Ο Κύριός μου ασχολείται και με άλλη σκλάβα - πως νιώθω?

Η απάντηση πήγαινε σύμφωνα με αυτό που θεωρήθηκε ότι έγραψα 
Ευχαρίστως θ' ακούσω τις εξηγήσεις♡♡

 

χαχαχα
Νά σαι καλα. Νομίζω όλα είναι για όλους πολύ ξεκάθαρα δεν χρειάζεται να λεχθεί τίποτα άλλο. lol

 

αυτό που εσύ αποκαλείς συνειδητοποίηση, εγώ το αποκαλώ εμπόδιο. απεγνωσμένη προσπάθεια ελέγχου μιας κατάστασης που αν την αφήσει κανείς ήσυχη θα τσουλήσει μόνη της. με σκαμπανεβάσματα μεν αλλά θα πάει. το πρόβλημα είναι η ανάλυση. και μάλιστα η ανάλυση μιας κατάστασης με βάση το πως νομίζουμε οτι θα είναι. η ανάλυση μιας φαντασιακής κατάστασης δηλαδή. το πολυ μπλα μπλα. τα πολλά abstractions που τελικά δεν σημαίνουν τίποτα. καταλαβαίνω οτι μπορεί αυτό να δίνει μια ψευδαίσθηση οτι τόχουμε, αλλά δεν είναι έτσι. imho, η συνειδητοποίηση δεν υπάρχει καν. δεν υπάρχει σαν concept. είναι μια φτιαχτή παπαριά που αρέσει στον κόσμο να τη γυροφέρνει για κάποιο λόγο. ποιός ξέρει γιατί? του είπαν οτι πρέπει να είναι συνειδητός και τό έκανε σημαία? το κάνουν όλοι οι άλλοι? έχει περάσει εδώ οτι πρέπει να είσαι συνειδητοποιημένος, σκεπτόμενος, συγκροτημένος κλπ και βαλθήκανε όλοι να εταιροπροσδιοριστούν? who knows?

απλά όσο γράφει κανείς χιλιόμετρα τόσο γνωρίζει λίγο καλύτερα τον εαυτό του οπότε χάνει λιγότερο χρόνο. αυτά που λένε περί συνειδητών επιλογών κλπ είναι όλα μπαρούφες. η πιό συνειδητές επιλογές είναι αυτές που γίνονται σε πλήρη ασυνειδησία. τουλάχιστον στα των σχέσεων. κάποιοι τρέχουν και δουλειές έτσι με επιτυχία... άσχετο.

 

Η συνειδητοποίηση και η ανάλυση δεν είναι εμπόδιο από μόνα τους,μπορούν να γίνουν μόνο αν δεν υπάρχει σωστή διαχείριση.
Η ανάλυση μπορεί να φέρει θετικά αποτελέσματα.Η υπερανάληση που συνήθως έχει να κάνει με φαντασιακές καταστάσεις που δημιουργούνται από προσωπικούς φόβους ή ανησυχίες,φέρνει αρνητικά αποτελέσματα και είναι πρόβλημα όντως.Αυτή η κατάσταση όμως δεν είναι σχετική με την συνειδητοποίηση.

Γιατί μια συνειδητοποίηση θεωρείται ως προσπάθεια ελέγχου;

Συμφωνώ στο ότι δεν είναι δυνατόν να είναι κάποιος συγκροτημένος όλη την ώρα,ούτε και οφείλει κανείς να είναι.
Υπάρχει διαφορά μεταξύ αυτού και της συνειδητοποίησης σε ένα - δυο σημαντικά πράγματα που μπορούν να βοηθήσουν πρώτον στην επίγνωση της επιλογής και δεύτερον στην προσωπική διευκόλυνση.

 

Ή αλλιώς "όταν η πολυγαμία συναντά την απόλυτη αφοσίωση και το (όποιο) συναίσθημα".

Κάθε τι "υγιές" και μακροημερεύον θεωρώ ότι στηρίζεται στη συναίνεση και την από κοινού αποδοχή. Αν και τα 2 μέλη συμφωνήσουν σε κάτι, όλα βαίνουν καλώς. Η τουλάχιστον είναι σε καλό δρόμο.

Αν όμως κάποια πλευρά θέλει το κάτι παραπάνω και αυτό συγκρούεται με τα θέλω της άλλης (όποια κι αν είναι η κάθε πλευρά), τότε το πράγμα αρχίζει και στραβώνει.

Όσο κι αν η/ο Κ θέλει να επιβάλλει και να επιβάλλεται, χρειάζεται ένα καλό και πρόθυμο υ. Αν τα "υλικά" δεν είναι καλά, αν ο Κ θέλει ένα χαρέμι και η υ έχει άλλη άποψη, αν η υ θέλει αγάπες και έρωτες και ο Κ διαφωνεί και φείδεται συναισθημάτων, μοιραία το "γλυκό" θα βγει αποτυχημένο.

Όλα είναι θέμα διάθεσης και συμφωνίας. Όλα γίνονται αλλά και όλα αποτυγχάνουν. Σημασία έχει να είμαστε αληθινοί και να εκφραζόμαστε. Αν κάτι καταντήσει καταπιεστικό και δυσάρεστο, είναι θέμα χρόνου να μπει στο χρονοντούλαπο των "άχρωμων" αναμνήσεων.