Ομοφυλοφιλία Vol1: Σύγχυση αναφορικά με την ερωτική ταυτότητα ή ελιτισμός;

Σαφώς φαίνεται να ξεκινά από ναρκισσισμό, πλην όμως όταν η προβολή ενός γίνεται σε μία ομάδα ανθρώπων (ομάδα που εκπληρώνει κριτήρια κοινά με τα αίτια του ναρκισσισμού) τότε μάλλον η λέξη ελιτισμός είναι εγγύτερα σε ό,τι θέλω να πω.

Εξάλλου δεν νομίζω ότι ελιτισμός χωρίς ναρκισσισμό υφίσταται. Γιατί θεωρεί κανείς ελίτ μία ομάδα (στην οποία προφανώς) ανήκει, αν όχι επειδή βρίσκει σε αυτή στοιχεία της δικής του ιδιοσυγκρασίας (γιατί όχι και βιολογίας) τα οποία ο ίδιος θεωρεί αξιόλογα; Εκτός αν γίνεται λόγος για άνθρωπο που δεν ανήκει στην ομάδα αυτή και παρόλα αυτά είναι snob απέναντι σε άτομα που (ομοίως με εκείνον) βρίσκονται εκτός ομάδας. Εγώ αυτόν τον αποκαλώ ξιπασμένο όμως και όχι ελιτιστή. Πιθανώς αυθαίρετη η διάκρισή μου, δεν ξέρω αν συνάδει με τα λεξικά.

Θεωρώ πως ο Πλάτων στις προαναφερθείσες παραγράφους δεν απαξιώνει τη γυναίκα αλλά πλέκει το εγκώμιο του ανδρός. Πιθανώς δεν θεώρησε καν αναγκαίο να τεκμηριώσει τη μειωμένη κοινωνική αξία της γυναίκας, καθώς στη δική του εποχή ήταν αυτονόητη - ή το έκανε σε άλλες παραγράφους που δεν έχω διαβάσει ακόμη...

 

Θα ήθελα εδώ να σημειώσω, ότι ο muscleformaster έχει δίκιο όσον αφορά τη θέση του. Και μόνο ο τίτλος είναι τουλάχιστον ατυχής. Στη θέση του πιθανόν να αγανακτούσα και εγώ, αλλά μάλλον θα αντιδρούσα διαφορετικά.

 

Ναι υπάρχουν πολλοί που στα πλαίσια της πολιτικής ορθότητας
αγανακτούν ακόμα και με τους διαδικτυακούς τίτλους. Είναι οι
γνωστοί μας «αγανακτισμένοι πολίτες» που αν τους θίξεις τα όσια
και τα ιερά και τους «γαμους» και τα «υπουργεία» θα σε "εκτελέσουν"
πρώτα ως ανορθόγραφο και μετά ως βλάστημο. Αντιδρούν το ίδιο
είτε πρόκειται για λογοτεχνία που θεωρούν ότι θίγει η θιγει την θρησκεία τους
είτε πρόκειται για κείμενο που θεωρούν ότι θίγει η θιγει την σεξουαλική τους
ταυτότητα. Προσβάλλονται με το τίποτα σαν γριές κυρίες και κάνουν
στη συνέχεια προσωπικές επιθέσεις κρατώντας την μια το λεξικό του
Μπαμπινιωτη και την άλλη την αγιαστούρα . Ενίοτε κράζουν «θα δείξω
εγώ σε όλους ποια-ος είσαι» Στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι οπαδοί
αλλά υπάρχουν και μερικοί που βγάζουν το ψωμί τους η το παντεσπάνι τους
από τέτοιου είδους συνδικαλισμούς και φυσικά το υπερασπίζονται με λύσσα.
Είναι εκείνοι με τις υψηλές διασυνδέσεις στα ΜΜΕ δήθεν ακτιβιστες αλλά καλα
βολεμενοι παλιοκεραταδες του συστήματος στην πραγματικότητα

 

@cornilios

Καμιά φορά στους τίτλους υποκρύπτεται ρατσισμός εν άγνοια ακόμη και αυτού που γράφει... Στο ή... ή μπορούν να προστεθούν πολλά ακόμη ή..ή και όχι να περιορίζεται σε δύο, διότι τότε περιορίζεται η σκέψη και το συναίσθημα και καθοδηγούνται (επιμένω οτι δεν γίνεται επίτηδες στην προκείμενη συζήτηση αλλά γίνεται). Προσεκτική ανάγνωση, (μακριά από τυχόν αισθήματα συμπαθειας ή αντιπάθειας για τη νηματοθέτιδα, προσωπικά τη βρίσκω ενδιαφέρουσα) βοηθάει να κατανοήσει κανείς όχι μόνο αυτό που εγράφηκε αλλά και την αντίδραση κάποιου άλλου. Έτσι όπως τέθηκε ο τίτλος, θα οδηγήσει τη συζήτηση είτε στο ότι η ομοφυλοφυλία είναι ελιτισμός είτε σύγχιση. Βασικά κατά τη γνώμη μου είναι τελείως αντιεπιστημονικός και υποθέτει αυθαίρετα. Αν λοιπόν ήμουν ομοφυλόφυλη, απλώς δεν θα απαντούσα διότι θα έπεφτα σε "παγίδα" και πιθανόν να έπρεπε να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας.

