Ουφ!

Απάντηση: Μπουχουχου μου 'φάγαν το μπιφτέκι μου  

συμφωνω

 

Απάντηση: Μπουχουχου μου 'φάγαν το μπιφτέκι μου  

Ούτε ξέρω, ούτε με νοιάζει να μάθω.
Αυτό με τους καυγάδες δε το πρόλαβα (έλειπα κάποιες μέρες και τα ποστ σβήστηκαν), γενικά όμως δεν έχω να πω κάτι - όχι από απαξίωση, απλώς αν δε μου άρεσε το φόρουμ ή αν είχα προβλήματα οποιασδήποτε φύσης με άλλους χρήστες, δε θα ξανάμπαινα. Δεν είμαι ΤΟΣΟ μαζόχα  

 

εμενα μου ξινιζει ο περιορισμενος αριθμος των πμ.
λογομαχιες παντα θα υπαρχουν.αν δεν υπαρχουν ,,και υπαρχει σε πολυ μεγαλο επιπεδο η συμφωνια ,,τοτε υπαρχει ελλειψη προσωπικοτητας..
τα 4 τελευταια κατ εεμ ειναι η μια ευκολη απαντηση ...
διαχειρηση πρεπει να υπαρχει για να μην χαλαρωνουμε...
οσο για τις αποψεις που παντα θα ποικιλουν ,καλο ειναι ο γραπτος λογος να ειναι καλοπροαιρετος,,και αν ο αλλος-η δεν το καταλαβει βαζουμε και ενα smiley στο τελος.

 

Απάντηση: Μπουχουχου μου 'φάγαν το μπιφτέκι μου  

Η 'θεματική απόκλιση' είναι προϊόν κάποιας συνωμοσίας;
Αν δεν είναι, τότε το συμπέρασμα βγαίνει αβίαστα: Τα μέλη που δημοσιεύουν ενδιαφέρονται για θέματα (φαινομενικώς) άσχετα με το bdsm, όσο ενδιαφέρονται και για το τελευταίο, πιθανότατα δε περισσότερο.
Με διοικητικά μέτρα, αυτό το δεδομένο δεν θα αλλάξει. Ας γράφει ο καθένας ό,τι του αρέσει, όσες φορές επιθυμεί, και όπου τον φωτίσει ο παντοδύναμος.
Τίποτα, λοιπόν, δεν με ενοχλεί ιδιαιτέρως. Δυσφορώ, μόνον όταν οι τσακωμοί αρχίζουν να ερωτοτροπούν με την έννοια του ποινικού αδικήματος.

 

Re: Απάντηση: Μπουχουχου μου 'φάγαν το μπιφτέκι μου  

Δάσκαλε προφανώς δεν είναι  

Μπορεί να είναι ο φόβος της δημόσιας έκθεσης. Μπορεί να είναι έλλειψη εμπειριών ή γνώσεων. Μπορεί και το θέμα να μην αφορά το μεγαλύτερο ποσοστό του πλήθους εδώ μέσα.

Με διοικητικά μέτρα το μόνο που μπορείς να επιτύχεις είναι η ισονομία στην έκφραση των απόψεων. Στο μέτρο του δυνατού πάντα.

Οι καυγάδες προκύπτουν από την έλλειψη του σεβασμού προς τους γύρω μας, σε συνδυασμό με συγκεκριμένες τακτικές επιβολής.

 

Έβαλα το "Κάτι άλλο", διότι δεν με ενοχλεί μόνο ένα πράγμα. Αυτά που με ενοχλούν είναι:
1. Οι συνεχείς καυγάδες
2. Το κατίνιασμα
3. Η επιλεκτική αυστηρότητα σε μέλη
4. Οι συνεχείς αλλοπρόσαλες απαντήσεις (σε στιλ καφενείου, αν ήταν με μέτρο δε θα είχα πρόβλημα)
5. Οι αντιπαραθέσεις, έτσι για να περνά ή ώρα
6. Η μη ενασχόληση με σοβαρά θέματα

Αυτά κυρίως.

