Οι "μύγες" του bdsm

Πιο σωστά: οι «μύγες» του bdsm (forum)

Η πρόσφατη συζήτηση περί κανόνων στο φόρουμ μου θύμισε ένα παλιό ανέκδοτο.
Μπαίνει ένας τύπος στο μπαρ κρατώντας την εφημερίδα του και παραγγέλνει ένα διπλό κονιακάκι. Ανοίγει την εφημερίδα κι αρχίζει να διαβάζει. Μετά από λίγο γυρίζει στον μπάρμαν και του λέει:
- Κοίτα τι γίνεται φίλε μου. Έχουν ξεκωλιαστεί στις μίζες κι ο Κωστάκης μιλάει για υπευθυνότητα στη πολιτική.
- Αααα. Άκου να δεις, κύριος! (του λέει ο μπάρμαν). Μπορείς να διαβάζεις ότι θέλεις, να πίνεις το κονιακάκι σου, όλα τζάμι. Αλλά οι συζητήσεις για πολιτική απαγορεύονται εδώ μέσα.
Οκ, του λέει ο πελάτης και συνεχίζει να διαβάζει την εφημερίδα του….
- Πω πω πω αδελφάκι μου έσκισε η Μπάρτσα. Ας όψονται τα δικά μας τα λαμόγια που μόνο παράγκες ξέρουν να στήνουν…
- Έεε, κύριος!!! Χωρίς παρεξήγηση (του ξαναλέει ο μπάρμαν) Η συζήτηση για αθλητικά απαγορεύεται μέσα στο μπάρ μου.
Ο τύπος τον κοιτάζει λοξά και συνεχίζει να διαβάζει την εφημερίδα του. Μετά από λίγο μουρμουρίζει…
- … και σου λένε εκκλησία και άγιοι άνθρωποι. Το ξέσκισαν το παγκάρι! Δες εδώ πισίνα ο αρχιμανδρίτης.
- Συγνώμηηηη… (του λέει ξανά ο μπάρμαν) αλλά στο μαγαζί μου συζητήσεις για θρησκευτικά ζητήματα δεν επιτρέπεται.
- Ε, και τι μπορεί να συζητήσει κανείς εδώ μέσα ρε φίλε?? (ρωτάει εξοργισμένος ο πελάτης)
- Εεεε μπορεί να συζητήσει κανείς γενικά θέματα!!!
- Δηλαδή? Για να έχουμε καλό ρώτημα, σεξουαλικού περιεχομένου συζητήσεις επιτρέπονται?
- Ε, βέβαια! Σχετικά με το σεξ μπορείς να πεις ότι θέλεις.
- Ααα ωραία!!! Άντε γαμίσου. !!!!






Για άλλη μια φορά θα επικαλεστώ την ενενηνταδυάχρονη (σήμερα) γιαγιά μου, η οποία κάθε φορά που μ’ έβλεπε να μουτρώνω και να εξίσταμαι με τα πείραγμά της, μου έλεγε τη γνωστή (πιστεύω σε όλους σας παροιμία): «όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται». Μερικές φορές την είχα (τη μύγα), άλλες πάλι όχι. Σιγά σιγά έμαθα να ελέγχω τον θυμό μου και να μην τσιμπάω ποτέ (ή σχεδόν ποτέ) ώστε να μην προδίδω αν είμαι φορέας ή όχι της μυγός!!!
Κάνοντας μια αναδρομή στα ζητήματα που έχουν πυροδοτήσει αντιπαραθέσεις και διαξιφισμούς στο φόρουμ το τελευταίο τετράμηνο (τόσο είμαι μέλος), διαπιστώνω ότι κυριαρχούν μερικά θέματα ταμπού που πολλοί θα προτιμούσαν να μην συζητούνται καθόλου.

Αυτά τα θέματα ονομάζω «μύγες» του bdsm και τα παραθέτω, όχι απαραίτητα με αξιολογική σειρά.

