Οὐκ ἐν τῷ πολλῷ τὸ εὖ, ἀλλ᾿ ἐν τῷ εὖ τὸ πολύ

Η Α ήταν από την άλλη μεριά του κρεβατιού και με κορόιδευε βάζοντας τα χέρια στους κροτάφους και κάνοντας μου "ΝΙΑ ΝΙΑ ΝΙΑ ΝΙΑ ΝΙΑ"

Πήγα από εκεί αλλά η Α. ανέβηκε στο κρεββάτι και πήγε στην άλλη μεριά επαναλαμβάνοντας τη χειρονομία.

-"Δε θα σε πιάσω στα χέρια μου ρε;"
-"ΝΙΑ ΝΙΑ ΝΙΑ ΝΙΑ ΝΙΑ!"
-"Αχ θα τη σκίσω" μονολόγησα και ανεβαίνοντας κι εγώ στο κρεββάτι και -με κίνδυνο να μην αφήσω σανίδα για σανίδα- πήγα από τη μεριά της. Η Α. έφυγε γελώντας προς το σαλόνι όπου πήγε και κρύφτηκε πίσω από τον καναπέ.

Έβαλα τα μεγάλα μέσα.

-"Θα έχει πολύ ενδιαφέρον να έρθει η μάνα μου να ζητήσει το σεσουάρ της -γιατί ξέρει ποιος της το έχει βουτήξει- και να μας βρει να κυνηγιόμαστε τσίτσιδοι στο σαλόνι!"
-"Αμάν!"
-"Γι αυτό έλα να φας το ξύλο σου σαν άντρας!"
-"Δεν είμαι άντρας!"
-"Με το ξύλο που θα φας, θα προτιμούσες να είσαι τερμίτης!"
-"Δε σου κάθομαι."
-"Καλώς, θα περιμένουμε εδώ μέχρι να έρθει ο ντελιβεράς."
-"Αυτό είναι εκβιασμός!"
-"Στο έχω ξαναπεί ότι δεν παίζω δίκαια!"
-"Αίσχος!"
-"Such is life που λέει και μια ψυχή!"
-"Αυτό είναι καθαρός εκβιασμός!"
-"ΝΙΑ ΝΙΑ ΝΙΑ ΝΙΑ ΝΙΑ"
-"Θα σε σκίσω" είπε με τη σειρά της και αρχίσαμε το ανάποδο κυνήγι, αυτή τη φορά έτρεχα εγώ και με κυνηγούσε εκείνη.
-"Ρε ποιος κυβερνάει αυτό τον τόπο;" φώναξα κρυμμένος πίσω από την πολυθρόνα.
-"Έλα εδώ ρε να φας το ξύλο σου σαν άντρας!"
-"Κάτσε, με κυνηγάς να φάω το ξύλο μου σαν άντρας που σε εκβιάζω γιατί δεν κάθεσαι να φας εσύ το ξύλο σου σαν άντρας;"
-"Ακριβώς!"
-"Αυτά τα κομμουνιστικά δε θα περάσουν!" φώναξα και άρχισε πάλι το αντίθετο κυνήγι...

...

-"STOP!" φώναξα μετά από -κι εγώ δεν ξέρω πόση- ώρα και πόσες εναλλαγές κυνηγητού. "Πάμε αύριο στα Jumbo να αγοράσουμε nerf guns να παίξουμε πόλεμο;"
-"Γι αυτό σ' αγαπάω" μου είπε.

Ποιος ήρθε;

Η Α. δαγκώθηκε, πραγματικά την είδα που δαγκώθηκε.

Εγώ από την άλλη είχα να νιώσω τόση αμηχανία από την προ-προ-τελευταία φορά που είχα βρεθεί να σε ένα σπίτι καλεσμένος παίζοντας "θάρρος ή αλήθεια", κάμποσα χρόνια πριν.

Μας έσωσε -στην κυριολεξία- ο ντελιβεράς που πήρε τηλέφωνο και είπε ότι ήταν από κάτω.

Πήγα στο δωμάτιο να ντυθώ και η Α. με ακολούθησε ακόμα μαγκωμένη. Κατέβηκα και παρέλαβα τα σουβλάκια. Στο μεταξύ είχε έρθει και η μάνα μου η οποία κοιτάζοντάς με εξεταστικά μου δήλωσε ότι είχε εξαφανιστεί πάλι το σεσουάρ της και αν ήξερα τίποτα.

-"Εχμ... ναι... Το χρειάζεσαι τώρα;"
-"Τώρα όχι, αύριο το πρωί θα το χρειαστώ."
-"Καλά, θα στο κατεβάσω πριν κοιμηθώ."
-"Πάλι παράγγειλες; Και γιατί κατέβηκες με κοντομάνικο, θες να κρυώσεις πάλι;"

Μανάδες!

-"Εσύ να τα βλέπεις που αντί να με αφήσεις να ανέβω πάνω να φάω μου έχεις πιάσει την πάρλα!"

Την άφησα να μουρμουράει για τον αχάριστο κανακάρη της και ανέβηκα στο σπίτι μου.

Αν και έχω τραπεζαρία στο σαλόνι πολύ σπάνια τρώω εκεί καθώς σπανίως κάθομαι στο χώρο, συνήθως τη βγάζω στο δωμάτιό μου ή το γραφείο μου.

Κάνοντας ότι ξέχασα τι παίχτηκε πριν από λίγο τη ρώτησα αν θέλει να δούμε καμιά σειρά, τηλεοπτικό πρόγραμμα δεν υπήρχε διαθέσιμο μιας και δεν είχα κάνει τον κόπο να εγκαταστήσω το εξωτερικό σύστημα κεραίας όντας άνθρωπος που δεν βλέπει καθόλου τηλεόραση.

Η Α. δεν απάντησε, με κοιτούσε ακόμα αμίλητη.

-"Τι έγινε στρουμφάκι, σου έφαγε η ψιψινέλ τη φωνή;" τη ρώτησα προσπαθώντας να αστειευτώ και να χαλαρώσω την ατμόσφαιρα καθώς μέσα μου βάραγαν καμπάνες ότι βαδίζουμε σε πολύ επικίνδυνα μονοπάτια.

Ήταν πράγματι επικίνδυνα τα μονοπάτια στα οποία βαδίζαμε ή ήμουν απλά μια κοτάρα που κάποια τον έβγαλε βίαια από το καβούκι του και έχει χεστεί πάνω του; Και τι δουλειά έχουν οι κότες με τα καβούκια, anyway?

Μαζί της, σε μια εβδομάδα, ένιωθα πράγματα με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα από αυτή που είχα πολλά-πολλά χρόνια πριν με την Κ., που τη θεωρούσα το μόνο πραγματικό μου έρωτα. Δεν λέω, αγάπησα τη μία Χ. -την πρώην γυναίκα μου- και η καρδιά μου ξαναχτύπησε μερικά χρόνια αργότερα για μια άλλη Χ. αλλά σε καμία περίπτωση στο βαθμό που το είχε κάνει με την Κ.

Με την Α. όπως και με την Κ. ένιωθα κενό στην απουσία τους. Δεν ήθελα κανένα alone time. Και όμως ακόμα και με την Κ. δεν το είχα νιώσει αυτό τόσο γρήγορα.

Και τότε συνειδητοποίησα το καρδιοχτύπι μέσα μου. Μπορεί... μπορεί να μην ήταν ακόμα έρωτας, αλλά το έβλεπα να έρχεται κατά πάνω μου ποδοβολώντας σα ρινόκερος.

Και θυμήθηκα το σοφό Κοκοβιό του Στσεντρίν.

Γαία πυρί μιχθήτω.

-"Τι έχεις καρδούλα μου;" τη ρώτησα γλυκά.
-"Εχμ..."
-"Υπάρχουν δύο εκδοχές" της είπα αποφασίζοντας ότι μια ψυχή που ήταν να βγει, ας έβγαινε. "Σου ξέφυγε κάτι και νιώθεις αμηχανία: α) επειδή όντως το αισθάνεσαι και φοβάσαι πως θα το πάρω είτε β) επειδή απλά σου ξέφυγε και φοβάσαι ότι εγώ νιώθω κάτι που δε νιώθεις εσύ και φοβάσαι πως θα το πάρω."

Δε μίλησε.

-"Είναι σωστή η μία από τις δύο εκδοχές; Πες μου απλά αυτό."
-"Ναι" μου φάνηκε πως απάντησε μέσα από τα δόντια της.
-"Α, δεν άκουσα τι είπες."
-"Ναι."
-"Ωραία, αμφότερες οι εκδοχές έχουν ένα κοινό: Φοβάσαι πώς θα πάρω, ότι και αν είναι αυτό που φοβάσαι."
-"Ναι" παραδέχτηκε απρόθυμα.
-"Άρα είτε έτσι είτε γιουβέτσι σε ενδιαφέρει πραγματικά η αντίδρασή μου, είτε γιατί δε θέλεις να με πληγώσεις είτε γιατί φοβάσαι ότι θα πληγωθείς."

Χαμήλωσε το βλέμμα της χωρίς να απαντήσει.

You'll take my life but I'll take yours too
You'll fire your musket but I'll run you through
So when you're waiting for the next attack
You'd better stand there's no turning back

The bugle sounds as the charge begins
But on this battlefield no one wins
The smell of acrid smoke and horses breath
As you plunge into a certain death​

Ή ταν ή επί τας.

-"Κοίτα με στα μάτια σε παρακαλώ."

Ύψωσε πάλι το βλέμμα της και με κοίταξε.

-"Κοιτάζοντάς σε στα μάτια θα στο πω στα ίσια: Αν είναι να πληγωθεί κάποιος εδώ και τώρα αυτός ο κάποιος ΔΕ θα είσαι εσύ."

The horse he sweats with fear we break to run
The mighty roar of the Russian guns
And as we race towards human wall
The screams of pain as my comrades fall

We hurdle bodies that lay on the ground
And as the Russians fire another round
We get so near yet so far away
We won't live to fight another day​

Την κοιτούσα αμίλητος περιμένοντας την όποια μοίρα μου.

