Ο εγωισμός των Κ

αυτήν την ιδέα: ότι για να κατουρήσουμε, να σχετιστούμε, να φάμε σολωμό, νά κάνουμε παιδιά, να αναπνέουμε, να φροντίζουμε ανθρώπους, να περπατάμε, και δεν ξέρω τι άλλο, προϋποτίθενται πτυχία, συγκεκριμένες ιδεοληψίες, η ευχή του παπά της ενορίας και η έγκριση του φόρουμ και του μπάτμαν, είναι καλό να την ψάξουμε. ότι είμαστε και πολυ προχωρημένοι, ξέρω 'γω, κι οτι τα άλλα θηλαστικά, από παράξενη σύμπτωση το κάνουν επιτυχώς τα τελευταία 260 εκατομύρια χρόνια, ξέρω 'γω.
το '39 το είχαν κάνει και νόμο κάπου στην κεντρική ευρώπη, για σιγουριά.

 

Μπορεί ένα άτομο στα 20 να είναι ώριμο η ανωριμο. αλλά και στα 50 του μπορεί να είναι ώριμο η ανωριμο.

Δεν είναι ηλικιακο το θεμα. είναι θέμα πως νιώθεις κ τι εισαι.

Φυσικά είναι πιθανότερο στα 21 σου να μην ξέρεις κ πολλά άλλα αυτό είναι σχετικο.

Από την άλλη για να έχεις την ευθύνη να είσαι Κ θα πρέπει στοιχειωδών να είσαι αυθυπαρκτος κ στη ζωη. κομματάκι σπάνιο ομως. το σύνηθες είναι να έχεις πολύ ελεύθερο χρόνο κ να σε βοηθούν στη συντήρηση σου κάποιοι τριτοι. Κ να θες να γεμίσεις το χρόνο σου με πειραματικό βδσμ. Αυτό τουλάχιστον έχω συναντήσει συχνά εγω. κάτι που βέβαια το αποκαλώ πλέον πειραματικό βδσμ και κυρίως ξεκαυλωμα.

Κάτι που καμμια σχέση δεν έχει με το βδσμ.

 

Πόσο πολύ μου αρέσουν αυτές οι φιλοσοφικές αναζητήσεις από άτομα που στον έξω κόσμο θα θεωρούνταν λίγο η πολύ ''ανώμαλοι'', συγνώμη για το ''ανώμαλοι'' αλλά είναι μία πραγματικότητα σε όσους δεν καταλαβαίνουν, στο θέμα τώρα.............δεν θα διαφωνήσω μα και ούτε θα συμφωνήσω με κάποιον η κάποια γιατί πολύ απλά όλοι εκφράζουμε αυτό που νιώθουμε αυτό που έχουμε μέσα μας αυτό που κουβαλάμε

 

Καλά, ο έξω κόσμος κάποτε πίστευε και ότι πχ. η Γη είναι επίπεδη,

ενώ σήμερα μεγάλος αριθμός πολιτών πιστεύει ότι πχ. ο Ευαγγελάτος και οι Μενεγάκη είναι άνθρωποι αξιόπιστοι που ο λόγος τους έχει αξία να λαμβάνεται σοβαρά και τοις μετρητοίς.

 

Ο έξω κόσμος είναι ο έξω κόσμος.

Όντως πάντως δεν μπορεί να υπάρχει κοινός παρανομαστής σε τόσο προσωπικά θέματα.

Πλην της ασφάλειας των άλλων φυσικά, που δεν προτάσσεται ως απόρροια μεν της συζήτησης αυτής αλλά δεν βλάφτει έστω και κουραστικά να επαναλβάνεται σαν υπενθύμιση.

 

Θα ήθελα να κάνω κάποιες ερωτήσεις και αν υπάρχει ενδιαφέρον να συνεχίσουμε τον ωραίο διάλογο  
Θα τις κάνω όσο πιο σύντομες μπορώ για να μην παρεκτραπούμε από το θέμα, που μου φαίνεται εξαιρετικά ενδιαφέρον. Ελπίζω η συντόμευση αυτή να μην εκληφθεί ως απότομος ή αφοριστικός τρόπος έκφρασης  

Εκ ποιου ορισμού;  

Για να μπορέσει ο/η υ να εμπιστευτεί το μυαλό, το σώμα, τα συναισθήματα και το είναι του/ης Στον/ην Κ χρειάζεται Ο/Η Κ να διέπεται από σταθερότητα και ακεραιότητα. Ακεραιότητα που οφείλει θαρρώ να έχει και ο/η υ.