1. Η μύγα του ναζισμού
2. Η μύγα της θρησκείας
3. Η μύγα της εμπορευματοποίησης
4. Η μύγα του σεξ

Οι μύγες αυτές δεν είναι οι μόνες, αλλά αυτές που μου έρχονται πρώτες στο μυαλό γιατί μάλλον είναι οι πιο επίκαιρες.

1. Η μύγα του ναζισμού. Έγινε μεγάλος ντόρος για τις φωτό που ανέβασε η Syrah στο νήμα της (τις οποίες δεν είδα και είμαι σίγουρος ότι δεν είδαν πολλοί, αλλά όλοι σχεδόν διαβάσαμε περί αυτών). Δικαιολογημένα κάποιοι θύμωσαν; Ίσως. Γιατί ενοχλεί η αναφορά στο ναζισμό σε ένα bdsm φόρουμ; Υπάρχει εντέλει συσχέτιση των πολιτικών και ιδεολογικών θέσεων όσων ασχολούνται με το bdsm με τις σεξουαλικές τους πεποιθήσεις; (δεν αγνοώ ότι το θέμα συζητείται ήδη από τον Ηλία και άλλους εκλεκτούς συνφορουμίστες αλλά η ερώτηση εδώ είναι ρητορική).
Θυμάμαι μικρός στο Λαού (ένα σινεμά που πρόβαλε ταινίες πορνό και καράτε, καμιά σχέση με το ΛΑΟΣ lol) παρακολουθούσα με μεγάλο ενδιαφέρον ταινίες με ναζιστικά βασανιστήρια, σεξουαλική βία κατά των κρατουμένων και αχαλίνωτες ερωτικές σκηνές (soft porn αλλά ιδιαίτερα ερεθιστικές και συχνά χαβαλεδιάρικες, από αυτές που λείπουν πια από τις σημερινές τσόντες). (περισσότερα εδώ )





Είναι γεγονός ότι οι πρώτες μου μαλακίες έπεσαν με τέτοια θεάματα. Αργότερα «ο θυρωρός της νύχτας» συμπεριλήφθηκε στις αγαπημένες ταινίες της εποχής . Λέτε να μ’ έκανε αυτό φιλοναζί? Προφανώς όχι. Οι πολιτικές και ιδεολογικές μου πεποιθήσεις βρίσκονται μάλλον στην αντίθετη κατεύθυνση. Είναι όσοι ασχολούνται με το bdsm φασίστες? Η διάθεση για μια σεξουαλική συμπεριφορά που χαρακτηρίζεται από ολοκληρωτισμό, ισχύ, έλεγχο, περιορισμό, (ελεγχόμενη) βία (ή αναπαράσταση της βίας), πόνο, εξευτελισμό, ταπείνωση κλπ κλπ. μπορεί να έχει συνάφεια με τις πολιτικές ή ιδεολογικές μας πεποιθήσεις? Ας κάνουμε προβολή σ ένα παράδειγμα από άλλο χώρο. Ας υποθέσουμε ότι βρισκόμασταν σε ένα φόρουμ που ασχολείται με πούρα. Οι λάτρεις των πούρων (συμπεριλαμβανομένου κι εμού) προτιμούμε μακράν των άλλων, τα κουβανέζικα πούρα. Τα κουβανέζικα πούρα που σηματοποιήθηκαν και ταυτίστηκαν , ως γνωστό, με τον Τσε και τον Φιντέλ, έγιναν έμβλημα της κουβανικής (και όχι μόνο) επαναστατικής κουλτούρας. Αυτό σημαίνει ότι όσοι γράφουμε στο φόρουμ για τα πούρα, είμαστε φίλοι του Τσε και της επαναστατικής αριστεράς? Ή μήπως μια φωτογραφία του Τσε σε ένα τέτοιο φόρουμ θα έπρεπε να λογοκριθεί. Αντίστοιχο, ερώτημα θα μπορούσε να θέσει κανείς και για ένα φόρουμ ιστιοπλοΐας που ως γνωστόν υπήρξε το κατ’ εξοχήν άθλημα των ευγενών και των βασιλέων. Συνεπάγεται το γεγονός αυτό, ότι όσοι γράφουν σε ένα φόρουμ ιστιοπλοΐας είναι φιλοβασιλικοί?
Αν όλα αυτά φυσικά ακούγονται αστεία, γιατί δημιουργήθηκε τόσος ντόρος με τη δημοσίευση της Syrah? Προς τι το μύγιασμα? Ποιους τρομάζει η μύγα Νο1 και γιατί?