 

 



 



by Rebecca Horn​

​

 

Απάντηση: Μπουχουχου μου 'φάγαν το μπιφτέκι μου  

 

 

εγώ βαριέμαι τους τσακωμούς από την άλλη. Και δεν με ενδιαφέρει εάν οι φίλοι πλακώνονται. Εάν θέλουν ας το κάνουν με pm, από το τηλέφωνο ή όπως αλλιώς θέλουν. Το ξεκατίνιασμα όσο και να το φτιασιδώσεις δεν γίνεται πλάκωμα.

α επίσης βαριέμαι (αλλά δεν ενοχλούμαι) με την υπερβολική προσήλωση στη θεματολογία που την καθιστά κενή περιεχομένου. Οπότε και τα offtopic όταν εχουν πλάκα ή είναι ελαφρά ontopic έχουν πλάκα. Και οι παρεκκλίσεις από το θεμα όταν είναι εύστοχες κι όταν δεν πετάνε την μπάλα στην εξέδρα είναι μια χαρά...

Λατρεύω από την άλλη τις ιστορίες. Πραγματικές, ημιπραγματικές ή φανταστικές, διδακτικές ή ηθικοπλαστικές ή ξετσούπωτες ;-)

αλλά εγώ από την άλλη δεν έχω εμμονές τέτοιου είδους. Τραβάω πολύ συχνά εβδομαδιαία ban σε θέματα, σε μέλη ή και σε ολόκληρο το φόρουμ. οποτε ναι στα πλαίσια των όσων προσφέρει ικανοποιημένος είμαι χιχιχ ;-)

 

Θα σταθώ ιδιαίτερα στο ποστ της camera obscura, καθώς και σε ποστ του Cornilios σε άλλο νήμα (εκεί όπου παραλλήλισε τη θεματολογία και τις απαιτήσεις των μελών με εκείνους που "ζητάνε" να παίζει ντοκιμαντέρ η τηλεόραση).

Το ερώτημα είναι: τι ζητάμε από το φόρουμ; Ένα διαδικτυακό μέσο για να περνάμε ευχάριστα την ώρα μας, κινούμενοι, γενικά, σε μια θεματολογία που μας ενδιαφέρει;

Παράδειγμα: ας πούμε ότι είμαστε ποδοσφαιρόφιλοι και γουστάρουμε ατμόσφαιρα καφενείου. Θα διαλέξουμε καφενείο όπου ξέρουμε ότι συχνάζουν φίλαθλοι. Ουδείς αποκλείει ότι θα κουβεντιάσουμε πολιτικά, για τα οικονομικά μας, για γκόμενες, ότι θα κάνουμε πλάκα, χαβαλέ. Αλλά όλοι οι θαμώνες γνωρίζουμε ότι όταν θα θελήσουμε να κουβεντιάσουμε για το αγαπημένο μας αντικείμενο θα υπάρχουν τριγύρω άνθρωποι κατάλληλοι για αυτό.

Από την άλλη, ίσως θελήσουμε την αμιγή ενασχόληση του σάιτ με το αντικείμενό μας και τίποτα άλλο. Πρέπει, τότε, να πάρουμε απόφαση ότι δεν είναι χώρος όπου περνάμε κάποιον ελεύθερο χρόνο μας, αλλά χώρος καθαρά χρηστικός: Χμ, για να μπω να λύσω τα προβλήματά μου.

Αυτό το πρόβλημα δεν είναι δικό μας. Το βλέπω να τίθεται σε κάθε φόρουμ που έχει "εξειδικευμένο" θέμα. Τι θα επιλεγεί τελικά; Η "καθαρότητα" ή ο "γενικός" χαρακτήρας; Η εμπειρία έχει επίσης δείξει ότι η καθαρότητα οδηγεί σε βαρεμάρα και φυλλορόημα.

Δυστυχώς, η εμπειρία έχει επίσης δείξει ότι όταν τα πράγματα είναι "χαλαρά" και το φόρουμ "έχει ενδιαφέρον" (όπως το όρισα παραπάνω), τότε παρατηρούνται και οι πιο άγριοι καβγάδες.

