Οι ορμόνες της ευτυχίας Ενδορφίνες.

δες την πιο κάτω απάντηση μου...  

 

Να παραπονεθείς στα cheesecake σοκολάτας..........

 

οχιιιιιιιιιιιι....... οχιιιιιιιι τα cheesecake σοκολάταααααααααςςςςςς.......     

 

οοοοοοοοοοο ναι....

 

να ελέγξεις, σε πρώτη φάση, πιθανή διαταραχή στους τσηζκεϊκοαναστολείς, και μετά στους υποδοχείς νορτσηζκεϊκίνης

 

είναι σε πολύ υψηλά επίπεδα.... άστα...

 

@kostas master εσυ τι συμφωνείς;;;; ε;;; ε;;;;     

 

ΦίλεDom M,

Κατά την γνώμη μου τo subspace και γενικότερα η προσέγγιση αλλαγμένων ή ποιοτικά αλλαγμένων καταστάσεων συνείδησης γίνεται σήμερα με πρακτικές που τις έχουμε πάρει από την γιόγκα (δεν έχουν όμως κανένα μεταφυσικό στοιχείο – ή μπορεί να έχουν όχι όμως κατ΄ ανάγκην).

Ουσιαστικά είναι ασκήσεις υπεροξυγόνωσης που συνοδεύονται από απόλυτη ακινησία (προσπαθείς να αναπνεύσεις όσο περισσότερο οξυγόνο μπορείς σε απόλυτη ακινησία) και που οδηγούν σε μία πολύ-πολύ βαθιά χαλάρωση.

Η παραπάνω άσκηση δεν αρκεί από μόνη της να σε φέρει σε αλλαγμένες ή ποιοτικά αλλαγμένες καταστάσεις συνείδησης πρέπει να υπάρχει και μία πνευματική προοπτική (αυτοκάθαρση, αυτοπραγμάτωση κλπ.) και κυρίως μία βαθιά πίστη ότι μπορείς να καταφέρεις κάτι τέτοιο (όχι κατ’ ανάγκη θρησκευτική πίστη, γενικά μία πίστη ότι μπορείς να προσεγγίσεις μία τέτοια κατάσταση συνείδησης).

Η μετάβαση σε μία τέτοια κατάσταση συνείδησης γίνεται κατ’ αρχήν με τρόπο «παθητικό» δηλαδή δεν είναι απόλυτα ελεγχόμενη από πνευματικής απόψεως, όμως μπορούμε να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες συνθήκες ώστε να δώσουμε μία σοβαρή πιθανότητα να συμβεί (παθητικό-ενεργητική διαδικασία) και έχει σχεδόν πάντα θετικά αποτελέσματα.

Εάν κάποιος ακολουθήσει την παραπάνω διαδικασία, αυτή αρχίζει να αποδίδει μετά από 30-60 λεπτά άσκησης (μετά από τότε, και στο επόμενο χρονικό διάστημα, αρχίζουμε να μιλάμε για δυνατότητα προσέγγισης μιας τέτοιας κατάστασης συνείδησης σε συνθήκες πολύ-πολύ βαθιάς χαλάρωσης)

Βέβαια θέλει καθημερινή άσκηση και πάλι τα αποτελέσματα θα έρθουν με τον χρόνο (βδομάδες) γιατί ούτε την ακινησία που θέλει μπορεί να την καταφέρει κάποιος από την αρχή ούτε και το βαθμό υπεροξυγόνωσης που χρειάζεται ούτε και την πολύ-πολύ βαθιά χαλάρωση.

Η παραπάνω τεχνική προέκυψε προκειμένου να υποκατασταθεί η χρήση μιας ουσίας τύπου LSD ή μεσκαλίνης ή μίας ανάλογης ουσίας (ουσίες που βέβαια που είναι παράνομες και δεν συνίσταται η χρήση τους) οι οποίες όμως επιδρούν κατευθείαν στον εγκέφαλο και επηρεάζουν σοβαρά την λειτουργία του και μέσω των οποίων γνωρίσαμε για πρώτη φορά σε μεγάλο βαθμό τις αλλαγμένες ή ποιοτικά αλλαγμένες καταστάσεις συνείδησης.

Αυτό συνέβη την 10ετία του 1960 όταν η χρήση αυτών των ουσιών έγινε από έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων με μία προοπτική αυτογνωσίας και υπό συνθήκες πίστης για την δυνατότητα μιας βαθύτερης δυνατότητας πνευματικής διερεύνησης, και όχι απλώς σαν ναρκωτική ουσία, και προέκυψε αλλά και συνδυάστηκε από τα σχετικά επιστημονικά πειράματα και εργασίες πού έγιναν στο LSD και τις σχετικές ουσίες.

Τώρα υπάρχει το ενδεχόμενο να υποκαταστήσουμε το LSD ή την μεσκαλίνη με τις ενδορφίνες και λοιπές σχετικές ουσίες που εκλύονται σε ένα BDSM παιχνίδι, αλλά πάντα σε συνδυασμό με πολύ-πολύ βαθιά χαλάρωση, πνευματική προοπτική και μεγάλη πίστη ?

Εξυπακούεται ότι τις ενδορφίνες δεν τις αντιμετωπίζουμε σαν ουσίες που κάνουν μαγικά ή επιδρούν κατευθείαν εγκέφαλο σαν το LSD ή και κάνουν τρελά πράγματα ή εκκρίνονται με χρονοδιακόπτη (κάθε δέκα λεπτά) κλπ.

Όμως ήδη είμαστε σε μία προοπτική να υποκαταστήσουμε αυτές τις ουσίες που επιδρούν κατευθείαν εγκέφαλο σαν το LSD με πιο ήπιες τεχνολογίες που επιδρούν έμμεσα.

Εάν υποθέσουμε μία έκρηξη ενδορφινών που μπορεί να συνδυαστεί και να υποβοηθήσει αυτά που ανάφερα παραπάνω (πολύ-πολύ βαθιά χαλάρωση, πνευματική προοπτική(π.χ. willing servitude) και μεγάλη πίστη) τότε θεωρώ ότι μπορεί να διερευνηθεί σαν δυνατότητα (δεν αποκλείεται ούτε θεωρείτε και βέβαιο).

Βέβαια δεν μιλάμε για ένα συνηθισμένο BDSM παιχνίδι αλλά κάτι σαν BDSM – γιόγκα – επιστημονικό πείραμα, που θα πρέπει να σχεδιαστεί ανάλογα και να εκτελεστεί πολύ προσεκτικά και πάνω από μία φορά.

Είναι λοιπόν είναι στην κρίση (και κυρίως στην φαντασία) του καθενός αν μπορεί να σχεδιάσει και να εκτελέσει ένα τέτοιο πείραμα που να πληροί όμως όλες τις παραπάνω προϋποθέσεις και τότε να δούμε τι μπορεί να συμβεί.