Ο Κύριος Τίποτα

Τους νέους πρέπει να τους αγκαλιάζουμε και όχι να τους διώχνουμε, διότι αυτοί είναι το μέλλον, τα λεμέ αυτά σε μια εποχή που τείνει να αποδεκτή και απομυθοποιήσει τα ʽβίτσιαʼ μας με αποτέλεσμα να παρατηρώ μια κινητικότητα στους χώρους μας ιδιαίτερα από νεαρά άτομα (23-27ετων), τώρα αν κάποια σημαντικοί σταμάτησαν να γράφουν τον λόγο τον ξέρουν αυτοί καλύτερα και έπραξαν όπως πίστευαν καλύτερα. Σε κάθε κοινότητα που υπάρχουν πολλά μέλη, σίγουρα θα υπάρχουν και οι μ….ες, πρέπει να δεχτούμε πως εδώ μέσα όπως και έξω στο κόσμο, υπάρχουν άτομα που μας ταιριάζουν και αλλά που με τίποτα, έχουμε πάντα την επιλογή τον ατόμων που θα συναναστραφούμε, όπως και την επιλογή να γυρίσουμε την πλάτη. Οπότε μη τρωγόμαστε με τα ρούχα μας είναι ψυχοφθόρο.

Υ.Γ. Το ποίημα mixedup ήταν υπέροχο, δικό σου είναι άραγε?

 

Re: Απάντηση: Ο Κύριος Τίποτα

 

Απάντηση: Ο Κύριος Τίποτα

Τοσες σελιδες φιλοσοφιας και επιχειρηματολογιας για την υπερασπιση του Κυριου Τιποτα? Μεχρι και βουκολικη ποιηση επεσε στο τραπεζι. Τον κομπλαρατε τον Τιποτα με τις γνωσεις σας και την εξυπανδα σας. Μηπως τον εχετε γραμμενο τον κακομοιρη και τα γραφετε ολα αυτα γιατι ψαχνετε την αναγωριση απο τους Κυριους Καποιους?

Αλλιως δεν εξηγουνται τα κατεβατα. Ποιος Κυριος Τιποτα θα κατσει να διαβασει και να καταλαβει ολες αυτες τις φιλολογιες? Ενα πηδημα και κανα δυο πιτα γυρο με τζατζικι για επιδορπιο θα του ηταν αρκετα.

 

Re: Απάντηση: Ο Κύριος Τίποτα

Αγαπητή Θελμα μην ταράζεσαι. Δεν είναι τίποτα
Είναι η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Όταν κατάφερνουν να διώξουν
τους εξυπνους και τους ευφυολόγους το επόμενο βήμα είναι η εξύμνηση
της βλακείας και η αναγωγή αυτής σε υπέρτατο προσόν.
Ετοιμάζω αφιέρωμα στον Ευάγγελο Λεμπεση.

 

Ειμαι περίπου 2 μήνες σε αυτό το site δεν έχω στείλει ποτέ τίποτα..δεν μπορώ να προσανατολιστώ εδώ.. είμαι χωρίς εμπειρία και όλοι εδώ δείχνουν ειδικοί και αυτό με κάνει να μένω και να κοιτάζω απλά...φοβάμαι μην κάνω γκάφα ....και αν είναι έτσι όπως τα λες ακόμα χειρότερα .. 

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Ο Κύριος Τίποτα

Την ταραχη μου πως καταλαβες δεν κατανοω.......
Πιανεις πουλια στον αερα!!! 

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Ο Κύριος Τίποτα

Ταραχη...τροπος του λεγειν...

 

Υ.Γ. Το ποίημα mixedup ήταν υπέροχο, δικό σου είναι άραγε? με ρώτησες artemis

Δεν ξέρω να κάνω thread και ελπιζω εστω κι έτσι να δεις την απάντηση,αν και εδω που τα λέμε αν καθόσουν και έλυνες την απορία σου με τη μέθοδο της ατόπου επαγωγής 8α κατέληγες στο οτι

αφου κάποιου μεγάλου ποιητή δεν είναι συνεπάγεται οτι είναι κάποιου άγνωστου που συνεπάγεται οτι είναι κάποιου άγνωστου που του αρέσει το bdsm και μπαίνει και στο παρόν σιτε αλλιώς δεν 8α γνώριζε καν τον κύριο τίποτα.Λοιπον έχεις την εντύπωση οτι ο οποιοσδήποτε εδω μέσα 8α μου έκανε την τιμή να εκδόσω με το όνομά μου το ποιήμα του?δε νομίζω.
Δεν μ αρέσουν τα threads,προτιμω ενα ολοκληρωμενο κείμενο κά8ε φορά που νιώθω οτι θέλω να απαντήσω σε κάτι,και εδώ ειναι η πρώτη και τελευταια φορα που το κάνω.
Πάντως artemis αν το βρεις σε καμια έκδοση πάρε μου κι εμένα μια κόπια..φαίνεται ενδιαφέρον..


όσο για το οτι ένας κ τίποτας λύνει όλα τα προβλήματα του με ένα πήδημα και δύο δίπιτα...εεε
μιλάνε τα πτυχία τί να πώ!

______________________________

με σεβασμό Γ.

 

Stop and Hear the Music - Πείραμα περί αντίληψης

Ένας άντρας μπήκε στο σταθμό μετρό L'Enfant Plaza της Washington DC και άρχισε να παίζει βιολί. Ήταν ένα ψυχρό πρωινό του Ιανουαρίου. Έπαιξε έξι κομμάτια Bach για περίπου 45 λεπτά. Καθώς ήταν ώρα αιχμής, υπολόγιζε ότι χιλιάδες άνθρωποι θα περνούσαν από μπροστά του κατά τη διάρκεια της «συναυλίας».

Mετά από τα πρώτα τρία λεπτά, ένας μεσήλικας πρόσεξε ότι υπήρχε ένας μουσικός στο σταθμό που έπαιζε βιολί. Επιβράδυνε για λίγο το βήμα του, σταμάτησε για λίγα δευτερόλεπτα και μετά επιτάχυνε πάλι για τη δουλειά του. Ένα λεπτό αργότερα, ο βιολιστής έλαβε το πρώτο του δολάριο, καθώς μία κυρία έριξε τα χρήματα μπροστά του χωρίς να σταματήσει το περπάτημα.

Λίγα λεπτά αργότερα, κάποιος ακούμπησε για λίγο στον τοίχο για να ακούσει πιο προσεκτικά, αλλά σε λίγο κοίταξε το ρολόι του και συνέχισε να περπατάει. Προφανώς είχε αργήσει για τη δουλειά του. Ο μόνος που έδωσε τη μεγαλύτερη σημασία ήταν ένα 3-χρονο παιδί. Η μητέρα του έκανε νόημα για να συνεχίσουν, αλλά το παιδί είχε σταματήσει μπροστά από το βιολιστή και παρακολουθούσε προσεκτικά. Τελικά η μητέρα τράβηξε το παιδί και αυτό έφυγε, γυρνώντας πίσω συνεχώς το κεφάλι του.
Κατά τη διάρκεια των 45 λεπτών που έπαιζε ο μουσικός, μόνο έξι άτομα σταμάτησαν και άκουσαν για λίγο. Περίπου είκοσι άτομα έδωσαν βιαστικά λεφτά, καθώς συνέχισαν να περπατάνε. Όταν ο μουσικός σταμάτησε, και η σιωπή έπεσε στο σταθμό, κανείς δεν το παρατήρησε. Κανείς δεν χειροκρότησε και προφανώς κανείς δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία.

Κανείς δεν το ήξερε, ότι ο βιολιστής ήταν ο Joshua Bell, ένας από τους καλύτερους μουσικούς του κόσμου. Έπαιζε έξι από τα πιο δύσκολα και έντονα κομμάτια με ένα χειροποίητο βιολί Antonio Stradivari του 1713, αξίας $3,5 εκατομυρίων.

Δύο μέρες πριν την «παράστασή» του στο μετρό, ο Joshua Bell είχε κάνει sold-out σε ένα θέατρο της Βοστόνης όπου η μέση τιμή εισιτηρίου ήταν $100.

Το όλο εγχείρημα της παράστασης στο μετρό, διοργανώθηκε από την εφημερίδα «Washington Post» στα πλαίσια ενός κοινωνικού πειράματος σχετικά με την αντίληψη, τα γούστα και τις προτεραιότητες των ανθρώπων, πριν από περίπου δύο χρόνια.

Το τελικό συμπέρασμα: Ο κόσμος προτίθεται να ξοδέψει πολλά περισσότερα χρήματα, εφόσον δίνει αξία στον τόπο και χρόνο ενός γεγονότος, ενώ δεν δίνει καθόλου προσοχή στo ίδιο γεγονός εφόσον αυτό συμβαίνει σε «ακατάλληλα» μέρη ή ώρες, σύμφωνα με τα γούστα του κόσμου. Κοινώς, η υπεραξία ενός προϊόντος ή μίας υπηρεσίας, δεν εξαρτώνται μόνο από αυτόν που τα πουλάει. Επίσης η αντίληψη που έχουμε για τα πράγματα, καθορίζεται κυρίως από εμάς τους ίδιους και όχι την αντικειμενική τους υπόσταση.




από: A-KAKIES

 

Απάντηση: Re: Ο Κύριος Τίποτα

Και τι λενε??

 

Απάντηση: Re: Ο Κύριος Τίποτα

Δεν ξέρω τι κάνει ο Τίποτας. Ενδεχομένως τίποτα.

Μιας και όμως γνωρίζεις για τις άτοπες απαγωγές, γνωρίζεις και για τον εντοπισμό αντιφάσεων. Oρθώς επισήμανθηκε η αντίφαση μεταξύ περιεχομένου και τρόπου ανάπτυξης του συγκεκριμένου θέματος. Η ανάπτυξη μακροσκελών κειμένων με χρήση περίτεχνης γλώσσας και σχολαστικιστικής επιχειρηματολογίας, κατ’ ουδένα τρόπο απευθύνεται προς τον Κυριο Τίποτα.

 

Τα πτυχία δικά σου είναι ..εσυ λές πως αρκεί ενα πήδημα και 2 σουβλάκια για να ικανοποιηη8εί οποιοσδήποτε τίποτας.Επετρεψέ μου να διαφωνώ..