Οι Masters... ένας δρόμος με πολλές λακούβες

Re: Απάντηση: Οι Masters... ένας δρόμος με πολλές λακούβες

lol, δε διαφωνώ... άλλωστε, εδώ Ελλάδα  

Ξέρεις πολύ καλά οτι για ορισμένους είναι εξαιρετική τιμή αυτός ο τίτλος και το θεωρούμε καθήκον να το προστατεύουμε από ανθρώπους που θέλουν να τον αμαυρώσουν.

Ο καθένας όπως στρώνει θα κοιμηθεί... Από κει και πέρα, προσωπικά ψάχνω πολλά περισσότερα στην σκλάβα μου από μια πίπα ή ένα καλό κρεβάτι...

Ναι MasterPerris, ξέρω... δεν το κάνουν όλοι, αλλά ορισμένοι σίγουρα το κάνουν. Από κει και πέρα, προσωπικά δε θα το έκανα γιατί δεν έχω ιδιαίτερες γνώσεις οικονομικών, αλλά όπως ισχύει και αυτό, ισχύει και το αντίστοιχο αν ο σκλάβος έχει πτυχίο οικονομολόγου και διαχειρίζεται τα οικονομικά του Αφέντη του.

Και αυτό γιατί θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει; Οι προσωπικές αναζητήσεις του καθενός είναι το ζητούμενο αγαπητέ, όχι το τι κάνει στο κρεβάτι του  

Με τη χρήση της λογικής φίλτατε... Και κυρίως με τον ίδιο τρόπο που θα έμπαινες στη μέση μιας σκηνής αν κάποιος Κ δε σεβόταν το safe word του υ κατά τη διάρκεια ενός play party.

Ας συμφωνήσουμε στο οτι διαφωνούμε, άλλωστε αλλιώς τα βλέπουμε τα πράματα...

 

Re: Απάντηση: Οι Masters... ένας δρόμος με πολλές λακούβες

Θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω. Νιώθω απέραντο σεβασμό και εκτίμηση για τους Μάστερς του χώρου, που φέρουν επάξια τον τίτλο τιμής, που τους έχουν απονείμει οι όμοιοί τους.

Και πάλι θα διαφωνήσω και θα ταχθώ υπέρ της άποψης του Master_Spiler. Από μια γκάμα ατόμων που επιδεικνύουν διάφορες συμπεριφορές και προσεγγίσεις, από τις οποίες οι περισσότερες βρίσκονται περίπου στο μέσον και ελάχιστες ισορροπούν στα δύο άκρα της γκάμας, θα μου επιτρέψετε να απομακρύνομαι από κάθε είδους μετριότητα και να επιθυμώ το ιδεώδες αντί του χείριστου (ή του χοίριστου).

Δεν είπε αυτό ο Master_Spiler. Είπε ότι κάποιος ο οποίος δεν έχει τακτοποιήσει την ζωή του, δεν μπορεί να τακτοποιήσει την ζωή κανενός άλλου. Προσωπικά, αν ήμουν σε 24/7, δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα έδινα την διαχείριση των οικονομικών μου στον Αφέντη μου. Είμαι εξαιρετικά σπάταλη και γενναιόδωρη, δεν έχω την ικανότητα να διαχειρίζομαι τα οικονομικά μου.

Μήπως κρίνετε εξ ιδίων τα αλλότρια; Γνώρισα αρκετούς Μάστερς που απολάμβαναν άλλου είδους ενδοσκοπήσεις - και βυθομετρήσεις. Το βάθος των απόκρυφων σημείων μας είναι πεπερασμένο εξάλλου...

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Οι Masters... ένας δρόμος με πολλές λακούβες

@Master_Spiler, δεν μπορείς να ξέρεις αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε (τουλάχιστον σε όλα τα άνωθεν), γιατί στο ποστ μου δεν έγραψα τι θεωρώ εγώ σωστό και τί λάθος για τους μάστερ, απλά σου έγραψα τι συμβαίνει στην πραγματικότητα σε ένα ποσοστό 70% περίπου με τους μάστερ στο Ελληνικό χώρο του bdsm.

 

@MasterPerris: προφανώς τότε πιθανώς και να παρερμήνευσα, ο τρόπος πάντως που το είπες, μου φάνηκε οτι διαφωνούμε... Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι κακό ούτε το να συμφωνούμε, ούτε και το να διαφωνούμε.  

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Οι Masters... ένας δρόμος με πολλές λακούβες

@dora_salonica, καλά κάνεις και νιώθεις απέραντο σεβασμό στους μάστερ που είναι άξιοι σαν μάστερ, και εγώ σέβομαι τους άξιους μάστερ, θα μου επιτρέψεις όμως να διαφωνήσω ως προς τον τίτλο τιμής.

Κατ΄ εμέ τίτλος τιμής σε ερωτικούς χώρους μου ακούγεται κάπως. Γιατί εγώ δεν θεωρώ αξιόλογο μάστερ έναν μάστερ που θεωρεί ότι φέρει τίτλο τιμής, επειδή τον αποκαλούν οι άλλοι μάστερ, απλά εγώ θα τον θεωρούσα κομπλεξικό και ότι μάλλον έχει καβαλήσει καλάμι. Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη περί των τίτλων τιμών σε ερωτικούς χώρους.

