Ο διωγμός.

Ο Λ. είναι 29 ετών. Με μακρύ μαλλί, εύσωμος και ψηλός. Έχει γλυκό πρόσωπο που ξεγελάει. Μιλούσαμε απο το καλοκαίρι του 2010, γνωριστήκαμε σε μια σελίδα μουσικής. Ίδια αγάπη για την rock και την metal μουσική. Μιλούσαμε πάρα πολύ μέσα στην μέρα και λέγαμε πολλά πράγματα για εμάς. Τον ένιωθα πολύ κοντά μου. Γνωριστήκαμε για καφέ και όλα ήταν υπέροχα. Σε φιλικό επίπεδο φυσικά, εγώ τότε ανήκα.

Τον Οκτώβριο του 2013, αφού είχα καιρό αποδεσμευμένη, ήταν βράδυ Παρασκεύης και μου ζήτησε να Του ανήκω ολοκληρωτικά. Όριζε τα πάντα, έδινα αναφορές για όλα και ήταν πολύ γλυκός και υποστηρικτικός. Μετά απο λίγες μέρες πήγα στην Αθήνα για το σκ. Περάσαμε καλά, βγήκαμε βόλτα και μείναμε αρκετά μέσα. Το μόνο που με ''πείραζε'' ήταν το επίπεδο του πόνου και ότι δεν καταλάβαινε ότι δεν άντεχα τόσο. Αλλά προσπαθούσα πολύ.
Έφυγα γιατί είχα κάποιες δουλειές την Δευτέρα. Το επόμενο Σάββατο μου μίλησε για release διότι σκεφτόταν την απόσταση και την ανασφάλεια μου ότι μπορεί να τον κουράσει. Εκείνη την στιγμή ενώ έπρεπε να του πω τέλος, τον έπεισα να είμαστε μαζί. Και το τέλος έπρεπε να ειπωθεί όχι γιατί η υ δεν καταννοεί και δεν έχει υπομονή αλλά γιατί φάνηκε οτι δεν έχει υπομονή και αυτοσυγκράτηση. Και αυτά είναι βασικά στοιχεία του Κ.

Το επόμενο Σάββατο πήγα στην Αθήνα πάλι. Με είχε ενημερώσει ότι δεν είχε πληρωθεί και ότι δεν έχει χρήματα. Βγήκαμε, μείναμε και πολύ στο σπίτι. Την Κυριακή το βράδυ λιποθύμησα και μετά από δέκα λεπτά με μαστίγωσε και επειδή κουνήθηκα με έβαλε να σταθώ μια ώρα όρθια να σκεφτώ τι έκανα. Ήξερα ότι κάτι παράλογο συμβαίνει αλλά δεν μίλησα. Δυστυχώς όπως αποδείχτηκε.
Την επόμενη μέρα, 28 Οκτωβρίου, είχε γενέθλια. Πήγε στους δικούς του και έμεινα μόνη μου. Όταν γύρισε ''παίξαμε'' με αποτέλεσμα να έχω μελανιές οι οποίες διήρκησαν 1 μήνα περίπου. Τα δικά μου όρια αντοχής ναι μεν ξεπεράστηκαν κατά πάρα πολύ αλλά πιστεύω ότι όταν δεν πρόκεται για τιμωρία πρέπει να υπάρχει και το στοιχείο της ευχαρίστησης.
Την Τρίτη μετά το πήδημα με άφησε 3 ώρες μόνη μου να σκεφτώ τι είπα(Ειλικρινά δεν είχε ειπωθεί κάτι, ούτε υπέδειξε κάτι).
Στις 19:30 το απόγευμα αποφάσισε ότι πιάνω χώρο (Και να πω ότι είμαι χοντρή να πάει στον διάολο, χαχαχα) και με έδιωξε απο το σπίτι του. Να σημειώσω ότι δεν είμαι απο Αθήνα για να γυρίσω στο σπίτι μου και δεν είχα που να πάω. Πήγα στην καλύτερη μου φίλη, ήταν με τον σύντροφο της και η αδερφή της με τον δικό της. Πεθερά δεν ήθελα να γίνω.
Κατέληξα να φεύγω με το τρένο των 00:00 για μια πόλη όπου με φιλοξένησε ένας φίλος. Έφτασα εκεί 3:30 το πρωί.
Την επόμενη μέρα ο Λ. μου ζήτησε δανεικά και η καθυστερημένη τα έδωσα. 3 μέρες μετά δεν του ανήκα πια διότι με κατηγόρησε ότι κάπου του είπα ψέματα(Ότι του φανεί, του λωλοστεφανή)
Όλα αυτά τα είπα για να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι πριν συνάψουμε οποιαδήποτε σχέση αξιολογούμε την κατάσταση, εξετάζουμε προσεχτικά το παρελθόν του άλλου, βλέπουμε αντικειμενικά το πως συμπεριφέρεται.
Αλλιώς καταλήγουμε να φεύγουμε μελανιασμένες, με οικονομική εκμετάλυεση με τον καρβουνιάρη.
Αν, είχα δει κάποια πράγματα πιο αντικειμενικά θα έβλεπα ότι είναι ενθουσιώδης και με τρομερή έλλειψη υπομονής.
Αλλά είναι αυτήν η γαμημένη η πείρα που μόνο κερδίζεται.

