Ο Κύριός μου ασχολείται και με άλλη σκλάβα - πως νιώθω?

Με αφετηρία το διάλογο μεταξύ MindMaster και lara[E-p] παρατηρώ ότι το M/s είναι άποψη, στάση ζωής και τρόπος ζωής ενώ το deep slavery αντιλαμβάνομαι ότι είναι μια κατάσταση που διαρκεί λίγη ώρα όπου ο σκλάβος βρίσκεται σε βαθύ subspace. Δηλαδή, το deep slavery δεν είναι τρόπος ζωής αλλά μια κατάσταση, που διαρκεί για λίγες ώρες.

Με αφετηρία το ερώτημα της zinnia, που επανέφερε η lara[E-p] υπάρχουν και αυτοί, πιστεύω οι περισσότεροι, που ασχέτως D/s, M/s, vanilla ή καραμέλλα με κομμάτια σοκολάτας, τιμούν τα παντελόνια τους στη σχέση που βρίσκονται και πιστεύω ότι αυτό ισχύει για την πλειοψηφία των Κυρίαρχων.

Η λογική μου λέει, είναι ότι δεν θα προσπαθήσει να διώξει κάποιος μια γυναίκα από σκλάβα του, ασχολούμενος με άλλη σκλάβα, όχι επειδή δεν γράφει το B.E.S.T. κάτι τέτοιο, όχι επειδή η σκλάβα δεν θα αντέξει τη ματαίωσή της και ενδεχομένως τη ματαίωση του M/s στα μάτια της, [η Χίλαρυ πώς άντεξε να χάσει απ τον Ομπάμα δηλαδή, δεν την έτσουξε διόλου; ή ήταν γραμμένο πουθενά ότι θα συνέβαινε; ] αλλά για τον ίδιο, και από σεβασμό στον τρόπο ζωής που επέλεξε και διαμόρφωσε έτσι ώστε να του ταιριάζει, για να μη χαντακωθεί όχι μόνο ως Μαστερ αλλά ως άντρας και ως άνθρωπος, για να μπορεί να κοιτάζει τον εαυτό του στον καθρέφτη και να συνεχίζει να έχει φίλους άλλους Κυριάρχους. Αν μη τι άλλο, γιατί μπορώ να σκεφτώ και άλλους λόγους που δεν θα έκανε ένας Κυρίαρχος κάτι τέτοιο.

Είναι κάποια πράγματα, που και να υπάρχουν ως δυνατότητες, οι πιο πολλοί δεν τα διανοούνται. Ηθικό σύστημα το λένε.

Για την ουσία του θέματος, νομίζω ότι στην ψυχή της σκλάβας, κονταροχτυπιούνται η σκλαβίσια αποδοχή, η απόλαυση, η αποδοχή της απόλαυσης και η απόλαυση της αποδοχής με όλα τα ... anti-polyamorous κατάλοιπα.

 

Μην το δείτε αν είστε ευαίσθητοι:

 

Ο Mindmaster συνεχιζει να με καλυπτει.
Ελπιζω το βιντεο της dora να μην εκφραζει τα αισθηματα και την ψυχολογια του συνολου η της πλειοψηφιας εστω των γυναικων που ελκυονται απο τον "χωρο".Δεν θα διεφεραν πολυ απο αυτους που πιστευουν -και ελπιζουν- στην Δευτερα Παρουσια.
Μπορει να φαινεται διαφορετικο το αποκουμπι,στην ουσια ομως ειναι το ιδιο...

 

Απάντησα στην συγκεκριμένη ερώτηση, προσωπικά για μένα:

Σε αυτή τη φάση βρισκόμουν. Τα υπόλοιπα είναι δικά σου συμπεράσματα, στα οποία δεν γνωρίζω πώς οδηγήθηκες. Δεν είπα ότι αυτό με έλκυσε στον χώρο, είμαι στον χώρο από τα 16 μου, ίσως και από πιο πριν. Δεν πιστεύω στην δευτέρα παρουσία, ούτε καν στην πρώτη. Δεν κατανοώ τα αποκούμπια, διότι προτιμώ τα φερμουάρ και τα βέλκρο. 

Πάντως από φαντασία σκίζεις. Τί έγινε, όλοι βαριέστε σήμερα και φτιάχνετε ιστορίες; 

 

@underherfeet.
Η dora-salonica απάντησε στο δικό μου ειδικό ερώτημα που απευθύνεται κυρίως στις γυναίκες υποτακτικής ψυχολογίας.

dora-salonica σ΄ευχαριστώ για την απάντηση. 

