Ο Κυρίαρχος είναι και Πυγμαλίων ή όχι απαραίτητα;

Ακριβώς. Οι ανατομικές διαφορές και λειτουργίες δεν (θα έπρεπε να) οδηγούν σε διαφορετικούς κοινωνικούς ρόλους.

 

Δεν αποδομείς επί της ουσίας τις έμφυλες προκαταλήψεις όταν μου παρουσιάζεις ως "αρσενικό" στοιχείο τη μαχητικότητα και ως "θηλυκό" τη δεκτικότητα. Ξεκάθαρα πράματα.

 

και γιατί διακρίνεις την μαχητικότητα και την δεκτικότητα όπως σου τονίζεται και προηγουμένως με αυτές;

υ.γ. θες ένα service (το μεγάλο)  

 

Όταν λέω πως και τα δυό στοιχεία που ανέφερες εμπεριέχονται στον άντρα ΚΑΙ στη γυναίκα, δηλαδή ο άντρας έχει μαχητικότητα και δεκτικότητα όπως έχει και η γυναίκα, με ποιόν τρόπο προάγω τις έμφυλες προκαταλήψεις?

ΑΝ σε προβληματίζει ο διαχωρισμός των στοιχείων σε "αρσενικά" και "θηλυκά", χρησιμοποίησε τον όρο Γιν και Γιανγκ. Δεν αλλάζει κάτι.

 

Με σένα που έμπλεξα, απόσυρση θέλω... 

 

Άμα μου πιάσεις τα ανατολίτικα, τα πιάσαμε τα φράγκα μας. Που μας παρουσιάζουν το θηλυκό ως κάτι σκοτεινό και το αρσενικό με κάτι το φωτεινό.
Δεν κάνεις έμφυλη αποδόμηση με διαχωρισμούς σε "αρσενικά" και "θηλυκά" στοιχεία βάσει προκαταλήψεων, ακόμα κι αν θεωρείς ότι ενέχονται στο ιδιο άτομο.
Επανεξέτασε την οπτική σου και κράτα συνέπεια.

 

Nομίζω ότι και ο @peleas και ο @_DaRkNiGhT_ κάπου χάνουν το δάσος.

Πρώτο δέντρο.
Νομίζω ότι εδώ υπάρχει μια παρανόηση που αφορά στο νόημα της λέξης καθοδήγηση.
Ο καθηγητής είναι καθοδηγητής. Καθοδηγεί τους μαθητές τους να ανακαλύψουν την κριτική σκέψη τους. Και για να "ανοίξει" ένα μυαλό χρειάζεται καθοδήγηση. Δεν είναι αυτόματο.
Μην μας σταματήσουν οι κοινοτυπίες. Ήμουν καθηγήτρια σε εφήβους κάποτε. Μια χαρά αντιδρουν και οι έφηβοι και κάθε ηλικίας μαθητές στην σωστή καθοδήγηση, όταν η προσφορά είναι σωστά δομημένη και ειλικρινής.

Δεύτερο δέντρο.
Εδώ πιστεύω η λέξη παράδειγμα χρησιμοποιείται με μια πολύ συγκεκριμένη και στενή έννοια. Όντως αυτό το είδος διδασκαλίας/καθοδήγησης δεν έχει προοπτική, απλά αναπαράγει ένα ήδη υπάρχον μοντέλο. (DN, ξέρω ότι μετά το αναιρείς. Απλά εδώ είναι στενή λέξη   )

Aπό το βορρά, από το νότο, αυτό δεν είναι το ίδιο δέντρο; Και σωστά, γιατί το ζητούμενο είναι - ή θα έπρεπε να είναι πάντα - αυτό που αναφέρει μετά ο Darknight, να "καταφέρνει ο καθηγητής να μαθαίνει σ' έναν συνάνθρωπο του να σκέπτεται".

Για μένα το πραγματικό ζητούμενο είναι όντως το παράδειγμα, αλλά με μια πολύ πιο γενική έννοια. Είναι ο ίδιος ο καθηγητής/καθοδηγητής, που θέτει τον ίδιο τον εαυτό του ως ζωντανό παράδειγμα. Που δείχνει σε πρώτο πρόσωπο πως μπορεί να φτάσει σε κάποιο αποτέλεσμα/συμπέρασμα, που σκέφτεται δυνατά, που δέχεται εναλλακτικές απόψεις και τις συζητάει και δεν φοβάται να δεχθεί κάποια εναλλακτική λύση/άποψη και να παραδεχθεί κάποια έλλειψή του.
Όλο αυτό είναι σεβασμός, αναγνώριση του ανθρώπινου δυναμικού που βρίσκει μπροστά του, είναι ταπεινοφροσύνη, κανείς δεν είναι ποτέ αυθεντία. Κουραστικό βέβαια, γιατί είναι πάντα πολύ πιο απλό να πει κανείς "γιατί έτσι λέω εγώ" (το στενό "παράδειγμα" του Darknight). Αλλά τα αποτελέσματα της μιας και της άλλης οδού είναι προφανή.

 

Αγαπητή μου, σας δίνω το δέντρο πίσω, δεν είναι δικό μου, ανέφερα το παράδειγμα όπως μου ειπώθηκε προηγουμένως ως τρόπο διδασκαλίας για να δείξω τις αδυναμίες του. Στην κοπτοραπτική κόβεστε  

Κατα τ΄άλλα λέμε τα ίδια με διαφορετικά λόγια, συμφωνώ.  

 

@_DaRkNiGhT_, όπως το θέτεις στο τελευταίο σου σχόλιο, συμφωνώ. Επειδή οι λέξεις κουβαλάνε ένα φορτίο διαφορετικό για τον καθένα, η λέξη "καθοδηγητής" είχε ανέκαθεν στην αντίληψή μου αρνητικό πρόσημο.

 

Το ξέρω ότι λέμε τα ίδια, εγώ μόνο "άπλωσα" λίγο τη σκέψη σου.

ΥΓ Άσε την κοπτοραπτική μου ήσυχη, ανέφερα κατευθείαν ότι δεν είναι το σκεπτικό σου. You owe me scissors and some needles, always useful  

 

Καλησπέρα, είπαμε  

 

ε ναι γιατί σε έχει φάει αυτό



p.s. πολλή ώρα έμεινα σοβαρός, δεν μ' αντέχω.