2. Η μύγα της θρησκείας. Αρκετοί θα διαπιστώσατε ότι το νήμα μου «σαδισμός και θρησκεία» μετά από 200+ πόστ και εξαιρετικές αναφορές υποστηρικτών και διαφωνούντων, εξαφανίστηκε από το φόρουμ και κλειδώθηκε σε κάποιο ντουλάπι. Γιατί μας φοβίζει η αναφορά στα θρησκευτικά θέματα? Είναι όσοι ασχολούνται με το bdsm και τις σεξουαλικές ακρότητες άθεοι ή μήπως σατανιστές?? Το ότι πολλοί υποστηρίζουμε πως υπάρχει μια ψυχολογική συνάφεια και μια ιδεολογική σύγκλιση του σαδομαζοχισμού με τις μονοθεϊστικές θρησκείες και δη τον χριστιανισμό, κατατάσσει το θέμα ανάμεσα σε αυτά για τα οποία οφείλει κανείς να μην ομιλεί? Είναι λέτε τυχαίος ο τίτλος της νέας ταινία του Lars von Trier «αντίχριστος» με τις εξαιρετικά ακραίες σκηνές σεξουαλικής βίας.





Και στο σημείο αυτό προκύπτει μια σημαντική αντίφαση.

Οι ίδιοι σχεδόν συνφορουμίστες που δυσανασχέτησαν και θεωρούν απαράδεκτη τη λογοκρισία και την απομάκρυνση του δικού μου νήματος (μου το εξέφρασαν με mail και pms), ζητούν την απομάκρυνση νημάτων και ποστ σαν αυτό της Syrah και καταδικάζουν την στάση του φόρουμ να μην το λογοκρίνει. Τελικά θέλουμε ή δεν θέλουμε λογοκρισία. Δεν γίνεται να έχουμε δυο μέτρα και δυο σταθμά. Κατά τη γνώμη μου η οποιαδήποτε λογοκρισία απόψεων και δημοσιεύσεων των μελών, είναι απαράδεκτη. Το φόρουμ είναι ένας κοινόχρηστος χώρος που μπορεί να γίνεται δημόσιος διάλογος. Το τι γράφει ο καθένας, τον εκθέτει στα μάτια και την κρίση των άλλων. Η λογοκρισία μας είναι οι άλλοι. Αν γράφουμε μαλακίες θα κριθούμε. Σε κάθε δημόσια συζήτηση από το ίντερνετ μέχρι την τηλεόραση ή το καφενείο υπάρχουν σοβαροί ομιλητές, υπάρχουν και μαλάκες. Ποιος είναι ποιος το αποφασίζει η ομήγυρης και όχι ο ιεροεξεταστής θεματοφύλακας της κοινής ηθικής. Βεβαίως ο ρόλος των μοντερέιτορ είναι σημαντικός και δεν τον απαξιώνω καθόλου: Να απομακρύνουν τους ενοχλητικούς σπάμερς, να διαφυλάσσουν τις συζητήσεις από τους άσχετους και κακόβουλους, να μην επιτρέπουν τις προσωπικές και αδικαιολόγητες προσβολές και επιθέσεις σε συγκεκριμένα πρόσωπα, να βοηθούν τα νέα μέλη, να βάζουν σε τάξη τις συζητήσεις που έχουν ανοίξει σε λάθος θεματικές κλπ. Όχι να λογοκρίνουν τις συζητήσεις, τα βίντεο και τις φωτογραφίες που ανεβάζουν τα μέλη στο πλαίσιο μιας συζήτησης. Εν πάση περιπτώσει φόρουμ bdsm είναι εδώ, όχι η ιστοσελίδα της εκκλησίας της ελλάδος. Δεν προβληματίζει κανέναν που σοβαροί συνομιλητές τους οποίους δεν είχα την τύχη να γνωρίσω, αλλά τους επικαλείστε όλοι ως αυθεντίες, έχουν σταματήσει να γράφουν (ή γράφουν ελάχιστα)? Αν θέλουμε ένα bdsm forum σε επίπεδο cosmopolitan σελίδα 46, βρισκόμαστε σε καλό δρόμο. Ας το σκεφτούμε.


