Οργή για τη δολοφονία στο κέντρο της Αθήνας

Ανδρός πεσόντος υπο αλλοδαπού, πας πολιτικάντης καπηλεύει τον.

 

Απάντηση: Re: Οργή για τη δολοφονία στο κέντρο της Αθήνας

Και οι Έλληνες μαφιόζοι τα ίδια κάνουν εξ ιδίας πείρας. Το θέμα είναι ότι είναι μαφιόζοι, όχι ότι είναι Ρώσοι ή Έλληνες

 

Απάντηση: Re: Οργή για τη δολοφονία στο κέντρο της Αθήνας

Η απάντηση στο ερώτημά σου είναι: ναι, αυτό που είπα και παραπάνω πιστεύω. Δεν θα τα επαναλάβω.

Και μία σημείωση: Η δικαιοσύνη {και βεβαίως, η απονομή της} δεν μπορεί να είναι διαφορετική εάν δε μας αρέσει η φάτσα ή η προέλευση του κατηγορούμενου.

 

Απάντηση: Re: Οργή για τη δολοφονία στο κέντρο της Αθήνας

Πράγματι. Και γι αυτό είπα συνταξιούχοι οποιασδήποτε εθνικότητας.

Το πρόβλημα είναι ότι το 90% των λαθρομεταναστών είναι δικτυωμένοι με κάποια είδους μαφία. Αναγκαστικά. Για να μπορέσουν να έρθουν.

Και επειδή δεν γνωρίζουμε την κουλτούρα τους, είναι πολύ δύσκολο να διακρίνουμε με 3 ερωτήσεις και 5 βλέμματα τι κουμάσι είναι ο καθένας. Οπότε αν υπάρχει 10% ρίσκο σε κάθε έλληνα υπάρχει 50% ρίσκο σε κάθε μετανάστη που δεν ξέρεις αν τα χαρτιά του είναι αληθινά ή πλαστά. Βέβαια το θέμα λύνεται με μία φορολογική δήλωση...

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Οργή για τη δολοφονία στο κέντρο της Αθήνας

Φιλε Vautrin δεν νομιζω οτι ειναι και τοσο αστοχο αυτο που λεει το αιρετικο αγγελουδι....!!!!Δεν κανει ασχημα που τα χωνει σε πολλους που χωρις να εχουν επαφη με το προβλημα,σκουζουν πιο δυνατα απο ολους...!!!!Πολλες Κατινες παπαγαλιζουν οτι ακουν στο ''πανεμορφο'' χαζοκουτι τους...!!!!

 

Απάντηση: Οργή για τη δολοφονία στο κέντρο της Αθήνας

Σαββόπουλος για μετανάστες...

Μετά τον σάλο που προκάλεσαν οι δηλώσεις του Διονύση Σαββόπουλου για το θέμα των μεταναστών σε κοινή εκπομπή που συνδιοργάνωσαν τα αθηναϊκά ραδιόφωνα εναντίον της εγκληματικότητας, ο ίδιος έστειλε στην «Ε» την παρακάτω επιστολή.
Την παραθέτουμε ως έχει:

«Για να προλάβω περαιτέρω παρεξηγήσεις, επαναλαμβάνω ό,τι είπα στον ραδιοφωνικό μαραθώνιο της Τετάρτης, κάπως πιο συμπυκνωμένα εδώ.

Να κηρυχτεί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης το Ιστορικό Κέντρο της Αθήνας, διότι το εφιαλτικό πρόβλημά μας τώρα, χειρότερο απ' την οικονομική κρίση και την αβεβαιότητα, είναι ο τρόμος των πολιτών. Οπου και να διαμένουμε, διασχίζουμε την Αθήνα δύο φορές τη μέρα για δουλειές, μετά φόβου Θεού και με κλειστά τα τζάμια. Προχθές μαχαίρωσαν τον βοηθό μου.

Μία λύση θα ήταν να μεταφερθούν οι παράνομοι μετανάστες σε μισοαφημένα νησιά ή χωριά, για να καλλιεργήσουν τη γη και να ζήσουν με τη βοήθεια του ΟΗΕ, γιατί μόνοι μας δεν μπορούμε. Κι όταν επιτέλους δεήσει η Ευρώπη να σχεδιάσει κοινή πολιτική για τους μετανάστες και φύγουν οι άνθρωποι, τότε οι ιδιοκτήτες των εγκαταλελειμμένων σπιτιών σε χωριά και νησιά μας, θα 'χουν το σπιτάκι τους συντηρημένο κι απ' έξω κανένα αμπέλι ή χωράφι καλλιεργημένο.

