Ο Σαδομαζοχισμός σαν Πνευματική Διαδρομή

Απάντηση: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

Elfcat, σεβαστή η αποψή σου αλλά εγώ έχω άλλη άποψη κυρίως για τις μαζοχίστριες σκλάβες που είναι και του γούστο μου. 

Από την μακρόχρονη πείρα μου με μαζοχίστριες σκλάβες ή υποτακτικές, γιατί σαν κυρίαρχος σαδιστής δεν μου αρκούσε ποτέ μόνο η υποταγή μια γυναίκας ήθελα απαραίτητα να είναι και μαζοχίστρια, διαπίστωσα ότι η ερωτική ηδονή και ο οργασμός τους επέρχεται μόνο αφού τις πονέσεις και εξευτελήσει κάνοντας τες να νιώσουν ερωτικά αντικείμενα (φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις) και βάζουν τελευταία την ηδονή από το πήδημα, αλλιώς δεν θα έψαχναν για σαδιστή κυρίαρχο αλλά για έναν παίδαρο...βανίλλα!  

Αν κάνω λάθος ας με διαψεύσουν οι μαζοχίστριες σκλάβες ή υποτακτικές.

Τώρα σαν κυρίαρχος σαδιστής θα σου πώ ότι την υπέρτατη ηδονή την παίρνω πάντα όταν μετά από ένα σκληρό σαδιστικό session και πολλά ξεσκίσματα... με την σκλάβα μου, την δώ να σπαρταράει στα χέρια μου ταυτόχρονα, από πόνους, ηδονή, καύλα, νιώθοντας μία εξευτελισμένη, υποταγμένη, πουτάνα, σκλάβα μου, στάζοντας συνέχεια από τους οργασμούς της!  

Δεν μου αρέσει να προσφέρω πόνο μόνο για τον πόνο, αλλά πόνο με απώτερο σκοπό την ηδονή μου και την ηδονή της!

 

Απάντηση: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

Στο "αφού" και στο 'απώτερο" σου, που τονίζω με bold επικεντρώνεται η ηδονή. Δε διαφωνούμε όσο νομίζεις. Aπλα θα ήθελα να ρωτήσω, βάζωντας κάτω παό το μικροσκόπιο ένα session σου, αν η σκλάβα σου την ώρα που την πλήττεις,,, ουρλιάζει από πόνο ή ουρλιάζει από ηδονή? Αν δηλαδή πονάει ή αν ηδονίζεται..

Η ηδονή δεν ισούται με σεξ.

 

Απάντηση: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

@elfcat
Λες πως δεν είσαι ψυχική μαζοχίστρια. Εγώ είμαι δυστυχώς και λέω πως είναι γεγονός πως η σχέση με Τον Κύριο μου, δρα ενάντια στον ηθικό μαζοχισμό μου και πολλές από τις αντιδράσεις που είχα αφορούσαν τις αντιδράσεις της η.μ. που της στερούσαν τον έλεγχο της αυτοτιμωρίας της.
Πιστεύω πως μια κι εσύ ως μη ηθική μαζοχίστρια μιλάς θεωρητικά γι αυτό, ενώ εγώ μέσα από πρακτικά και πραγματικά παραδείγματα, είναι λογικότερο να απορρίψω το ορθό της θεωρίας σου που αντικρούονται από αποδεδειγμένα γεγονότα.

Το ίδιο ισχύει και για την κατ εμέ λανθασμένη πεποίθηση σου περι μετουσίωσης.
Υπάρχουν γεγονότα μετουσίωσης, που έχουν συμβεί όχι στη γειτόνισσα αλλά σε μένα.
Και πιστεύω πως στην ηλικία μου πλέον, είμαι σε θέση να αναγνωρίσω τι ακριβώς με διεγείρει και τι ακριβώς με κάνει να έχω οργασμό.