We get so close near enough to fight
When a Russian gets me in his sights
He pulls the trigger and I feel the blow
A burst of rounds takes my horse below

And as I lay there gazing at the sky
My body's numb and my throat is dry
And as I lay forgotten and alone
Without a tear I draw my parting groan​

Δε μου απάντησε, μόνο ήρθε και με πήρε αγκαλιά.

"Ωχ" είπα μέσα μου και προετοίμασα τον εαυτό μου για τα χειρότερα αλλά ευτυχώς η Α. διέψευσε τους φόβους μου.

-"Ήμουν τσιμπημένη αρκετό καιρό μαζί σου, Γ... και... και η εβδομάδα που πέρασε..." είπε και κόμπιασε πάλι.
-"Θυμάσαι που σου είπα πριν μια εβδομάδα ότι δε θέλω να σου ξεφύγω; Όσο περνάνε οι μέρες γίνομαι όλο και πιο σίγουρος. Δε θα σου πω ψέμματα, δεν είμαι μάντης, δεν ξέρω το μέλλον, αλλά ειλικρινά ρε Α. είχα πολλά-πολλά χρόνια να περάσω τόσο όμορφα όσο την τελευταία εβδομάδα."

Την ένιωσα να με σφίγγει πάνω της.

-"Βαρέθηκα, κουράστηκα, να κρύβομαι στο καβούκι μου φοβούμενος να ζήσω και πάλι. Και όχι, ούτε με φοβίζει ούτε με τρομάζει ό,τι και αν είναι αυτό που νιώθεις. Και ξέρεις τι; Δε χρειάζεται να πεις τίποτα περισσότερο, ό,τι ήταν να μου δείξεις μου το έδειξες..."

Σταμάτησα.

-"Εις διπλούν" συνέχισα πειρακτικά καθώς το κλίμα είχε παραγίνει σοβαρό για τα γούστα μου.
-"Η επανάληψη είναι η μητέρα της μάθησης" ήταν η μόνη απάντηση που μου έδωσε πριν με βάλει κάτω και μου ορμίσει με το στόμα της στο στόμα μου.

Οι πρώτες δύο φορές ήταν απλό σεξ. Την τρίτη κάναμε έρωτα.

Το αποτέλεσμα ήταν ότι στο τέλος της βραδιάς όντως δεν μπορούσα να πάρω τα πόδια μου!

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΒΑΡΕΘΗΚΑΤΕ ΟΠΟΤΕ ΣΦΥΡΙΞΤΕ ΚΛΕΦΤΙΚΑ)

 

Τώρα αρχίζουν τα ωραία, συνέχατο

 

@Arioch το ταξίδι στο Μπράλο που ξεκίνησες μόλις, είναι άψογο.

 

Συνέχισε,τα σπας!!! 

 

Το παίζουμε για πάρτη σου!
Μη σταματήσεις!

 

Εννοείται συνεχίζεις

 

Ανταπέδωσα το φιλί της και την έσφιξα πάνω μου. Αυτή τη φορά πέρα από ένα ελαφρύ χάδι στο στήθος της και στα χαμηλά της δεν είχε άλλα προκαταρκτικά και όλως παραδόξως ο πρόεδρος είχε ακόμα ορεξούλες, οπότε δε χρειάστηκαν ταχυδακτυλουργικά για να σηκωθεί και να του φορέσει, πάλι με αισθησιακό τρόπο, η Α. το σκουφάκι του.

Ιεραποστολικόν το ορθόδοξον, έχει και αυτό τη χάρη του όταν τα άστρα είναι στη σωστή τους θέση, και όλα τα φαινόμενα έδειχναν ότι μετά από πολλά-πολλά χρόνια είχαν βρει τελικά το δρόμο τους. Αν αυτό σήμαινε ταυτόχρονα πως οι Μεγάλοι Παλαιοί θα σηκωνόντουσαν από τις υπνάρες που ρίχναν στον υγρό τους τάφο στην R'lyeh, κομμάτια να γίνει.

Όταν τέλειωσα -για τρίτη φορά μέσα σε διάστημα μιας, μιάμισης ώρας- όπως και την πρώτη φορά, έμεινα μέσα της απλά φιλώντας την. Ο πρόεδρος αποφάσισε ότι η θέση των άστρων τον ζόριζε και χωρίς να ρωτήσει κανέναν πήρε άδεια άνευ αποδοχών διαμαρτυρόμενος έντονα για την ασυνήθιστη κακομεταχείριση, ειλικρινά πρέπει να έφαγα γύρω στο 10λεπτο να τον πείσω το μαλάκα να κατουρήσει λίγη ώρα αργότερα. Όπως και να έχει αποφάσισε να κάνει τον Τζίμι Χόφα όσο ήμουν μέσα της, και τραβώντας τον έξω ένιωσα σαν τον Μάριο στο μεροκάματο του τρόμου και ευτυχώς να λέω, γιατί η μοίρα των Λουίτζι και Μπίμπα στην ίδια ταινία δεν ήταν του γούστου μου.

-"Ph'nglui mglw'nafh Cthulhu R'lyeh wgah'nagl fhtagn" της είπα -ή έστω προσπάθησα να της πω- σε άπταιστην Κθουλικήν στραμπουλώντας τη γλώσσα μου, η διαφαινόμενη μετακίνηση των άστρων στη σωστή τους θέση μου προκάλεσε μια ιδιαιτέραν συγκίνησιν, ξυπνώντας το νέρντουλα μέσα μου.

Η Α. από την άλλη πίστεψε προς στιγμή ότι έπαθα εγκεφαλικό.

-"Ωχ, μού 'μεινε αυτός!"
-"Στον οίκο του στη Ρ'λυέ ο νεκρός Κθούλου ονειρεύεται περιμένοντας."
-"Τι λες μωρέ;"
-"Σιωπή, άπιστη! Τα άστρα ήρθαν στη σωστή τους θέση και οι Μεγάλοι Παλιοί θα επιστρέψουν στη Γη, ξέφρενοι και άπληστοι για όσα είχαν στερηθεί!"
-"What the fuck?"
-"Μα να μην ξέρεις μυθολογία Κθούλου; Μα τι σας διδάσκουν επιτέλους στα σχολεία και στα πανεπιστήμια;"
-"Does not compute, παραιτούμαι."

Ανασηκώθηκα και έστριψα ένα τσιγάρο. Το άναψα και ρούφηξα τον καπνό και το γλυκό κάψιμο που ένιωσα στο λαιμό μ' έφερε στα ίσια μου. Την πήρα στην αγκαλιά μου και άρχισα να μιλάω, περισσότερο προς εμένα παρά προς εκείνη.

-"Όταν ήμουν πέντε-πεντέμισι χρονών συνέβη κάτι που με σημάδεψε. Δεν έχω διάθεση να μπω σε λεπτομέρειες αυτή τη στιγμή αλλά έχασα τον παππού μου και το πήρα πολύ βαριά πεπεισμένος ότι εγώ έφταιξα που πέθανε. Θα σου πω κάποια στιγμή όλη την ιστορία, δεν είναι της παρούσης. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι από τότε σχεδόν νέκρωσα μέσα μου, κάνοντας μου απίστευτα δύσκολο να δεθώ. Μπορεί να διαβάσω κάτι ή να δω κάποιο βίντεο και να με πάρουν τα ζουμιά αλλά μου είναι πολύ δύσκολο να νιώσω πράγματα για ανθρώπους του άμεσου περιβάλλοντός μου."

Τράβηξα άλλη μια βαθιά τζούρα και συνέχισα.

-"Είναι σαν κάτι μέσα μου να μη με αφήνει να δεθώ για να μην ξαναπεράσω όσα πέρασα. Αγαπώ την οικογένειά μου αλλά πέραν αυτής και των παιδικών μου φίλων δε νιώθω τίποτα για κανέναν άλλον. Ζουν, πεθαίνουν, περνάει και δεν ακουμπάει. Έκανα σχέσεις τις οποίες τις τράβαγα στα άκρα μέχρι να μην αντέχουν και να ζητάνε οι ίδιες να φύγουν. Δεν ερωτευόμουν, δε δενόμουν και δε μ' ενδιέφερε καθόλου. Βάλε και το γεγονός ότι είμαι σαδιστής και έχεις την πλήρη εικόνα."

-"Την Κ. τη γνώρισα στο IRC όταν ήταν 15 χρονών κι εγώ 22. Μου είχε μιλήσει πρώτη εκείνη με αγορίστικο νικ και δεν είχα πάρει χαμπάρι ότι μιλούσα σε κοπελίτσα μέχρι που ζήτησα να μάθω το όνομα του συνομιλητή μου. Για 3 χρόνια ήμουν ο μεγάλος της αδερφός, πέρασα μαζί της το δεύτερο μισό της εφηβείας της, ακούγοντάς την και όποτε χρειαζόταν, συμβουλεύοντάς την. Δεν ένιωθα τίποτα ερωτικό, πραγματικά την έβλεπα σαν τη μικρή μου αδερφή. Της είχα δώσει το τηλέφωνο και του γραφείου μου -τότε δούλευα στο πανεπιστήμιο- και του σπιτιού μου και πάντα έβρισκα χρόνο όταν ήθελε και χρειαζόταν να μου μιλήσει. Πέρα από το irc και το τηλέφωνο δεν είχαμε καμία επαφή, after all όσο και αν ήμουν πολύ προσεκτικός μαζί της, ήταν ανήλικη και μπορεί εγώ να την έβλεπα σαν τη μικρή μου αδερφή αλλά θα ήμουν αφελής αν δεν είχα καταλάβει ότι κατά βάθος ήταν τσιμπημένη μαζί μου ή για να είμαι ακριβής και μαζί μου και όπως έχεις διαπιστώσει είμαι άτομο που αποφεύγει τις κακοτοπιές."

Τράβηξα νέα τζούρα.