3. Η μύγα της εμπορευματοποίησης!!! Οι πρώτες μου επαφές με την bdsmική κουλτούρα ήταν με επαγγελματίες. Νωρίτερα, όλα αυτά που έκανα ερασιτεχνικά δεν ήξερα ότι έχουν ονοματεπώνυμο lol. Δεν καταλαβαίνω λοιπόν τι σημαίνει ότι μας ενοχλεί η εμπορευματοποίηση του bdsm. Τι είναι εμπορευματοποίηση? Έχουμε να κάνουμε με κάποιο κατεκτημένο και θεσμοθετημένο κοινωνικό αγαθό, όπως είναι η δωρεάν παιδεία??? Τι δεν είναι και εμπόρευμα; Τι υπάρχει σε αμιγώς ερασιτεχνική μορφή; Φυσικά και ο επαγγελματισμός μπορεί να συνυπάρχει με τον ερασιτεχνισμό. Φυσικά, κάποιοι θα πρέπει να υπάρχουν για να καλύπτουν τις ανάγκες όσων δεν είναι τόσο τυχεροί ώστε να έχουν βρει το ταίρι τους ή προτιμούν την εχεμύθεια, την ανωνυμία και τη σιγουριά (προπάντων τη σιγουριά) μιας πληρωμένης επαφής. Φυσικά πρέπει να υπάρχουν επαγγελματίες που ξέρουν πως θα οργανώσουν εξαιρετικά σόου σαν αυτά που είδαμε στην erotica. Δεν καταλαβαίνω προς τι η εναντίωση στην εμπορευματοποίηση. Έκαστος στο είδος του... Αν ζούσαμε σε μια άλλου τύπου, μη καταναλωτική, κοινωνία θα καταλάβαινα την ένσταση. Όμως ζούμε σε μια κοινωνία που τα πάντα πληρώνονται. Η βιομηχανία του σεξ είναι από τις μεγαλύτερες στην διεθνή οικονομία κι όλοι μας, ΟΛΟΙ, είμαστε πελάτες της. Ακόμα και το φόρουμ παρέχει πρόσβαση σε εξαιρετικά e shops (από τα οποία πληρώνεται) και καλά κάνει. Δεν καταλαβαίνω τι κόλλημα υπάρχει. Και φυσικά από ένα τέτοιο φόρουμ, εγώ περιμένω να ενημερωθώ, τι γίνεται και που, πόσο κοστίζει, τι νέο κρέας κυκλοφορεί στην αγορά και όλα τα συναφή. Αισθάνομαι πολύ καλά που ανάμεσα στους συνομιλητές μου στο φόρουμ υπάρχουν και εξαιρετικοί επαγγελματίες οι οποίοι μπορούν να φανούν χρήσιμοι, να μεταφέρουν εμπειρία και να μας διαφωτίσουν σε πολλά θέματα. Φυσικά θα υπάρχουν και κακοί επαγγελματίες. Αλλά, όπως στην πόκα, αν δεν πληρώσεις δεν θα μάθεις. Προσωπικά δεν ζητώ από κανέναν να με διαφυλάξει από τίποτα. Το να κρίνουμε και να απομακρύνουμε (με έμμεσο ή άμεσο τρόπο) μέλη του φόρουμ ανάλογα με την επαγγελματική τους ιδιότητα μου φαίνεται αν μη τι άλλο παιδαριώδες. Το κέρδος (ποιοτικό ή ποσοτικό) προκύπτει από τις συνεργασίες όχι από τη διάλυση.