Σέβομαι το δικαίωμα οποιουδήποτε να δημιουργεί θεωρίες βασισμένος σε ότι αντιλαμβάνεται ως εφικτό και υπαρκτό, αλλά απ΄ τη στιγμή που πειραματικά αυτές οι θεωρίες δεν ισχύουν καθολικά, σημαίνει δεν είναι ορθές.

Πιστεύω πως έχεις "αγγίξει" κάτι σημαντικό, το οποίο επεξεργάζομαι ακόμα, αναφορικά με τους ευρύτερους τρόπους αντίληψης του πόνου γενικότερα, από ένα μαζοχιστή, αλλά η απλουστευμένη πεποίθηση πως "ο πόνος είναι πόνος" δεν επιτρέπει την κατάληξη σε ορθά συμπεράσματα. Εκεί πιστεύω είναι το βασικό λάθος στην εξίσωση. Και για να είμαι ειλικρινής διαβάζω και ξαναδιαβάζω τα ποστ σου, γιατί "νιώθω" πως κάτι πολύ σημαντικό είναι κρυμμένο μέσα τους, το οποίο ακόμη μου διαφεύγει και δεν αφορά εκείνα τα οποία ήδη απέρριψα ως ορθά - πάντα κατά την προσωπική μου κοσμοθεωρία, άποψη και εμπειρία, χωρίς να διατείνομαι πως κατέχω τη μία μοναδική απόλυτη αλήθεια.

Υ.Γ. Όσα έχω γράψει εδώ, δεν είναι με κανένα τρόπο επικρότηση ή συμφωνία με το αρχικό κείμενο, το οποίο απλά διάβασα ως τις προσωπικές απόψεις κάποιου. Απαντώ λοιπόν άσχετα με το αρχικό κείμενο, βασισμένη στις προσωπικές απόψεις που εκφράστηκαν στη συνέχεια από τα μέλη.

 

Re: Απάντηση: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

Αγαπητή lara[E-p], πιστεύεις πως είναι εύκολο το να πείσεις έναν κωφό ότι η μουσική δεν είναι μια ομαδική φαντασίωση;

 

Απάντηση: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

Πράγματι δεν είμαι ψυχική μαζοχίστρια... τουλάχιστον αυτό μου έχει αποδείξει η μέχρι τώρα ζωή μου... και όχι οι θεωρήσεις που πιθανόν να έχω για τη ζωή μου. Θεωρώ ότι ένας ψυχικός μαζοχιστής δυσκολεύει γενικότερα τη ζωή του. Αλλά αυτό είναι επιλογή του και ως τέτοια την λαμβάνω.

Αναφορικά με τον σεξουαλικό μαζοχιστή και την έννοια του πόνου. Δεν μπορείς να γνωρίζεις, είναι φυσικό, ποια σχέση μπορεί να έχω με τον πόνο και κυρίως ποια σχέση μπορεί να έχω με το σώμα μου και από ποιά θέση ισχυρίζομαι όσα ισχυρίζομαι. Πιθανολόγησε όμως ισχυρά ότι δεν μιλάω στον αέρα... Και πιθανολόγησε επίσης ισχυρά ότι ασχολούμαι με έντονες σωματικές δραστηριότητες από παιδί μέχρι σήμερα σε ικανό εύρος και βάθος, ώστε να μπορώ να έχω άποψη. Όταν λέω ο σωματικός πόνος είναι πόνος δεν είναι απλούστευση. Είναι το τελικό συμπέρασμα. Προσωπικά με ενδιαφέρει πώς μεταφράζει ο νούς τη σωματική πραγματικότητα. Αυτό προσπαθώ να πώ. Γι αυτό επιμένω στη λέξη σ ω μ α τ ι κ ή πραγματικότητα.