-"Τα είχα με μια συμφοιτήτριά μου, τη Μ. Ένα βράδυ της είχα πει ότι θα περάσω από το σπίτι της, φεύγοντας από το γραφείο, αλλά λίγο πριν κλείσω να φύγω χτύπησε το τηλέφωνο και ήταν η Κ. που με πήρε κλαίγοντας. Σε μια διήμερη εκδρομή που είχαν πάει έπιασε την υποτιθέμενα καλύτερη φίλη της να φασώνεται με το αγόρι με το οποίο η Κ. ήταν καψουρεμένη. Της ζήτησα να κλείσει το κινητό για να μη χρεώνεται και την πήρα ο ίδιος τηλέφωνο από το γραφείο. Δεν μπορούσα στην αρχή να την ηρεμήσω με τίποτα, έκατσα μαζί της μέχρι που τέλειωσε η μπαταρία του κινητού της έχοντας αφήσει την Μ. στα κρύα του λουτρού, να με περιμένει μάταια και να μη μπορεί καν να με βρει, καθώς μιλούσα στο τηλέφωνο. Αυτό μαζί με κάτι άλλο που είχε συμβεί λίγο καιρό πριν ήταν το τελειωτικό χτύπημα για τη Μ. καθώς τελικά συνειδητοποίησε ότι δεν έδινα δεκάρα τσακιστή για την ίδια."

Τράβηξα μια τελευταία τζούρα και έσβησα το τσιγάρο.

-"Τέλος πάντων, κάποια στιγμή τον Οκτώβρη του '98 είχα ανέβει Αθήνα, δε θυμάμαι για ποιο λόγο, και η Κ. μου ζήτησε να βρεθούμε να γνωριστούμε και από κοντά. Ήταν ενήλικη πλέον οπότε δεν είχα κανένα λόγο να της αρνηθώ και εδώ που τα λέμε εξακολουθούσα να νομίζω ότι τη βλέπω σαν μικρή μου αδερφή, βλέπεις τυφλωμένος από την υπεροψία μου δεν είχα καταλάβει ότι ήμουν ο Πυγμαλίωνας και η Κ. ήταν η Γαλάτειά μου. Ήταν ο πρώτος άνθρωπος μετά από πολλά χρόνια για τον οποίον ένιωθα κάτι και για κάποιον σαν εμένα ήταν σαν ένας τυφλός που ξαφνικά άρχισε να βλέπει αχτίδες φωτός. Βρέθηκα μαζί της σε σχέση χωρίς καλά-καλά να το καταλάβω και όμως λίγο καιρό μετά ήμουν full ερωτευμένος για πρώτη φορά στη ζωή μου."

Αναστέναξα.

-"Μπορεί να ήμουν ο πρώτος της αλλά η κοινή λογική έλεγε ότι δε θα είμαι ο τελευταίος της. Το ήξερα από μέσα μου, το είχα εκμυστηρευτεί και σε έναν από τους δύο παιδικούς μου κολλητούς, ο άλλος είχε μετακομίσει και είχαμε χαθεί. Ωστόσο, όπως με έχεις ακούσει να λέω πολλές φορές στις συναντήσεις, η διαφορά της θεωρίας από την πράξη είναι μικρή στη θεωρία αλλά μεγάλη στην πράξη. Ήμουν στρατό δύο μήνες όταν με παράτησε για κάποιον άλλον, κοντά στην ηλικία της και κοντά της γενικά, εγώ ήμουν στην Κω και είχα μπροστά μου ακόμα 16 μήνες θητείας."

Η Α. δε μίλησε απλά με χάιδευε όσο της μιλούσα και αυτό το χάδι με ηρεμούσε και με καθησύχαζε.

-"Όπως μπορείς να φανταστείς ένιωσα ότι μου έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι. Μου πήρε πάνω από ένα χρόνο να το ξεπεράσω, ας είναι καλά η Ε. Όπως και να έχει μετά την Ε. γνώρισα την Χ., την πρώην γυναίκα μου και δεν ήμασταν παρά μερικές μέρες μαζί όταν χτύπησε το τηλέφωνό μου και ήταν η Κ. Ήθελε λέει να με δει. Ήταν ο ίδιος μου ο εγωισμός που με έσπρωξε να θέλω να επιβεβαιώσω ότι την είχα ξεπεράσει πραγματικά αλλιώς δεν θα είχα κάνει τον κόπο να της απαντήσω. Δέχτηκα όμως και βγήκαμε."

Σιωπή.

-"Και;" με ρώτησε η Α. μετά από κάμποση ώρα.
-"Δεν την είχα ξεπεράσει. Ένιωσα σαν να μην είχε περάσει ούτε μια μέρα από τότε που την είδα για τελευταία φορά, μετά την πρώτη μου ολιγοήμερη άδεια ως φαντάρος. Μου είπε πως μετάνιωσε, πως είδε ότι εμένα αγαπούσε πραγματικά, πως δεν υπήρξε πραγματικά ερωτευμένη με τον άλλο. Ζήτησε να γυρίσει πίσω."

Έστριψα δεύτερο τσιγάρο, το άναψα και έκανα κάμποσες τζούρες πριν συνεχίσω.

-"Το να την αρνηθώ ήταν το πιο δύσκολο πράγμα που έχω κάνει στη ζωή μου. Και το γελοίο της υπόθεσης είναι ότι δεν την απαρνήθηκα επειδή με πρόδωσε αλλά για να μην προδώσω εγώ την πρώην γυναίκα μου με την οποία ήμασταν δεν ήμασταν μαζί μία εβδομάδα."
-"Μα..." πήγε να μου πει και την έκοψα.
-"Φυσικά και δε θα ήταν προδοσία, ούτε μια εβδομάδα δεν ήμασταν μαζί, δεν ένιωθα τίποτα για εκείνη και ούτε η ίδια είχε αρχίσει να με ερωτεύεται, αυτό συνέβη αργότερα. Και όμως ρε Α. ένιωθα μέσα μου πως αν γύριζα στην Κ. θα πρόδιδα τη Χ. ενώ στην πραγματικότητα θα πρόδιδα τον ίδιο μου τον εαυτό. Πραγματικά δεν έχω καταλήξει αν η ύπαρξη της Χ. δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια απλή δικαιολογία για να αποτρέψω τον εαυτό μου να κινδυνέψει να τα ξαναπεράσει όλα αυτά για δεύτερη φορά."

Η Α. δεν απάντησε, απλά συνέχισε να με χαϊδεύει απαλά.

-"Δώσε μου μισό σε παρακαλώ" της είπα και πέρασα γύρω στο δεκάλεπτο στην τουαλέτα προσπαθώντας να κατουρήσω. Αυτά παθαίνει κανείς με τις μικρούλες!

Έπλυνα τα χέρια μου, γύρισα πίσω και ξάπλωσα στο κρεββάτι δίπλα της.

-"Με τη Χ. παντρευτήκαμε δύο χρόνια αργότερα αλλά όπως σου είπα στην πραγματικότητα κανείς από τους δυο μας δεν το ήθελε. Τέσσερα χρόνια μετά -έξι χρόνια μετά από εκείνο το απόγευμα που απαρνήθηκα την Κ.- γνώρισα μια άλλη Χ. η οποία με ψιλοέβγαλε από το καβούκι μου αλλά πριν προλάβει αυτό να εξελιχθεί έφυγε για το εξωτερικό με αποτέλεσμα να νεκρώσω εκ νέου."

Και κάπου εκεί τελείωσα με το εσωτερικό μου στριπτίζ.

- "Θα μου πεις τώρα γιατί στα λέω όλα αυτά..."
-"Όχι, δε χρειάζεται να μου πεις..."

Και εκεί ήρθε προς μεγάλη έκπληξη τόσο εμού όσο και του προέδρου και ο τέταρτος γύρος οπότε δεν είναι να απορείς που στο τέλος της βραδιάς ένιωθα σαν τον Μαμ Ρα.

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

 

Τέσσερις φορές την ίδια μέρα και μάλιστα σε διάστημα δύο ωρών είχα να το κάνω από τα 26 μου, με την Κ. Έφτασα στα 37 προκειμένου να κατορθώσω να το επαναλάβω. Όση καλή διάθεση και να είχα -και είχα- δεν επρόκειτο να τελειώσω με το ορθόδοξο, τη γύρισα μπρούμυτα και συνέχισα το θεάρεστο έργο μου έτσι, με κάποια δυσκολία είναι η αλήθεια γιατί μου έβγαινε συνεχώς έξω. Αν και την είχα διαβεβαιώσει ότι θα είμαι ο 4ος που θα επισκεπτόμουν την πίσω πόρτα της, προτιμούσα της πράξης να έχει προηγηθεί και λίγο spanking γιατί πώς να το κάνουμε, έχουμε και τα γούστα μας. Σε κάθε περίπτωση αρκέστηκα στη φαντασία μου και αυτό ήταν το κόλπο που έπεισε τον εξουθενωμένο πρόεδρο να βγάλει εις πέραν ακόμα μία φορά τον καθήκον του.

Όπως και να έχει στο τέλος έπεσα δίπλα της ξεθεωμένος και μετά θυμήθηκα ότι ήμαστε και νηστικοί και τα σουβλάκια κρύωναν δίπλα στο κομοδίνο.

-"Δεν έχω δύναμη να πιάσω τα σουβλάκια" της είπα.
-"Εγώ στο 'πα ότι δε θα μπορείς να πάρεις τα πόδια σου!"
-"Λυσσάρα!"
-"Και που να με δεις στις μεγάλες μου φόρμες!"
-"Δε νομίζω ότι θα αντέξω τη συγκίνηση."
-"Τουλάχιστον θα πας χαρούμενος!"
-"Καλά καλά για κατούρημα δεν μπορώ να πάω!"
-"Αφού πήγες προηγουμένως!"
-"Και παιδευόμουν 10 λεπτά να τον πείσω ότι δεν τον έβγαλα έξω για σεξ."
-"Να μάθεις να μην τάζεις!"
-"Μπορεί τώρα να δηλώνω αδυναμία να σου ξύσω τον κώλο που σε φαγουρίζει αλλά φουκαριάρα μου, αύριο το πρωί ή έστω μεσημέρι, καλά, απόγευμα προς βράδυ, στη χειρότερη ξημερώματα Κυριακής θα σου πω εγώ!"
-"Μεθαύριο νταν, που λένε!"