 

Υποτακτικής ψυχολογίας ή υποτακτικής ερωτικής ψυχολογίας;

 

Αν και πολύ ορθά ρωτάς, δεν θέλω να το ειδικεύσω. Απευθύνεται σε όσες έχουν βρεθεί ή βρίσκονται σε σχέση bdsm ως sub ή slave.

 

Είναι δύσκολο το τέλος σε μια M/s σχέση κατά την άποψη μου, βάση κάποιων καταστάσεων στις οποίες η θέση μου είναι αυτή του παρατηρητή. Καμιά φορά lara[E_p], μπορεί και να φανεί πως Εκείνος διάλεξε τον "εύκολο" δρόμο την "άλλης" αλλά αν το σκεφτούμε ήρεμα, μπορεί και να μην είναι έτσι.

Ας μην γινόμαστε απόλυτοι. Μια πληγωμένη και τρομαγμένη ψυχή μπορεί να το δει έτσι, μα μπορεί απλά να της δίνει χρόνο και στήριξη για να προχωρήσει κάποια στιγμή χωρίς Εκείνον. Δεν την παρατάει μια μέρα απλά, σαν έπαιζαν κάποιο παιχνίδι που "να τώρα τελειώσε".
Για όλες μας αυτή η σκέψη είναι τρομακτική, και ένα τέτοιο "αύριο" ίσως να φαντάζει ανούσιο στα μάτια μας. Δίνουμε ψυχή, σώμα, καρδιά μυαλό ...τα πάντα μας σε Εκείνον. Στα "χέρια Του".
Τον θεοποιούμε όπως είπε και ο MindMaster, παραδινόμαστε, αφηνόμαστε, υπηρετούμε με όλο μας το είναι. Και όλα αυτά δεν γίνονται σε μια μέρα μέσα.
Μια τέτοια σχέση μπορεί να είναι ισόβια, αλλά είναι μέσα στην ζωή και η περίπτωση να μην είναι και πιστεύω πως για κανέναν δεν είναι έυκολο. Καθόλου εύκολο.
Όπως είναι και μέσα στη ζωή ο Αφέντης μας να μην είναι αλάνθαστος. Να έχει αδυναμίες, φόβους, ευαισθησίες. Γιατί είναι και αυτός άνθρωπος. Πόσα δικά μας λάθη, απο αδυναμίες, φοβίες, παλιές μας πληγές, ανασφάλειες κλπ αντιμετωπίζει Εκείνος στην εκπαίδευσή μας? Μας είπε πως το "σκλαβιλίκι" μας είναι για τα μπάζα?
Είναι δύσκολη "στιγμή" το τέλος σε μια σχέση τέτοια. Και η δική μας φύση δεν το έχει να σκεφτούμε και να δούμε το παρακάτω καθαρά και να μην νοιώσουμε πως το έδαφος φεύγει κάτω απο τα πόδια μας. Να μην δούμε μόνο κενό. Γι αυτό και μας αγχώνει τόσο. Ο φόβος κάνει κάθε άλλη εικόνα στα μάτια μας θολή. Μακάρι να μην χρειαστεί να το ζήσει καμιά μας. Γιατί και για μένα θα ήταν αβάσταχτο. Τώρα μπορώ να μιλήσω ήρεμα αλλά αν το βίωνα δεν θα μπορούσα. Θα ήταν όλα θολά μπροστά μου.
Έχω διαβάσει κατά καιρούς απο ανθρώπους που ζουν M/s σχέσεις, πως δεν είναι για τον καθένα. Και έχουν δίκαιο. Είναι μεγάλη η "ευθύνη" και δεν την βγάζει κανέις απο πάνω Του σε μια στιγμή γιατί δεν Του κάνει πια. Πέρα απο ταμπέλες και στάτους, προσωπικά το καταλαβαίνω ως υπευθυνότητα, αυτό το σπάνιο ανθρώπινο χαρακτηριστικό. Κάπου αλλού διάβασα πως θέλει χρόνο να αφιερώσει κανείς.( έιτε Κυρίαρχος είτε υποτακτικός) Και πριν και κατα διάρκεια αλλά και αν ποτέ η σχέση τελειώσει. Το απευχόμαστε μα αν συμβεί ......έτσι γίνεται. Κι αυτό με βρίσκει σύμφωνη. Αν δεν ήταν έτσι θα έλεγα στον εαυτό μου πως δεν μου κάνουν όλα αυτά.

