Οι ορμόνες της ευτυχίας Ενδορφίνες.

https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/subspace.4896/page-4#post-570483

https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/subspace.4896/page-4#post-570487


Ενδορφίνες και αδρεναλίνη, τι λέει στην πραγματικότητα η επιστήμη.

Τα ακόλουθα αποτελούν απάντηση σε αυτό το άρθρο: https://***.com/users/2529856/posts/1968359

το οποίο είχε αρχικά δημοσιευθεί εδώ: tp://friskybusinessboutique.com/news/blog/the-endorphin-levels-in-bdsm-a-short-primer-on-sending-a-submissive-into-hyperspace ht

Βασικά, το άρθρο υποστηρίζει ότι οι ενδορφίνες απελευθερώνονται σε ξεχωριστά «φορτία» και ότι το σώμα χρειάζεται περίπου 10 λεπτά για να τροφοδοτήσει το φορτίο προτού να μπορεί να το απελευθερώσει ξανά. Στη συνέχεια,προτείνει μια μέθοδο στην οποία ο bottom δέχεται σκληρά χτυπήματα με διαλείμματα των 10λεπτών, ώστε να φτάσει σε όλο και περισσότερο υψηλά επίπεδα ενδορφινών μέχρις ότου να επιτευχθεί μία κατάσταση ευδαιμονίας. Ισχυρίζεται επίσης με ποιο τρόπο η έκλυση αδρεναλίνης ισορροπεί την έκλυση ενδορφινών και δίνει οδηγίες για το πώς να ελαχιστοποιηθεί η απελευθέρωση της αδρεναλίνης και να μεγιστοποιηθεί η απελευθέρωση ενδορφινών(η οποία υποτίθεται ότι είναι ο στόχος).

Υπάρχουν δύο διαφορετικά θέματα με το εν λόγω άρθρο. Το πρώτο είναι ότι ισχυρίζεται ότι όλα αυτά βασίζονται στην επιστήμη. Το δεύτερο ζήτημα είναι εάν τα γεγονότα που περιγράφει μπορούν πραγματικά να λάβουν χώρα κατά τη διάρκεια μιας SM σκηνής σε έναν bottom. Θα εξετάσω εδώ το πρώτο θέμα μόνο. Όσον αφορά το δεύτερο θέμα, υπάρχουν άφθονες καταθέσεις από καταστάσεις αλλοιωμένης συνείδησης που συμβαίνουν στον bottom κατά τη διάρκεια της SM σκηνής. Ωστόσο, η φυσιολογική βάση αυτών των καταστάσεων της συνείδησης, η αξία τους και οι καλύτεροι τρόποι για την επίτευξή τους είναι ιδιαίτερα αμφισβητήσιμη.

Είμαι ένας νευρολόγος ο οποίος έχει κάνει έρευνα για τον πόνο για αρκετές δεκαετίες. Ειδικότερα,έχω ερευνήσει την έκλυση ενδορφινών σε αρουραίους. Με βάση τις γνώσεις μου, πρόκειται να υποστηρίξω ότι το προαναφερθέν άρθρο δεν έχει καμία απολύτως επιστημονική βάση. Το ζήτημα της έκλυσης ενδορφινών είναι εξαιρετικά περίπλοκο, γι αυτό λοιπόν πρόκειται να συνοψίσω εδώ τα σημαντικότερα σημεία για την παρούσα συζήτηση.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να εξηγήσω είναι τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό. Το αίμα είναι εξαιρετικά τοξικό για τους νευρώνες, οπότε υπάρχει ένα εμπόδιο μεταξύ των τριχοειδών αγγείων που τροφοδοτούν τον εγκέφαλο με οξυγόνο και θρεπτικές ουσίες και το νευρικό ιστό. Οι περισσότερες ουσίες δεν μπορούν να διαπεράσουν τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό, χωρίς την «άδεια» των κυττάρων προστασίας που τον σχηματίζουν. Ειδικότερα, οι ενδορφίνες, η αδρεναλίνη και άλλες ορμόνες που εκκρίνονται στο αίμα δεν διασχίζουν το φράγμα αυτό, πράγμα που σημαίνει ότι οι ποσότητες των ενδορφινών και αδρεναλίνης στο αίμα δεν έχουν καμία συνέπεια στο μυαλό. Αυτές οι ουσίες θα πρέπει να εκλυθούν μέσα στον εγκέφαλο για να προκαλέσουν οποιαδήποτε αλλαγή στη διάθεσή σας ή στη συνείδησή σας.