Έπιασα ένα από τα σουβλάκια και της το έδωσα και πήρα και ένα στο χέρι μου και του τράβηξα μια γερή δαγκωνιά.

-"Κρύωσε η μαλακία" είπα αφού κατάπια.
-"Όλο γκρίνια είσαι" μου είπε και τράβηξε και αυτή μια δαγκωνιά από το δικό της.
-"Ενίσταμαι!"
-"Σκάσε και τρώγε μην κρυώσουν κι άλλο."

Ένα δίκιο το 'χε. Φάγαμε αμίλητοι τα σουβλάκια μας όσο ακόμα τρώγονταν και όταν τελειώσαμε την έπιασε ξαφνική προκοπή και μάζεψε χαρτιά, σακούλες και τα τέσσερα γεμάτα προφυλακτικά, καλά τα δύο τελευταία όχι ιδιαίτερα γεμάτα, μην πω σχεδόν άδεια, τα έβαλε στη σακούλα, την τύλιξε και πήγε και την πέταξε μέσα στον κάδο.

Εγώ πάλι θυμήθηκα το κλεμμένο σεσουάρ οπότε ντύθηκα πάλι και κατέβηκα να το αφήσω στη μητέρα μου. Ευτυχώς ήταν ξαπλωμένη στο δωμάτιό της και έβλεπε τηλεόραση οπότε γλίτωσα το νέο γύρο μουρμούρας.

Ανέβηκα πάνω και βρήκα την Α. ντυμένη με πιτζάμες. Ροζ. Με λαγουδάκια. Όχι, αυτό δεν το περίμενα, όποιος δεν έχει ζήσει τον μίνι τυφώνα παρασύρεται από το πολύ γλυκό της πρόσωπο και τη μινιόν φιγούρα της και δεν έχει ιδέα πως είναι η Α. όταν αρπάζει και αρπάζει εύκολα πανάθεμά την. Ντυμένη μάλιστα με ροζ πιτζάμες με λαγουδάκια η άμεση σύγκριση με τον killer rabit της Caerbannog ήταν μοιραία.

Αντικρίζοντας αυτό το θέαμα έβαλα τα γέλια κερδίζοντας την αγριεμένη ματιά της.

-"Γουστάρεις τίποτα φίλε;" ρώτησε αντιγράφοντας τη σκηνή που ο Στέλιος με την κουστωδία του μπήκε στο κέντρο του Φαρέα και αντίκρισε τον Άρη.
-"Ναι, έναν άντρα να χτυπηθεί μαζί μου" της απάντησα και καλά βαριά, ενθουσιασμένος ωστόσο από μέσα μου καθώς η Λόλα είναι μία από τις πολύ αγαπημένες μου ταινίες, πράγμα που της είχα αναφέρει κάποια ανύποπτη στιγμή.
-"Αύριο το πρωί-ή έστω μεσημέρι-το αργότερο απόγευμα-καλά μπορεί και βράδυ;" ρώτησε με μια ανάσα.
-"Εξακολουθεί να σε τρώει ε;"
-"Κάποιον άλλον βλέπω να τον τρώει κι εγώ έχω *ακόμα* δυνάμεις!"
-"Μου έρχεται να σε βγάλω φωτογραφία και να σε έχω πρώτη μούρη στην παρουσίαση του Steerco!"
-"Αν έχεις αυτοκτονικές τάσεις γιατί δεν διαλέγεις κάτι πιο απλό, πχ στρυχνίνη;"

Έβαλα ξανά τα γέλια και της άνοιξα γελώντας ακόμα την αγκαλιά μου. Ήρθε και με πήρε αγκαλιά και ταυτόχρονα με χούφτωσε από τα αρχίδια και μου τα ζούλησε, όχι τόσο ώστε να πέσω νοκ αόυτ αλλά αρκετά ώστε να πάρω την ιδέα ότι τζιζ-βαβά!

-"Εεεε, εχμμ..." είπα.
-"Ω ναι" μου απάντησε και συνέχισε: "Έλεγες;"
-"Τι να πω; Με κρατάς απ' τ' αρχίδια, κυριολεκτικά!"
-"Για να μην ξεχνιόμαστε!"

Δεν είπα τίποτα αλλά όταν χαλάρωσε της έκανα λαβή και κρατώντας την ακίνητη κάθισα στο κρεββάτι. Μετά με λίγη δυσκολία είναι η αλήθεια την έριξα μπρούμυτα στα γόνατά μου. Η Α. φωνάζοντας και γελώντας πάλευε να ξεφύγει. Με πολύ δυσκολία κατάφερα να της κατεβάσω το κάτω μέρος της πιτζάμας και της έριξα μία γερή στα κωλομέρια κάνοντάς την να εντείνει την προσπάθεια να ξεφύγει.

-"ΘΑ ΣΕ ΣΚΙΣΩ!!!!!" μου φώναξε.

Η αλήθεια είναι ότι εκεί τα ψιλοχρειάστηκα γιατί για μένα ήταν παιχνίδι αλλά παρά τα αρχικά της γέλια όταν την έβαλα στα γόνατά μου για spanking, το "θα σε σκίσω" ακούστηκε πολύ αγριεμένο και όχι παιχνιδιάρικο. Σταμάτησα απότομα και της ανέβασα το παντελόνι. Την άφησα να σηκωθεί και με έπιασε ξαφνικά πονοκέφαλος. Άρχισα να τρίβω τα μηνίγγια μου αλλά πριν προλάβω να της ζητήσω συγνώμη η Α. με κοίταξε ανήσυχη.

-"Γ; Τι έπαθες;"
-"Συγνώμη, ειλικρινά. Παιχνίδι ήταν."
-"Βρε χαζούλη τι ζητάς συγνώμη; Λες να μην το κατάλαβα ότι ήταν παιχνίδι;"
-"Ακούστηκες... ακούστηκες πολύ νευριασμένη στο <<θα σε σκίσω>>"
-"Όχι βρε. Ήταν ο τρόπος που με κρατούσες και χρειάστηκε να βάλω παραπάνω φωνή και μάλλον το παράκανα."
-"Δε... δε σε πείραξε;"
-"Γ. μπορώ να ξεχωρίσω το παιχνίδι από τη βία. Αν το είχα δει ως πράξη βίας θα σου είχα κόψει τα χέρια από τις μασχάλες... με νυχοκόπτη!"

Την πίστεψα, γιατί αν μη τι άλλο, την είχα όντως ικανή!

-"Άλλωστε" μου είπε και χαμήλωσε ντροπαλά τα μάτια της -αυτό και αν δεν το περίμενα- "βρίσκω το spanking πολύ ερωτικό."
-"Μιλάς σοβαρά;"
-"Εγώ; Ξέχασες την περασμένη Κυριακή;"

Έλα ντε! Την περασμένη Κυριακή, όταν την έγλειψα για πρώτη φορά από πίσω, τις είχα ρίξει και μερικές σφαλιάρες στα μεριά της και όχι απλά δεν είχε διαμαρτυρηθεί, είχε γίνει πύραυλος. Το έχω πάθει αυτό και με τη δεύτερη Χ., τι να πω, μερικές φορές απλά δεν κάνει commit στη βάση!

Η συνειδητοποίηση του γεγονότος με άφησε να την κοιτάω σα χάνος.

-"Πάει, μού 'μεινε αυτός" είπε για δεύτερη φορά στη βραδιά.
-"Απλά μου ήρθε flash back. Τότε, στο πανεπιστήμιο με την Μ. όταν άρχισα να νιώθω ότι αυτό μέσα μου έχει... έχει και σεξουαλική έκφανση, το spanking ήταν σε συχνή βάση αλλά... αλλά μέσα μου δε μου έφτανε. Μία και μόνη φορά το έκανα... το έκανα με τη ζώνη και αυτή ήταν και η αρχή του τέλους."
-"Τι εννοείς; Χωρίς τη θέλησή της;"
-"Όχι... όχι, με τη θέλησή της. Αλλά όχι επειδή της άρεσε, το έκανε για μένα. Κάπου εκεί νομίζω ότι βρήκε τα όριά της, στο πόσο διατεθειμένη ήταν να υποχωρεί. Ήμουν ο πρώτος της και ήταν... ήταν πολύ ερωτευμένη μαζί μου ενώ εγώ... εγώ δεν ένιωθα τίποτα για εκείνη."
-"Το έχεις ξανακάνει αυτό;"
-"Ναι, και με τις δύο Χ. Η πρώην γυναίκα μου ήταν μαζοχίστρια. Η δεύτερη, δεν ξέρω. Εννοώ δεν ήταν μαζοχίστρια per se αλλά της άρεσαν... της άρεσαν αυτά τα παιχνίδια. Και με ζώνη και με καλώδιο και με κεριά..."
-"Κεριά;"
-"Ναι, έσταζα λιωμένο κερί πάνω της."

Και εκεί έμεινα για δεύτερη φορά μαλάκας μέσα σε μερικά μόλις λεπτά.

-"Έχω δοκιμάσει κι εγώ ζώνη."
-"What? I mean... what?"
-"What the hell... μου άνοιξες την ψυχή σου, ήρθε η ώρα να στα ανταποδώσω."
-"Η υπόθεση σηκώνει τσιγάρο" της είπα και έστριψα στα γρήγορα ένα τσιγάρο και βάζοντας πίσω μου τα μαξιλάρια έκατσα στο κρεβάτι καθιστός με την πλάτη μου στην πλάτη του κρεβατιού.

Η Α. ανέβηκε και αυτή στο κρεββάτι, κάθισε οκλαδόν και άρχισε να μου διηγείται το παρελθόν της.