 

Απάντηση: Ο Κύριός μου ασχολείται και με άλλη σκλάβα - πως νιώθω?

tender, δεν κατάλαβα ακριβώς: Eννοείς ότι αυτή η ερμηνεία του "deep slavery" (που βεβαίως παρασάγκας απέχει από τον ορισμό της doras, καμμία σύγκριση εκεί με subspace) είναι η δική σου άποψη περί αυτού, ή το "παρατηρώ" σημαίνει ότι από την μέχρι εδώ κουβέντα, συνήγες ότι έτσι γίνονται γενικά αντιληπτοί οι όροι "deep slavery" και "M/s";

Είναι άραγε ανάγκη, να αναλύσουμε εδώ το προφανές; Το ότι η αφοσίωση του Bobby στον σωτήρα του, πιθανότατα θα κατισχύει κάθε λογικής και κριτικής σκέψης; Ότι δεν θα του αρκεί απλά να κουνάει χαρούμενα την ουρά του και να του πηγαίνει τις παντόφλες, αλλά αν του ζητηθεί θα προσπαθήσει να υποδέχεται τον αφέντη με τριπλά ανάποδα συσπειρωτικά σάλτα και ίσως -γιατί όχι- ακόμη και νιαουρίζοντας; (Δεν πρέπει να ξεχνάμε βέβαια, ότι ο Bobby δεν είναι στην πραγματικότητα άνθρωπος, αλλά σκύλος. Γιά τους ανθρώπους, η αφοσίωση δεν είναι πάντα -ευτυχώς- τόσο απόλυτη και άνευ όρων δεδομένη. Υπάρχει λοιπόν ελπίδα, να πρυτανεύουν η λογική και η κριτική σκέψη, του αμιγούς συναισθηματισμού)...

Όπως εγώ το εκλαμβάνω τουλάχιστον, ο underherfeet δεν μιλά γιά τους λόγους που έλκυσαν κάποιους ανθρώπους στο χώρο, αλλά γιά την τρέχουσα ψυχολογία τους. Και πολύ ορθά -κατ' εμέ- εύχεται, να μην προσομοιάζει αυτή, με την του δαρμένου ή πληγωμένου σκύλου...

Η αναφορά στη θρησκεία δεν είναι καθόλου άσχετη, τουλάχιστον γιά κάποιους που πιστεύουμε ότι οι θρησκείες βασίζονται κυρίως στην ανάγκη γιά πίστη στην ύπαρξη κάποιου σωτήρα, ο οποίος θα καθοδηγεί, θα προστατεύει, θα συνδράμει, θα φροντίζει γενικώς γιά το ευ ζήν των παιδιών-υποτελών του. To "helplessness" λοιπόν (γιά να δανειστώ μιά λέξη από την αγγλόφωνη εκδοχή του άρθρου που παρουσίασε χθες η lara) του ανθρώπου απέναντι στο δέος που του προκαλούν η αβεβαιότητα και οι δυσκολίες της ζωής, που κρατάει ζωντανούς θεούς που θα 'πρεπε να έχουν ενταφιασθεί εδώ κι αιώνες, ευχή -δική μου τουλάχιστον- είναι, να μην τον εξωθεί σε συσπειρωτικά σάλτα και σε νιαουρίσματα...

Έτσι κι αλλοιώς, όλες σχεδόν οι κουβέντες που γίνονται εδώ, είναι πιστεύω σε κάποια φάση ή σε κάποιο σημείο, εφαπτόμενες. Γιά να το πάω λίγο παραπέρα λοιπόν ( αν μου το επιτρέπει η elfcat   ), στη θέση του Bobby κατ' εμέ, θα μπορούσε να βρίσκεται η Ρωσίδα που θα εισαχθεί γιά σύντροφος του "φίλου του isnogood", σπρωγμένη από την προφανώς μη ικανοποιητική ζωή στον τόπο της, με την ελπίδα γιά κάτι καλύτερο. Όσο όμως κι αν μπορεί να βρει τα πράγματα εδώ συγκριτικά καλύτερα, θα βρει σίγουρα και έναν άνθρωπο που έχει τη δική του agenda στη ζωή, και κατέληξε στη λύση που κατέληξε, επειδή ακριβώς δεν είχε την διάθεση ή τη δυνατότητα να την αλλάξει. Τα χωράφια του, τα ζώα του, τους φίλους του, την προς επίδειξη βόλτα στην πλατεία του χωριού... Πιθανότατα θα προσαρμοστεί, θα βολευτεί, θα περάσει καλά, θα γίνει μιά καλή -άριστη ίσως- σύντροφος. Πόση σχέση όμως θα έχει κατ' ουσίαν αυτό που θα γίνει, μ' αυτό που θα 'θελε να ήταν; Πόσο η agenda του άλλου, θα αντιστοιχεί με τα δικά της όνειρα και προσδοκίες;
Δε λέω ότι τέτοιες σχέσεις δεν μπορούν να υπάρξουν, να "δέσουν", να διαρκέσουν, να έχουν χίλια θετικά. Αλλά μακράν απέχουν από το να είναι ιδεώδεις. Και όπως είπαμε νωρίτερα, εμείς εδώ, στοχεύουμε "στα άστρα"...

 

Διαφωνώ. Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει. Το εμπορευματοποιημένο Ms είναι αυτό που ταιριάζει σε όλους, ή τουλάχιστο στους περισσότερους.
Το T.P.E. ποτέ δεν ήταν και ποτέ δεν θα μπορούσε να είναι για πολλούς. Και ότι δεν μπορεί να απευθύνεται σε πολλούς δεν κάνει καλό εμπόριο, αντίθετα αυτό που εύκολα μπορεί να φορέσει και να φέρει στα μέτρα του ο καθένας πουλάει και ελκύει περισσότερο κόσμο. Απόδειξη το φόρουμ το ίδιο.
Όταν λέω Ms αναφέρομαι σε Total Power Exchange και όχι οποιουδήποτε άλλου είδους Ds σχέσης.
Εσύ μιλάς για μια μορφή ερωτικής έκφρασης, εγώ μιλάω για τρόπο ζωής σε κάθε έκφραση.

Κανείς δεν είπε πως «ντε και καλά» πρέπει να κάνει οτιδήποτε.
Ο καθένας κάνει και ζει αυτό που επιλέγει για τους δικούς του λόγους.
Εκείνος που καλύπτεται μέσα σε μια μη απόλυτη σχέση, δεν έχει λόγους να ψάξει για κάτι άλλο. Εκείνος που δεν, προχωρά μέχρι να βρει το σημείο εκείνο που τον καλύπτει.

Οριστικά αυτοτέλεια και ατομικότητα δεν μπορώ να πω πως αντιλαμβάνομαι πως μπορεί να παραδώσει μια σκλάβα που ζει και εργάζεται έχει παιδιά και κοινωνική ζωή και δεν είναι κλεισμένη κάπου 24/7.
Δεν νιώθω πως απώλεσα τίποτα πέρα από τις αλυσίδες της άγνοιας μου αναφορικά με το ποια είμαι και αυτές δεν μου χρειάζονται.
Αντίθετα κέρδισα πολλά.
Το μοναδικό δύσκολο να ξεπεράσει κανείς, είναι την εξάρτηση από τον Αφέντη.
Γι αυτό και τις σκλάβες δεν τις διώχνουν απ΄ τη μια μέρα στην άλλη.

Δεν ξέρω. Ξέρω μόνο πως οι άνθρωποι αλλάζουν κι αλλάζουν τα θέλω και οι επιθυμίες τους.
Όπως ξέρω πως οι σκλάβες είναι πολύ έντονα συναισθηματικές και εκρηκτικές όσον αφορά την έκφραση καθετί που νιώθουν. Και έχουν και μια απίστευτη ικανότητα να δημιουργούν εικόνες και να υποθέτουν και να φτιάχνουν σενάρια που τις πλείστες φορές είναι εκτός πραγματικότητας. Αν μπορούσαμε να σκεφτούμε σαν Κυρίαρχοι δεν θα ήμασταν σκλάβες. Δεν είναι τυχαίο που ένα από τα βασικά μαθήματα στην εκπαίδευση είναι να μην υποθέτει αλλά να ρωτά.
Πολλές φορές όμως φοβόμαστε να ρωτήσουμε ευθέως γιατί φοβόμαστε την απάντηση και προτιμάμε να παραμένουμε σε μια χύμα κατάσταση κι ας μας πονάει.

Πολύ πριν γνωρίσω τον Κύριο μου, έψαχνα για το απόλυτο. Γι αυτό και με έλκυσε το Gor επειδή δεν είχε μα και μου. Η σκλάβα στη θέση της και τέρμα.
Επέλεξα να γίνω σκλάβα του επειδή είχε τις προϋποθέσεις να είναι ακριβώς τόσο απόλυτος όσο χρειαζόμουν.
Αποδείχτηκε πολύ πιο απόλυτος. Πολύ πιο απρόσβλητος σε οτιδήποτε πέρα από αυτό που ο Ίδιος απαιτεί και επιθυμεί.
Κι ακόμη δεν έχω σπάσει, ακόμη δεν εκτέλεσα κάθε του διαταγή, ακόμη δεν έχω γίνει απόλυτη σκλάβα. Φαντάζεσαι τι θα γινόταν αν ήταν πιο ελαστικός?