 

Απάντηση: Ο διωγμός.

Χμ επίσης πιστεύω πως δεν άκουσες καθόλου το ένστικτό σου, που σίγουρα κάπου μέσα σου θα φώναζε από τις αρχές ΦΥΓΕ, αλλά σκέφτηκες πως ήσουν υπερβολική και θα έπρεπε εσύ να μάθεις να συμβαδίζεις μαζί του, να εκτείνεις τα όρια σου και πως όλα αυτά ήταν οι φυσιολογικές συγκρούσεις που νιώθει μέσα της κάποια που μπαίνει σε αυτή την διαδικασία.

 

Απάντηση: Ο διωγμός.

Εγώ αν έγραφα για εμένα, δε θα ήμουν τόσο ακριβής. Ναι με θεώρησα υπερβολική. Και ενώ πήγαινα με φόβο το αγνοούσα.
Σε ευχαριστώ για την απάντηση.

 

Απάντηση: Ο διωγμός.

Ο φόβος έχει πολλά πρόσωπα και κάποιες φορές είναι δύσκολο να διακρίνουμε ποιο είναι το πραγματικό την δεδομένη στιγμή. Το συγχέουμε με άλλα πράγματα. Η πείρα ναι δεν χαρίζεται και αποκτάται δύσκολα μέσα από τα λάθη και τα παθήματά μας. Το ένστικτο όμως υπάρχει a priori μέσα μας. Όσο πιο πολύ το ξυπνάμε και το ακούμε ποτέ μα ποτέ δε θα κάνουμε λάθος.
Και αυτό είναι κάτι που έμαθα με τον δύσκολο και σκληρό τρόπο  
Παρακαλώ, ταυτίστηκα με κάποια από αυτά που είπες έχω βιώσει ανάλογη κατάσταση, και ίσως για αυτό να ήμουν τόσο ακριβής.

 

Απάντηση: Ο διωγμός.

Αυτό που πρέπει να μάθουμε θα το μάθουμε με όποιον τρόπο και όποιο κόστος.
Ναι το ένστικτο υπάρχει a priori. Αποκτάται δύσκολα η πείρα και πρέπει το μάθημα να γίνεται μάθημα αλλιώς πέφτουμε στον ίδιο φαύλο κύκλο. Όντως συγχέται με λαχτάρα και αγωνία και χρησιμοποιούμε την τεχνική της απώθησης.
Υ.Γ Μου αρέσει πολύ το όνομα σου.

 

Απάντηση: Ο διωγμός.

Έτσι είναι, τουλάχιστον μαθαίνεις τι δεν θέλεις και τι δεν θα ανέχεσαι από κανέναν άνθρωπο. Γίνεσαι πιο δυνατή.
Απάντηση στο Υ.Γ. :
Σε ευχαριστώ καλή μου. Μου είχε ζητηθεί να βρω κάτι έξυπνο για ψευδώνυμο, και επειδή έχω μια λατρεία στις λατινικές ρήσεις και εκφράσεις το θεώρησα κατάλληλο και το κράτησα για μετέπειτα χρήσεις όπως εδώ. Και μένα μου αρέσει το δικό σου, επειδή κατάλαβα και τον συμβολισμό  

 

Απάντηση: Ο διωγμός.