Όχι δε φέρω καθολική θεωρία ούτε με ενδιαφέρει. Απλά δε θεωρώ ότι η μετουσίωση είναι μετουσίωση. Κατά τον ίδιο τρόπο που δεν πιστεύω ότι υπάρχουν φαντάσματα. Αλλά όποιος έχει δει φάντασμα θα πει ότι εγώ θεωρητικολογώ και ότι εκείνος έχει δει και ξέρει τί έχει. Αμφιβάλω αν μια όμως τέτοια θέση αφήνει περιθώρια να διερευνήσει τί ακριβώς έχει δει. Θα είχε ίσως ενδιαφέρον.. ίσως πάλι όχι. Δεν επιμένω.
Φιλικά

Αναφορικά με τον κωφό της Συρά, ας λάβει υπόψιν όποιος απευθυνθεί σε κωφό για να μιλήσει για μουσική να μην πέσει πάνω στον Μπετόβεν, ελαφρύ να είναι το χώμα που τον σκεπάζει.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

Με ελαφριά καρδία πλέον, μετά τις ειλικρινείς μου προσπάθειες, μπορώ να απαντήσω στην ερώτηση σου. ΌΧΙ δεν είναι εύκολο και σε μερικές περιπτώσεις απλά αδύνατο.
Όταν η λογική παύει να έχει θέση σε μια συζήτηση, τότε για μένα προσωπικά δεν υπάρχει λόγος συνέχισης της.

Υ.Γ. Ο Μπετόβεν δεν ήταν εκ γενετής κωφός.

 

Re: Απάντηση: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

Γιατί πιστεύεις ότι ο μαζοχιστής μεταθέτει την ευθύνη της ηδονής του στον σαδιστή; Δεν έχω δει ποτέ μου, ούτε μία αναφορά σε κάτι τέτοιο, από κανέναν. Από την άλλη, ο υποτακτικός το κάνει κατά κόρον. Είναι πάγια αντίρρηση του DeSade, εξάλλου. Θεωρεί τα Υ βαθύτατα ενοχικά. Ενώ οι μαζοχιστές είναι ξεκάθαροι σχετικά με το τί θέλουν και τί τους καυλώνει. Νομίζω ότι συνεχίζεις να μπερδεύεις τους όρους που χρησιμοποιείς, περιπλέκοντας τα πράγματα κατά απίστευτο τρόπο.

Όλες οι αναφορές που έχω βρει πάνω στο θέμα, έχουν σχέση με την πλήρη απουσία οποιασδήποτε σύνδεσης ανάμεσα στη βία και στην ηδονή, στις απαρχές των σαδομαζοχιστικών τάσεων στην παιδική μας ηλικία. Θα χαρώ να δώσω τα σχετικά λινκς, αν ο λόγος μου δεν θεωρείται επαρκής.

Το ίδιο ισχύει και για μένα ασφαλώς. Δεν υπήρχε τίποτε στην παιδική μου ηλικία που να δικαιολογεί την ενασχόλησή μου με το BDSM, ενασχόληση που ξεκίνησε όπως ξεκίνησε και για τους περισσότερους: από κάποιο περιοδικό ή κάποια σκηνή σε ταινία που σχετιζόταν με την επιβολή πόνου και μας έκανε κούκου. Κακοποιημένα παιδιά ή παιδιά από προβληματικές οικογένειες σπάνια έρχονται στον χώρο μας. Στατιστικά - αν και αυτό θα μου πάρει πάνω από 2 ώρες να το βρω, εκτός εάν με συνδράμει ο MasterJp που τα κατέχει καλύτερα - οι BDSM lifestylers είναι ανώτερης ή μεσαίας κοινωνικής τάξης, πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, με ευτυχισμένη παιδική ηλικία και χωρίς παρελθόν βίας. Αν η παιδική σου ηλικία είχε βία, σαφώς αποτελείς μία εξαίρεση.

Υπάρχουν άνθρωποι που πληρώνουν γι αυτό. Αυτό γίνεται σε τόσο μεγάλη κλίμακα, που δεν μπορώ να πιστέψω ότι είναι όλοι απλά βλάκες. Προφανώς το κάνουν επειδή αντλούν ηδονή από τον πόνο. Από ότι ξέρω, το πήδημα δεν αποτελεί μέρος της συμφωνίας. Πληρώνουν επομένως μόνο για τον πόνο. Ακόμη και ο τρόπος που έρχονται σε οργασμό, είναι συνήθως επώδυνος ή εξευτελιστικός (είναι κοινή πρακτική να χύνουν και μετά να τρώνε οι ίδιοι τα χύσια τους).