-"Γνώρισα τον Σ. στο πρώτο μου έτος στο πολυτεχνείο. Είχα κάνει σχέσεις στο λύκειο αλλά ήταν επιπόλαιες και δεν είχαν προχωρήσει. Ήταν συμφοιτητής μου αλλά δύο χρόνια μεγαλύτερος καθώς είχε μπει με την τρίτη. Σου μοιάζει πολύ στο χαρακτήρα, ήταν κι αυτός κυκλοθυμικός, χαβαλετζής και παιχνιδιάρης αλλά όποτε χρειαζόταν αποφασιστικός και αυστηρός και όπως κι εσύ με έκανε να γελάω και ταυτόχρονα να νιώθω ασφάλεια μαζί του. Τον ερωτεύτηκα βαθιά. Στο... στο σεξ του άρεσε να δοκιμάζει πολλά πράγματα όχι μόνο πάνω μου αλλά και πάνω του. Ναι, έχω φάει στα πισινά μου και χέρι και ζώνη αλλά του είχα ρίξει κιόλας. Του άρεσε να τον δαγκώνω και να τον νυχιάζω αν και σε εκείνον δεν άρεσε να το ανταποδίδει παρά το γεγονός ότι εμένα μ' αρέσουν πολύ περισσότερο οι δαγκωνιές και οι πιπιλιές από το χέρι και τη ζώνη. Ήταν ο πρώτος σε όλα μου. Δεν είχε δοκιμάσει ποτέ με άντρα αλλά του άρεσε να του βάζω δάχτυλο και... και άλλα πράγματα. Μου αρέσει να βάζω δάχτυλο, νομίζω πως το έχεις διαπιστώσει, αλλά τα άλλα... δεν ξέρω, τα άλλα δε με ενθουσίαζαν. Εννοώ ότι ήθελα να το κάνω και να το νιώθω με το σώμα μου, δε μου αρκούσε απλά η ιδέα."

Κοίτα να δεις!

-"Πέρασα πολύ όμορφα τέσσερα χρόνια μαζί του αλλά... αλλά του Σ. του πέρασε. Δεν ξέρω, ήμασταν και μικρότεροι σε ηλικία και ...και χωρίς να σκέφτομαι με αυτό τον τρόπο το μέλλον, απλά... απλά δεν μπορούσα να σκεφτώ ότι θα υπάρξει κάποιος άλλος. Ίσως ο Σ. να ήταν περισσότερο πραγματιστής αλλά όπως και να έχει βαρέθηκε. Ειλικρινά δεν ξέρω αν μου έδειχνε τα σημάδια και απλά ήμουν στραβή και δεν τα έβλεπα. Πραγματικά δε θυμάμαι αλλαγή στη συμπεριφορά του αλλά ίσως απλά επέλεγα να μη τη δω. Φέρθηκε... φέρθηκε σκάρτα στο τέλος. Εντάξει βαρέθηκες, μπούχτισες δεν ξέρω κι εγώ τι, αλλά έχε τα αρχίδια ρε να δώσεις στα ίσια το τέλος. Αυτός... αυτός απλά βρήκε και δεύτερη και εγώ το χάπατο δεν είχα πάρει χαμπάρι... μέχρι που... μέχρι που το πήρα βίαια."

Αναστέναξε και συνέχισε κοιτώντας με χωρίς να με βλέπει.

-"Όπως καταλαβαίνεις έζησα κάτι ανάλογο αυτού που έζησες εσύ με την Κ., μου ήρθε ο ουρανός στο κεφάλι. Αναγνωρίζω ότι ήμουν σε καλύτερη μοίρα από τη δική σου, τουλάχιστον εγώ ήμουν στο σπίτι μου και είχα και τα μαθήματα της σχολής ως distraction. Κι εγώ έκανα πολύ καιρό να τον ξεπεράσω και τον ξεπέρασα όταν πήγα στο Imperial για το πρώτο μου MSc."

-"Πρώτο; Έχεις και δεύτερο;"
-"Μα σου είπα, δύο χρόνια κάθισα Αγγλία. Το MSc είναι πρόγραμμα ενός έτους, έκανα και δεύτερο αλλά δεν είχα διάθεση να προχωρήσω σε PhD οπότε γύρισα πίσω. Όπως και να έχει εκεί γνώρισα κάμποσους αλλά δεν ήταν σχέσεις, μόνο επαναλαμβανόμενες ξεπέτες καθότι δεν εννοούσα να τα φορτώσω στον κόκκορα. Μετά, όταν γύρισα στην Ελλάδα έκανα άλλες τρεις σχέσεις που αν και δεν τις έβλεπα σαν ξεπέτες απλά δεν περπάτησαν. Τον τελευταίο τον σχόλασα πριν κάνα χρόνο και... και μέχρι που σε γνώρισα δε μου είχε κάνει κανένας κλικ."

-"Να τα και τα πιπεράτα" της είπα αστειευόμενος για να ελαφρύνω την κατάσταση.

Η Α. χαμογέλασε.

-"Πόσο καιρό γνωριζόμαστε; Τρεις-τέσσερις μήνες;"
-"Κάπου τόσο."
-"Είχα τσιμπηθεί μαζί σου παρά το γεγονός ότι δεν είχαμε ιδιαίτερες επαφές. Μου άρεσε ο τρόπος που μου μιλούσες όταν με πετύχαινες στους διαδρόμους ή στο κυλικείο ή όταν ερχόμουν στο γραφείο σας για να μιλήσω με την Ρ. Με... με έκανες πάντα να γελάω και... και πόσο μου είχε λείψει αυτό το παιχνιδιάρικο καλόκαρδο πείραγμα. Μου άρεσε... μου άρεσε που δεν ήσουν απλά πειραχτήρι και ότι δεχόσουν την εις βάρος σου πλάκα το ίδιο εύκολα και με το ίδιο χαμόγελο. Μετά... μετά όταν αρχίσαμε να συνεργαζόμαστε άρχισα να ανακαλύπτω και την άλλη, την πιο σοβαρή πλευρά σου. Έναν άνθρωπο φωνακλά και ισχυρογνώμων αλλά όχι ξεροκέφαλο, που δίνει πάντα στον άλλον την ευκαιρία να του αλλάξει τη γνώμη και αν το κατάφερνε, υποστήριζε αυτή τη γνώμη με το ίδιο πάθος που υποστήριζε αρχικά τη δική του. Μου άρεσε... μου άρεσε πως χειριζόσουν τις συναντήσεις, άλλοτε κάνοντας χαβαλέ και άλλοτε όντας σοβαρός και αυστηρός. Τότε κατάλαβα πως όχι απλά είχα τσιμπηθεί, είχα αρχίσει να τη δαγκώνω γερά τη λαμαρίνα. Οποιονδήποτε άλλο μου είχε βάλει συνάντηση Παρασκευή μετά τις 16:00 θα τον είχα διαολοστείλει... Ε, τα υπόλοιπα τα ξέρεις."

-"Αγκαλjίιιιιιιτσα" της είπα εγώ αυτή τη φορά.

Ήρθε και χώθηκε στην αγκαλιά μου και την έσφιξα πάνω μου και με έσφιξε πάνω της. Καθίσαμε κάμποση ώρα και δεν ξέρω για εκείνη, αλλά εμένα το μυαλό μου είχε αδειάσει τελείως και απλά απολάμβανα τις στιγμές με την καρδιά μου μετά από πολλά-πολλά χρόνια να έχει αρχίσει και πάλι το ταμπούρλο.

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

 

-"Έχεις όρεξη να πάμε στην Κρύπτη για ποτό;" την ρώτησα, η Κρύπτη ήταν αυτό το υπέροχο rock bar στο οποίο η μικρά είχε γίνει ντίρλα το προηγούμενο Σάββατο.
-"Θα χρειαστεί να ξανακάνουμε μπάνιο για να βγούμε έξω."
-"Ωχ ναι, και όχι τίποτε άλλο αλλά κατέβασα κάτω και το σεσουάρ."
-"Έχω βάλει πιτζάμες τώρα, δεν ξαναβγαίνω από αυτές παρά μόνο για να ξανατρυγήσω το κάποτε άγουρο κορμί σου."
-"Good luck with that!"
-"Απαπαπα, ούτε καν ένα πέμπτο γύρο δεν αντέχεις;"
-"Και που ζω μετά τον τέταρτο, ευχαριστημένος είμαι."

Η Α. δεν απάντησε, ανασηκώθηκε και κατέβασε κάτω το παντελόνι της και κάθισε στα τέσσερα αισθησιακά και άρχισε να μου κουνάει τον κώλο της. Αν και το πάνω κεφάλι ξεροκατάπιε το κάτω κεφάλι απλά... δεν.

-"Μπα πανάθεμά σε λυσσάρα!"
-"Χιχιχι"

Το κάτω μέρος μπορεί να μη δούλευε αλλά τα χέρια δεν είχαν τέτοια προβλήματα. Της έσκασα μια πολύ γερή στον κώλο.

-"Άουυυυ" είπε σχεδόν χοροπηδώντας.
-"Η σωστή απάντηση είναι <<ένα>>" της είπα και της τράβηξα μια δεύτερη, εξίσου γερή.
-"Δύο και θα τα πούμε μετά οι δυο μας!" με απείλησε.
...
-"Τρία, μπα πανάθεμά σε!"
-"Τέσσεραααααα θα σε σκίσω"
-"Πέντε... όσες θα είναι και οι ώρες σου Μ!"
-"Έξι..." και εκεί σταμάτησε ο επιπλέον σχολιασμός μέχρι που φτάσαμε τις 15 με τον κώλο της κόκκινο.

Αν και γενικά οι σαδιστικές μου πράξεις δεν μου προκαλούν διέγερση, από αυτό εξαιρούνται spanking, ζώνη, βίτσα και crop και το θέαμα να κάθεται με τον όμορφο κώλο της τουρλωτό και κόκκινο ήταν τόσο απίστευτα καυλωτικό που εκείνη την ώρα αποφάσισα να κρατήσω το λόγο μου και να γίνω ο τέταρτός της από πίσω ακόμα και αν χρειαζόταν να πάθω έμφραγμα για να τα καταφέρω.