Τέλος, όσον αφορά το ζήτημα με τις αδέσποτες: όταν οι καβγάδες ξεφεύγουν από κάθε έλεγχο και η παράνοια χτυπάει κόκκινο, τότε δεν είναι ανάγκη να έχεις μπλεχτεί σε κουτσομπολιά για να σε πάρουν τα βόλια. Αρκεί μια εντελώς αθώα παρατήρηση κάπου, η οποία θα ερμηνευτεί στραβά από κάποιον που "έχει τη μύγα" και η κατάσταση εκτραχύνεται.

 

Το θέμα είναι αν νιώθω το φόρουμ σαν ένα ευχάριστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου, ένα ξέδωμα ή όχι. Οϋτε για ακαδημία και ίδρυμα ερευνών το έχω, ούτε για καφενείο, το βλέπω ως ένα συζητητήριο, όπως το λέει ο Dolmance, με πάρα πολύ ενδιαφέρον κυρίως θέμα, το παραβατικό σεξ δηλαδή, που ελκύει τόσο αυτούς τους οποίους αφορά όσο και αυτούς που θέλουν να κρατάνε κάποιες αποστάσεις.
Άλλωστε με επίκεντρο το bdsm ξεκινούν πάντα οι μεγάλοι καυγάδες, αν έχω παρατηρήσει σωστά.

Όταν έχει πέσει καυγαδόσκονη από ψηλά, έτσι το λέω, το φόρουμ για μένα κατατάσσεται στην κατηγορία "μακριά και όξω" μπαίνω για πριβέ, για καμμία ματιά στα πεταχτά στο τι γράφεται, κοιτάζω να χάνω επεισόδια, τώρα πια μπορώ να παρέχω αυτή την πολυτέλεια στον εαυτό μου. Σε αυτές τις περιπτώσεις μου ρχεται στο νου καμμία χιουμοριστική ατάκα, τη συγκρατώ, θα με μισήσουν όλοι ανεξαιρέτως, αν την πετάξω φόρα παρτίδα  

Ψήφισα ότι μου φταίνε οι καυγάδες λοιπόν, στημένοι ή όχι, απο παρεξήγηση ή όχι κλπ και μάλιστα με την ευρεία έννοια τους γιατί ακόμα περισσότερο με χαλάνε τα φωτογραφικά υπονοούμενα, δεν μπορείς να τα πάρεις είδηση και έγκαιρα να τα αποφύγεις, αλλά το έκανα από υποκρισία που ψήφισα έτσι   στην πραγματικότητα, αν μου φταίει κάτι είναι ότι σπανίως διαβάζουμε ή βλέπουμε κάτι καυλωτικό και ας είναι καλά η Δώρα με τον Ζεράρ ντε Βιλλιέ από αυτή την άποψη και η female με τις φωτό αλλά προσφάτως και ο MindMaster με τα κόμικς, αλλιώς θα ξενέρωνα σχεδόν πέρα ως πέρα. Ακόμα δε σπανιότερα διαβάζω κάτι που να με αγγίζει ως προς τον τρόπο ζωής και σκέψης bdsm και τότε χαίρομαι πάρα πολύ.

 

Σας έχει τύχει ποτέ να μυρίσετε μια κολώνια και απο τη μια να σας απωθεί και την ίδια στιγμή να σας ελκύει; Ε, αυτό παθαίνω με τους καυγάδες.. Από τη μια με απωθούν απίστευτα, αυτά τα σουπα-μουπες-τουπε με ανακατώνουν, απο την άλλη πιάνω τον εαυτό μου (με μια δόση χαιρεκακίας κάποιες φορές) να παρακολουθώ συνέχεια την εξέλιξη τους. Σαν να θέλω να δω πως διάολο θα τελειώσει αυτό το έργο (λες και δε ξέρω η χαζη, τέλος πάντων).. Δεν συμμετέχω στους καυγάδες και αρχή μου είναι ακόμα κι αν καμιά φορά δω τη "φωτογραφία" μου, να την αγνοήσω. Συνήθως περνώ πολύ καλά εδώ μέσα (γι αυτό και παραμένω), κάποτε γελάω, κάποτε βαριέμαι, κάποτε νευριάζω μ εμένα που παθιάζομαι με βλακείες, ή μ άλλους, και περιμένω να δω πότε θα χτυπήσω την καμπάνα (τέντερ   ) μπας και κάνω τίποτα πιο ουσιαστικό στη ζωή μου..