Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Ο Καλός, ο Κακός και η Κοκκινοσκουφίτσα

Συζήτηση στο φόρουμ 'Σεξ και Σχέσεις' που ξεκίνησε από το μέλος camera_obscura, στις 26 Ιουλίου 2008.

  1. cider

    cider Kitchen master

    Χμμμμμ, γαμώτο αν μετρήσω πόσες χυλόπιτες έχω φάει επειδή ήμουν το "καλό παιδί" και προτιμήσανε τον "κακό", τον "άγριο", θα χάσω το λογαριασμό.
    Και με τόσο σκόρδο που κατεβάζω, δε με βλέπω με τίποτα για δράκουλα.
     
  2. whipmarks

    whipmarks Regular Member

    cristoffer lee for ever.............
     
  3. Aeolus

    Aeolus Regular Member

    1. Ο μύθος της Μαγδαλινής.
    2. Αδυνατώ να απαντήσω!
    3. Με τον Δράκουλα που έχει πρόσωπο καλού παιδιού. Όταν θα γίνω καθαρόαιμος δράκουλας θα πάψω να είμαι vanilla.
    4. Δεν κατανοώ την ερώτηση. Θα με διευκόλυναν κάποιες διευκρινήσεις.
     
  4. Dolmance

    Dolmance Contributor In Loving Memory

    Απάντηση: Re: Ο Καλός, ο Κακός και η Κοκκινοσκουφίτσα

    Και εγώ....
     
  5. camera_obscura

    camera_obscura Regular Member

    Ο Ματωμένος Γάμος - Φεντερίκο Γκαρσία Λόρκα

    Ο Γαμπρός ζητά σε γάμο τη Νύφη. Εκείνη στα 22 της, αποδέχεται να κλειστεί μέσα σε τέσσερις τοίχους για να κατορθώσει να ξεχάσει το Λεονάρντο, που το ποδοβολητό του αλόγου του που περνά κάτω απ' το παράθυρό της, στοιχειώνει τις νύχτες της. Τη μέρα του γάμου, η Νύφη και ο Λεονάρντο καβαλάνε το άλογο και χάνονται μέσα στη νύχτα. Ο Γαμπρός τους καταδιώκει. Το πρωί, το νυφικό της Νύφης είναι ματωμένο, όχι από την απώλεια της παρθενίας, αλλά από το αίμα και των δυο αντρών.

    Γειτόνισσες: μ' ένα μαχαίρι,
    μ' ένα μικρό-μικρό μαχαίρι,
    μέρα πικρή κι αφορεσμένη,
    καν δυο, καν τρεις θα 'ταν η ώρα,
    δυο άντρες σκοτωθήκανε γι' αγάπη.

    Μ' ένα μικρό-μικρό μαχαίρι,
    π' ούτε το χέρι δεν το πιάνει,
    μα κείνο μπαίνει παγωμένο
    στη ξαφνιασμένη μας καρδιά,
    και σταματά εκεί που τρέμει
    θολή κι αξήγητη για πάντα
    η σκοτεινή μας ρίζα της κραυγής.


     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014