Αγαπητή μου Δώρα, κρίνω με αυτά που έχω δει στην Ελληνική πραγματικότητα στον χώρο του bdsm, καλό θα ήταν να είναι όλα έτσι όπως θα θέλαμε όσοι πραγματικά δεν μπορούμε να αποφύγουμε το bdsm, αλλά δυστυχώς η πραγματικότητα δεν είναι έτσι όπως θα θέλαμε.

Την καλησπέρα μου!

Φιλικά,
MasterPerris

 

@dora
αγαπητή απαισιοδοξο δεν το λες ακριβώς...
απλα Μαστερ ετσι οπως τους
εννοει στο ποστ του ο αγαπητος Spiler πλεον βλεπεις λιγους..
αλλα καλους!
μου θυμηζει μια εποχη που το βδσμ ειχε ουσια πραγματικη και δεν ηταν
όλα οτι φαμε οτι πιουμε και οσα αρπαξει το χερι η οτι αλλο του καθενος.
Συμφωνω απολυτα με οσα ειπε ο αγαπητος μου φίλος.
((σου χρωσταω μερικα χιλιαδες ρεπ για καποιο ποστ σου σε αλλο νημα...))
φιλικα παντα

LD

 

MasterPerris
Τ ότι ζούμε σε μιαν εποχή όπου είναι αδύνατον σχεδόν να λειτουργήσουν οι Κοινότητες με βάση τη διαμόρφωση, την αποδοχή και το σεβασμό κάποιων αξιών το γνωρίζουμε όλοι. Ζούμε σε έναν πολιτισμό αρπαγής και κιβδηλων αξιώσεων. Αξιωνω το τάδε γιατί απλά μπορώ να χρησιμοποιήσω τη δύναμη που προσωρινά έχω για να το κάνω. Καμμιά έγνοια και καμμιά αναρωτηση. Δεν είμαι ούτε παρελθοντολατρης, ούτε όμως προοδολαγνος. Θα δείξει, θα χρειαστεί υποθέτω να ζήσουμε μια σημαντική καταστροφή για να βρούμε το μέτρο και να μάθουμε απο όλα όσα πετύχαμε και όσα καταστρεψαμε τον τελευταίο αιώνα. Θέλω απλά να πω πως η λογική του τίτλου τιμής μπορει να σου φαίνεται αναχρονιστικη και τελείως αταιριαστη με την κουλτούρα του ναρκισσισμου και του άγριου καπιταλισμού όπου ζούμε και σκεφτόμαστε - κι εμένα μου φαίνεται- αλλα αναγνωρίζω πως φαίνεται έτσι απο τη θέση που βλέπω τα πράγματα. Απ την άλλη πρότεινε εσυ έναν πιο σύγχρονο τροπο για να προστατευτούν οι άνθρωποι απο τις επιθυμίες τους. Κι επειδή αναφερόμαστε κυρίως στην bdsm σκηνή εδώ σε προσκαλώ να το σκεφτείς για κάθε είδος ερωτικης σχέσης. Η διάσταση Κ/υ είναι αναποσπαστη διάσταση κάθε σχέσης και κυρίως κάθε ερωτικης σχέσης. Η έννοια του ´φοραω παντελονιά ´ είναι ένας τέτοιος τίτλος, χωρίς έναν κώδικα που ορίζει το πλαίσιο της εμπιστοσύνης οι σχέσεις δεν λειτουργούν. Αν δεις τους χειρισμούς του Ομπάμα στις διεθνείς σχέσεις αυτή τη στιγμή σηματοδοτούν ακριβώς αυτή την αναγνώριση, ότι δίχως αξιοπιστία, η καταστροφή είναι αναπόφευκτη.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Οι Masters... ένας δρόμος με πολλές λακούβες

Η ελπίδα και η αισιοδοξία είναι χαρακτηριστικά της κάθε γυναίκας. Ας τα διατηρήσουμε. 

Ουσιαστικά, ο δρόμος ενός Μάστερ - παρεμπιπτόντως θα ήθελα να επικροτήσω και το ποστ της assassina - πέραν των δεξιοτήτων διαχείρισης που απαιτούνται, ηθικά οφείλει να ακολουθεί μόνο ένα motto, αυτό της δικής σου υπογραφής:

But I, being poor, have only my dreams;
I have spread my dreams under your feet;
Tread softly because you tread on my dreams.
~William Butler Yeats~

Αυτό θα έπρεπε να βρίσκεται πάνω από το κρεβάτι κάθε Μάστερ. Και αν δεν το ακολουθεί, είθε οι Ερινύες να μην τον αφήνουν να κλείνει μάτι...

Είναι δυστυχώς και η δική μου πεποίθηση τα τελευταία χρόνια, ότι αυτό είναι αναπόφευκτο, με τα δεδομένα που έχουμε στη διάθεσή μας αυτή τη στιγμή.