Η Α. είχε σφίξει τα δόντια της περιμένοντας να πέσουν κι άλλες και αιφνιδιάστηκε όταν άρχισα να φιλάω και να γλείφω τα κοκκινισμένα σημεία της. Κάθισα ακριβώς από πίσω της και της χούφτωσα και τα δύο κωλομέρια ανοίγοντάς τα. Έσκυψα και άρχισα να τη γλείφω πάλι στην πίσω τρυπούλα της και η Α. όπως και τις άλλες φορές κοκάλωσε. Σταμάτησα και την άρχισα πάλι σε γρήγορα, αλλά όχι δυνατά χαστουκάκια και έκανα τα μεριά της να κοκκινίσουν ακόμα πιο έντονα. Σάλιωσα το δείκτη του αριστερού μου χεριού και το έβαλα ελαφρά πίσω της. Η Α. πήρε το μήνυμα χωρίς να αντιδράσει αρνητικά. Το έβαλα λίγο πιο βαθιά και άρχισα τις κυκλικές κινήσεις για να το ανοίξω ενώ με το δεξί χέρι προσπαθούσα να ξυπνήσω τον πρόεδρο που έκανε το ακόμα τον ψόφιο κοριό. Όταν με τα πολλά κατάφερα να τον σηκώσω τον ακούμπησα ανάμεσα στα μεριά της χωρίς ωστόσο να τον φτάσω μέχρι την τρυπούλα της.

-"Σε θέλω" της είπα.
-"Κι εγώ" μου απάντησε.
-"Θέλω το κωλαράκι σου, κοριτσάρα μου."
-"Πάρε με όπως θες" απάντησε καυλωμένη.

Στην αρχή μπήκα μπροστά της.

-"Γ, δε φόρεσες προφυλακτικό!!!"
-"Σσσσστ... δε θα μείνω εκεί" είπα και καρφώθηκα μέσα της κερδίζοντας ένα ηδονικό "Ααααχ" της.

Συνέχισα για λίγη ώρα και μετά τραβήχτηκα. Τον ακούμπησα πίσω της, στη σχισμή της.

-"Θέλω να σε ακούσω να μου το πεις."
-"Πάρε... πάρε με."
-"Πες το όλο."
-"Πάρε με... όπως θες."
-"Σωστά!" της είπα πιο αυστηρά και παρά την αντάρτικη φύση της δε μου το χάλασε.
-"Από πίσω... Πάρε με από πίσω... όπως... όπως θες."

Κρατώντας τον -και ο διάλογος βοήθησε να μείνει όρθιος- τον έβαλα προσεκτικά μέσα της. Το δάχτυλο πριν είχε βοηθήσει και ενώ υπήρξε αντίσταση ήταν ελεγχόμενη. Τον έβαλα μέχρι το 1/3 μέσα της και τραβήχτηκα πίσω προσεκτικά και μετά πάλι μέχρι το 1/3

Τα πνιχτά βογγητά της με ξετρέλαιναν και ήθελα να το παρατείνω όσο πάει. Χώθηκα εκ νέου πάλι μέχρι το 1/3 μέσα της και ξανατραβήχτηκα. Επανέλαβα την κίνηση μερικές φορές και μετά τον έβαλα μέχρι τη μέση, κερδίζοντας ακόμα ένα πνιχτό βογκητό της. Κρατώντας την από τη μέση τον έσπρωξα σιγά-σιγά μέσα της μέχρι που μπήκε όλος.

-"Μμμμμμ Αχ αααχ... Μμμμ" ήταν η απάντησή της.
-"Σε πονάω;"
-"Λίγο... μη... μη σταματάς."

Άρχισα να κινούμαι από το μισό και πάνω μέχρι να μπει όλος, προσέχοντας πόσο προς τα πίσω τραβιόμουν. Αυτό το βιολί κράτησε γύρω στο λεπτό και ένιωσα το σφιγκτήρα της να έχει χαλαρώσει επαρκώς οπότε άρχισα να κινούμαι πιο γρήγορα βάζοντας και βγάζοντας όλο το μήκος του πέους μου στο κωλαράκι της. Την έπιασα από τα μαλλιά και τραβώντας την προς τα πίσω καρφώθηκα όλος μέσα της κερδίζοντας ακόμα ένα δυνατό βογκητό. Επανέλαβα την κίνηση μερικές φορές ακόμα και άφησα τα μαλλιά της και την έπιασα από τους ώμους.

-"Χαμήλωσε το κεφάλι σου" τη διέταξα.
-"Δε... δε σ' αρέσει έτσι;"
-"Αν το θέλω ψηλά θα το φέρω ψηλά. Χαμήλωσέ το."

Η Α. υπάκουσε και χαμήλωσε το κεφάλι της ενώ της γαμούσα το κωλαράκι. Πότε-πότε την έπιανα πάλι από το μαλλί και την τράβαγα καθώς τη γαμούσα αλλά όταν της το άφηνα και την έπιανα, είτε από τους ώμους, είτε από τη μέση, αυτόματα χαμήλωνε το κεφάλι της, έχοντας πιάσει τι μου αρέσει και προσφέροντάς το μου. Το όλο σκηνικό ήταν απίστευτα καυλωτικό αλλά -δεδομένου του τι είχε προηγηθεί- είχα αρχίσει να κουράζομαι χωρίς να βλέπω το τέλος να έρχεται. Στο τέλος κατέφυγα σε αυτό που κάνω στις πίπες: κράτησα την ανάσα μου ενώ τη γαμούσα.

Βέβαια το γεγονός ότι κινούμουν, καταναλώνοντας έτσι περισσότερο οξυγόνο, με έφτασε να γίνω σχεδόν μωβ πριν καταφέρω να νιώσω το σημείο της μη επιστροφής. Αφήνοντας την εκπνοή μου με θόρυβο και παίρνοντας εξίσου θορυβώδη ανάσα, καρφώθηκα μια τελευταία φορά μέσα της και τέλειωσα με σπασμούς κρατώντας την ακίνητη από τη μέση. Άδειασε ότι είχε να αδειάσει, εδώ που τα λέμε δεν είχε μείνει και τίποτα από τις τέσσερις προηγούμενες φορές, και τραβήχτηκα διαπιστώνοντας με χαρά ότι δεν είχε υπάρξει "ατύχημα".

Έσκυψα και τη φίλησα στο δεξί κωλομάγουλο και η Α. σηκώθηκε και πήγε στην τουαλέτα ενώ εγώ σηκώθηκα και πήγα να ανάψω πάλι το θερμοσίφωνα κάτι που τελικά δε χρειάστηκε καθώς πριν τον είχα ξεχάσει αναμμένο!

-"Α" της είπα έξω από την κλειστή πόρτα του μπάνιου "έχει ζεστό νερό αν θες να κάνεις ντουζάκι και σε παρακαλώ μη το χαλάσεις όλο, να μείνει και για μένα το φτωχό πλην τίμιο TPM της καρδιάς σου."
-"Μωρέ θα ξεπληρώσεις όλες σου τις αμαρτίες" μου υποσχέθηκε από μέσα.

Αναστέναξα και πήγα στο μικρό WC για να πλύνω το πέος μου όσο είχε ακόμα ζεστό νερό. Βέβαια αυτού του είδους το πλύσιμο δεν είναι βολικό σε νεροχύτη αλλά τι νά 'κανα;

Άκουσα το νερό να τρέχει και όσο την περίμενα πήγα και κάθισα στον υπολογιστή στο γραφείο. Τον άνοιξα και χαζολογούσα μέχρι που βγήκε από το μπάνιο τυλιγμένη στο μπουρνούζι της χωρίς ευτυχώς να έχει βρέξει το μαλλί της.

-"Τέλειωσα εγώ" μου είπε και πήγε στο δωμάτιο και έβαλε πάλι τις πουστρελί ροζ πιτζάμες της.

Μπήκα στο ντους κι εγώ και διαπίστωσα ότι είχε μείνει ζεστό νερό οπότε έκανα και εγώ με τη σειρά μου ένα γρήγορο ντουζάκι και αφού σκουπίστηκα πήγα και έβαλα κι εγώ τις πιτζάμες μου.

Και φυσικά ξέχασα πάλι το θερμοσίφωνα ανοιχτό. Και φυσικά το θυμήθηκα αφού έκατσα στο κρεβάτι και επειδή όπως λένε όποιος δεν έχει μυαλό έχει πόδια σηκώθηκα βλαστημώντας, πήγα μέσα τον έκλεισα και γύρισα πίσω.

Η Α. είχε χωθεί κάτω από το πάπλωμα μέχρι το σαγόνι και με κοίταζε με ανεξιχνίαστο βλέμμα.

-"Γιατί νιώθω σα ζουμερό βατραχάκι που το έχει λιγουρευτεί νεροφίδα;" τη ρώτησα
-"Δε θα έρθεις να ξαπλώσεις;"
-"Το σκέφτομαι σοβαρά να κάτσω εδώ να ψηλώσω."
-"Μα πώς κάνεις έτσι για μια πρόσκληση σε δείπνο;"
-"Είπε η γάτα στο καναρίνι;" τη συμπλήρωσα.
-"Κοτάρα!"
-"Είμαι και φαίνομαι" της είπα βγάζοντας γλώσσα.
-"Ρε άσε τα σάπια και έλα εδώ TPM ...της καρδιάς μου!"
-"Ξέμεινα από τσιγάρα!"
-"Μ;" είπε αποκαλώντας με με το επίθετό μου και εννοώντας "άσε τα σάπια"
-"Δεν πιστεύω να θέλεις πάλι να με γλεντήσεις; Είμαι ένα αρνίσιο παϊδάκι μακρυά από έμφραγμα!"
-"Χιχιχιχι"
-"ΛΥΣΣΑΡΑ!!!!!!"
-"Αγκαλjίιιιιιιιτσαααααααα" είπε με ύφος και βλέμμα που απλά μου ήταν αδύνατο να αντισταθώ. Αποφάσισα να ακολουθήσω τη μοίρα μου σαν άντρας και πήγα και ξάπλωσα δίπλα της και άνοιξα την αγκαλιά μου στην οποία χώθηκε τραβώντας μου και μια γερή δαγκωνιά, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε!
-"Αουυυυ"
-"Εγώ φταίω που είσαι ζουμπουρλούδος και ό,τι πρέπει για δάγκωμα;"
-"Θα αρχίσω απεργία πείνας!"
-"Εσύ; Χαχαχαχα, good luck with that!"
-"Δεν πείθω ε;"
-"Όσο οι business ότι ξέρουν τι θέλουν."
-"Ένσταση! Εγώ ξέρω τι θέλω."
-"Τι θέλεις;"

...

