Ο ζηλιάρης που βαφτίστηκε Αφέντης...

Η γνώμη μου αναφορικά με τη διαφοροποίηση κτητικότητας (που αποδέχομαι εκ μέρους του κυρίαρχου) και ζήλιας (που δεν αποδέχομαι σε καμία περίπτωση) βρίσκεται στο εξής νήμα:
https://www.greekbdsmcommunity.com/...9&highlight=%EA%F4%E7%F4%E9%EA%FC%F4%E7%F4%E1

Πέραν, αν ο περιορισμός των κοινωνικών συναναστροφών δεν αποτελεί είδος τιμωρίας προς τον υποτακτικό αλλά αυτοσκοπός του κυρίαρχου τότε μπορώ μόνο να υποθέσω για τον μεν κυρίαρχο πως πράγματι υιοθετεί ένα BDSM Status που έρχεται να σηκώσει το βάρος των ανασφαλειών του βαπτίζοντάς τις ιδιοτροπίες, για το δε υποτακτικό πως (εφόσον αποδέχεται την κατάσταση) είτε είναι αρκετά αφελής ώστε να αισθάνεται ασφάλεια όντας περιτοιχισμένος (ανεξάρτητα από το αίτιο) είτε είναι αρκετά ευφυής ώστε να αναγνωρίζει την ανασφάλεια του κυρίαρχου και να την καλύπτει για χειριστικούς λόγους, οπότε η δομή της σχέσης προφανώς απειλείται.

 

Αναρωτιέμαι κατά πόσο θίγεται το καθεστώς Ιδιοκτησίας ενός Κυρίαρχου από την παρουσία (ακόμα και "πολιορκία") τρίτων. Η παρουσία ή ακόμα και η επιρροή που ασκεί κάποιος τρίτος σε έναν άνθρωπο υποταγμένο είναι σαφώς λιγότερης ισχύος από την αντίστοιχη του Κυρίου της. Συνεπώς, μόνη της η υποτακτική είναι σε θέση να απομακρύνει κάποιον που (θελημένα ή άθελά του) θίγει το πρόσωπο και το έργο του Κυρίου της.
Εάν ο δεσμός μεταξύ τους έχει ισχύ, την στιγμή που ο τρίτος άνθρωπος ξεπεράσει τα εσκαμμένα, η υπό θα τον "ξεράσει" άμεσα, λόγω της αυτόματης σύγκρισης του τι πρεσβεύει ο φίλος και τι ο Κύριός της, χωρίς καν την επέμβαση του Ιδίου. Εδώ φαίνεται -κατ' εμέ - ένας από τους "βασικούς πυρήνες" της έννοιας "Κυριαρχώ".
Μια κίνηση απαγόρευσης μου φαίνεται περισσότερο ως κίνηση ανασφάλειας από πλευράς Κυρίαρχου, τόσο προς την αξιοπιστία της υποτακτικής, όσο και προς την ισχύ της επιρροής Του προς εκείνη.

 

Απάντηση: Ο ζηλιάρης που βαφτίστηκε Αφέντης...