4. Η μύγα του σεξ. (ή καλύτερα η μύγα του «ορθόδοξου» σεξ). Σεξ και bdsm πάνε μαζί ή είναι άλλο το ένα και άλλο το άλλο. Η bdsmική σχέση είναι καθαρά σεξουαλική σχέση ή κάτι άλλο? Όσοι κάνουν bdsm πρέπει απαραίτητα να πηδάνε? Είναι το (mainstream) sex εκ των ων ουκ άνευ? Η αναγκαία και ικανή συνθήκη? Σεξουαλική ικανοποίηση προκύπτει μόνο όταν υπάρχει σεξ (με την συνήθη έννοια)? Το σεξ είναι προαπαιτούμενο ή σκοπός, σώνει και καλά? Εντάξει! Στο φόρουμ συζητάμε γι αυτά τα πράγματα. Αλλά κάποιοι συζητούν λιγότερο από κάποιους άλλους ή θεωρούν ότι δεν μπορούμε να έχουμε πολυφωνία στο θέμα. Λες και υπάρχει κάποιο θέσφατο. Λες και υπάρχει κάποιος κανόνας, που λέει ότι όταν κάνεις σέσσιον πρέπει να γίνεται αυτό και αυτό. Ή μέχρι εδώ είναι βανιλίστικα πράγματα και από εδώ και πέρα bdsmικά. Προσωπικά έχω ποικιλία με τις υποτακτικές και τις σκλάβες μου. Άλλες με εμπνέουν για σεξ (όπως το εννοείτε) κι άλλες όχι. Δεν θεωρώ ότι υπάρχουν κανόνες σε αυτό. Διάβασα αρκετούς που υπερασπίζονται σφόδρα τη σεξουαλικότητά και την «ικανότητα» των Μάστερ. Καλά κάνουν. Άλλοι πάλι σιωπούν. Καλά κάνουν και αυτοί. Ας μεταφέρουμε όμως το θέμα σε κάπως επαγγελματικό επίπεδο. Οι επαγγελματίες Masters k Mistresses διαφέρουν σε κάτι από τις κοινές πουτάνες ή όχι? Θέλω να πω, αν πληρώσεις κάποιον για να σου ικανοποιήσει τις bdsmικές σου ανάγκες θα γαμίσεις κι από πάνω? Θεωρώ το ερώτημα συναφές με τη μύγα του σεξ και αν απαντήσουμε σε αυτό, μπορούμε να πούμε ότι κάναμε μια καλή αρχή.

Μάλλον κούρασα. Μπορείτε να τοποθετηθείτε, να επισημάνετε και να σχολιάσετε αυτές ή άλλες μύγες (σκέφτομαι τώρα κάπως βιαστικά την μύγα της συναίνεσης, την μύγα του safety word, την μύγα του πόσο «σκλάβος» είναι ο σαδιστής???, την μύγα της πολυγαμικότητας κλπ).

Μπορείτε επίσης να τις σκοτώσετε ή να τις ταΐσετε, κατά βούληση.

Πάντως να ξέρετε: οι ταϊσμένες μύγες πιο δύσκολα ξεφεύγουν από τη μυγοσκοτώστρα.. lol




...

 

tortures for flies No 1...










...

 

Απάντηση: Οι "μύγες" του bdsm

Η μύγα του gay ρε παιδιά!!!
Την ξεχάσατε? Την έχουν πάρα πολλοί straight!
Πόσους εδώ μέσα δεν έχετε δει να ξεκινάνε ένα μήνυμα λέγοντας .... αν και δεν είμαι gay!
Εγώ πάλι ως γνήσιος gay έχω τη μύγα του straight!

 

re: Οι "μύγες" του bdsm

Επίσης ανεβάζει την πολαρόιντ στο Ίντυ ώστε να κινητοποιηθούν και οι λοιποί δημοκράταροι Nazijäger.