-"Εσένα" της είπα, σφίγγοντάς την πάνω μου.

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

 

Η Α. ανασηκώθηκε από την αγκαλιά μου και με κοίταξε στα μάτια.

-"Το εννοείς;"
-"Δε θα στο έλεγα αλλιώς" της απάντησα χαϊδεύοντάς την απαλά στο πρόσωπο.
-"Δεν ξέρω... εσύ μου είπες ότι δεν είναι του χαρακτήρα σου."
-"Δεν ήταν μέχρι που έγινε."
-"Δεν... δεν ξέρω πως είναι στον κόσμο σου. Εννοώ... εννοώ ότι είμαι πολύ συναισθηματικός άνθρωπος και... δεν ξέρω, δεν... δεν μπορώ να φανταστώ πώς είναι."
-"Απλά ένα κενό. Σαν να κοιτάς ένα άψυχο αντικείμενο. Μπορεί να σου αρέσει ή να μη σου αρέσει αυτό που βλέπεις αλλά δε σου γεννά αισθήματα. Είναι απλά ένα αντικείμενο που τη συγκεκριμένη στιγμή είναι στην οπτική σου. Δεν ενδιαφέρεσαι για τους ανθρώπους που έρχονται και φεύγουν όπως δεν ενδιαφέρεσαι για τη διακόσμηση του γραφείου. Μπορεί η παρουσία τους ή η απουσία τους να σου χαλάσει τη βολή αλλά δεν είναι τίποτα παραπάνω από αυτό: Απλά σου χαλάει τη βολή."
-"Μα εσύ είσαι μεγάλος φωνακλάς. Πώς συνάδει αυτό με την απουσία αισθήματος;"
-"Είμαι φωνακλάς και παθιάζομαι με διάφορα πράγματα αλλά όχι με τους ανθρώπους που έχω απέναντί μου. Μπορεί να συμπαθώ ή να αντιπαθώ κάποιον αναλόγως αν μου αρέσει ή όχι η παρουσία του, μπορεί η συμπεριφορά του να με εκνευρίσει ή να με διασκεδάσει αλλά για τον ίδιο τον άνθρωπο δεν αισθάνομαι τίποτα. Δεν πρόκειται να τον αγαπήσω αν τον συμπαθώ και δεν πρόκειται να τον μισήσω αν τον αντιπαθώ. Δεν... δεν ξέρω πως αλλιώς να στο πω. Είναι σαν μια έρημο, έχει αμμόλοφους αλλά δεν έχει βουνά. Οι αμμόλοφοι εμφανίζονται και εξαφανίζονται ανάλογα με τον αέρα, το βουνό ή ακόμα και ένας βράχος είναι μια σταθερή παρουσία. Φθείρεται αλλά για να εξαφανιστεί από τη μια στιγμή στην άλλη ή να εμφανιστεί από τη μια στιγμή στην άλλη, δεν αρκεί ούτε καν ένα χαμσίν... χρειάζεται κάτι πιο δυνατό... πιο βίαιο... ένα σεισμό, μια έξρηξη... δεν ξέρω."
-"Για μένα τι νιώθεις;"
-"Απολαμβάνω αφάνταστα την παρουσία σου και νιώθω κενό στην απουσία σου αλλά αυτό το κενό δεν είναι απλά ένας κενός χώρος, έχει σχεδόν θετική ποσότητα, σαν κάτι απτό. Δεν... δεν ξέρω πως να το περιγράψω καλύτερα. Και... και όλα αυτά με έναν άνθρωπο που τον βλέπω κάθε μέρα και με συνεχή παρουσία του σε ένα σεβαστό ποσοστό της καθημερινότητάς μου."

Σταμάτησα.

-"Ξέρεις πόσες φορές εκεί που μιλάμε μου έρχεται να σε αρπάξω και να σε φιλήσω; Ή να σε αρπάξω και να σε κρατήσω αγκαλιά; Ή να σε αρπάξω και να σε βάλω κάτω και να σε πάρω όπως είσαι;"

Η Α. με κοίταξε χαμογελαστή.

-"Αλλά το τελευταίο όχι τώρα... δεν αντέχω άλλο."
-"Καλά, θα το σκεφτώ."
-"Αύριο θα περάσουμε από τον Κωτσόβολο να πάρουμε ένα σεσουάρ και μετά θα πάμε τζάμπο να πάρουμε nerf guns"
-"Σεσουάρ;"
-"Ναι, δεν μπορώ να κλέβω συνέχεια αυτό της μάνας μου... και κάτι μέσα μου μου λέει ότι από εδώ και πέρα η χρήση του θα είναι συχνά απαραίτητη σ' αυτό το σπίτι" της είπα και της έκλεισα συνωμοτικά το μάτι.

Το πρόσωπό της έλαμψε και αντί απάντησης με τράβηξε προς το μέρος της και με φίλησε τόσο παθιασμένα, σχεδόν έχωσε τη γλώσσα της μέχρι το λαρύγγι.

-"Να χαρείς όχι άλλο, λυπήσου με!" της είπα ψευτοκλαψουρίζοντας.
-"Κωλόγερε! Ούτε για ένα έκτο δεν είσαι!"
-"Ω Θεοί, που έμπλεξα;"
-"Πως το είχες πει αυτό με τον Χίλμπερτ;"
-"Ποιο, με τον Κάντορ και τον παράδεισο;"
-"Ναι αυτό. Το θυμήθηκα! Από την κόλαση που σ' έριξαν τα σουβλάκια, κανείς δε θα βρεθεί για να σε σώσει, Μ!"
-"Θα σου απαντήσω όπως ένας επιβάτης του Τιτανικού: <<Δεν ξέρω τι έγινε, εγώ ειλικρινά λίγο πάγο για το ουίσκι μου ζήτησα!>>"
-"Μικρή-μικρή αλλά με κάτι ορέξεις ΝΑΑΑΑ με το συμπάθιο!"
-"Το διαπίστωσα, νυμφομανές γύναιο!"
-"Και που να με δεις στα high μου!"
-"Γιατί, τώρα τι είσαι, στα low σου;"
-"You can't handle the truth!"
-"Το μόνο σίγουρο!" της απάντησα.
-"Καλά, θα σε αφήσω σήμερα να ξεκουραστείς."
-"Αχ, τι καλή που είσαι!"
-"Ναι, είμαι!"
-"Δε μου λες Ταζ, τι λαχταρά η ψυχάρα σου τώρα;"

Με κοίταξε.

-"ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟ!"
-"Ποιο; Δεν καταλαβαίνω τι υπαινίσσεσαι!" μου είπε κάνοντας την αθώα.
-"Θες να δούμε καμιά σειρά;"
-"Μπα, βαριέμαι."
-"Έχεις όρεξη για κανένα χαζοπαίχνιδο;"
-"Στον υπολογιστή;"
-"Όχι... Για χαρτιά έλεγα ή κανένα τάβλι, αν και να σου πω δεν έχω ιδιαίτερη όρεξη για τάβλι."
-"Μπορούμε να διαβάσουμε. Μου είπες ότι έχεις τις επτά κόρες της Εύας, σωστά;"
-"Καλή ιδέα!" της είπα και πήγα στο γραφείο όπου είναι η βιβλιοθήκη ελπίζοντας ότι το βιβλίο είναι εκεί και όχι σε καμιά κούτα, έχω ένα ολόκληρο δωμάτιο γεμάτο κούτες βιβλία και μέχρι να φτιάξω βιβλιοθήκη στο σαλόνι τα έχω αφήσει εκεί. Ευτυχώς το βιβλίο ήταν στη βιβλιοθήκη οπότε το πήρα να της το δώσω. Για μένα έπιασα το Endymion και πήγα μέσα.
-"Ορίστε" της είπα και της το έδωσα.

Ξάπλωσε αναπαυτικά στο μαξιλάρι, πήρε το βιβλίο, έβαλε τα γυαλιά της και άρχισε να διαβάζει.

Το ίδιο έκανα κι εγώ μόνο που ξεράθηκα στον ύπνο χωρίς να το καταλάβω. Βέβαια εγώ μπορεί να μην καταλαβαίνω τον ύπνο μου αλλά τον καταλαβαίνουν όλοι στα γύρω οικοδομικά τετράγωνα, καθώς ροχαλίζω ελαφρώς... όσο πατάει δηλαδή ένα κοπάδι αργεντινόσαυρων στην άμμο.

Ξύπνησα από το σκούντημα της Α.

-"Τι... τι έγινε;"
-"Αμάν παιδάκι μου, κάνεις σαν χαλασμένο τραίνο σε ανηφόρα!"
-"Και που να με άκουγες πριν βγάλω τα κρεατάκια!"
-"Jesus F. Christ!"
-"Ακουστικά έχεις, κινητό έχεις, θα σε συμβούλευα να κάνεις σοφή χρήση τους γιατί ούτε στο σαλόνι να πας θα γλιτώσεις!"
-"Μπορώ πάντα να σε πνίξω με το μαξιλάρι!"
-"Σου πάει η καρδιά ρε;"
-"Εύκολα!"
-"Well... στο είχα πει ότι ροχαλίζω!"
-"Αυτό δεν είναι ροχαλητό, αυτό είναι η έκρηξη του Κρακατόα!"
-"Potatoes - Potatos" της απάντησα αθώα.
-"Αν δεν ξυπνήσεις να ξέρεις ότι θα σε έχω πνίξει εγώ!"
-"Αν δεν ξυπνήσω πολύ θα στεναχωρηθώ!" απάντησα.
-"Δεν υπάρχει δικαστήριο που θα με καταδικάσει, αρκεί να σε μαγνητοφωνήσω και όλοι οι δικαστές θα φωνάξουν <<ΑΘΩΑ, ΚΑΛΑ ΤΟΥ ΕΚΑΝΕΣ ΤΟΥ ΠΟΥΣΤΗ!!!>>"
-"Εμένα; Που θα σου πάρω και σεσουάρ;"
-"Τι καλόοοοος!"
-"Θα συνεχίσεις το διάβασμα;"
-"Ναι, εκτός και αν έχεις κάποια καλύτερη ιδέα" είπε και γέλασε πονηρά.
-"Διάβασε να μορφωθείς! Εμένα θα μου επιτρέψεις, κάποια με διέλυσε και δεν μπορώ να κρατήσω ανοιχτά τα μάτια μου."
-"Κωλόγερε!"
-"Κι εγώ σ' αγαπάω" της είπα και γύρισα πλευρό.