Ηλια,ο κυριαρχος εχει δικαιωμα να αποκλεισει την σκλαβα του απο καποιες επαφες.Εαν ο λογος του αποκλεισμου ειναι η ζηλεια τοτε εχεις δικιο στον τιτλο που βαζεις «ο ζηλιαρης που βαφισθηκε αφεντης».
Ποια ειναι η προσωπικοτητα που πρεπει να εχει ο κυριαρχος ειναι μια μεγαλη κουβεντα η οποια οσο και εαν απλωσει δεν μπορει να βγαλει συνταγη,αυτο που πιθανον εχει μεγαλυτερη σημασια ειναι να παρακολουθει κανεις συμπεριλαμβανομενου και του ιδιου εαν ο κυριαρχος με την εμπειρια που αποκτα κατα την διαρκεια της κυριαρχιας του μπορει να ξεπερναει τις ανασφαλειες του.
Η ζηλεια ειδικα ειναι (κατα την γνωμη μου παντα) πολυ μεγαλη ανασφαλεια ειτε εισαι κυριαρχος ειτε οχι και δημιουργει πολλα προβληματα στην προσωπικοτητα σου.
Η σκλαβα πρεπει να υπακουσει στην εντολη του αφεντη ειτε της αρεσει ειτε οχι.Τωρα εαν καταλαβει οτι η απαγορευση ηρθε απο την ζηλεια του και παραμενει σε αυτην την σχεση τοτε η ζηλεια ειναι ενα στοιχειο που πιθανον την προσδιοριζει και αυτην επομενως η συνυπαρξη μαλλον ειναι εφικτη.
Τελος μπορω να σου πω οτι και εγω εχω βιωσει αυτο που βιωσες εσυ και καταλαβαινω την πικρια σου η οποια ειναι κακη συμβουλος και πιθανον να σε παρασυρει σε χαρακτηρισμους που δεν τους πιστευεις

 

Όλοι μας γνωρίζουμε πολλές περιπτώσεις είτε κυρίαρχου (οποιουδήποτε φύλου) να χρησιμοποιούν τη θέση τους και την εξουσία που αυτή τους δίνει για να αποφύγουν καταστάσεις που δε τους αρέσουν ή για να δημιουργήσουν άλλες τις οποίες θέλουν πέρα απτό σημείο που η θέση και η σχέση τους επιτρέπει.
Παρ'όλ'αυτά συμφωνώ με την Sapfw στο ότι δεν μπορούν να καμουφλάρουν τις φοβίες τους ή τις ανασφάλειες ή τους εγωισμούς τους για πολύ.
Εξάλλου τέτοια πράγματα συμβαίνουν και σε vanilla σχέσεις (το ένα μέλος να κόβει κάποιο φίλο-φίλη του άλλου απτη ζωή του) οπότε είναι αναμενόμενο να συμβαίνει περισσότερο σε σχέσεις με αυξημένη "εξουσία".
Ωστόσο το θεωρώ κρίμα για τις φιλίες που δοκιμάζοντε όπως και για τις σχέσεις που πάσχουν από έλλειψη εμπιστοσύνης.

 

Ζηλια = ανασφαλεια

Κυριαρχος + Ανασφαλεια = 0!!
( απλα μαθηματικα )

Κυριαρχος με ανασφαλειες δεν υποτάσσει αλλα υποτάσσεται...
Στο ''παιχνιδι'' της ζωης ο καλυτερος κερδιζει, αλλωστε ειναι και νομος της φυσης... αν δεν νιωθει ο Κυριαρχος ως ''Ο Καλυτερος'' τοτε γιατι ειναι Κυριαρχος??? Επειδη βρηκε κατι πιο αδυναμο απο αυτον και φοβαται να μην βρεθει ''Ο Καλυτερος'' και το χασει??

Βεβαια υπαρχει και το αλλο ακρο... ''Ο καλυτερος'' να χασει τελικα τον αδυναμο.
Τοτε ειναι πραγματικα ''Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ'', τοσο που δεν τον ανεχοντε ,και δεν τους ανεχεται, γιατι απλα ειναι ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ 
( σε αυτη την περιπτωση ο ''αδυναμος'' φευγει απο μονος του...)


Υ.Γ. εδω κανουμε BDSM... δεν πεταλονουμε μυγες

 

Απάντηση: Ο ζηλιάρης που βαφτίστηκε Αφέντης...

Παντως εγω και ανασφαλειες εχω και "Ο Καλυτερος" δε νιωθω...

Δε θα κανω ποτε upgrade σε master,ε?

 

Απάντηση: Ο ζηλιάρης που βαφτίστηκε Αφέντης...

Διάβασα την παρακάτω φράση μιας φίλης και επειδή ταιριάζει σε αυτό το νήμα, κατόπιν άδειας της και άδειας από Τον Αφέντη μου την παραθέτω.

Ο νοών νοείτο...