Αυτά. ακριβώς τα αντίστροφα από αυτά που εννόησες.

Φιλικά

 

Ακόμη και η φιλοσοφία έχει ιστορία όπως και υπόκειται στην ιστορία. Κάνεις το μεθοδολογικό λάθος κάθε εκλεκτικιστή όταν θεωρείς ανόμοιες έννοιες, που μπορεί να ομοιάζουν ίδιες, αλλά έχουν εντελώς διαφορετικό περιεχόμενο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, χρησιμοποιείς τις ερωτικές σχέσεις με το ίδιο φύλο στην αρχαία Ελλάδα και τις ταυτίζεις εννοιολογικά και ως περιεχόμενο με τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις στις σύγχρονες κοινωνίες. Όχι, δεν μπορείς να στηρίζεσαι στον Πλάτωνα όταν αναφέρεσαι σ' αυτό το θέμα σήμερα. Οι κοινωνικο-ιστορικές συνθήκες, ιδίως αναφορικά με τις σχέσεις των φύλων, είναι άρδην διαφορετικές.

Κάνεις, φοβάμαι, σε κάθε πεδίο, όπως υπέδειξε και η elfcat, λάθος ερώτηση. Αναμφίβολα οι ερευνητικές προθέσεις σου είναι άριστες, η μέθοδος έρευνας όμως λάθος. Σημειωτέον όμως, πως ο τρόπος που θέτεις, ακόμα και τα λανθασμένα, ερωτήματα, αποτελεί ενδιαφέρουσα άσκηση μυαλού.



​

 

Το νήμα επιχειρεί να αντιπαραβάλει την εκδοχή που περιγράφει στο συμπόσιο ο Πλάτων με μία άλλη που είχα εγώ κατά νου, όχι να αναζητήσει όλα τα ενδεχόμενα αίτια της ομοφυλοφιλίας, ως εκ τούτου η ανάπτυξη των αιτίων της ομοφυλοφιλίας σε εύρος μεγαλύτερο των δύο εκδοχών που εισάγονται στο αρχικό κείμενο δεν συγκαταλέγεται στα ζητούμενά μου από αυτό το νήμα.

Επίσης η διατύπωση του νήματος επιτρέπει σε οποιονδήποτε να διαταθεί πώς

α) η ομοφυλοφιλία δεν απορρέει από τον αυτοπροσδιορισμό του υποκειμένου ως εκπρόσωπου του φύλου στο οποίο δεν ανήκει (με βιολογικά κριτήρια προφανώς)
β) η ομοφυλοφιλία δεν απορρέει από κάποιο ιδιολογικό σχήμα το οποίο προάγει την ψυχοσωματική συνεύρεση ομόφυλων για οποιοδήποτε λόγο

καθιστώντας σαφές πως δεν συμφωνεί ούτε με τη μία ούτε με την άλλη εκδοχή (και πως συνεπαγωγικά συμφωνεί με κάποια τρίτη που απλώς δεν μας ενδιαφέρει να εξετάσουμε στην παρούσα συζήτηση). Σίγουρα υπάρχουν επιχειρήματα που καταρρίπτουν και τη μία και την άλλη συνθήκη και σίγουρα άπτονται του θέματος του νήματος και θα χαρώ να τα διαβάσω.

 

Χωρίς να θέλω να αντιρρήσω, δεν μπορείς να θέλεις όλα να τα στριμώξεις για να καταλήξεις κάπου. Συγνώμη που επιμένω, αλλά είναι άκομψο, ιδιαίτερα προς αυτούς στους οποίους απευθύνεσαι και σε ενδιαφέρει η άποψή τους (τους ομοφυλόφυλους).

 

Προπαιτούμενο δεδομένο, ώστε να αναπτύξει κανείς κριτήρια για την αξιολόγηση της ορθότητας ενός ερωτήματος, είναι η πληροφορία "τί αναζητά εκείνος που ρωτά;". Εν προκειμένω αυτή την πληροφορία την έχω εγώ, όχι εσύ, ως εκ τούτου δεν λαμβάνω καθόλου υπόψη τις παραπάνω διατυπώσεις.