Όχι, δεν είναι το ίδιο. Το παράδειγμά σου δεν στέκει. Μιλούμε για ένα σεξουαλικό σχετίζεσθαι, πάντα, που επικεντρώνεται στην επιβολή πόνου. Αυτό αποτελεί ήδη βιομηχανία, όπως αποδεικνύουν οι ταινίες, τα περιοδικά, τα εργαλεία S/M που πωλούνται και οι pro-dommes που χρεώνουν για τις υπηρεσίες τους.

Επειδή αυτά τα διαβάζουν και άτομα που είναι newbies στον χώρο, καλό είναι να ξεκαθαρίζονται μερικές παρανοήσεις. Γι αυτό και μόνο απάντησα στα συγκεκριμένα σημεία, δεν θεωρώ ότι μπορεί να γίνει συζήτηση ανάμεσά μας, αν δεν διασαφηνίσεις πρώτα εντός σου τις διάφορες βασικές έννοιες του BDSM.

Είναι γνωστό τοις πάσι αυτό. Το έχουμε συζητήσει εκατοντάδες φορές με τη Syrah και με άλλους. Ο μαζοχισμός αποτελεί τροχοπέδη στην υποταγή. Ο μαζοχιστής θέλει μόνο τον πόνο. Όπως τον θέλει, όποτε τον θέλει και από όποιον νάναι (εντάξει Λάρα, ο SAM, o SAM! Λολ). Όμως, μία σκλάβα που είναι και μαζοχίστρια, χέστηκε για τον πόνο. Το μόνο που την νοιάζει είναι ο Αφέντης, διότι εστιάζει σ' Αυτόν, ενώ τοποθετεί τις μαζοχιστικές της τάσεις σε κατώτερη μοίρα από το να είναι η σκλάβα του Αφέντη της. Αν διαβάσεις προσεκτικά τα ποστ της lara [E-p] θα το δεις αυτό ξεκάθαρα...

Το κείμενο είναι εξαιρετικό στον χειρισμό θεμάτων που απασχολούν τους περισσότερους μπιντιεσέμερς. Γι αυτό και το μετέφρασα. Εξηγεί με αρκετή σαφήνεια τον τρόπο παράκαμψης προβλημάτων που ενέχονται στην διαδικασία της παράδοσης του ελέγχου. Τώρα αν εσύ και ο Κύριός σου έχετε βρει καλύτερους τρόπους για να επιτευχθεί η παράδοση και να ξεπεραστεί η απληστία και ακαμψία και όλη η μαλακία του εγώ, που μόνο εμπόδια θέτει στην απόλαυση ενός Υ, θα χαρώ πολύ να τους ακούσω. Εγώ και όλοι μας, είμαι βέβαιη. Διότι πολλές φορές το εγώ είναι πολυμήχανο και αντιστέκεται σθεναρά, σε αυτό που το ίδιο το άτομο επιθυμεί.

Αυτό εννοεί ο "ιεροκήρυκας" SlaveMaster όταν λέει ΄"το πνεύμα". Είναι αυτό που είμαστε στ' αλήθεια, αυτό που θέλει να το πονάνε, αυτό που θέλει να είναι ιδιοκτησία, να υπηρετεί, να ανήκει, αυτό που θέλει να είναι ένα σεξουαλικό αντικείμενο, όπως σωστά λέει και ο Μάστερ Πέρρης. Εν αντιθέσει με το εγώ μας που είναι μια μπούρδα και μισή. Αυτό είναι η πνευματική διαδρομή του S/M: η αυτογνωσία, με στόχο την παράκαμψη των αγκυλωμένων βεβαιοτήτων και πεποιθήσεων και επιθυμιών του εγώ, με τρόπο που να επιτρέψει την παράδοση του ελέγχου, την υποταγή - εάν αυτό είναι το ζητούμενο για κάποιον. Εάν δεν είναι, το κείμενο ασφαλώς θα του φανεί ακατανόητο...Τί πνευματικές διαδρομές και κουραφέξαλα, θα σκεφτεί ο μη έχων βρεθεί ποτέ αντιμέτωπος με το εγώ του, αυτός που δεν επιθυμεί διακαώς να παραδοθεί στα αγαπημένα χέρια...και δεν μπορεί...

 

Απάντηση: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

Αν και κάνεις αδιάκριτες... ερωτήσεις θα σου απαντήσω.  

Όταν πλήττω... την σκλάβα μου όπως λές (πιστεύω εννοείς ξεσκίζω  ), έχω φροντίσει πρώτα να της έχω ξεσκίσει...(πλήξει... ) το μυαλό, να της έχω βγάλει όλο το θηλυκό που έχει μέσα της, την έχω κάνει να νιώσει ότι δεν είναι τίποτ΄άλλο από ένα ερωτικό αντικείμενο, μια ξευτιλισμένη πουτάνα, μια τιποτένια..., ένα χυσοδοχείο, ένα κρέας... ένα τσουλί.

Τότε λοιπόν, αγαπητή μου, elfcat, όταν μπαίνω μέσα της πιστεψέ με ότι στους πόνους, τα ξευτιλίσματα, κ.λ.π. έχει γίνει ένα μιξάριμα στό μπλέντερ του παράξενου για τους περισσότερους βανίλλες ερωτισμού μας, και όλο αυτό έχει γίνει μία υπέρτατη ηδονή και για την σκλάβα μου αλλά και για εμένα!

Στα υπέροχα ταξίδια μας με την σκλάβα μου στον χώρο του S/M δεν υπάρχουν προορισμοί, υπάρχουν όμως πολλές στάσεις που γράφουν: "ΣΤΑΣΗ ΗΔΟΝΗΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΝΟ"

Άντε με έκανες και κοκκίνησα...  με όλα αυτά που με έκανες... και είπα πρωί πρωί....  

Και μία συμβουλή που μπορείς αν δεν σου αρέσει να μην την ακούσεις.
Δες το bdsm μόνο ερωτικά και ποτέ ιατρικά...

Την καλημέρα μου και καλο Σαββατοκύριακο κούκλα.  

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

Μια διόρθωση. Ο Μπετόβεν πέθανε σε ηλικία 57 ετών. Άρχισε να κουφαίνεται στα 26 και στα 40 του δεν άκουγε ούτε κανόνι. Την ωραότερη μουσική του την συνέθεσε κουφός και δεν την άκουσε ποτέ.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

Μαζοχισμός και υποτακτικότητα πάνε χεράκι χεράκι. Αυτή είναι κατ αρχήν η πρώτη διαφωνία μας. Ο βαθμός και η ποιότητα του μαζοχισμού και η αναλογία του με την υποτακτικότητα δίνουν το χρώμα στο τρόπο που σχετίζεται κάποιος με αυτά τα χαρακτηριστικά. Ξέρω ότι είναι μια μεγάλη συζήτηση η οποία δεν θα καταλήξει. Επίσης ο μαζοχιστής χρειάζεται πάντα ένα σαδιστή για να ικανοποιήσει το μαζοχισμό του, ενώ δεν ισχύει το αντίθετο. Ο σαδιστής μπορεί να ικανοποιεί βραχυπρόθεσμα τον σαδισμό του και σε μη μαζοχιστή. Τέλος θεωρώ ότι κατά περίσταση ο μαζοχισμός μπορεί να έχει θεραπευτική ιδιότητα, ο σαδισμός όχι. Αλλά αυτά είναι μια τελεώις διαφορετική θεώρηση από τη δική σου.

Αναφορικά με τον SlaveMaster, το "πνεύμα" και το 'εγώ". Ο Κύριος μου και εγώ όταν συναντηθήκαμε στην ηλικία που συναντηθήκαμε, είμαστε κατασταλαγμένοι ως άνθρωποι, με επίγνωση των δυνάμεων και αδυναμιών μας, τις οποίες ουδέποτε εξωραίσαμε για να μπορούμε να σηκώνουμε τον εαυτό μας. Ομολογώ, οτι δεν ξέρω αν είχαμε βρεθεί κάποια χρόνια πριν, μάλλον θα είχαμε προσπεράσει ο ένας τον άλλον. "Δεν παλέψαμε" ο 'ενας τον άλλον, "δεν ανταγωνιστήκαμε", "δεν ένιωσε την ανάγκη να με βελτιώσει, να με αλλάξει, να με..." και εγώ με τη σειρά μου δεν ένιωσα την ανάγκη "να αντισταθώ, να του επιτεθώ". Γι αυτόν ήμουν (είμαι) πλήρης και ολοκληρωμένη. Και για εμένα εκείνος ήταν (είναι) πλήρης και ολοκληρωμένος, υπό την έννοια ότι βλέπουμε ο ένας τον άλλον με μάτια καθάρια, και με δεδομένο ότι όλοι μα όλοι οι άνθρωποι, και εμείς ανάμεσά τους έχουμε μέσα μας αγγέλους και δαίμονες. αντλούμε ευχαρίστη ο ένς από τον άλλον γι αυ΄το ακριβώς ποείμαστε και όχι από αυτό που θα μπορούσαμε να είμαστε, ούτε από τη διαδικασία αλλαγής, βελτίωσης κλπ. Βρεθήκαμε την κατάλληλη στιγμή, ευγνομωνούμε την καλή μας τύχη και όχι μόνο... Είμαστε, ίσω,ς ως προσωπικότητες "συνεργατικοί", οι δύο μας έναντι της ζωής, όχι ο ένας έναντι του άλλου. Πιθανολογώ ότι είχαμε προλάβει πριν συναντηθούμε να έχουμε βγάλει από τη ζωή που είχε ζήσει ο καθένας μόνος του, τα αναγαία συμπεράσματα. Και μάλλον τα συμπεράσματα ήταν κοινά. Είχαμε την ίδια Εικόνα μέσα μας. Κυριαρχία και υποταγή για μας είναι συμπληρωματικές και συμμαχικές. Και όταν μοιράζεσαι ζωή, εκεί τέρμα τα δίφραγκα και οι εγωισμοί.
Για εμάς το bdsm είναι έκφραση ερωτισμού και θεωρούμε τυχεροί που το μοιραζόμαστε με τον τρόπο που το μοιραζόμαστε και που το έχουμε στη ζωή μας. Μου είναι σαφές ότι απέχει χιλιάδες πάρσεκ από το δικό σου και όχι μόνο.

ΥΓ. Δώρα, λυπάμαι που το λέω αλλά δε θεωρώ επικρατούσες ούτε θέσφατες τις θέσεις που το τελευταίο διάστημα προσπαθούν να 'έπιβληθούν" στο φόρουμ μας. Για να το πώ αλλιώς δε θεωρώ ότι εσύ η Συρά και οποιοσδήποτε άλλος αντιπροσωπεύουν το "ορθό' βδσμ. Απλά φέρετε το δικός σας βδσμ και μόνο.

@MasterPerris
 

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

Από που προκύπτει αυτό;
Θα είχε ενδιαφέρον ένα σχετικό link.

Από προσωπική εμπειρία, μου φαίνεται τελείως λανθασμένο το παραπάνω συμπέρασμα.
Δεν είναι ζήτημα «κοινωνικής τάξης και μόρφωσης» το bdsm όπως και δεν είναι ζήτημα «πολιτικών φρονημάτων» όπως επίσης λανθασμένα έχει αναφερθεί παλαιότερα.

Μια ματιά γύρω, πείθει και τον πλέον άπιστο.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

Εάν δεν ορίσεις τί εννοείς εσύ υποτακτικότητα δεν μπορούμε να το συζητήσουμε. Τρέμω και μόνο στην ιδέα του ορισμού σου, μετά την θεωρία σου περί μαζοχισμού. 

Ομολογώ πως αδυνατώ να κατανοήσω πώς προσεγγίσατε τη σχέση D/s, χωρίς να κάνετε καθόλου D/s. 

Βρίσκω εξαιρετική την ιδέα ενός ανθρώπου "ολοκληρωμένου" - δηλαδή ήδη νεκρού εν ζωή. Πώς καταφέρνετε να μην εξελίσσεστε;

Είναι αλήθεια, ότι μετά τις ατυχείς τοποθετήσεις σου περί "αγοράς" της ηδονής, με αντίτιμο την "ανοχή" στον πόνο, το δικό μου BDSM απέχει πολύ από το δικό σου. Kι εγώ νιώθω ιδιαίτερα τυχερή που έχω τον V στη ζωή μου και που δεν χρειάζεται να αγοράζω την ηδονή μου. Γιατί - και αυτό είναι μυστικό - ο V ζητάει από τη σχέση πολύ περισσότερα από ότι είμαι ήδη πρόθυμη να δώσω...Η δική μου ηδονή βρίσκεται στο να δίνω αυτό που ζητάει, όχι στο να δίνω αυτό που θέλω εγώ να δώσω...Δεν μπορώ να το εξηγήσω σε κάποιον που "ανέχεται" τον πόνο για να του δοθεί ηδονή. Απλά δεν μπορώ.

Μπα, να μην λυπάσαι καθόλου. Είναι καλό να ακούγονται πολλές διαφορετικές απόψεις. Ο καθένας μπορεί να κρίνει για τον εαυτό του ποια άποψη του φαίνεται πιο λογική, ποια προσέγγιση ταιριάζει στον ίδιο και τί είναι "ορθό" για τις δικές του τάσεις και προτιμήσεις. Με αυτή την έννοια, δεν υπάρχει ορθό BDSM. Απλώς για τους σκοπούς της ανταλλαγής απόψεων, χρησιμοποιούμε μία συγκεκριμένη ορολογία για να μπορούμε να συνεννοούμαστε καλύτερα. Εφόσον συμφωνήσουμε στον όρο, μπορούμε μετά να συζητήσουμε τις διάφορες παραμέτρους. Αν δεν συμφωνήσουμε, δεν υπάρχει ελπίδα συνεννόησης.

Αυτός είναι ο σκοπός της ορθής χρήσης των μπιντιεσεμικών όρων. Ο όρος μαζοχισμός, ως κάτι απτό και συγκεκριμένο, δεν υφίσταται περισσότερο από ότι υφίσταται το ασυνείδητο. Είναι μία επινόηση που εξυπηρετεί λειτουργικούς σκοπούς (περισσότερες πληροφορίες στο άρθρο "Σημειώσεις περί Μαζοχισμού" του Grossman, που μετέφρασα, νομίζω δεν το έχεις διαβάσει επισταμένως ακόμη). Ο όρος μαζοχισμός στο BDSM όμως, είναι συγκεκριμένος, όπως είναι και το TPE, οι switch κλπ. Δεν εναπόκειται στην κρίση του καθενός περί "ορθότητας". Είναι κουκιά μετρημένα. Γι αυτό και οι αντιδράσεις στην τοποθέτησή σου. Δεν μπορείς να πηγαίνεις σε μία μαζοχίστρια και να της λες, "δεν είσαι μαζοχίστρια" γιατί και αυτή θα σου αντιτάξει, "είσαι ηλίθια κορίτσι μου, δεν με βλέπεις εδώ μπροστά σου;"

@Εlysium, γιατί μου βάζεις δύσκολα; 

Θα προσπαθήσω να βρω τις αναφορές, είναι πάνω από μία σίγουρα, αλλά θα μου πάρει καιρό. Ελπίζω να έχεις υπομονή.