 

Απάντηση: Ο ζηλιάρης που βαφτίστηκε Αφέντης...

"Σήμερα" το βράδυ σου συνέβη κάτι που απλά δεν κατάλαβες.

Δεν είναι κακό μια φίλη να έχει την ευγένεια να σου χαιδέψει τα αυτιά, ούτε είναι θέσφατο ότι πρέπει να σου εξηγήσει το πως και το γιατί. Αυτή γνωρίζει και αυτο φτάνει. Σκέψου το.

΄
Κατά την γνώμη σου, πρέπει να υπάρχει λόγος που πηγάζει από αυτή ή να έχει συμβεί κάτι μεταξύ σας?!!! Εχεις σκεφτεί ότι δεν της πέφτει λόγος? Χωράει στη λογική σου το γεγονός ότι δεν αποφασίζει αυτή για αυτή, αλλά ο κυρίαρχος της? Είναι φιλική προς εσένα η ιδέα να το έχει αποδεχτεί αυτό πλήρως η φίλη σου και αυτό να μην είναι τυχαία ή επιπόλαια απόφαση, αλλά να πηγάζει από επιλογή, ωριμότητα, κάλυψη εσωτερικότητας ή κάτι άλλο ή πολλά άλλα μαζί που δεν γνωρίζεις και πολύ πιθανόν δεν μπορείς να κατανοήσεις?

Ξεκινάς με κάτι πολύ ειδικό και στη προσπάθεια σου να το στρογγυλέψεις το απλώνεις σε σενικό πλαίσιο. οκ. Ας το δούμε και έτσι και αλλιώς

Δηλώνεις ειδικός ως προς την αναγνώριση της ζήλειας? Ειδικά σε μια σχέση κυρίαρχου - υποτακτικής? Εχεις μορφώσει τέτοια απόλυτη γνώση ώστε μπορείς να διακρίνεις και να βαπτίσεις ως ζήλεια μια κίνηση ενός ανθρώπου που δεν γνωρίζεις? Η εμπειρία σου έχει σχηματιστεί από συμπεριφορές ανθρώπων που δηλώνουν κυρίαρχοι ή που είναι κυρίαρχοι? Μπορεί και είναι άξια η κάθε γυναίκα να είναι υποτακτική άραγε? Εστι απριόρι? Οσες δηλώνουν υποτακτικές, είναι? Η ακόμα βαθύτερα γνωρίζουν τι είναι αυτό και τι περιλαμβάνει αυτό που δηλώνουν? Σκέψου το

Ανήθικο δεν είναι. Είναι όμως αδυναμία. Σίγουρα αναφέρεσαι σε κυρίαρχους?!!!

Κατά τη γνώμη σου κυρίαρχος είναι ο σαδιστής ή κάποιος που την βρίσκει να ελέγχει σεξουαλικά κάποιον?!!! Εχουμε εντελώς αντίθετη ή διαφορετική αν θέλεις, άποψη. Και η φίλη σου διαφωνεί με αυτή την προσέγγιση σου.

Σκέψου - αναρωτήσου αυτό. Γράφεις ότι το να μην της επιτραπεί να σε δει είναι προιόν ζήλειας! ΟΤαν δεν της επιτρέπεται να καθήσει, σύμφωνα με τη "λογική" σου, ο κυρίαρχος ζηλεύει την καρέκλα?!!!

Βολικό είναι σίγουρα το γεγονός, κάποιος να γράφει τι είναι πίσω από τον τοίχο, όταν δεν έχει πλησιάσει ούτε την μπροστινή πλευρά του!

Αυτό σημαίνει σκλάβα?!!!

Αυτό είναι αφέντης?!!!

Υποστηρίζω στη ζωή μου, πως οι ειδικοί κρίνουν και όχι οι πολλοί, αλλά όσο και να διαφωνεί κάποιος με αυτή την άποψη, θα συμφωνήσει μαζί μου στο εξής: Για να κρίνεις, πρέπει πρωτίστως να γνωρίζεις. Μετά να έχεις την ικανότητα της κρίσης κ.ο.κ Εσένα σίγουρα σου έλειπε κ σου λείπει, το πρώτο στοιχείο. Οπότε λάθος δρόμος...

(Πόσο άραγε γνωρίζεις τη φίλη σου? Και πόσο την "αδικείς" με αυτή την τοποθέτηση σου? Πόσο μακριά είσαι από την πραγματικότητα, αλλά και από την πραγματικότητα της? Ας μου επιτραπεί ένα προσωπικό σχόλιο και το να σε πληροφορήσω εγώ ότι η ικανότητα της και η δύναμη της και η δυναμική της και η εξέλιξη της είναι και θα είναι τέτοια που χρειάζεται να σηκώσουν το κεφάλι πολλοί και πολλές για να την δούν. Χάνει την απλότητα της? Οχι. Είναι αλάνθαστη? Σίγουρα όχι. Είναι χωρίς αδυναμίες? Και πάλι όχι)

Η μαθητεία, εκπαίδευση, διαδρομή, ταξίδι, διάβα, πέρασμα ή όπως αλλιώς το αποκαλεί ο κάθ' ένας, αφορά δύο μόνο ανθρώπους. Αυτόν που την παρέχει και αυτή που το βιώνει, το γεύεται, το ζει. Ολα τ' άλλα σχόλια είναι πολύ κοντά σε αυτό που πολύ σοφά λέει ο λαός μας "έξω από το χορό, όλοι ξέρουν να χορεύουν"

Είναι κάτι δεδομένο? Είναι κάτι στερεότυπο? Κάτι κοινότοπο? Κάτι κλισέ? Είναι μήπως το ένα και μοναδικό μνημόνιο? Είναι κλωνοποιημένη μέθοδο? Ακολουθεί τις ίδιες πρακτικές και διαδικασίες? Τα ίδια στάδια και τα ίδια μονοπάτια? ... Οχι φίλε μου.

Είναι έννοια η σημασία? Είναι απλά νόημα ή έχει εσωτερικό περιεχόμενο? Είναι κάλυψη ενός και μόνο φάσματος, μιας και μόνο ανάγκης, μιας και μόνο ικανοποίησης?

Εχω γράψει για Body, mind, spirit. Πόσοι δρόμοι οδηγούν εκεί? Ενας? Δέκα? Εκατό? η Χιλιάδες?

 

Απάντηση: Ο ζηλιάρης που βαφτίστηκε Αφέντης...

Θα συμφωνήσω με τα παραπάνω και θα πώ οτι όλο το νήμα είναι προσβλητικό γιατί αναφέρεται σε συγκεκριμένα πρόσωπα(αν κατάλαβα καλά).

 

Προσωπικά δεν αναφερόμουν σε κάποιο συγκεκριμένο άτομο ούτε είχα καταλάβει πως κάποιος από τους προλαλίσαντες αναφερόταν σε συγκεκριμένα (γνωστά μου και γνωστά μας) άτομα.

 

Απάντηση: Ο ζηλιάρης που βαφτίστηκε Αφέντης...

αν και είμαι σίγουρη πως δε χρειάζεται συνήγορο, να θυμίσω πως ο Ηλίας με αφορμή ένα γεγονός παραθέτει για σχολιασμό έναν γενικότερο προβληματισμό του... ποτέ δεν ισχυρίστηκε πως ο προβληματισμός του αντικατοπτρίζει την κατάσταση του φιλικού του προσώπου...

 

Βιάζεστε να το προσωποποιήσετε.
Λάθος, όμως  
Ξεκίνησα από μία αφορμή. Μία αφορμή που μου δημιούργησε μία οικεία εντύπωση και που με οδήγησε σε έναν συνειρμό.
Θα μπορούσα να παραθέσω μόνο τον συνειρμό, αλλά γιατί να μην τσιγκλήσω ταυτόχρονα και με τον τρόπο αυτό να ενεργοποιήσω την ανάγκη σας, για έκφραση προσωπικών απόψεων;

Προσπερνώ λοιπόν το συμβάν και συνεχίζω στο θέμα μας.

Πρώτα θα κάνω άλλη μία διευκρίνιση. Με το προφίλ που ο Seduction προσδίδει στην Κυρίαρχη προσωπικότητα συμφωνώ.

Η κυρίαρχη όμως προσωπικότητα δεν ταυτίζεται με το θέλω να εξουσιάζω σεξουαλικά. Ούτε και ένας υποτακτικός του Bdsm δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι μία παθητική προσωπικότητα. Έχω γνωρίσει αρκετούς σεξουαλικά υποτακτικούς που ως προσωπικότητες είναι κυρίαρχες. Έτσι όμως την βρίσκουν. Μπορούν αρκετά άτομα από εδώ μέσα, ίσως και το μεγαλύτερο ποσοστό να με επιβεβαιώσει σε αυτό.

Οπότε αφού πειστείτε σε αυτό, μπορείτε να καταλάβετε ότι κάποιος που δηλώνει Αφέντης ή Κυρίαρχος στο Bdsm, δεν είναι απαραίτητο να πληρεί τις απαραίτητες προϋποθέσεις της πνευματικής ικανότητας. Αν ήταν έτσι δε θα το δηλώναμε απλώς. Το Bdsm δεν είναι το πλαίσιο που διακρίνει τους ανθρώπους σε πνευματικά ισχυρούς ή μη, αλλά σε σεξουαλικά ενεργητικά ή παθητικά μοντέλα με κύριο γνώμονα τον σαδιστική ή μαζοχιστική ανάγκη για σεξουαλική διαχείριση.

Οπότε παρουσιάζοντας κάποιους καρικατουρίστικους διαλόγους με εξέδρα την αντίθετη από την παραπάνω λογική, προσπάθησα να διεγείρω και αυτόν τον προβληματισμό και από ότι παρατηρώ το πέτυχα σε έναν βαθμό.

Οπότε ξανατονίζω και αποκρυσταλλώνω την εικόνα. Κάποιος που ερεθίζεται με το να διαχειρίζεται σεξουαλικά κάποιον, θα μπορούσε να είναι και ζηλιάρης. Το κεντρικό όμως θέμα δεν ήταν ούτε αυτό.

Εκμεταλλευόμενοι κάποιοι την λανθασμένη πλατφόρμα που πλασάρεται για το ορθόδοξο πρότυπο ενός κυρίαρχου, υιοθετούν τον ρόλο ενός κυρίαρχου, όχι γιατί έτσι την βρίσκουν, αλλά γιατί έτσι μπορούν να ανακουφίσουν την ζήλια τους εκφράζοντας την κτητικότητα τους ως μία αυταρχική συμπεριφορά ενός Master ή Dom.

Δεν βρίσκω λάθος σ’ έναν Αφέντη να είναι ζηλιάρης. Πιθανόν να είναι λάθος αν στον χώρο της σεξουαλικής διαχείρισης που επιθυμεί, να περιλάβει και την πνευματική διαχείριση, έχοντας αυτή την αδυναμία.

Βρίσκω λάθος όμως κάποιον που δεν είναι ο Αφέντης του Bdsm να υιοθετήσει αυτόν τον ρόλο. Το βρίσκω λάθος γιατί θα πρέπει για να ισχυροποιήσει την θέση του, κατά πως νομίζει, να υιοθετήσει όσο περνάει ο καιρός και πιότερο, μία σεξουαλική ταυτότητα που δεν του ανήκει. Κάτι που πολύ σύντομα θα τον κάνει δυστυχισμένο.

Τώρα που λοιπόν με το παιχνίδι των εντυπώσεων αιχμαλώτισα την προσοχή σας, περιμένω τις προσωπικές σας απόψεις...

Υ.Γ. Συγχωρέστε μου, το μικρό και πρόχειρο παιχνίδι μυαλού που θέλησα να χρησιμοποιήσω για να τραβήξω την προσοχή σας.