Όταν έχω ανάγκη από ένα χέρι βοήθειας ή μία συμβουλή, ξέρω σε ποιον να απευθυνθώ. Σίγουρα δεν είναι οι καβαλημένοι, ούτε οι ιδιοτελείς. Είναι αυτοί που έχουν αποδείξει την εντιμότητά τους και τις γνώσεις τους και την σταθερότητά τους μέσα σε ένα μπιντιεσεμικό πλαίσιο. Όταν αρχίσουμε να προσεγγίζουμε κάποιον, κι εκείνος μας προσφέρει το χέρι του, ή απλά το αυτί του - και όχι την ψωλή του - αυτός ο Μάστερ έχει φτάσει επάξια στον χώρο της τιμής, μέσα στον δικό μας ευαίσθητο ερωτικό χώρο.

 

Απάντηση: Οι Masters... ένας δρόμος με πολλές λακούβες

Αγαπητή assassina διάβασα με προσοχή τα όσα έγραψες στην καταχώρησή σου. Στην ουσία δεν διαφωνώ σε κάτι μαζί σου.Θεωρώ άτοπο όμως το να μπούμε σε μία διαδικασία σύγκρισης για το ποίος είναι πιο εύκολος δρόμος του Master ή της slave. Άλλωστε δεν πραγματεύεται καν αυτό το παρόν νήμα. Σαφώς και ο δρόμος της slave είναι εξίσου επίπονος και τραχύς και όποιος ισχυριστεί το αντίθετο είναι εκτός λογικής. Σωστά όμως ανέλυσε ο νηματοθέτης τις δυσκολίες και τις "λακκούβες" του δρόμου πρέπει να διανύσει κάποιος για να αυτοπροσδιορίζεται σαν Master. Τώρα ως προς το θέμα του λογότυπου (και όχι δεκαλόγου) διευκρίνισα ξεκάθαρα στην καταχώρησή μου ότι προσωπικά εμένα εκφράζει και συνεπώς δεν απαιτώ από κανέναν να το δεχτεί και να το ασπαστεί. Να είσαι ΣΙΓΟΥΡΗ πάντως ότι ο άνδρας που περιγράφεται σε αυτό και σεβασμό και αγάπη προς την σκλάβα του θα παράσχει και ΑΝΔΡΑΣ πραγματικός είναι που σκέφτεται, σέβεται την γυναίκα και τον άνθρωπο, και μπορεί να δοθεί και να αγαπήσει...  

 

Απάντηση: Re: Οι Masters... ένας δρόμος με πολλές λακούβες

@MasterM, η έννοια του φοράω παντελόνια κατ΄ εμέ, δεν είναι τίτλος τιμής, γιατί απλά είναι καθήκον κάθε Αρσενικού και όχι μόνο των μαστερ του χώρου μας να τα σέβεται και όχι μόνο να τα φοράει.

Η προσφώνηση μάστερ δεν είναι τίτλος τιμής για τον χώρο μας, είναι ταμπέλα όπως και όλα τ΄ άλλα status για να ξεχωρίζουν τα "θέλω" του ενός από τα "θέλω" του άλλου που έχει διαφορετικό status. Ακόμα οι μάστερ δεν είναι Θεοί που τους αξίζουν τιμές, είναι όμως Αρσενικά και σαν Αρσενικά, πρέπει να σέβονται οι ίδιοι τα παντελόνια που φοράνε για να τους σέβονται και οι άλλοι!

Και δυο λόγια για τους μάστερ που πραγματεύεται το νήμα. Έναν μάστερ δεν τον σέρνει ποτέ το κάτω κεφάλι, γιατί τότε γίνεται σκλάβος του πουλιού του. Ένας μάστερ επιλέγει με το επάνω κεφάλι και κυριαρχεί πάντα με αυτό στο μυαλό μιας υ και έπειτα με το κάτω κεφάλι στο σώμα της.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Οι Masters... ένας δρόμος με πολλές λακούβες

Συμφωνώ απόλυτα με αυτό!

 

Απάντηση: Re: Οι Masters... ένας δρόμος με πολλές λακούβες

Έχω μια αφελέστατη ερώτηση:

Από πότε ένα είδος ενδύματος θα πρέπει να αποτελεί αντικείμενο σεβασμού για τον οποιονδήποτε, ειδικά εκτός του "χώρου";

Η θέση σας μου θυμίζει αντίστοιχες θέσεις για την ύπαρξη της γραβάτας στην αντρική γκαρνταρόμπα, όπου μια μειοψηφία επέμενε στην κατάργησή της επειδή, όπως ισχυρίζονται, "θυμίζει" κολάρο με λουρί για αυτόν που τη φοράει. Από την άλλη, η ιστορία φαίνεται να έχει διαφορετική άποψη.

Είχα την εντύπωση οτι σε έναν χώρο, όπως αυτός, τέτοιου είδους στερεότυπα δε θα είχαν τόση βαρύτητα. Μάλλον συνεχίζω να αντιλαμβάνομαι τα πράγματα με λάθος τρόπο κατά τις αναζητήσεις μου για το τι εστί το κάθε status.

Ίσως τα ράσα κάνουν τον παπά (και τον καλό Master), τελικά.