Δεύτερον, ίσως φαντάζεστε τις ενδορφίνες ως μία μορφή σούπας που κατακλύζει όλο τον εγκέφαλο. Αυτό είναι εντελώς λάθος. Οι ενδορφίνες απελευθερώνονται από πολύ συγκεκριμένες νευρικές οδούς και επηρεάζουν μόνο πολύ μικρές περιοχές του εγκεφάλου. Αυτό σημαίνει ότι η επίδραση των ενδορφινών εξαρτάται από ποιο σημείο του εγκεφάλου απελευθερώνονται. Για παράδειγμα, η έκλυση ενδορφινών σε μια μικρή περιοχή του στελέχους του εγκεφάλου που ονομάζεται πυρήνας αναστέλλει τον πόνο, η απελευθέρωσή τους στον επικλινή πυρήνα παράγει μια κατάσταση ευδαιμονίας,που προκαλείται από τη ντοπαμίνη, η απελευθέρωσή τους στη νήσο του Reil παράγει θετικά συναισθήματα και ούτω καθεξής.

Τρίτον, αυτό που ονομάζω έως τώρα "ενδορφίνες" είναι στη πραγματικότητα μια συλλογή από περίπου 40 διαφορετικά πεπτίδια που κωδικοποιούνται από τρία διαφορετικά γονίδια και ταξινομούνται σε τρεις διαφορετικές οικογένειες: οι ενδορφίνες, οι εγκεφαλίνες και οι δυνορφίνες. Οι ενδορφίνες και οι εγκεφαλίνες δεσμεύονται στους μι και δέλτα υποδοχείς οπιοειδών, ενώ οι δυνορφίνες δεσμεύονται σε κάπα υποδοχείς οπιοειδών. Και οι τρεις υποδοχείς παράγουν αναλγησία (που σημαίνει «μείωση του πόνου»), αλλά μόνο οι μι και οι δέλτα υποδοχείς παράγουν ευφορία (αίσθημα της ευχαρίστησης και της ευημερίας). Οι υποδοχείς κάπα, αντιθέτως, παράγουν δυσφορία, μια βαθιά δυσάρεστη αίσθηση του να είσαι άρρωστος και δυστυχισμένος. Ως εκ τούτου, δεν θα οδηγήσει σε μια κατάσταση ευδαιμονίας η έκλυση όλων των "ενδορφινών". Όπως οι ενδορφίνες και οι εγκεφαλίνες, οι δυνορφίνες εξίσου απελευθερώνονται από τον πόνο, ιδιαίτερα όταν συνοδεύονται από αγωνία. Αυτό μπορεί να συμβεί, για παράδειγμα, σε ένα δυσμενές κοινωνικό περιβάλλον ή σε δυσάρεστες καταστάσεις τις οποίες δεν έχουμε κανέναν έλεγχο.