Τα εξαρτημένα άτομα είναι άλλο. Πρέπει να φύγουν απ' το κέντρο και να φιλοξενηθούν σε κέντρα απεξάρτησης -χρειαζόμαστε επειγόντως περισσότερα- μακριά απ' τις πιάτσες, όπου να μην είναι τόσο εύκολη η πρόσβαση των εμπόρων ναρκωτικών. Διότι πρέπει να αστυνομεύονται οι έμποροι και όχι οι εξαρτημένοι, για τους οποίους πρέπει να καταλάβουμε επιτέλους ότι είναι δικά μας παιδιά.

Να καθαριστεί το Ιστορικό Κέντρο, που δεν είναι μόνο δικό μας, αλλά όλης της Ευρώπης. Εδώ γεννήθηκε η Δημοκρατία, το Θέατρο, η Φιλοσοφία και η ίδια η Ευρώπη. Και τώρα είναι ανθρώπινη χωματερή, κρανίου τόπος, έτσι θα το αφήσουμε; Περιμένοντας την Ευρώπη; Να καθαριστεί λοιπόν και τότε πια να κατοικηθεί με χαμηλό επιδοτούμενο ενοίκιο από νέα ζευγάρια, να ζωντανέψουμε.

Πιθανόν υπάρχουν κι άλλες, καλύτερες λύσεις απ' αυτές που ανέφερα. Θα μ' ενδιέφερε πολύ να τις ακούσω.

Αντ' αυτού, ακούω έναν αντίλογο από τα blogs και από μερίδα των Μέσων Ενημέρωσης, που δεν δείχνει να ενδιαφέρεται τόσο για μια λύση, να γίνει ένας διάλογος, να βγάλουμε ένα συμπέρασμα, αλλά ενδιαφέρεται μάλλον να στήσει ένα θέαμα καβγατζίδικο, με ειρωνείες, εξυπνάδες και διαστρεβλώσεις. Πότε είπα εγώ για ξερονήσια και εξορίες; Ξερονήσι είναι τώρα το κέντρο της Αθήνας. Σε άθλια γκέτο, στοιβαγμένοι ζουν αυτοί οι δυστυχείς.

Το σχέδιο της κυβέρνησης να τους πάει σε περιφραγμένα στρατόπεδα τούς φαίνεται καλύτερο;

Μου κάνει εντύπωση αυτή η καινούργια λογοκρισία διά της διαστρεβλώσεως, γιατί είναι πολύ πιο εφιαλτική και περίπλοκη απ' αυτές που ζήσαμε στο παρελθόν. Στοχοποιούνται πλέον άνθρωποι. Από πού προέρχεται άραγε αυτό; Προέρχεται πάλι από τον πανικό και τον φόβο αρκετών ανθρώπων δίπλα μας, που ταυτοχρόνως, όμως, δεν θέλουν να χάσουν τις ψευδαισθήσεις τους και μες στη βαθιά απογοήτευσή τους κατασκευάζουν εχθρούς.

Κι ύστερα πάλι αυτοί οι ίδιοι αναρωτιούνται: "Μα γιατί σιωπούν οι διανοούμενοι;"».

Eλευθεροτυπια,20/05/2011

 

@vautrin, ρωτάτε:
«Μήπως τελικά αυτό το αντικριστό και καθρεφτικό μίσος που αποκαλούμε ρατσιστικό δεν είναι παρά ατόφιο το παμπάλαιο ταξικό μίσος μεταμφιεσμένο;»

Οι ύπουλες προσπάθειές σας να με προσηλυτίσετε τον μαρξισμό θα πέσουν γι’ άλλη μια φορά στο κενό!   Δεν διαφωνώ με την ύπαρξη του ταξικού μίσους, ωστόσο δεν το θέτω ως θεμέλιο της σκέψης μου αναφορικά με τέτοιου είδους ζητήματα, ειδικά μάλιστα στους καιρούς μας. Οι κοινωνικές αναπαραστάσεις είναι πλέον πολύ σύνθετες για να μπορούν να αναλύονται με ένα-δυο εργαλεία, όπως είναι η (παρα)ζάλη των τάξεων (Master_DO είμαι διαβασμένη, δεν μπορείτε να πείτε!)

Heretic_Angel
Από ένα σημείο και μετά είναι εξοντωτικά κουραστικό το επιχείρημα περί… βιωματικότητας των επιχειρημάτων. Αν κατορθώνετε να παραμένετε νηφάλιος και να διατηρείτε την κρίση σας ανεπηρέαστη από τις καθημερινά ζόρια ενώ ζείτε σε αντίξοο περιβάλλον, ασφαλώς σας συγχαίρω. Ωστόσο θα γνωρίζετε πολύ καλά ότι απ’ όλα έχει ο μπαξές: θερμοκέφαλους (παρά το ότι κυκλοφορούν ξυρισμένοι) βορείων προαστίων, φιλάνθρωπους εκ του περισσεύματος, αγανακτισμένους μεροκαματιάρηδες (ράτσα διαφορετική από τους «αγανακτισμένους πολίτες»), άκαπνους θεωρητικούς του τάδε ή του δείνα – απ’ όλα. Έτσι, θτη θέση του πραγματικού βιώματος ως αναγκαία συνθήκη κατανόησης θα έβαζα την ενσυναίσθηση (λέξη όψιμη στη γλώσσα μας η οποία όμως γνώριζε από πολύ παλιότερα την αντίθετή της ως «αναισθησία»...), δηλαδή τη ρημάδα την ικανότητα να έρθουμε στη θέση του άλλου, ημεδαπού κι αλλοδαπού, ώστε να προσπαθήσουμε να αντιληφθούμε το μερίδιο τόσο του δίκιου του όσο και της ευθύνης του.

Uther
Στο ερώτημά σας ευτυχώς με πρόλαβε η elfcat που είναι στρατηγός και τα λέει τσεκουράτα: «Το θέμα είναι ότι είναι μαφιόζοι, όχι ότι είναι Ρώσοι ή Έλληνες». Η παραβατικότητα τυγχάνει υπερεθνικό φαινόμενο, και τα ποσοστά ρίσκου που δίνετε τα βρίσκω βαθύτατα υποκειμενικά (καθώς η εξίσου υποκειμενική προσωπική μου εμπειρία από ενοικιάσεις μου δίνει τελείως άλλα ποσοστά).

Έχω ζήσει σε μέρη του κόσμου όπου η σημερινή εικόνα του κέντρου της Αθήνας ήταν η πολύ light εκδοχή του τι θα μπορούσε να συμβεί ανά πάσα στιγμή. Έχω κυκλοφορήσει συστηματικά σε μέρη όπου οπλοφορούσαν όλοι κι όπου η κλοπή ενός πορτοφολιού ήταν συχνότερη κι απ’ το φτέρνισμα, ενώ οι δολοφονίες ήταν σχεδόν καθημερινό φαινόμενο. Και συνειδητοποίησα ότι όταν βαθαίνει η απόγνωση μετατρέπεται σε τρόπο ζωής: το νόμιμο και το παράνομο χάνουν τη σημασία τους, η (άλληλο)εκμετάλλευση γίνεται καθεστώς, η ανθρώπινη ζωή ευτελίζεται και γίνεται απολύτως αναλώσιμη. Η κούφια καταστολή και το γύρισμα της πλάτης (οι άμεσες, αμεσότατες λύσεις που ευαγγελίζονται όσοι έχουν πολύ χαμηλά επίπεδα ανοχής απέναντι στην ίδια τους την οργή και θέλουν επειγόντως να την εκτονώσουν) δεν κάνουν άλλο παρά να ρίχνουν λάδι στη φωτιά. Και η φωτιά όταν γιγαντώνεται δεν κάνει διακρίσεις, τους καίει όλους.

Το σημερινό homework είναι κι αυτό λίγο δύσπεπτο: American History X (Μαθήματα Αμερικάνικης Ιστορίας) σε σκηνοθεσία Tony Kayne (1998)

 

Αρα λοιπόν στηρίζεις το διαχωρισμό νομιμων και παρανομων αλλοδαπων; Διοτι τοτε αυτος που εισηλθε παρανόμως, αδίκησε το κρατος μιασς κια το κρατος δεν ερωτηθη αν επιθυμει να παρασχει φιλοξενία, και πρεπει να απελλαθει ως ορίζουν οι νόμοι....

 

Απάντηση: Re: Οργή για τη δολοφονία στο κέντρο της Αθήνας

Όχι. Υποστηρίζω το διαχωρισμό σύννομων και παρανόμων.
{Τελεία, εκεί.}

Επί ίσοις όροις.

Και όταν όλοι εμείς έχουμε πάψει να παρανομούμε {καθημερινά και παντιοτρόπως} θα είμαστε ικανοί να κρίνουμε και τους άλλους.

 

Re: Απάντηση: Re: Οργή για τη δολοφονία στο κέντρο της Αθήνας

Οταν λοιπον καποιος εισερχεται στη χωρα (προφανως καποιος ο οποίος ειναι μη-γηγενης) με τροπους που παραβαινουν τους νομους που τελουν το κρατος, τοτε προφανως εξ'αρχης δεν ειναι συννομος. 'Η μηπως επειδη μας βολεύει στη στηριξη της αποψης μας «ξεχναμε» τους νομους περι εισαγωγης και παραμονής αλλοδαπών; Με τετοιες εκπτώσεις/εξαιρεσεις που κανεις στην ηθική σου εχεις ως αποτέλεσμα να ΚΑΝΕΙΣ διαχωρισμο νομίμων και παρανόμων αλλοδαπών. Απο μονο του αυτό αντιφάσκει στα λεγομενα και τα πιστευω σου.

Κατσε και ανελυσε τα «πιστευω» σου και βρες τα λογικά αλματα στις σκεψεις σου αν θες την αρετή στη σκεωη σου. Αυτη ειναι η διαφορά του Αριστου απο τη μετριότητα.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Οργή για τη δολοφονία στο κέντρο της Αθήνας

Πρώτον, δεν ξέχασα τίποτα. Απολύτως τίποτα. Δυστυχώς, έχω εξαιρετική μνήμη.
{Ευτυχώς, έχω κατορθώσει να την κάνω επιλεκτική: "ξεχνάω" με άνεση τους ασήμαντους.}

Δεύτερον, το εάν κάνω *εγώ* εκπτώσεις στην ηθική μου, εσύ
α) δεν είσαι σε θέση να το γνωρίζεις και
β) από τα λεγόμενά σου, δεν φαίνεσαι καν σε θέση να το κατανοήσεις.

Για τους παρανομούντες γηγενείς, διακρίνω μία "μούγκα". Λογικό, δεν προσφέρεται... Και μετά αποπειράσαι να (δια)κρίνεις {δήθεν} εκπτώσεις της δικής μου ηθικής. Sure, y not?

Τρίτον, με διασκεδάζει η βεβαιότητά σου περί της μη-ύπαρξης "νόμιμων" αλλοδαπών που ίσως εισήλθαν παράνομα. Πηγάζει από την απολυτότητα {άσπρο-μαύρο, ναι-όχι κλπ} και αποτελεί βασικό γνώρισμα των ηλιθίων.
{Τί αναφέρει η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που έχουμε προσυπογράψει ως χώρα περί "νομιμότητας" ανθρώπων;}

Τέταρτον, ευχαριστώ για την προτροπή να αναλύσω τα δικά μου "πιστεύω" ... Εσένα και τον κάθε άγνωστο από το διαδίκτυο, περίμενα να μου το πει για να το κάνω.  

Πέμπτον, εδώ που βρίσκομαι, η μετριότητα έχει φάει πόρτα. Και το καλύτερο είναι πως δεν το έχει καταλάβει καν. Απολαμβάνει τη μακαριότητά της. Ζεν κατάσταση, για εκλεκτικούς ουρανίσκους.
{Λίγο αφαιρετικό το ύστατο, αναφέρεται σε μία έκφραση του Arioch.}

Έκτο και τελευταίο: δεν είμαι σαν τα φιλαράκια σου. Είμαι από εκείνους που σε έχουν {real life} ignore.
{Δεν ήθελα να το κάνω προσωπικό, αλλά επέμενες.}

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Οργή για τη δολοφονία στο κέντρο της Αθήνας

Πρώτον, δεν ξέχασα τίποτα. Απολύτως τίποτα. Δυστυχώς, έχω εξαιρετική μνήμη.
{Ευτυχώς, έχω κατορθώσει να την κάνω επιλεκτική: "ξεχνάω" με άνεση τους ασήμαντους.}
ακριβως. επιλεκτική μνημη. Αυτο εννοώ. Ζητας ισονομία αλλα εξαιρεις τους νομους περι εισοδου αλλοδαπών. Ετσι απο την ισονομία εξαιρεις εκεινους που με την μη νομιμη εισοδό τους παρανόμησαν ΑΓΝΟΩΝΤΑΣ το νομο επειδη σε συμφερει στην υποστηριξη της γνωμης σου.

Δεύτερον, το εάν κάνω *εγώ* εκπτώσεις στην ηθική μου, εσύ
α) δεν είσαι σε θέση να το γνωρίζεις και
Δε το γνωρίζω απο το πουθενά. Παρατηρώ τα λεγόμενά σου και το συμπεραίνω.
β) από τα λεγόμενά σου, δεν φαίνεσαι καν σε θέση να το κατανοήσεις.
right back to you

Για τους παρανομούντες γηγενείς, διακρίνω μία "μούγκα". Λογικό, δεν προσφέρεται... Και μετά αποπειράσαι να (δια)κρίνεις {δήθεν} εκπτώσεις της δικής μου ηθικής. Sure, y not?
Η εξ αρχής διαφωνία ηταν για τους αλλοδαπους και το rfid, οχι για τους ημεδαπούς. Αυτους τους εχωσες σφήνα στη συζήτηση για να παρεκκλίνεις απο το θεμα. Τετοιες μικροδηκιγορίστικες παπαρίτσες οχι σε μενα.

Τρίτον, με διασκεδάζει η βεβαιότητά σου περί της μη-ύπαρξης "νόμιμων" αλλοδαπών που ίσως εισήλθαν παράνομα. Πηγάζει από την απολυτότητα {άσπρο-μαύρο, ναι-όχι κλπ} και αποτελεί βασικό γνώρισμα των ηλιθίων.
Η αντιασπρομαυρότητά σου το μονο που εξυπηρετεί ειναι ο αποπροσανατολισμός με σκοπό την εξυβριση και προσβολή. Δε σφαξανε κοριτσακι, επεσες σε χοντρόπετσο, αυτα να τα πεις σε καναν αλλο που θα ψαρώσει. Ετσι λοιπόν οι αλλοδαποί που εισηλθαν παρανομα και νομιμοποιηθηκαν υστερα, εαν νομιμοποιηθηκαν με αντισυνταγματικες ή άνομες διαδικασίες συνεχίζουν να ειναι παρανομοι. οι υπόλοιποι ειναι νόμιμοι. Δε χωραει αλλη αμφισβήτιση, γκρίζα και πούτσες μπλε.

{Τί αναφέρει η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που έχουμε προσυπογράψει ως χώρα περί "νομιμότητας" ανθρώπων;}
Άρθρο 3- Το Έθνος είναι η αποκλειτική πηγή κάθε εξουσίας. Καμία ομάδα ανθρώπων και κανένα άτομο δεν μπορεί να ασκεί εξουσία που δεν απορρέει από το Έθνος.

Ποιοι ειναι το Εθνος;

Άρθρο 4 - Ελευθερία σημαίνει το να μπορεί να πράττει το κάθε άτομο ο,τιδήποτε δε βλάπτει ένα άλλο άτομο. Έτσι, η άσκηση των φυσικών δικαιωμάτων κάθε ανθρώπου θέτει σαν όριο το σημείο εκείνο, από το οποίο αρχίζει η άσκηση των ίδιων δικαιωμάτων για το άλλο άτομο. Το όριο αυτό δεν καθορίζεται παρά μόνον από το νόμο.
αν ο νομος σου απαγορευει να μπεις παρανομα στη χωρα κι εσυ το κανεις σημαινει οτι καταλυεις την ελευθερία των αλλων.

Άρθρο 5 - Ο νόμος μπορεί να απαγορεύσει μόνο ό,τι είναι επιζήμιο για την κοινωνία. Ό,τι δεν απαγορεύεται από το νόμο θεωρείται επιτρεπτό και δεν μπορεί σε κανέναν να επιβληθεί να κάνει κάτι που δεν ορίζεται από το νόμο.

Τέταρτον, ευχαριστώ για την προτροπή να αναλύσω τα δικά μου "πιστεύω" ... Εσένα και τον κάθε άγνωστο παπαρίγκο από το διαδίκτυο, περίμενα να μου το πει για να το κάνω.  
Αν δε θες τετοιες προτροπες καλύτερα κανε τα «πιστευω» σου επίγνωση. καλυψε τα λογικά κενα και αν δεν καλύπτονται νην κανεις λογικα αλματα. Φτιαξε τις δικες σου γνώμες υστερα απο όσμωση, οχι υστερα από παπαγαλία.

Πέμπτον, εδώ που βρίσκομαι, η μετριότητα έχει φάει πόρτα.
Το «βλεπω»... Γι' αυτό και το «ειμαι υπεράνω & αντε γαμησου» υφάκι...

Έκτο και τελευταίο: δεν είμαι σαν τα φιλαράκια σου. Είμαι από εκείνους που σε έχουν {real life} ignore. {Δεν ήθελα να το κάνω προσωπικό, αλλά επέμενες.}
1. εσυ το εκανες προσωπικό.
2. ignore? ΝΑ ΚΙ ΑΝ ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΣ ΝΑ ΚΙ ΑΝ ΔΕ ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΣ!