Ο Πολύτιμος Χρόνος των Ωρίμων !!!!

Πρόσφατα διάβασα το παρακάτω κείμενο που το βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον και θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας.

Ο ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΤΩΝ ΩΡΙΜΩΝ !!!!

«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ότι έχω ζήσει έως τώρα…

Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.

• Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.
• Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.
• Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.
• Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί.
• Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.
• Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους.
• Μισώ, να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα. Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο… μετά βίας για την επικεφαλίδα.
• Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις επικεφαλίδες. Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται…Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα…
• Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.
• Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.
• Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους.
• Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.
• Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.
• Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια
• Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια.
• Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή.
• Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων…
• Άνθρωποι τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής τους δίδαξαν πως μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.
• Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει.

Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου απομένουν…Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απ’ όσες έχω ήδη φάει.

Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου.
Εύχομαι και ο δικός σου να είναι ο ίδιος γιατί με κάποιον τρόπο θα φτάσεις κι εσύ…»

Από τον Mario de Andrade (Ποιητή, συγγραφέα, δοκιμιογράφο και μουσικολόγο από τη Βραζιλία).

Ο ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΤΩΝ ΩΡΙΜΩΝ !!!!

Θα ήθελα τα σχόλιά σας παρακαλώ.

Με εκτίμηση,

 

Απάντηση: Ο ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΤΩΝ ΩΡΙΜΩΝ !!!!

Κατ'αρχην αγαπητε μου Amanteus, να σε ευχαριστησω για το πολυ χρησιμο νημα.
Δεν νομιζω οτι ειναι απαιτησεις που θα πρεπε να εχουν οι ωριμοι ανθρωποι, οπως τους χαρακτηριζει το αρθρο, αλλα σκεψεις και τροπος ζωης για καθε ενηλικο ανθρωπο.

Δυστυχως ομως μας συνεπαιρνουν η ρουτινα,οι αναγκες,τα προβληματα,οι επιθυμιες.....και ξεχναμε την ποιοτητα που επιβαλλεται να εχουμε πρωτα εμεις σαν ανθρωποι και μετα αυτοι που μας περιστοιχιζουν.

Και φυσικα πρεπει ολα αυτα που αναγραφονται στο αρθρο, εμεις πρωτιστως να τα εφαρμοζουμε ή να μην τα πραττουμε,αναλογα αν ειναι θετικα ή αρνητικα.

Εγω ηδη το εκτυπωσα και θα το "αναρτησω" στο ψυγειο μου,στο γραφειο μου και στον καθρεπτη μου......γιατι θελω και αρκετες καραμελες να εχω αλλα και να τις τρωω ποτε λαιμαργα και ποτε αργα αργα,αναλογα την.....μερα!

 

Απάντηση: Ο Πολύτιμος Χρόνος των Ωρίμων !!!!

Ωραία όλα αυτά, με την προυπόθεση πως θα συνεχίσει να δοκιμάζει τις καραμέλες του χωρίς τύψεις για το σάκχαρό του. Μια ΚΥΡΙΑ έχασε τον άντρα της πρόσφατα σε ηλικία 44 ετών. Είχαν πολλά όνειρα (ταξίδια, φιλοδοξίες για τα δυό τους παιδιά κλπ),και είχαν καταφέρει να εδραιώσουν και μια οικονομική κατάσταση τέτοια, για να τα πραγματοποιήσουν. Τώρα... λέει πως η ζωή μας, είναι ένα σύνολο από απλές, όμορφες, καθημερινές στιγμές....που δεν τους δίνουμε την δέουσα σημασία περιμένοντας κάτι εντυπωσιακά καλό, από το μέλλον. Ένα μέλλον, που μπορεί να μήν υπάρχει ή να είναι τρισχειρότερο από το παρελθόν. Μήν αφήνουμε αυτές τις μικρές στιγμές, να φεύγουν και να χάνονται. Μετανιώνω συχνά για τον τρόπο που μιλώ σε κάποιον ή για κάποιες συμπεριφορές μου, που θα έπρεπε να ήταν, σαν να είναι, τα τελευταία λόγια μου μαζί του. Θυμώνουνε συχνά στην γυναίκα ή τα αγαπημένα μας παιδιά μας για ασήμαντα πράγματα. Θα πράταμε το ίδιο, εάν επρόκειτο, για την τελευταία κουβέντα μας, μαζί τους????? Πιστεύω πως πρέπει να ρουφάμε με λαιμαργία κάθε μικροαπόλαυση της ζωής γύρω μας, χωρίς να έχουμε υπερβολικές απαιτήσεις από το αβέβαιο μέλλον μας. 

 

Απάντηση: Ο Πολύτιμος Χρόνος των Ωρίμων !!!!

Πολύ όμορφα και αληθινα τα λόγια αυτά ακούγονται. Αν κάποια από αυτά τα κάνουμε και πράξη ακόμη καλύτερα...

Και την δική μου εκτίμηση...