Γίνεσαι πιο δυνατή όπως σωστά είπες και μαθαίνεις, έστω κα οδυνηρά, ότι η υποταγή είναι δύναμη και ένα δώρο που χαρίζεις. Όποιος δε το εκτιμά και το εκλαμβάνει ως αδυναμία δεν αξίζει αυτό το δώρο.

Υ.Γ Είναι έξυπνο και πρωτότυπο. Κια ταιριάζει πολύ με την φράση που έχω για τατουάζ.  
Υ.Γ 2 Ναι είναι αυτό που κατάλαβες και επισυνάπτω και μια φωτογραφία για να δείς το δώρο Του  
 

 

Απάντηση: Ο διωγμός.

Οι δικές μου οδυνηρές εμπειρίες και παθήματα ήρθαν από άτομα όχι μόνο στον ερωτικό/σεξουαλικό τομέα αλλά και από άλλα περιβάλλοντα.
Υ.Γ όμορφο το δώρο του   . Με γοήτευσε πολύ το συγκεκριμένο σημείο στο αγαπημένο δημιούργημα του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ και χάρηκα ιδιαίτερα που είδα πως αγγίζει και άλλους τόσο βαθιά όσο άγγιξε εμένα.  
Είσαι πολύ τυχερή κατ εμέ, σε μακαρίζω  

 

Απάντηση: Ο διωγμός.

Εύχομαι αυτές οι εμπειρίες να είναι απλά οδηγός πια και να έχουν επουλωθεί οι πληγές.

Ναι, με άγγιξε βαθιά. Ειδικά η φράση που λέει πως ''είσαι για πάντα υπεύθυνος για αυτό που εξημερώνεις''. Αυτό για εμένα είναι η υποταγή, όχι ο De Sade! Χαίρομαι πάρα πολύ για την ποιότητα σου.

 

Απάντηση: Ο διωγμός.

Οι πληγές έχουν μεν επουλωθεί αλλά υπάρχουν κάποιοι που τις γρατσουνάνε σε ανύποπτο χρόνο.
Συμφωνώ, θέλει μεγάλη υπομονή όταν εξημερώνεις κάτι το οποίο έχει κακομεταχειριστεί και είναι δύσπιστο και καχύποπτο όπως και μεγάλη αίσθηση ευθύνης!! Να ναι καλά η αγαπητή μητέρα που ενθάρρυνε την δίψα μου για γνώση , δείχνωντας μου τον παράδεισο των βιβλίων από νεαρή ηλικία.

 

Απάντηση: Ο διωγμός.

Όπως γρατσουνάνε βγάλε και εσυ νυχάκια αν χρειαστεί  

Τα διαμάντια είναι πάντα διαμάντια. Μπορεί να έχουν λάσπη αλλά ο Κύριος τα καθαρίζει και τα κάνει να λάμπουν. Και όταν η υ σκοντάφτει είναι εκεί να την σηκώσει.Όχι να την μελανιάσει!

Έτσι είναι και η δική μου η μητέρα που με έμαθε να διαβάζω, πηγαίναμε θεατρο, θεατρικό παιχνίδι, σινεμά  
Πολύ χάρηκα αλήθεια!

 

Απάντηση: Ο διωγμός.

Δεν είναι πάντα εύκολο όμως έχω μάθει να βγάζω τα νύχια μου και τσούζει πολύ το χτύπημα μου, γιατί είναι αυτό της αλήθειας.
Και εκείνος έλεγε πως το διαμάντι σε όποιο βούρκο και να είναι, αυτός που ξέρει θα το ξεχωρίσει και θα το κάνει να λάμψει  

Από όταν γεννήθηκα είχα ένα βιβλίο στο χέρι, είναι κομμάτι του εαυτού μου. Για μένα τα βιβλία είναι πολυτιμότερα ακόμα και από τα πετράδια!!
Όταν με ρωτάνε τι δώρο θέλω: Βιβλία απαντάω!!