Οι μεταβατικές εποχές, απομάκρυνση και η διάρκεια των D/s σχέσεων

Θέλω να ανοίξουμε μια συζήτηση αν ενδιαφέρεστε φυσικά, για την μετά-εποχή D/s σχέσεων, όσοι έχετε ζήσει κάτι τέτοιο. Θα θέλατε όσοι υπήρξατε κάποτε collared αλλά και όσοι είχατε κάποτε ένα υποτακτικό/σκλάβο, να ανοίξετε τις καρδιές σας και να μιλήσουμε για τα συναισθήματα που σας προκάλεσε το τέλος μιας τέτοιας σχέσης ; Πώς περάσατε τη μεταβατική φάση; Βρήκατε εύκολα το θάρρος να ανοιχτείτε ξανά ή μήπως κλειστήκατε στο καβούκι σας ; Νοιώσατε ότι έχετε καταναλώσει πολύ ενέργεια ώστε σας ήταν δύσκολο να ξαναμπείτε σε μια νέα σχέση ; 'Αλλαξε αυτό την οπτική σας για το BDSM ; Κάνατε προσπάθειες να αποκαταστήσετε τα πράγματα κι αν ναι, τα καταφέρατε τελικά ;

Υπήρξε ποτέ μέσα στη σχέση μια περίοδος μακρόχρονης απομάκρυνσης ως ένα είδος τιμωρίας ή παραδειγματισμού ; Αναρωτιέμαι τί μπορεί να είναι τόσο σοβαρό ή τι μπορεί να είναι τόσο ψεύτικο ώστε να διαλύσει τέτοιες σχέσεις που αναπτύσσονται πολλές φορές ισχυρότατοι ψυχολογικοί δεσμοί. 'Η μήπως οι δεσμοί αναπτύσσονται μονόπλευρα μόνο από τους υποτακτικούς και όχι από τους κυρίαρχους ; Κάπου έχει γραφτεί "ο σκλάβος θα θελήσει να ξεφύγει από τις αλυσίδες του μόνο για να βρει κάποιες πιο γερές", κάτι που το αντιλαμβάνομαι με την έννοια ότι του είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποχωριστεί. Θέλω να πω ότι όσο πιο ισχυρός είναι ο συναισθηματικός δεσμός και όσο πιο προχωρημένο είναι το στάδιο της υποταγης σε μια D/s σχέση, λογικά δεν προκαλεί μεγάλες δυσκολίες αποχωρισμού εκατέρωθεν ;

'Η μήπως κουράζουν τέτοιες σχέσεις περισσσότερο από τις vanilla οπότε αναγκαστικά δεν έχουν μεγάλη διάρκεια;
Δυο κυρίες μου έχουν πει ότι η ελπίδα του οποιουδήποτε να διαρκέσει μια D/s σχέση πολλά χρόνια είναι σχεδόν ανεδαφική, και ότι στην καλύτερη περίπτωση τέτοιες σχέσεις διαρκούν δυο με τρία χρόνια. Σπάνια γίνονται δηλαδή σχέσεις ζωής και ουτοπία είναι να το επιδιώκει κανείς. Ποιά είναι η άποψή σας σχετικά ;