Με χτύπησε με το δάχτυλο στον ώμο και γύρισα πάλι προς τη μεριά της. Με άρπαξε και μου έσκασε ένα ρουφηχτό φιλί στα χείλη.

-"Καληνύχτα γεράκο μου!"
-"Καληνύχτα Ταζ!"

Δεν πρέπει να πέρασαν ούτε δευτερόλεπτα από τη στιγμή που ξαναγύρισα πλευρό μέχρι που με πήρε ο ύπνος. Ξύπνησα κάποια στιγμή γιατί κρύωνα, ο απατεώνας δίπλα μου είχε τυλιχτεί με το πάπλωμα και κοιμόταν του καλού καιρού κι εμένα με είχε αφήσει με τις καλύτερες ευχές του. Την ξετύλιξα με δυσκολία και τράβηξα λίγο πάπλωμα προς το μέρος μου για να σκεπαστώ κι εγώ. Μέσα στον ύπνο της μουρμούρισε κάτι και χώθηκε στην αγκαλιά μου, για την ακρίβεια μου σήκωσε το χέρι και χώθηκε μέσα και με έβαλε να την πάρω αγκαλιά με το έτσι θέλω!

Χαμογέλασα στο σκοτάδι και έπεσα για ύπνο ανάσκελα, κάτι το οποίο συνήθως λόγω μέσης το πληρώνω πολύ ακριβά τα πρωινά.

Θα έπεφτε φωτιά να με κάψει αν έλεγα ότι έχω παράπονο.

Μετά από 12 χρόνια και μόλις σε μια εβδομάδα σχέσης είχα αρχίσει και πάλι να ερωτεύομαι!

Το πρωί όμως, όπως φοβόμουν, δεν μπορούσα να πάρω τα πόδια μου, η μέση μου πόναγε, το πόδι μου πόναγε και γενικά ήμουν σε κατάσταση μερικής διάλυσης. Η κυρία δίπλα μου κοιμόταν του καλού καιρού και της είχαν φύγει και τα ακουστικά, προφανώς αφού την είχε πάρει ο ύπνος αλλιώς θα είχε περάσει δύσκολη νύχτα με μένα δίπλα της. Σηκώθηκα με τα χίλια ζόρια και πήγα να πάρω παυσίπονα. Η ώρα ήταν 08:30, εμένα ο ύπνος χθες με είχε πάρει νωρίς, δεν πρέπει να ήταν πολύ μετά τις 22:00, οπότε δε νύσταζα άλλο.

Πήγα τουαλέτα και όταν τελείωσα έπλυνα τα δόντια μου και πήγα σούρνωντας να φτιάξω καφέ και πήγα και κάθισα στο γραφείο και άνοιξα τον υπολογιστή να χαζέψω.

Ναι, έψαξα και για σεσουάρ, δε μου αρέσει να μπαίνω σε κατάστημα και να μην ξέρω από πριν τι θέλω να πάρω!

Είχα ανοίξει τα συγκριτικά και με την τσίμπλα στο μάτι προσπαθούσα να βγάλω άκρη όταν ένιωσα δύο χέρια να τυλίγονται στο σώμα μου, η Α. είχε ξυπνήσει και ήρθε να με βρει.

-"Καλημερούδια μωρό μου" μου είπε με απίστευτα γλυκά νυσταγμένη φωνή.
-"Καλημέρα κοριτσάρα μου" της είπα και της έδωσα ένα πεταχτό φιλί.
-"Τι κάνεις;"
-"Έρευνα αγοράς!"
-"Τι αγοράζουμε;" ρώτησε και όχι, δε μου διέφυγε ο πληθυντικός της μεγαλοπρέπειας.
-"Σεσουάρ, δεν τα είπαμε χθες;"
-"Σοβαρά τώρα; Κάνεις έρευνα αγοράς για σεσουάρ;"
-"Άμα ήταν για την κεφάλα μου το μόνο κριτήριο θα ήταν να κάνει μπζζζζ βάζοντάς το στην πρίζα. Είναι όμως για την δική σου την ξερή κεφάλα οπότε..."
-"Καφέεεεε!"
-"Στην κουζίνα, αριστερό ντουλάπι ο καφές και η ζάχαρη, τα ποτήρια και οι κούπες είναι στο ντουλάπι με το τζάμι, αριστερά από το νεροχύτη."
-"Σμπουφ!" μου είπε.
-"Άσε τα κομμουνιστικά, δε σηκώνομαι από την καρέκλα, είμαι και χαπακωμένος"
-"Σμπουφ!" είπε πάλι με περισσότερο αυτή τη φορά στόμφο.
-"Μπορείς να βάλεις το χαριτωμένο σου κεφαλάκι κάτω από το κρύο νερό και θα δεις για πότε θα ξυπνήσεις."
-"Ουφ καλά!" είπε και έφυγε.

Την άκουσα να πλένει τα δόντια της και όταν τελείωσε πήγε στην κουζίνα να φτιάξει καφέ. Εγώ με τα πολλά βρήκα τι πιστολάκι θα έπαιρνα ή τουλάχιστον τα χαρακτηριστικά του καθώς δεν ήξερα αν θα τα έχει το τοπικό υποκατάστημα και δεν είχα διάθεση να κατέβω Αθήνα.

Έκλεισα τον υπολογιστή και πήγα στην κουζίνα όπου η Α. χτυπούσε καφέ με το κουτάλι όσο περίμενε το βραστήρα να βράσει το νερό. Την έπιασα αγκαλιά από πίσω και τη φίλησα στο λαιμό και στο σβέρκο.

-"Δεν μπορώ να κάτσω άλλο ξαπλωμένος, πάω να κάτσω στο σαλόνι" της είπα και πήγα και έκατσα στον καναπέ ακουμπώντας το ποτήρι με τον καφέ στο τραπέζι.

Λίγο αργότερα ήρθε και η Α.

-"Είσαι σίγουρη ότι δεν θέλεις να κοιμηθείς άλλο;"
-"Καλά είμαι" μου είπε χαμογελώντας και τραβώντας μια γερή γουλιά από τον καφέ της.
-"Λοιπόν, το πρόγραμμα της ημέρας έχει ως εξής: Θα πάμε Κωτσόβολο να πάρουμε το σεσουάρ και μετά θα πάμε Jumbo για να πάρουμε nerf gun και να το κάνουμε κολυμπιθρόξυλο! Μετά αν θες μπορούμε να πάμε για καφεδάκι έξω ή αν προτιμάς γυρνάμε και καθόμαστε εδώ."
-"Δε θα έλεγα όχι να πάμε κάπου έξω!"
-"Κοίτα, έχει καλό καιρό και σήμερα λέει ότι θα φτάσει 23 βαθμούς. Θες να πάμε προς θάλασσα να κάτσουμε να πιούμε το καφεδάκι μας εκεί;"
-"Αμέ!"
-"Εμ βέβαια, από ψαροχώρι είσαι, όχι θα έλεγες;"
-"Όχι που θα τρέχουμε στις ραχούλες να μαζέψουμε τα γίδια!"
-"Εμείς η βλάχοι όπως λάχει!"
-"Εσείς οι βλάχοι χθες δεν μπορούσατε να πάρετε τα πόδια σας!"

Της έπιασα το χέρι και το κατέβασα ανάμεσα στα πόδια μου και με έκπληξη διαπίστωσε ότι ο πρόεδρος ήταν έτοιμος να απευθύνει πανηγυρικό. Τη φίλησα και με το δεξί μου χέρι άρχισα να της ψαχουλεύω το στήθος πάνω από την πιτζάμα. Η Α. πέρασε το χέρι της μέσα από το παντελόνι μου και άρχισε να μου τον χαϊδεύει και να μου τον παίζει. Της έβγαλα το πάνω μέρος της πιτζάμας της και έμεινε γυμνή από τη μέση και πάνω. Σταμάτησε να με φιλάει και άρχισε να με γλύφει και να με πιπιλάει στο λαιμό και στα αυτιά κάνοντάς με περισσότερο πύραυλο.

Σηκώθηκε μπροστά μου και την έσφιξα πάνω μου κρατώντας την από τα κωλομέρια. Έφερα τη ρώγα της στο στόμα μου και άρχισα να την πιπιλάω κάνοντάς την να ανατριχιάσει. Τραβήχτηκε και γονάτισε μπροστά μου. Χωρίς πολλές-πολλές κουβέντες μου κατέβασε το παντελόνι και το μποξεράκι και με πήρε στο στόμα της.

Ειλικρινά δεν είμαι της πρωινής πίπας αλλά το έκανε τόσο καλά που απλά έκλεισα τα μάτια μου απολαμβάνοντάς το. Την έπιασα απαλά από το κεφάλι και άρχισα να της δίνω το ρυθμό που ήθελα και η Α. τον ακολούθησε πειθήνια, παίρνοντάς με βαθιά μέσα στο στόμα της.

Η Α. επιτάχυνε το ρυθμό της και αν την προηγούμενη Κυριακή, εκεί στο μπάνιο, μου είχε κάνει το τσιμπούκι της ζωής μου, αυτό δεν έχω λόγια να το περιγράψω!

Για πρώτη φορά στη ζωή μου τελείωσα σε τσιμπούκι χωρίς να χρειαστεί να κρατήσω την ανάσα μου!

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

 

Γμτ! Καυλωσα στην δουλειά.... Αλλά εγώ φταίω που κάθομαι και σε διαβάζω εν ώρα εργασίας! Λ 

 

Αφού καύλωσες, είναι η ευκαιρία να γαμηθείς ...στη δουλειά