Πιστεύω ότι αν αφήνουν τα υπερεγώ τους, τότε έχουν ένα χαρακτηριστικό πολύ χειρότερο από τον παρορμητισμό.

Πριν από κάποια χρόνια υιοθέτησα ένα σκυλάκι. Όταν πήρα την ευθύνη του, και μαθαίνοντας σιγά σιγά να το φροντίζω πραγματικά, έμαθα τι θα πει φροντίδα, υπομονή, επιμονή. Κι ενώ πάντοτε ήμουν τρυφερή και φρόντιζα τους άλλους, μόνον όταν πήρα την ευθύνη αυτού του πιο αδύναμου από μένα πλάσματος, έμαθα στ' αλήθεια να φροντίζω. Και μέσα από αυτό το πλάσμα έμαθα θα φροντίζω και τους άλλους αλλά και εμένα  
Θα μπορούσε να ισχύει και γενικότερα.
Κατά τη γνώμη μου, μια είναι η απαραίτητη προϋπόθεση: ο Κ να είναι ΠΑΝΤΑ ένα βήμα μπροστά από τον υ. Τότε μπορεί η σχέση να δουλέψει και να δουλέψει καλά. Δεν χρειάζεται δέκα βήματα, αρκεί ένα πιστεύω αλλά να είναι πάντα  

 

Όπου ακούς απόλυτο στρίβε, για νάχεις τα ρούχα σου μισά...
Εξαιρούνται οι απόλυτες τιμές στα μαθηματικά...

 

Από το τίτλο του νήματος, κάνω μονάχα ένα σχόλιο:

Ότι ο εγωισμός, τουλάχιστον σε Εμένα, έχει αρνητικό προσδιορισμό (κάτι αντίστοιχο με το "παρτάκιας" που λένε κι οι νεότεροι).
Είναι άλλο πράγμα το: "αγαπάω τον εαυτό μου" .. και άλλο το: "αγαπάω μόνο τον εαυτό μου"

Από κει και πέρα, η σταθερότητα κι η ακεραιότητα, καταρχάς στον Κ και καταρχήν στο υ, είναι σημεία-κλειδιά.

Βασική αρχή, ότι ο Κυρίαρχος, για να μπορεί να Κυριαρχεί, οφείλει πρώτα να αυτο-Κυριαρχείται.

 

Ορθότατο. Το υπογραμμισμένο, και με τη συμπληρωματική έννοια "σέβομαι τον εαυτό μου" που εμπεριέχεται μεν αλλά την υπενθυμίζω, είναι η ουσία.

 

Ας πάρουμε τα πράγματα ένα ένα.

1) Ολα είναι θέμα παιδείας. Δεν έχει να κάνει με το εάν είσαι 25, 30 ή 60. Το μόνο που αλλάζει στις ηλικίες είναι οι αντοχές. Ενας 25χρονος μπορει να έχει καλύτερη παιδεία από έναν 60χρονο. Αυτό φαίνεται σε κάθε έκφανση της καθημερινότητας. Από το πως οδηγούμε και κατά πόσο σεβόμαστε τους άλλους στο δρόμο έως... (βάλτε ό,τι θέλετε).

2) Ο εγωισμός δεν έχει πάντα αρνητική χροιά. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις, στις οποίες ο εγωισμός λειτουργεί ευεργετικά στους ανθρώπους. Τους πεισμώνει, είναι η κινητήριος δύναμη για να ξεπεράσεις τα όριά σου. Να φτάσεις εκεί που δεν πίστευες ούτε και εσύ ότι μπορείς να φτάσεις. Αν το χρησιμοποιήσεις σωστά, τότε μπορείς να κάνεις... παπάδες. Σε αυτή τη λογική ο Κ πρέπει να έχει εγωισμό. Να τον εκμεταλλευτεί προς όφελός του και να τον κάνει δημιουργικό.

3) Το γεγονός ότι κάποιος είναι παρορμητικός, είναι αγχωτικός, έχει τη νόσο του δύτη, δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να είναι Κ. Οπως όλοι άνθρωποι, έτσι και οι Κ έχουν κάποια ελαττώματα. Κανείς δεν είναι τέλειος, κανείς δεν είναι Θεός. Αν οι υποτακτικές βλέπουν τον Κ ως Θεό είναι δικό τους πρόβλημα. Οχι των Κ. Ολοι είμαστε άνθρωποι και κάνουμε λάθη. Ολοι έχουμε τις αδυναμίες μας.

 

Σε μια σχέση M/s θέλω τα όρια να τα βάζω μόνο εγώ, θέλω να ελέγχω τα πάντα εγώ, θέλω να εισπράτω πίσω και στο πολλαπλάσιο την αφοσίωση την φροντίδα που προσφέρω.

Μόνο έτσι Είμαι ελεύθερος.

Και την ελευθερία μου δεν την διαπραγματεύομαι με κανέναν.

Εκείνη που το αποδέχεται και το αναγνωρίζει είναι και άξια να είναι στα πόδια μου.

Εκείνη που δεν το αναγνωρίζει μπορεί να με πει όχι μόνο εγωιστή αλλά και καραεγωίσταρο....

Δεν με νοιάζει καθόλου.

Πάνω απ'ολα βάζω την ικανοποίηση των δικών μου θέλω.

Όταν αυτά ικανοποιούνται, μόνο και μόνο τότε θα δώσω πίσω.

Δεν είναι μια σχέση M/s μια συμμετρική σχέση για να θυσιάζω τα δικά μου τα θέλω και να συμβιβάζομαι με τα θέλω του άλλου.

Αν εκεί ήταν η ελευθερία μου θα επέλεγα να δημιουργώ συμμετρικές σχέσεις και όχι ασύμμετρες.

Δεν παίζω ούτε τον ρόλο του θύματος ούτε του θύτη.

Αυτά είναι παιχνιδάκια για τους συμμετρικούς.

Η βασική μου απαίτηση είναι η ικανοποίηση των δικών μου θέλω και των δικών μου αναγκών.

Iagos

 

@Elune
Θα αναφερθώ στο δεύτερο και τρίτο σκέλος του post σου.

Σαφώς κι όλοι έχουμε αδυναμίες.
Το θέμα είναι να μπορούμε να τις διαχειριζόμαστε...
Όταν αναλαμβάνεις τον έλεγχο κάποιου,θα πρέπει να ξέρεις να ελέγχεις εσένα πρώτα.
Όπως και δε μπορείς να διδάσκεις μαθηματικά αν δε ξέρεις διαίρεση.
Το ίδιο πάει σε όλους τους τομείς,
άλλο τώρα το αν κατα λάθος κάποια στιγμή γίνει ένα λάθος,
αυτό ok είναι θεμιτό και φυσικό και αναπόφευκτο θα έλεγα,για όλους.

Ο εγωισμός έχει αρνητική χροιά και κατα τη γνώμη μου δεν εμπλέκεται με το bdsm κι ούτε θα έπρεπε.
Δεν είναι εγωισμός το να θέλει και να κυριαρχεί,κάποιος στη σχέση που έχει αναπτύξει με συγκεκριμένο άτομο
(το οποίο αν μιλάμε για σχέση d/s ή m/s,οποιαδήποτε συνειδητή σχέση bdsm,έχει συνεναίσει σε αυτό και θέλει να κυριαρχείται έτσι κι αλλιώς)
αλλά είναι εκδήλωση κι έκφραση επιθυμίας και ανάγκης.
Όπως ακριβώς δεν είναι κακοποίηση το να χειρίζεται το κυρίαρχικό άτομο ψυχικά ή σωματικά ή και τα δυο μαζί,το υποτακτικό άτομο.

Ο εγωισμός στο συγκεκριμένο χώρο πιστεύω δεν είναι ποτέ η κινητήριος δύναμη.
Για μια κακή σχέση βανίλιας κάποιες φορές,ναι.
Το bdsm όμως θεωρώ είναι πιο βαθύ από μια στιγμιαία συναισθηματική παρόρμηση και πιο ξεκάθαρο.

 

Πάντα υπάρχει εγωισμός. Ο,τι και αν κάνεις-κάνει δεν πρόκειται ποτέ να τον αποχωριστείς 100%. Πάντα θα είναι εκεί και θα σε κοιτάζει από τις γρίλιες. Το θέμα όπως προείπα είναι να μπορείς να το χρησιμοποιήσεις προς όφελός σου.

Οσον αφορά στις αδυναμίες, φυσικά πρέπει να τις διαχειρίζεσαι. Αλλά ποτέ δεν θα απαλλαγείς από αυτές. Πάντα θα τις έχεις. Θα βγαίνουν στην επιφάνεια. Αργά ή γρήγορα. Αλλιώς όλοι θα ήμασταν τέλειοι, όπως τα ρομπότ. Ενας Κ μπορεί να είναι ξεροκέφαλος και ισχυρογνώμον, δεν μπορεί να κυριαρχήσει; Γιατί εγώ βλέπω πολλούς Κ ξεροκέφαλους...

Δεν τους βλέπεις εσύ γύρω σου;