α) Έχω ζητήσει από τους συνομιλητές μου, ήδη από το αρχικό μου post, να λάβουν υπόψη το πολιτισμικό πλαίσιο μέσα στο οποίο αναπτύχθηκαν οι θεωρίες του Πλάτωνα και να χρησιμοποιήσουν τα αποσπάσματα από το Συμπόσιο ως αφετηρία για περαιτέρω θεώρηση του ζητήματος στο σύγχρονο κόσμο.
β) Αν παρόλα αυτά μπορείς να απομονώσεις συγκεκριμένη φράση δικού μου σχολίου στην οποία διατυπώθηκε ταύτιση των ομοφυλοφιλικών σχέσεων τότε και τώρα, παρακαλώ κάνε κάποιο quote για να το συζητήσουμε.
γ) Τι εννοείς εννοιολογική και ως προς το περιεχόμενο ταύτιση δύο εννοιών; Ποια η διαφορά των κριτηρίων που εισάγεις;

Δεν υφίσταται αναγκαιότητα απολογίας.

Δεν θέλω να καταλήξω κάπου. Το νήμα ρωτά, δεν διακυρήσσει. Ρωτά αν συμφωνούν οι συνομιλητές μου με τη σκέψη που έκανα κάποια στιγμή περί ομοφυλοφιλίας ή αν συμφωνούν με τη θεώρηση του Πλάτωνα. Δεν τους απαγορεύει να διαφωνούν και με τις δύο και δεν τους υποχρεώνει να απαντήσουν.

 

Όπως λέει και ο Βέλτσος, η αδιάστατη πυκνότητα του είναι συμφύρεται με την υπονοούμενη δοξασία του υπάρχειν και την αμφίρροπη ετερότητα του έχειν. Έτσι φυλλορροεί το ενυπόστατο ιδιόπλεγμα της αυθυπαρξίας και οδηγούμεθα αφεύκτως στην μεθεκτική ταραμοσαλάτα. Και μία μπάμιες στο τέσσερα καθώς έρχεσαι.

 

Απάντηση: Ομοφυλοφιλία Vol1: Σύγχυση αναφορικά με την ερωτική ταυτότητα ή ελιτισμός;

Zεστές για κρύες κυρ Φώντα; Ολίγη φέτα να βάνω και ψωμάκι;
Το θέμα είναι ότι για να απαντήσουμε αν συμφωνούμε ή όχι με τον Πλάτωνα, πρέπει να αναχθούμε στις 153 διαφορετικές γνώμες που ο ίδιος εξέφρασε για το ίδιο ή οποιοδήποτε άλλο θέμα. Επίσης να διαχωρίσουμε πλήρως την ομοφυλοφιλία, την οποία στηλιτέυει, από την ομοφυλοφιλική παιδεραστία όπου και διακρίνεται - καθώς και ο Σωκράτης.
Με άλλα λόγια, να προσεγγίσουμε τη Θεωρία των Ιδεών σε μια από τις εκδοχές της, ορμώμενοι από την έννοια της Ομορφιάς (Αισθητική), και ταυτόχρονα να αναλύσουμε μια Παιδαγωγική αντίληψη, που συχνά χρησιμοποιείται ως (βιογραφικό) πρόσχημα για την εξύμνηση της παιδοφιλίας.
Πολλά θέματα συνάμα.
Θα μείνω σε μια παρατήρηση: Η αμφιλεγόμενη διατύπωση του θέματος, ευλόγως γεννά αντιδράσεις. Κυρίως λόγω της υπόρρητης παραπομπής στη διάζευξη φυσιολογικού/παθολογικού. Με το επιβαρυντικό ότι από τα συμφραζόμενα προκύπτει μια άδηλη θεώρηση του 'παθολογικού' με όρους βιολογίζοντες κααι όχι κοινωνιολογικούς.
Αν ισχυριστώ, σε αυτό το πλαίσιο, ότι έχω γνωρίσει πάμπολλους φυσιολογικούς πούστηδες, θα κατηγορηθώ για παραδοξολόγος. Αυτό και μόνο καταδεικνύει πως και εδώ η αξιολογία 'σοδόμισε' την αποστασιοποιημένη και νηφάλια περιγραφή.

ΥΓ Κορνήλιε τί συνέβη πάλι και σεληνιάζεσαι, ομιλώντας απρεπώς (εμμέσως έστω) και σε κυρίες;

 

Η πραγμάτευσις (σύκ!) του ζητήματος δικαιολογείται ως άσκηση φιλοσοφίας.

Σε πραγματιστική θεώρηση, η λύση είναι απλούστατη:
 

Those were the days, my friend! (πομπωδώς, από τους τρεις τενόρους)

 

Άφεριμ!