Το ενδεχόμενο να σβερκώσει ο αγενέστατος τον μπαρμαν, ίσως είναι -τεντερ τελικά, κρίνεται ως απίθανο, ναι; Κακώς, διότι αυτή ακριβώς θα είναι η ενδεικνύμενη αντίδραση ενός συνεπή αναρχικού ως οποίος θα γράψει στα @@ του και τους 'αγανακτισμένους' πελάτες. Οι οποίοι δεν θα αντιδράσουν- αν είχαν ανάκαρα θα το κάμαν αμοναχοί και δεν θα εμπιστευόταν την αντιπροσωπευτική εξουσία.

 

re: Οι "μύγες" του bdsm

Το πρόβλημα, βέβαια, είναι ότι οι θαμώνες μαζεύονται σε εκείνο το μπαρ ακριβώς επειδή ξέρουν ότι δεν θα τους ζαλίζουν διάφοροι τον έρωτα με τα ίδια και τα ίδια μ@$$΅$%σμένα θέματα που τους κυνηγάνε εκεί απέξω. Οπότε μάλλον θα δώσουν ένα χεράκι στον μπάρμαν για να ησυχάσουν.

Και σου επαναλάμβάνω, μαύρε, δεν είμαι δημοκράτης, πρακτικός άνθρωπος είμαι. Και για τις μύγες υπάρχουν μυγοσκοτώστρες*.

*το ignore, μην παρεξηγιόμαστε.

 

Απάντηση: Re: Οι "μύγες" του bdsm

εγώ πάντως τις λυπήθηκα τις μυγούλες αυτές... 

 

Re: Απάντηση: Οι "μύγες" του bdsm

ετσι ετσι...

V επικροτεις και χειροκροτεις την λογοκρισια συγχρονως..

 

re: Οι "μύγες" του bdsm

Ένα πράγμα έχω να πώ εγώ.
Όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται, όποιος έχει τη σφίγγα σφίγκεται, και όποιος έχει την πεταλούδα να την επιτρέψει αμέσως γιατί δεν κάνει να παίζουμε με μαχαίρια.

 

re: Οι "μύγες" του bdsm

Σωστός... 

ps:Όποιος έχει την μύγα να την αφήσει να φύγει ...οι απρόσεκτες και επιπόλαιες Μύγες πιάνονται και σκοτώνονται.

 

Απάντηση: Οι "μύγες" του bdsm

 

Απάντηση: Οι "μύγες" του bdsm

από την αρχή της δημιουργίας του νήματος δεν κατάλαβα τις προθέσεις και το σκοπό του νηματοθέτη... συνεχίζω να μην καταλαβαίνω...

 

Απάντηση: Οι "μύγες" του bdsm

Αν μου επιτρέπεις-μια ιδέα δική μου καθότι εμένα και μου άρεσε το νήμα(άσχετο που δεν βρήκε την ανταπόκριση που νομίζω ότι του άξιζε) και παράλληλα θαύμασα τον τρόπο που τέθηκε!
Λίγες σκόρπιες ιδέες :

Ενα κλασικό φαινόμενο στις περισσότερες ανθρώπινες προσωπικότητες είναι να ενοχλούνται(οι προσωπικότητες) με πράγματα που δεν καταλαβαίνουν και δεν κατανοούν. Αυτό το φαινόμενο με την σειρά του γεννά ζήλια κακεντρέχεια ακόμα και ζηλοφθόνεία κάποιες φορές.
Στις μικρές κλειστές κοινωνίες αυτό το φαινόμενο μπορεί να "συγκεντρωθεί" σε τάσεις οι οποίες κάποιες φορές έχουν να κάνουν και με την ανάγκη μας για ασφάλεια και να νιώσουμε "καλά"-αποδεκτά μέλη της εκάστοτε κοινότητας-κοινωνίας.Καταλήγουμε να λειτουργούμε με does και doesnt - θάλεγα εδώ ότι κλασικό παράδειγμα είναι ο χλευασμός που εισπράττουν άνθρωποι και ιδέες που είναι έξω απ τα κλασικά-αποδεκτά πρότυπα  

εξέρεση αποτελούν τάσεις,ιδέες,μέλη που είναι προκλητικές-προσβλητικές όπου εδώ τα παραπάνω δεν ισχύουν και θα έλεγα απλά ότι κάποιοι τα θέλει ο κώλος τους:nod: