Οταν το status "αποκοιμηθει".

Η ιστορια που εζησα-και πιστεψτε με υπαρχουν ακομη τα "ιχνη" της, τα καταλοιπα της αν θελετε, ξεκινησε περυσι το φθινοπωρο στις 19-10-2010.
Χρειαζομαι πολυ χρονο και πολυ χωρο για να περιγραψω το τι εζησα, το ποσος κοσμος κινητοποιηθηκε, το πως το σπιτι που κατοικουσα στην πλατεια Βικτωριας μεταφορικα τιναχτηκε στον αερα, και πολλα αλλα.
Και αυτο διοτι απο την μια ο μυστηριωδης γοητευτικος ανδρας, ο οποιος δηλωνε υποτακτικος και με πληθωρα φετιχ δεν ηταν τιποτε απο ολα αυτα, εγω ερωτευτηκα παραφορα αφηνοντας το status μου να "αποκοιμηθει" και φυλακιστηκα μεσα σε μια σχεση που ουτε απλα vanilla δεν ηταν, αλλα μια σχεση εκμεταλλευσης, σκοταδισμου και πληρους απογυμνωσης της ανθρωπινης ψυχης και αξιοπρεπειας.
Μεσα σε εκεινη την "φυλακη" πληροφορηθηκα τον θανατο του τοσο αγαπημενου μου Dolmance και εχυσα μαυρα δακρυα. καθως και τον θανατο καποιου μελους ονοματι jim καπως, μου διαφευγει τωρα το ονομα του.
Δεν ντρεπομαι να πω οτι παρ' οτι Mistress, ενα πρωινο του Απριλιου του 2011, κοντα στο Πασχα βρεθηκα να περπατω στην οδο Σεπολιων σερνοντας κυριολεκτικα μαζι μου μεσα σε πλαστικες σακκουλες ολα μου σχεδον τα πραγματα, κλαιγοντας σχεδον.
Για 1 χρονο και 2 μηνες εμεινα εξω απο το λατρεμενο μου BDSM, με την ιδιοτητα μου "θαμμενη" και πιστεψτε με ηταν οτι το πιο εφιαλτικο. 

 

Απάντηση: Οταν το status "αποκοιμηθει".

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ

 

Απάντηση: Οταν το status "αποκοιμηθει".

Απαπα..δεν παλεύεται.. Την επόμενη φορά, αν νιώσεις το σκίρτημα του έρωτα, φρόντισε να έχεις ράψει στο χέρι σου ένα γάντι με λεπίδες.. για τα χαστούκια στο αντικείμενο του πόθου σου.

 

Απάντηση: Οταν το status "αποκοιμηθει".

Μirella, Τραγική κατάσταση, αλλά αυτό ειναι το θέμα με τον έρωτα, φυτρώνει εκεί που δεν τον σπέρνουν, ο μπαγάσας, κι όλα τα στάτους πάνε περίπατο..σκορπίζοντάς τα στους πέντε ανέμους!
Αυτός έκανε τη δουλειά του, σε χτύπησε κατακούτελα κι είδες αστράκια...τουλάχιστον, ειχε και την απολαυστική του πλευρά;;

Καλή η ιδέα σου, αλλά έχουσι γνώσιν οι φύλακες.. 
Όσο κρατάει ο έρωτας, επικρατεί και η απόλυτη στραβωμάρα ! Σκέψου πόσο επικινδυνο το γάντι με λεπίδες στον "αόμματο/η"!!! το πιο πιθανό να βγάλει το δικό του μάτι.. 

 

Απάντηση: Οταν το status "αποκοιμηθει".

Κανένα λόγο δεν βρίσκω να αλλάζω τον εαυτό μου για τον έρωτα. Όποιος αντέχει εμένα ας αντέχει και το γάντι μου. ΑΛλιώς μακρυά και ας μεινω με την ανάμνηση ενός εν δυνάμει έρωτα που θα μπορούσε να γίνει παραμύθι στο μικρό σπίτι στο λιβάδι, πριν μεταμορφωθεί στην ψαρώβαρκα που διασχίζει την γεμάτη νερό πάλαι ποτέ κοιλάδα του του πόνου και των δακρύων.

 

Απάντηση: Οταν το status "αποκοιμηθει".

ΜΙΡΕΛΑ ΜΗΝ ΤΟ ΒΑΖΕΙΣ ΚΑΤΩ. ΒΑΣΤΑ ΓΕΡΑ!! ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΟΥΚΛΑ.

 

Όλα ξεκίνησαν εκείνη την καταραμένη Τρίτη, στις 19 Οκτωβρίου του 2010. Ο τύπος δήλωνε "υποτακτικός", με "πληθώρα φετίχ" και απο τη φωτογραφία του, ήταν άκρως γοητευτικός.
Απο τις πρώτες κιόλας συναντήσεις μας, κατάλαβα οτι υπήρχε κάποιο πρόβλημα.
Ο τύπος, επιδιδόταν στο άθλημα της ποδολαγνείας, αλλα δεν με άφηνε καν να τον αγγίξω γενικότερα και αρνιόταν πεισματικά να βγάλει το εσώρουχό του.
Θα πρέπει να σημειώσω οτι ο τύπος δήλωνε ραδιοφωνικός παραγωγός στον Village FM αρχικά και στην πορεία στον Best. Δήλωνε ακόμα οτι είχε να πληρωθεί ενα μήνα και έτσι, επειδή εγω είχα εισοδήματα απο τα δύο σπίτια που εχω, προσφέρθηκα βλακωδώς να συνεισφέρω στις ανάγκες του σπιτιού του, αφού η τρελλή άρχισα να ξεκουβαλώ τα πράγματά μου, απο το σπίτι μου στην Πλατεία Βικτωρίας, στο σπίτι του στα Σεπόλια.
Παρατήρησα όμως, οτι άρχισε να γίνεται κατάχρηση των χρημάτων που διέθετα και μάλιστα η κατάχρηση ήταν τέτοια που βρέθηκα ξαφνικά να πληρώνω super market, καθαριστήρια, χρεωστούμενα κοινόχρηστα που ανέρχονταν στα 400 ευρώ, καθυστερημένους λογαριασμούς Δ.Ε.Η. και Ε.ΥΔ.Α.Π. και με λίγα λόγια, είχα αρχίσει να τινάζομαι οικονομικά στον αέρα. Ο τύπος δεν διέθετε σταθερό τηλέφωνο και επομένως ουτε και internet και έτσι ο συγκάτοικός μου, που έμενε στο σπίτι στην Πλατεία Βικτωρίας, άρχισε να ψάχνει στο internet, αλλα και τηλεφωνικά, να βρεί ποιός ήταν πραγματικά αυτός ο τύπος.
Φυσικά, ούτε στον Village FM ή στον Best γνώριζαν την ύπαρξή του. Εκείνο που ανακάλυψεήταν πως εγώ μεν ήμουν ερωτευμένη παράφορα μαζί του, εκείνος όμως προσποιούνταν τον υποτακτικό και τον φετιχιστή, ενώ στην ουσία ήταν απλά ένας αργόσχολος, με νοοτροπία ζιγκολό, που το μόνο που τον ενδιέφερε, ήταν να κάθεται όλη μέρα και όλη νύχτα πάνω σε μία μοκέττα, και να παίζει playstation. Σημείωση, δεν ήταν κανένα παιδάκι. Ήταν 46 χρονών!
Άρχισαν να ξεσπούν καβγάδες, ο τύπος ήταν υστερικός και σε κάθε καυγα έσπαγε γύρω μου πράγματα. Ομολογώ οτι ένα βράδυ τον πλάκωσα στα χαστούκια, σε σημείο που τον λυπήθηκα. Παγιδευμένη σε μία ερωτική σχέση με ψήγματα μόνο BDSM και χωρίς φετίχ, άρχισα σιγά-σιγά να φυγαδεύω, πίσω στην Πλατεία Βικτωρίας, μες στα ξημερώματα, τα πράγματα που είχα κουβαλήσει στα Σεπόλια, όλα πράγματα αξίας, αγγαρεύοντας το συγκάτοικό μου να τα κουβαλήσει πίσω.
Τελικά, στις 8 Απριλίου, ημέρα Παρασκευή, που εψάλλοντο οι Τέταρτοι Χαιρετισμοί, παίρνω ακόμα κάποια πράγματα και τον εγκαταλείπω. Στις 19 του ίδιου μήνα μετακομίζω πλέον, μαζί με τον συγκάτοικό μου και τα ζωάκια μου, στα Άνω Πατήσια, σε ένα απο τα δύο δικά μου διαμερίσματα.
Κάποιος είπε οτι ο έρωτας είναι το χειρότερο των συναισθημάτων, γιατί υποδουλώνει το μυαλό, την καρδιά και το σώμα ταυτόχρονα. Και, ιδού η απόδειξις: Ενώ έχω μετακομίσει πλέον, με αποτέλεσμα να έχει χάσει εντελώς τα ίχνη μου (άλλαξα αριθμό τηλεφώνου κατα τη μεταφορά, έκλεισα το κινητό, εννοείται οτι εκείνη τη στιγμή δεν γνώριζε καν το που πήγα) αρχίζω να ξαναεπικοινωνώ μαζί του και την Τετάρτη 4 Μαϊου, ημέρα της κηδείας του Θανάση Βέγγου, ξαναγυρίζω στα Σεπόλια. Σημειώνω εδώ, οτι ο συγκάτοικός μου, παρά τις αντιρρήσεις του (ιδιέταιρα έντονες μάλιστα) βοήθησε και οικονομικά όσο διάστημα ήμουν στα Σεπόλια, μέχρι τον Απρίλιο.
Κατα την επιστροφή μου, ο τύπος είναι κυριολεκτικά φωτιά και λαύρα. Γίνονται sessions, και ερωτικά γίνεται το "έλα να δεις". Αργότερα κατάλαβα οτι αυτό δεν ήταν τίποτε άλλο απο το να δώσει την καλή εντύπωση και να κερδίσει το χαμένο έδαφος. Εγώ, προφανώς ακόμα παράφορα ερωτευμένη μαζί του, εκπαραθυρώνω τον συγκάτοικό μου, πετώντας τον ουσιατικά στο δρόμο ενω είχε απολυθεί απο τη δουλειά του, και κουβαλώ-σπιτώνω τον τύπο απο τα Σεπόλια στο σπίτι μου, στα Άνω Πατήσια. Σημείωνω εδώ, οτι ο τύπος έπνεε μένεα εναντίον του συγκάτοικού μου, όταν ανέφερα οτι έψαξε να μάθει για το ποιόν του, και τηλεφώνησε στους σταθμούς που δήλωνε οτι εργαζόταν.
Διαπράττοντας όμως για δεύτερη φορά το ίδιο τραγικό λάθος (όπως καταλαβαίνετε, άρχισα να ξαναζώ ότι ζούσα και στα Σεπόλια) και αντιλαμβανόμενη οτι πέταξα στο δρόμο το συγκάτοικό μου ο οποίος κουβάλησε τα οστά της μητέρας μου κατα την εκταφή της και που βοηθούσε τον πατέρα μου, στις τελευταίες του στιγμές, όταν ήταν στο νοσοκομείο, άρχισα σιγά σιγά να επανέρχομαι στην πραγματικότητα. Αρχές Δεκεμβρίου πλέον, συνάντησα, σε μια μοναχική μου βόλτα τον πρώην συγκάτοικό μου, σε κακή κατάσταση. Αυτό ήταν και το κυριολεκτικό χτύπημα. Εκεί κατάλαβα τα τραγικά μου λάθη και μίσησα κυριολεκτικά τον τρόπο που φέρθηκα και τον τύπο ο οποίος για 1 χρόνο και 2 μήνες, ουσιαστικά με εκμεταλλευόταν.
Έτσι, στις 12 Δεκεμβρίου, ημέρα Δευτέρα, πάνω σε έναν καβγά, πέταξα έξω απο το σπίτι μου τον εκμεταλλευτή. Και, πιστέψτε με, επειδή η ζωή τιμωρεί, τον πέταξα κυριολεκτικά στην Κόλαση. Το ίδιο μεσημέρι, ο πρώην συγκάτοικός μου, ξαναγύρισε στο σπίτι. Ο άλλος γύρισε στα Σεπόλια, σε ένα σπίτι με κομμένο το ηλεκτρικό, με το διαχειριστή να του χτυπάει την πόρτα, γιατί χρωστάει κοντά στα 500 ευρώ σε κοινόχρηστα (βλέπετε, η Μιρέλλα δεν είναι εκει για να πληρώνει πλέον) και είναι πλέον άξιος της μοίρας του.
Διδάχτηκα απο τα σφάλματά μου, αλλά έχει κλονιστεί ανεπανόρθωτα η εμπιστοσύνη μου στους ανθρώπους. Η Mistress που για 14 μήνες αποκοιμήθηκε μέσα μου, ξύπνησε κυριολεκτικά αγριεμένη και, πολύ φοβάμαι, κενή απο αισθήματα.

 

Απάντηση: Οταν το status "αποκοιμηθει".

Και πέρασε αυτός καλά και εσύ χάλια...
ΜιρέΛλα, μην πτοείσαι, αυτά συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες. 

Χρόνια πολλά, με υγεία πάνω απ΄ όλα!

 

Μιρέλλα μου σημασία έχει οτι το σταμάτησες.. απο κει και πέρα, έχεις τη δύναμη να επιστρέψεις στα φυσιολογικά σου.

 

Απάντηση: Οταν το status "αποκοιμηθει".

Ετσι ειναι η καρδια.....αμα χτυπησει, γαμησε τα και τα κυριαρχιλικια και τα υποτακτιλικια. Χανεις την μπαλα.
Ανθρωπινο!
Σημασια εχει οτι βρηκες τον εαυτο σου παλι και ξεκοψες και στεκεσαι στα ποδια σου και θα παλεψεις να γινεις καλυτερα.
Μην τα σκαλιζεις και μην αναλωνεις ενεργεια αλλο σε αυτο.
Παει, περασε.
Σου ευχομαι ολοψυχα να εχεις μια καλη χρονια με πολυ δυναμη και υγεια και φιλους διπλα σου.

 

Απάντηση: Οταν το status "αποκοιμηθει".

Μιρέλλα,χαίρομαι που ξαναγύρισες.
Σοφότερη ελπιζω... 
Καλή χρονιά.