωρίζει ανωτερότητα σε όλα τα θέματα της ζωής, έτσι δεν είναι?
Επίσης, σ΄αυτό το σημείο, να πω, ότι ο λόγος μου είναι θεωρητικός, ωστόσο προσπαθώ να κρατάω το μυαλό μου ανοιχτό σε κάποια πράγματα...
Ήτοι: Δεν είναι όλες οι σχέσεις μονογαμικές...
Δεν θα ζήσουν όλοι με όλες ή όλους για όλη τους την ζωή...
Όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα στην αυτοδιάθεση, το ίδιο και οι υ σε μία συμφωνημένη σχέση ασυμμετρίας, εάν τους έχουν
εκχωρηθεί τα αντίστοιχα δικαιώματα ευθύς εξαρχής, ή όταν προκύψει το ζήτημα από τους Κ τους...

'Αμα αναπτύξω κι εγώ την δική μου θεωρία για τον καλό τρόπο να ζεις, κι εγώ θα πω ότι είναι ο ολόκληρος, δεν θα διαφωνήσω καθόλου μαζί σας, ωστόσο η ζωή πολλές φορές μας παρουσιάζει εντελώς διαφορετικές επιλογές και πρέπει αναγκαστικά κάτι να διαλέξουμε...
Το παράδειγμά μου, ήταν λίγο τραβηγμένο και γι αυτό έθεσα σαν όρο την εξήγηση και την συμφωνία πολυγαμικότητας...

Εγώ προσωπικά ούτε καν θα διανοούμουν (τι ήχος παράχθηκε απ΄αυτό το ρήμα!!!) να υποβάλλω τον εαυτό μου σε μία τέτοια διαδικασία...
Ίσως κακώς τελικά βέβαια...

Το να βάζεις τις επιθυμίες των άλλων πάνω από τα βασικά ζητούμενα της ύπαρξής σου, είναι κάτι που ενδεχομένως να έχει πολύ υψηλό τίμημα σε βάθος χρόνου...

Και προκειμένου λοιπόν να μείνει μία γυναίκα άτεκνη, χωρίς να είναι επιλογή δική της κάτι τέτοιο, αλλά αδυναμία του Κ, τότε θεωρώ ότι ακόμη και αυτή η επιλογή της πολυγαμίας-ψάχνω πατέρα για το παιδί μου-είναι αιτιολογημένη...

Δεν θα το έκανα προσωπικά ποτέ, στην ζωή μου δεν το έκανα, πλήρωσα το τίμημα, έμεινα άτεκνη, αλλά με όση σοφία μπορώ να έχω στα 45 μου, θεωρώ ότι ήταν μία άσκοπη εκχώρηση και μία θυσία που κανονικά δεν θα έπρεπε να μου είχε ζητηθεί κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και από ΚΑΝΕΝΑΝ...

Στον κατακερματισμό, ακόμη κι αν συμφωνήσω, ξέρετε τι θα σας παραθέσω?
Ο Κ κάποια στιγμή μπορεί να φύγει από την ζωή της υ και το πλάνο γενικότερα, μην το ξεχνάμε αυτό...
Το παιδί θα μείνει για πάντα...Και δεν θα είναι καθόλου προσβλητικό αυτό...

ΥΓ Να πω, ότι ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα, θεωρώ δε, ότι οι λόγοι που γινόμαστε γονείς είναι πάντα εγωϊστικοί, ποτέ ανώτεροι και αλτρουϊστικοί, ίσως και γι αυτό δεν νιώθω και τόσο άσχημα που δεν γεύτηκα την μητρότητα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζω την ανάγκη αυτήν στην πλειοψηφία των γυναικών, αλλά και ανδρών, χωρίς να με αφορά το κίνητρό τους...