Τώρα, πηγαίνοντας πίσω σε αυτό το κείμενο, δεν είναι αλήθεια ότι οι ενδορφίνες απελευθερώνονται σε "φορτία" και ότι το σώμα χρειάζεται 10 λεπτά για να εφοδιάσει το φορτίο μόλις εκλυθεί. Από ό, τι έχω πει πιο πάνω μπορείτε να συμπεράνετε ότι αυτό είναι μία πάρα πολύ αφελής και απλοϊκή άποψη για κάτι, που στην πραγματικότητα είναι ένα εξαιρετικά πολύπλοκο σύστημα. Η τελική επίδραση στην κατάσταση της συνείδησής μας και στη διάθεσή μας, θα εξαρτηθεί από το αν έχουν εκλυθεί ενδορφίνες, εγκεφαλίνες ή δυνορφίνες, και το πιο σημαντικό, σε ποιο σημείο του εγκεφάλου. Δεδομένου ότι τα επίπεδα των ενδορφινών στο αίμα δεν επηρεάζουν τον εγκέφαλο, για να μελετήσουμε την απελευθέρωση των ενδορφινών πρέπει να έχουμε μια τεχνική που θα επιτρέπει να τις ανιχνεύσει μέσα σε ένα ζωντανό εγκέφαλο. Όσο απίστευτο και αν φαίνεται, αυτό πραγματοποιήθηκε από έναν επιστήμονα που ονομάζεται Jon-Kar Zubieta. Χρησιμοποιώντας τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (ΡΕΤ), κατάφερε να μετρήσει την πρόσδεση ενός οπιοειδούς φαρμάκου, του carfentanil, στους μι υποδοχείς οπιοειδών. Έχει εκδώσει μια σειρά από έγγραφα που χρησιμοποιούν αυτήν την τεχνική (μερικά από αυτά υπάρχουν σε λίστα στο τέλος) που δείχνουν σε ποιο σημείο του εγκεφάλου απελευθερώνονται οι ενδορφίνες (στην πραγματικότητα, που δεσμεύονται από τους υποδοχείς οπιοειδών, εκτοπίζοντας το carfentanil) κατά τη διάρκεια του πόνου ή κάποιων συγκεκριμένων συναισθηματικών καταστάσεων. Δυστυχώς, δεν είχε μελετήσει μαζοχιστές οι οποίοι δάρθηκαν ώσπου να γίνουν λιώμα σε μια SM σκηνή. Δεν υπάρχει καμία ένδειξη στις μελέτες του, ότι οι ενδορφίνες απελευθερώνονται σε "φορτία", ή ότι τα φορτία πρέπει να αναπληρώνονται κάθε 10 λεπτά. Αυτό, επίσης, δεν συμφωνεί με όσα γνωρίζουμε για τους μηχανισμούς με τους οποίους οι ενδορφίνες που συντίθεται και απελευθερώνονται.

Τι γίνεται με την αδρεναλίνη; Στην πραγματικότητα, ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί αντ' αυτής μια παρόμοια χημική ένωση την νοραδρεναλίνη (συχνά ονομάζεται νορεπινεφρίνη ή απλά ΝΕ). Η νοραδρεναλίνη κάνει πολλά πράγματα στον εγκέφαλο - και πάλι, ανάλογα με το πού εκλύεται και ποιοι από τους τόσους πολλούς υποδοχείς ενεργοποιούνται. Είναι αλήθεια, ωστόσο, ότι η ΝΕ απελευθερώνεται στο νωτιαίο μυελό αναστέλλοντας τον πόνο. Αυτό οδηγείται από μία νευρωνική οδό που ξεκινά από διάφορα μέρη του εγκεφαλικού στελέχους (τους ονομαζόμενους πυρήνες Α5, Α7 και τον υπομέλανα πυρήνα) και, στη συνέχεια, απλώνεται προς τον νωτιαίο μυελό. Οι πυρήνες Α5, Α7 και ο υπομέλας πυρήνας ενεργοποιούνται από το στρες κατά την αντίδραση fight or flight, η οποία είναι ευρέως γνωστό πως δημιουργεί αναλγησία. Έτσι, η αδρεναλίνη μπορεί να συμπληρώσει τις ενδορφίνες για να μειώσει τον πόνο κατά τη διάρκεια μιας SM σκηνής.

Το πώς όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί αφορούν μια SM σκηνή είναι εικασίες. Δεν γνωρίζω για τυχόν επιστημονικές μελέτες που να έγιναν σε Σαδομαζοχιστές, αν και θα ήταν συναρπαστικό να γίνουν. Αλλά από την άποψή της πολυπλοκότητας των συστημάτων αυτών, το πόσο διαφέρουν από άτομο σε άτομο και το πόσο έντονα επηρεάζονται από τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και το περιβάλλον, μπορούμε να υποθέσουμε ότι δεν υπάρχει μια απλή φόρμουλα για να προκαλέσει την απελευθέρωση ενδορφινών ή αδρεναλίνης σε ένα πρόσωπο. Ο Top δρα βάσει εμπειρίας, ενστίκτου, ενσυναίσθησης και παρατήρησης και όχι βάσει οδηγιών, διαβάζοντας τον bottom πολύ προσεκτικά και να παραμένει στην ασφαλή πλευρά όταν προκαλεί καταστάσεις αλλοιωμένης συνείδησής στο μυαλό ενός bottom. Παίζουμε με τη φωτιά εδώ, και παρόλο που τα πράγματα μπορεί να φαίνεται ότι πηγαίνουν όλα κατ’ ευχήν κατά τη διάρκεια μιας σκηνής, κανείς δεν ξέρει τι απρόβλεπτες συνέπειες που μπορεί να έχει στο μέλλον.

Τranslation credits to Θρυαλλίς.