Δεν ακούγονται ηρωικά. Και το υγιές είναι υπερτιμημένο, ο κάθε ψυχίατρος μπορεί να στο αποδείξει, μέσα από τις ζωές των «υγιών» ανθρώπων.
Όταν λέω δεν θεωρώ πως είναι καλό, εννοώ πως δεν είναι κάτι που θα συμβούλευα άλλους να κάνουν, εκτός κι αν έχουν ανάλογες με μένα ανάγκες και αντοχές.
Κυνηγώ αυτό που χρειάζομαι, το κυνήγησα πριν γνωρίσω τον Κύριο μου, γιατί αυτό έβρισκε ανταπόκριση στη ψυχή μου.
Δεν μου υπέβαλε κανείς τίποτα με το οποίο η ίδια δεν έφτασα να συμφωνήσω, αν ρωτήσεις τον ψυχολόγο μου θα σου πει πως είμαι ανεπίδεχτη και αντιδραστική σε κάθε υποβολή που η ίδια δεν πιστεύω και δεν αξιολογώ ως ορθή. Γι αυτό και η ψυχοθεραπεία με υποβολές και συστάσεις δεν ενδύκνειται για μένα.
Δεν αμφισβητώ πως έχω αλλάξει, πως έχω τροποποιηθεί έχοντας ως κατεύθυνση την καλύτερη ικανοποίηση του, αλλά μόνο επειδή αυτό ακριβώς, η επιδοκιμασία και περηφάνια στα μάτια του είναι η δικιά μου μεγαλύτερη ικανοποίηση.

Απάντησα πιο πάνω τι εννοούσα λέγοντας πως δεν είναι καλό.

Οι ορισμοί είναι γενικοί και απλοί.
Και χωράνε στους περισσότερους.
Οι διαφορές είναι όχι στους ορισμούς αλλά στην επεξήγηση που δίνει ο καθένας όταν αναπτύσσει τον ορισμό στα δικά του μέτρα, προσθέτοντας τις δικές του μοναδικές πινελιές.

 

Ντορα εισαι πολυ καταλληλοτερη απο μενα να ερμηνευσεις τον εαυτο σου και δεχομαι αυτα που λες.

Υποψιαζομαι ωστοσω ο,τι καποιες γυναικες, αλλα και ανδρες ,που εχουν την ψυχολογια και τα αισθηματα του σκυλου του βιντεο,για λογους που δεν ειναι του παροντος και σιγουρα εν πασει περιπτωσει θα ηταν αυθαιρετο να εικασουμε,στρεφονται μεσα στην απελπισια τους στην "λυση" του βδσμ.
Αν ισχυει η υποψια μου,επιμενω στην εκτιμηση μου.Ελπιζω να μην ισχυει,η να ειναι μικρο το ποσοστο των ατομων αυτων.

 

Ευχαριστώ Mastermind και underherfeet. Μου καταστρέψατε τη διερεύνησή μου. Άντε τώρα να απαντήσουν στο ερώτημα μου οι υπόλοιπες:crying:

Επίσης το ερώτημά μου δεν ήταν πως νιώθουν σήμερα, αλλά πως ένιωθαν πριν εισέλθουν σε τέτοια σχέση. Αν ήταν δηλαδή στο ζενίθ ή στο ναδίρ συναισθηματικά και ψυχολογικά. Η dora-salonica αν κατάλαβα καλά, έδειξε πώς ένιωθε, τότε, τη χρονική στιγμή που γνώρισε τον Κυριάρχό της. Αλλά είναι μια απάντηση και δεν αρκεί στη διερεύνηση.

Και όχι, Mindmaster, σε παρακαλώ, μην την πας παρακάτω την κουβέντα, pleaaaaase, όχι γιατί δεν έχεις δίκιο αλλά γιατί θα ήθελα να δω ποια είναι η συναισθηματική αφετηρία των sub/sleve, όταν επέλεξαν να μπουν σε τέτοια σχέση. Αυτό δεν μειώνει το πώς νιώθουν σήμερα. Αλλά συνήθως η αρχή είναι το ήμισυ του παντός.

Και επειδή άκουσα και πολλά περί άστρων, τα άστρα τα φέρουμε μέσα μας, όπως τους αγγέλους και τους δαίμονές μας...